**** สายฝน..บนทางรัก **** ช่างอ่อนโยนกระไรนะสายฝน ที่ร่วงหล่นโปรยละอองท้องทุ่งฉ่ำ นกน้อยจับกิ่งไม้ร่ายลำนำ ประสานคำรวมหมู่กู่ทำนอง เหนือขุนเขาเรียงยอดทอดระย้า รุ้งทอแสงงามตากลางฟ้าผ่อง เป็นของขวัญหลังฝนหล่นละออง ทำให้สองหัวใจได้รักกัน ในอ้อมแขนอบอุ่นละมุนนัก ยินเสียงคำพร่ำรักถักทอฝัน เป็นรักแท้จากจิตนิจนิรันดร์ มหัศจรรย์พลันบังเกิดล้ำเลิศเลอ ณ วันที่เธอเข้าเป็นเจ้าของ หวังเคียงครองคู่ขวัญนิรันดร์เสมอ เพียงรักกรุ่นละมุนหอมพร้อมปรนเปรอ มอบให้เธอทั้งตัวและหัวใจ อย่าให้ฉันหลั่งน้ำตาผวาหวาด ในคืนขาดเธอชิดสนิทใกล้ ขอเพียงใจจริงแท้อย่าแปรไป นานเท่าไรจะยังคงในทรงจำ/ ขอบคุณ พี่กวนจังแก มากค่ะ ที่ แปล เนื้อเพลง Lover’s Concerto มาเป็นบทกวี ที่แสนไพเราะมาให้   Create Date : 03 ตุลาคม 2552 30 comments Last Update : 17 สิงหาคม 2553 18:58:06 น. Counter : 2420 Pageviews. Share Tweet

โดย: สุนันยา 3 ตุลาคม 2552 17:28:06 น.

ภาพประกอบได้อารมณ์มากครับ   โดย: RN.BELOVED 3 ตุลาคม 2552 17:45:05 น.

ขวัญครับ   โดย: RN.BELOVED 3 ตุลาคม 2552 18:42:19 น.

กลอนเพราะมากมายเลยคะพี่ค่ะ ขอเดาว่าคนเเต่งต้องเป็นคนโรเเมนติกมากๆ อยากเห็นหน้าคนเเต่งจังเลยอ่ะคะ แล้วภาพปากอบก็ ซี๊ดดดด อย่าบอกใครเล้ยยยย   โดย: อาลีอา 3 ตุลาคม 2552 19:45:06 น.

..มองสายฝนโปรยปรายคล้ายม่านหมอก ดั่งเหมือนหยอกเย้ายั่วทั่วระแหง หลั่งโลมรินหยาดหยดหมดทุกแปลง ทั่วทุกแห่งแต่งแต้มแย้มดอกใบ ..ฝนชะดินโชยกลิ่นประทินหอม ทุกหญ้าหย่อมแช่มชื่นระรื่นไหว ช่างเย้ายวนหวนตลบอบอุ่นไอ ฝนแรกใหม่ชวนชิดสะกิดชม.. สวัสดีค่ะ พี่สุนันยา น้องน้อยมาแจมนะคะ (ได้กลิ่นฝนมั้ยคะ) อิอิ   โดย: พ่อระนาด 3 ตุลาคม 2552 19:53:47 น.

ถ้ามีภาษาลาวบอกเสกฯเด้อพี่สุ เสกสิแปลให้หวานนนนน จ๋อยโลด แหะ แหะ (เสกถนัด)   โดย: เสกคาถา 3 ตุลาคม 2552 21:04:49 น.

คุณแต่งบทกวีได้ไพเราะจริงครับ อ่านแล้วให้นึกถึงหน้าของคนแต่งเลยครับ ถ้าไม่รบกวน ผมอยากเจอคุณสักครั้งจะได้ไหม จะเข้าไปปลอบเจ้านกน้อย   โดย: นครเหมันต์ IP: 124.157.221.210 3 ตุลาคม 2552 21:42:05 น.

