Bloggang.com : weblog for you and your gang
.....เรื่องราวของฉันผู้หญิงคนหนึ่ง..... Love has no boundaries.
Group Blog
บทกวี
ทักทาย
สองเรา
ความทรงจำ
เรื่องของชีวิต
เล่าจากประสบการณ์
เก็บไว้ดูเล่น
เก็บกลอน ย้อนรอย..
เพลงของ ฉัน
เขียนงานเก็บ
มีนาคม 2554
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
25 มีนาคม 2554
เล่าสู่กันฟังค่ะ
All Blogs
"ขอระลึก 1 ปี ไอซียู "
...เบื่อ...
อีกแล้วซีเรา
เล่าสู่กันฟัง 2
เล่าสู่กันฟังค่ะ
เล่าสู่กันฟังค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องน้องทุกคน ที่เข้ามาอ่านนะคะ
ที่จริง สุไม่ถนัด จะเขียน ร้อยแก้ว แบบนี้เลยค่ะ
แต่ก็อยาก ลองเขียนดู จะเขียนนิยาย ก็ แต่งไม่เป็นค่ะ
ก็เลย มาเขียนอะไรเล่นๆ ตามที่ตัวเองได้พบเห็นมา กับ ชีวิต ตัวเองค่ะ
เล่าเรื่องไหนก่อนดีน๊า...555
สุเป็นคนบ้านนอกค่ะ พ่อบอกว่า สุ เป็นคนซื่อมาก(ที่จริง พ่อบอกว่าโง่ค่ะ)
มีชีวิตที่ ไม่มีความสุข เหมือนครอบครัวอื่นนะคะ เพราะว่า กำพร้ามาตั้งแต่เด็กค่ะ
แต่ก็ดีกว่าคนอื่นอีมากนะคะ การที่เราเป็นเด็ก กำพร้า ทำให้เรา รู้ จัก ต่อสู้ชีวิต
ทำงานหนักเอาเบาสู้ ค่ะ...
คนอื่นบอกว่า สุ เป็นผู้หญิงแกร่ง...ไม่รู้ตัวหรอกค่ะ ว่าจริงหรือเปล่า รู้แต่ว่า ต้องสู้ เพื่อจะอยู่ บนโลกใบนี้ให้ได้
ผ่านชีวิต ผ่านการมีคู่ และ ผ่านการหย่าร้าง มาแล้วค่ะ(ขอโทษนะคะ สุ เป็นคนพูดตรงค่ะ)
เรียนหนังสือมาก็น้อย แต่ชอบการเขียนกลอน เป็น ชีวิตจิตใจค่ะ
แต่เพิ่งจะมี โอกาส เขียนกลอน ได้ไม่กี่ปีเอง
ตลกมากเลยค่ะ
สุเขียนกลอนแปด ทีละ 4 บันทัด(ถ้าสุ สกดผิด ช่วยสุ สกดใหม่ด้วยนะคะ)
สัมผัสในไม่เป็นเลยค่ะ ไม่รู้จัก ซะด้วยซ้ำ
ก็มีพี่ ที่ใจดี ในเว็ป พันทิป ช่วยสอนให้ เขียนไปอยู่ระยะนึง
เห็นคนอื่นเขียนหลายบท ก็อยากเขียนบ้าง
แต่ก็เขียนแบบไม่มี สัมผัส ระหว่างบท หรอกค่ะ ตอนนั้นไม่รู้ จักว่า สัมผัสระหว่าบทเป็นไง
จนกระทั้ง คุณ klaas ทนไม่ได้ ต้องหลังไมค์ มาสอน ยกตัวอย่างให้ดู
และแนะนำ ให้ไปอ่าน ของ คุณ คนสี่สุภาพ (อันนี้ สุต้องขอบคุณ คุณklaasเป็นอย่างสูงค่ะ)
จากนั้นสุก็ พยายาม เขียนมาเรื่อยๆ แต่ว่า จะเป็น กลอนการเมือง ซะส่วนใหญ่ค่ะ
ตอนนั้น ยั้งไม่ รู้จัก ถนนนักเขียนหรอกค่ะ
แต่ก็ เขียน ไปตามประสา ตามความรู้สึก จริงๆกับเหตุการณ์ บ้านเมืองนะคะ
ไม่ได้มีความรู้ แต่ใช้ความรู้สึก และ สิ่งที่ พบเจอมาค่ะ..
ชีวิตสุ...ลำบากมาก การเขียนกลอน...เป็นยา รักษาใจสุ ด้วยค่ะ...
*************************************
สุต้องเริ่มทำงาน สารพัดแล้วค่ะไว้ว่างๆ สุจะมา เล่า ต่อนะคะ
ยังมีเรื่อง อื่นๆอีกมากมายค่ะ...คงไม่ว่านะคะ ที่สุ เริ่มต้นด้วย ชีวิตตัวเอง
ก็บอกแล้วไงคะ ว่า เขียน นิยาย ไม่เป็น..อิอิ
**************************************
....
