ขอเกริ่นล่วงหน้า  บันทึกวันนี้อาจยาวและน่าเบื่อไปบ้าง
ถ้าขี้เกียจอ่านไม่ว่ากันค่ะ

หลังจากสาย feed อาหารหลุด ก็ลองกินเอง แต่ก็กินไม่ลง
วันอาทิตย์ที่  3 ม.ค. 2553  ให้พาไปใส่สายที่ รพ. แถวบ้าน
เราต้องเข้าไปให้ประวัติเค้า  ในห้องพยาบาลด้วย
มีพยาบาลอีกสองคนช่วยกันใส่สาย
เราให้ประวัติไป พยาบาลก็เริ่มใส่ไป
เค้าร้องดังมาก ทั้งร้อง ทั้งถีบเตียง ทั้งเสียงโก่งคอแบบคนจะอาเจียน
พยาบาล_มันก็เข้าไปแล้วนะเนี่ยแต่คนไข้ไม่ยอมช่วยกลืน
พร้อมทั้งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด เราไม่กล้าหันไปมอง รู้สึกมือสั่นๆ
ให้ประวัติเรียบร้อยแล้ว
เรา_ขอออกไปรอนอกห้องนะคะ
รอนานมากเป็นชั่วโมง จนออกมาเค้าเล่าว่า ต้องใส่เข้าใส่ออกถึงสามครั้ง
สายมันติดอยู่ที่คอ  คอแห้งเนื่องจากไม่มีน้ำลายเป็นตัวหล่อลื่น
(ต่อมน้ำลายถูกทำลาย จากการฉายแสง)
หลังจากนั้นก็กลับมากินทางสายเหมือนเดิม
วันจันทร์ที่ 4 ม.ค. ไปเอาไปส่งตัวที่ รพ.แหลมฉบัง อินเตอร์ ฯ_โชเฟอร์แม็ค
วันอังคารที่ 5 ม.ค. หมอนัดให้คีโม ครั้งที่ 5_โชเฟอร์ พี่วุฒิ
ออกจากบ้านตั้งแต่หกโมงเช้า สงสารน้องซันจังกำลังหลับสบาย
รอจนบ่ายโมง เค้า admit เรียบร้อย เราเดินทางกลับบ้าน

หลังจากเหน็ดเหนื่อยกะเรื่องนั้นเรื่องนี้พอสมควร ก็ยังมีเรื่องไม่จบ
เหตุเพราะ..............
หลังจากที่เค้าขอลางานเพื่อผ่าต่อมน้ำเหลืองที่คอ ตั้งแต่ วันที่  10 ก.ย. 52
กระทั่งรู้ผลว่าเป็นมะเร็ง ก็แจ้งทางบริษัทฯ
จนสิ้นเดือนรู้ว่าต้องรักษาตัวกินเวลาหลายเดือน โทรไปขอลาออก

