|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
นิยาม"ความรัก"..จาก...คำตัดสินของ"ศาลฎีกา"คดี..เสริม สาครราษฎร์
ด้วยเหตุแห่ง"ความหมาย"ของเรื่องราวต่างๆในคำพิพากษาของศาล..โดยเฉพาะในกรณีคำพิพากษาของศาล กรณีการเป็น"ลูกจ้าง"หรือ"รับจ้าง"จัดรายการโทรทัศน์ของ"นายสมัคร สุนทรเวช"อดีตนายกรัฐมนตรี ในคดี"ชิมไปบ่นไป"..ซึ่งศาลระบุโดยอ้างตามความหมายตามพจนานุกรม ที่ปรากฎต่อมา..ว่า อีกฝ่ายนำมามาสวิงกลับเข้าหาบรรดาผู้พิพากษา และบุคคลสำคัญหลายท่าน ที่"รับจ้างสอน"ว่าจะเข้าข่าย"รับจ้าง"และผิดเหมือน"สมัคร"หรือไม่...
บังเอิญได้รับเมล์มาฉบับหนึ่งเล่าเรื่องราวคำตัดสินของศาล ในความหมายเรื่อง"ความรัก"เลยขอนำมาเสนอ...ดังนี้...
----------
จำกันได้มั๊ยกับ"นายเสริม สาครราษฎร์"ที่เป็นหมอฆ่าแฟนตาย ในคดีที่นายเสริมถูกตัดสิน นายเสริมขอลดโทษโดยอ้างเหตุว่า ตนฆ่าแฟนเพราะความรักที่ตนมี จนไม่อาจหักห้ามใจให้แฟนไปมีคนใหม่ได้ จึงขอความปราณีจากศาลให้เห็นแก่ความรักของตน
ศาลฎีกาได้ให้เหตุผลไว้อย่างงดงาม ถึงความรักที่นายเสริมอ้างว่ามีต่อแฟนของตน
ดังฏีกาข้างล่างนี้
ฎีกาตัดสินเกี่ยวกับปัญหาข้อกฎหมาย คดีแดงที่ 6083/2546
พนักงานอัยการ สำนักงานอัยการสูงสุด โจทก์
นางสุดา ปรัชญาภัทร โจทก์ร่วม
นายเสริม สาครราษฎร์ จำเลย
ที่โจทก์ร่วมฎีกาว่า จำเลยควรได้รับโทษประหารชีวิต ศาลล่างทั้งสองไม่ควรลดโทษให้จำเลยเพราะคดีไม่มีเหตุบรรเทาโทษนั้น ล้วนเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงทั้งสิ้น จึงต้องห้ามมิให้โจทก์ร่วมฎีกาตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายดังกล่าว
ส่วนที่จำเลยฎีกาว่า จำเลยถูกผู้ตายข่มเหงจิตใจอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม เพราะจำเลยกับผู้ตายมีความสัมพันธ์ฉันคนรัก แต่ผู้ตายต้องการเลิกความสัมพันธ์กับจำเลยไปมีรักกับผู้ชายคนใหม่ จำเลยจึงบันดาลโทสะฆ่าผู้ตายนั้น
เห็นว่า
ความรักเป็นสิ่งที่เกิดจากใจไม่อาจบังคับกันได้
ความรักที่แท้จริงคือความปรารถนาดีต่อคนที่ตนรักความยินดีที่คนที่ตนรักมีความสุข การให้อภัยเมื่อคนที่ตนรักทำผิดและการเสียสละความสุขของตนเพื่อความสุขของคนที่ตนรัก
จำเลยปรารถนาจะยึดครองผู้ตายเพื่อความสุขของจำเลยเอง เมื่อไม่สมหวังจำเลยก็ฆ่าผู้ตาย เป็นความคิดและการกระทำที่เห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ของจำเลยโดยฝ่ายเดียว มิได้คำนึงถึงจิตใจและความรู้สึกของผู้ตาย หาใช่ความรักไม่ ทั้งเป็นความเห็นผิดที่เป็นอันตรายต่อสังคมอย่างยิ่ง
ดังนี้ แม้จะฟังข้อเท็จจริงตามที่จำเลยฎีกาก็ถือไม่ได้ว่าจำเลยถูกผู้ตายข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม
กรณีไม่มีเหตุจะลงโทษจำเลยน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้
ด้วยเหตุดังกล่าวนี้ ศาลจึงพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยตลอดชีวิต
| Create Date : 03 ตุลาคม 2551 |
| Last Update : 3 ตุลาคม 2551 18:13:02 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 2407 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หมีมุ่ยมน  วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:9:47:43 น. |
|
|
|
| โดย: Chaos-Phobia IP: 124.120.13.19 วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:18:05:04 น. |
|
|
|
| โดย: กานต์ IP: 118.173.110.241 วันที่: 4 เมษายน 2552 เวลา:21:33:27 น. |
|
|
|
| โดย: รักศาลไทย IP: 124.121.179.141 วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:13:27:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