สุจำไม่ได้ ว่า เริ่ม เข้ามา ถนนนักเขียน วันไหนค่ะ
พี่ใหญ่..กับ พี่รอง..เป็นคนชวนมาค่ะ (สุ มีพี่ร่วมสาบาน 2คนค่ะ และ มีน้องสาว 1คน พี่ใหญ่ คือพี่ชาย ที่ดี ที่สุด หนึ่งเดียวในโลก ที่สุ รัก และบูชา ที่สุดค่ะ
ส่วนพี่รอง สุก็รัก นะคะ และก็ เป็นพี่ที่ดีเช่นกัน
น้องน้อย เป็น น้องผู้หญิง ที่น่ารัก และเข้มแข็ง ควรที่จะเอาเป็นแบบอย่างของชีวิต เป็นอย่างยิ่งค่ะ ทุกคน อยู่ ในเว็ป พันทิปนี่แหละค่ะ
ขอบคุณ สิ่งศักดิทธิ์ ที่ให้สุ รู้จักพวกเค้า) ระยะ แรกๆก็ แจม กระทู้คนอื่นก่อนไม่
กล้า ตั้ง กระทู้เองค่ะ เพราะเกร็งๆ ไงชอบกล
แบบว่า อ่านของคนอื่น อย่างเช่น คุณ ทิกิ คุณ สดายุ คุณ ทิวลิปสีน้ำเงิน และอีกหลายๆคน
เค้าเขียนดีมากค่ะ แต่ เพราะว่า ใจรัก สุก็ พยายาม จนได้แหละ
กระทู้แรก ในถนน จึงเกิดขึ้น ".......ด้วยความผูกพัน...แต่ชาติไหน........"
เขียนเมื่อ [ 27 มี.ค. 51 11:26:31 ]
ตอนที่เขียนกระทู้นี้ คือ คิดถึง พี่ ใหญ่ พี่รอง ค่ะ
พ่อ คือผู้ให้ชีวิต ให้สุได้ ลืมตาดูโลก พี่ใหญ่ คือผู้ ช่วยให้สุมี ชีวิตอยู่รอดมาได้
และคอยประคับประคอง เสมอมา.... ถ้าไม่มีพี่ใหญ่ ก็ คงไม่มี สุนันยา บนโลกใบนี้ พี่ใหญ่ ยิ่งใหญ่ มากกว่า คำว่าพ่อ ซะอีก..
Create Date : 25 มีนาคม 2554
Last Update : 27 เมษายน 2554 20:19:22 น.
5 comments
Counter : 649 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาส่งกำลังใจให้คุณสุค่ะ....รออ่านอยู่นะคะ ^^
โดย:
ปักเข็มจอมยุทธิ์
วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:8:31:27 น.
สวัสดีค่ะคุณ ปักเข็มจอมยุทธิ์
ขอบคุณมาค่ะ ที่เข้ามาอ่าน
แถมมีกำลังใจ มาให้อีก.....
โดย:
สุนันยา
วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:9:14:01 น.
เป็นกำลังใจให้น้องสุ
รออ่าน อยากรู้ความเป็นไปจ๊ะ
พี่เองก็ไม่เก่งมากมาย
แต่ใจรัก ข้อนี้สำคัญ
เป็นบันไดก้าวสู่ฝัน
และเร้าใจเวลามีใครมาช่วยต่อเติมจ๊ะ
แม่หนูยิม
โดย:
gymstek
วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:10:14:59 น.
สวัสดีค่ะคุณ แม่หนูยิม
สงสัยว่า งานนี้ เป็นการ กระเทาะเปลือก และ ตัวตน สุนันยาจริงๆแล้วค่ะ
อันที่จริง สุ ก็ไม่ มีอะไร ต้องปกปิดหรอก ชีวิตเป็นของเรา
แต่เราต้อง อยู่ เพื่อคนอื่น..เพราะฉะนั้น
บางสิ่ง ที่เลือกทำ เพื่อตัวเองได้บ้าง ก็ต้องเลือก
สิ่งที่รัก สิ่งที่ชอบที่สุดค่ะ
ชีวิตคน มันสั้นนัก การที่เรา ต้อง สูญเสียของที่เรารัก มันทรมานมาก
แต่เรา ไม่สามารถ ยื้อไว้ได้
สุเองไม่รู้ว่า ตัวเอง จะจบชีวิตลงวันไหน
ก็ขอทำ สิ่งที่รัก เก็บไว้บ้างค่ะ...
ขอบคุณ สำหรับกำลังใจนะคะ...
...
โดย:
สุนันยา
วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:10:35:47 น.
โดย:
สุระสิทธิ์
วันที่: 27 มีนาคม 2554 เวลา:11:49:31 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สุนันท์ยา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
?
]
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน
ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
ผู้หญิงคนหนึ่ง ซาบซึ้งกวี
เรียงร้อยวจี..ฤดีเดียวดาย...
ผู้ชมออนไลน์
New Comments
Friends' blogs
คนสาธารณะ
นกโก๊ก
ลำน้ำ C
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
Life's for Rent
คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก
อาลีอา
ออมสินไตตั้น
คุณแม่ใจดี
PSlovebird
ลุงแว่น
เสกคาถา
นครเหมันต์
ศาลายา
Taboonkam
เปลวอัคคี
เกสรผกา
กาปอมซ่า
panwat
พันคม
กิ่งฟ้า
วลีลักษณา
ตาเป๋า
ไวน์กับสายน้ำ
bayesian
ญามี่
go far far
คนผ่านทางมาเจอ
จังงัง
ก้อนเงิน
คนอุบล
ดาวริมทะเล
ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว
ปีศาจวสันต์
เพรางาย
สมาชิกหมายเลข 1097501
อิงดาว ณ พราวฟ้า
มยุรธุชบูรพา
mambymam
Webmaster - BlogGang
[Add สุนันท์ยา's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.