ขุนนางที่ดีควรจะดูแลใส่ใจเข้าใจทุกข์สุขของราษฏร

‘หร่วนตงกู้’มีปณิธานหนึ่งนั่นก็คืออยากจะเห็น ‘รัชสมัยแห่งความเจริญรุ่งเรือง’ อาณาประชาราษฎรอยู่อย่างสงบสุบร่มเย็นภายในใจของหร่วนตงกู้อันดับหนึ่งคือ ทุกข์สุขของราษฎรหากทำงานหนักหนึ่งวันทำให้ราษฎรอยู่ดีมีสุขก็ยินดีกระทำ

‘เขา’ผู้ที่มีอำนาจล้นฟ้าอยู่เหนือคนนับหมื่นอยู่ใต้คนเพียงคนเดียวเป็นบุคคลที่หร่วนตงกู้เกลียดชังมากที่สุด ‘เขา’เป็นขุนนางที่ชอบใช้อำนาจในการรังแกขุนนางที่ดีนั่นเป็นเรื่องที่หร่วนตงกู้ยอมรับไม่ได้ จำต้องขัดขวาง‘เขา’ให้ถึงที่สุด

แต่ทว่าหร่วนตงกู้เองก็มีความลับหนึ่งที่ไม่สามารถให้ใครล่วงรู้ได้ยิ่งโดยเฉพาะ ‘เขา’ยิ่งล่วงรู้ไม่ได้!

ความรู้สึกหลังอ่าน

    ตอนอ่านคำโปรยรู้สึกว่า น่าจะสนุกกว่านี้ เนื้อเรื่องของเรื่องนี้ออกแนวเรียบเรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อมากนัก แต่ก็ไม่ได้น่าติดตามจนวางไม่ลง ตัวละครแต่ละตัวดูมีบุคลิกที่ชัดเจนจริง แต่ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วไม่ได้สนุกมากมาย

    พระเอกก็เก่งเว่อร์วัง นางเอกก็มุทะลุ ซื่อๆได้อีก ตัวละครที่ชอบในเรื่องนี้ไม่ใช่พระเอก-นางเอกนะ แต่ดันเป็นพี่ชายของนางเอกที่ชื่อ ไหวหนิง เป็นตัวละครที่ไม่ค่อยพูด แต่ดูกวนๆดี โดยเฉพาะกวนนางเอก

    ในเล่มพิเศษ จะเป็นการเล่าเรื่องตัวละครแต่ตัว ตามแต่ที่ผู้เขียนอยากจะเล่า บางตอนก็เป็นตอนเด็กๆของตัวละคร บางตอนก็เป็นเรื่องต่อหลังจากเล่มหลักจบ บางตอนก็เป็นการมาแก้ข้อสงสัยจากเล่มหลักในบางตอน ตัวเล่มพิเศษนี้เลยเหมือนกับว่า แล้วแต่ว่าผู้เขียนจะนึกอะไรได้ก็เขียน ทั้งๆที่บางตอนน่าจะนำมาใส่ในเล่มหลัก ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแยกเป็นตอนพิเศษเช่นกัน 

    สำนวนการแปลเล่มนี้ ถือว่าโอเคนะคะ อ่านได้ลื่นไหนดี 

    ถ้าถามว่าแนะนำมั้ย มันอารมณ์ 50-50 อะค่ะ ไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้น แต่ถ้าอยากลองอ่าน ไม่รู้จะอ่านอะไร ก็หยิบมาอ่านได้ล่ะ แต่แค่อย่าคาดหวังมากนัก