ประมาณเดือน พ.ย. 52 เราติดต่อประกันสังคม
เพื่อให้เค้าเข้าเป็นผู้ประกันตน มาตรา 39 (ส่งเงินสมทบเอง)
แต่...ทำไม่ได้ เนื่องจากทางบริษัท ยังไม่แจ้งชื่อเค้าออกจากการเป็นลูกจ้าง
ลาออกแล้ว ทำไมไม่แจ้งชื่อออกอีกนะ
เรารู้เรื่องเกี่ยวกับประกันสังคมอยู่บ้าง เพราะทำงานด้านนี้มา
โทรไปที่บริษัท ให้ช่วยแจ้งออกให้หน่อย ก็รับปาก
เราก็ตามเรื่องเรื่อยๆ จน เดือน ธ.ค. 52 ก็ไม่ยอมดำเนินการ
โทรเข้ามือถือเครื่องไหนๆ ก็ไม่รับ
อ้อ บริษัทเค้าเป็นแบบบริษัทรับเหมา  เปลี่ยนไซด์งานไปเรื่อย
ไม่มีสำนักงานออฟฟิคตายตัว เราเลยทาเข้าบ้านเมียไอ้เจ้าของ
เค้าบอกว่า เค้าไม่ได้ติดต่อกันแล้ว
แมร่ง มันยังไงกันฟ่ะ ลองตรวจสอบสถานะผู้ประกันตนทางอินเตอร์เน็ต
แมร่ง(อีกหน) มันขี้โกงชัดๆใช่มั้ย
1.หักเงินสมทบเราไปถึงเดือน ก.ย. 52 แต่มันส่งเงินไปที่ ปกส.
แค่เดือน ก.ค. 52
หมายความว่า เดือน ส.ค. กะ ก.ย. ที่มันหักเราไป
มันเอาเข้ากระเป๋าตัวเองฤา
2.หักเงินเราตามค่าจ้าง เดือนละ 750 บ. แต่เดือน เม.ย. มันส่งไปแค่  29 บ.
 พ.ค.  มันส่งแค่  35  บ. ส่วนเดือนอื่นๆมันก็ส่งตามปกติ
หมายความว่า ส่วนต่างเจ็ดร้อยกว่าบาทมันเอาเข้ากระเป๋าตัวเองฤา
นี่ถ้าไม่เช็คเองในเน็ตจะมีโอกาสรู้มั้ยเนี่ย
(แล้วกับ พนง.คนอื่นๆ ของมันโดนแบบนี้มั้ย)
โอ๊ย สิทธิ์ การรักษา ใช้ได้หกเดือนหลังจากส่งเงินสมทบงวดสุดท้าย
ถ้ามันส่งเงินให้เราแค่เดือน ก.ค. 52 เดือน ม.ค. 53 สิทธิ์ก็ขาดแล้ว
ไม่ไหวแล้วโว้ย ต้องเริ่มดำเนินการสักอย่าง
ไตร่ตรองแล้ว  ก็กระเตงลูกเข้าปรึกษา จนท. ที่สนง. ปกส. จ.ฉะเชิงเทรา
รอบแล้วรอบเล่า จนเค้าจำหน้าเราสองแม่ลูกได้ดี
เพราะไอ้ลูกมันงอแงโชว์บ่อยครั้ง
โทร ปรึกษากรมแรงงาน  ฝ่ายกฎหมาย ปกส.     จนท.ปกส.
บางท่านก็ให้คำแนะนำดี บางท่านก็คุยเหมือนธุระไม่ใช่ แหม ดุชะมัด
จากนั้นก็ร่างหนังสือมอบอำนาจ   กะ  หนังสือร้องเรียนขอความเป็นธรรม
ยื่นร้องเรียนกับฝ่ายนิติกร ปกส. ให้ปากคำไป น้องซันก็งี่เง่า งอแงไป 
วุ้ย มันส์จริง
จนวันที่ 14 ม.ค. 53 เค้าแจ้ง ดำเนินการให้เรียบร้อย
สรุปประมาณว่า บริษัทเจ๊ง (ความคิดส่วนตัว)
แล้วไม่มาติดต่อขอปิดบริษัท เรื่องมันก็เลยค้างคา  เฮ้อ !!! จบไปอีกเรื่อง 
แต่ยังนะ ยังไม่เรียบร้อยซะทีเดียว 
เราต้องยื่นเรื่องขอเงินชดเชยการขาดรายได้ กับ ปกส. อีก
โทรถาม จนท. ปกส. บอกว่า อาจไม่ได้ ให้นำเอกสาร 
ใบรับรองแพทย์มาคุยกันอีกที
ต้องกระเตงน้องซันไปอีกรอบซะแล้ว

ส่วนคนป่วย รับกลับบ้านตั้งแต่วันจันทร์ ที่  11  ม.ค.  53
ยังต้องปั่นอาหาร feed ทางสายเหมือนเดิม
อ้อ แต่ที่เพิ่มขึ้นอีกก็คือ แม่เค้าเยี่ยมครั้งหลัง
มาทำพิธีสวด รดน้ำมนต์ อะไรให้เนี่ยแหละ
แต่เราแบบว่า ไม่(อยาก)เข้าไปยุ่งหน่ะ
แล้วก็มีสมุนไพร ให้ต้มให้อาบ  กับอีกอย่าง ไว้ต้มกิน
เอาละซิ ได้เวลา ก่อไฟเตาถ่านอีกแล้น

หุ้ยยย มีไรอีกมั้ยเนี่ย ยังรับได้อีก ได้อีก ได้อีก(รึป่าววววว)