ดีใจจังคุณ.. นึกว่าลืมลัดฟ้าแล้ว ขอบคุณคำกลอนที่สลักไว้ ณ กระท่อมลัดฟ้า หวังเพียงคุณสละเวลาไปหาลัดฟ้าอีกนา ชื่นชอบความไพเราะของกลอนครับ อาจหยิบยืมไปใช้บ้าง ขออนุญาตนาคุณสุนันยา จากใจลัดฟ้าครับ   โดย: ลัดฟ้ามาเจอ 4 ตุลาคม 2552 17:33:11 น.

***** สุดท้าย ที่ปลายฝัน***** หวังสิ่งใด หนอใจเรา ที่เฝ้าหวัง หวังเสริมสร้าง พลัง ดังเฝ้าฝัน ฝันสุดท้ายปลายทาง หวังฝ่าฟัน ฝ่าฟันถึง ปลายฝัน ที่ฉันรอ ฉันรอเธอ เหมือนวัน ที่ผ่านก่อน ก่อนเคยวอน วาจา พาสุขหนอ สุขหนอใจ ได้ที่หวัง กำลังพอ พอจะต่อ เติมฝัน นั้นเป็นจริง จริงดั่งใจ กำหนด ไม่หมดฝัน หมดฝันพลัน หวั่นไหว ไปทุกสิ่ง สิ่งสุดท้าย ที่ดวงใจ หมายพักพิง พิงไออุ่น แอบอิง ไม่จริงเลย เลยเวลา เลยวัน ฉันสลด สลดใจ น้ำตาหยด หมดคำเผย เผยคำใด กลัวต้องช้ำ คำเฉยเมย เมยคำเอ่ย เอ่ยซ้ำ ย้ำคำเดิม เดิมเคยฝาก น้ำถ้อย ร้อยเรียงผ่าน ผ่านไม่นาน กาลกลบ ไม่พบเสริม เสริมสิ่งใด ไร้ถ้อย คอยเพิ่มเติม เติมต่อเพิ่ม เติมฝัน วันเวลา เวลาน้อย ปล่อยผ่าน นั้นหวั่นไหว ไหวสะท้าน ทรวงใน ให้ห่วงหา หาปลายฝัน สุดท้าย ไม่พบพา พาฤทัย อ่อนล้า ล้าระทม ระทมเหงา เศร้าโศก โชคอับเฉา อับเฉาเรา บุญน้อย พลอยขื่นขม ขมขื่นใจ ปวดร้าว เฝ้าแต่ตรม ตรมซานซม ข่มเศร้า ร้าวทรวงใน ในอุรา ล้าถอย คอยความฝัน ฝันสุดท้าย ที่บากบั่น นานแค่ไหน ไหนหนทาง ที่สว่าง ยังห่างไกล ไกลเกินกว่า ทำฝันให้ ได้เป็นจริง จริงไม่มี สักอย่าง ดังที่หมาย หมายว่าไม่ เดียวดาย สมใจหญิง ใจหญิงช้ำ คำอ้อน ป้อน ประวิง ประวิงไว้ ในสิ่ง ไม่จริงใจ ใจปวดเจ็บ เหน็บหนาว ร้าทรวงหนัก หนักเกินใคร ประจักษ์ ยากทนไหว ไหวอาวรณ์ รอนร้าว กล่าวถ้อยใด ถ้อยความใน ที่ปลายฝัน นั้นลมลวง/... **************************   โดย: สุนันยา 4 ตุลาคม 2552 18:04:22 น.

ขอบคุณครับ ในน้ำใจอันงดงามของหญิงสวยในบทกวี ลัดฟ้า   โดย: ลัดฟ้ามาเจอ 4 ตุลาคม 2552 19:01:45 น.

สายลม...หวิววาบ...ฉาบใจฝัน เกลียวคลื่นพัน...ม้วนเห...เสน่หา มองลิบลิ่ว...ยาวไกล...สุดสายตา เห็นน้ำ-ฟ้า...คล้ายชิด...จุมพิตเพลิน ลำแดดอ่อน...โอนล้า...ใกล้ลาลับ กอดกระชับ...เมฆไว้...ไม่ห่างเหิน ธรรมชาติ...บรรเลง...เพลงดำเนิน ดุจชวนเชิญ...รักมั่น...นิรันดร์กาล เพียงแต่ว่า...ความจริง...สิ่งมองเห็น ล้วนแต่เป็น...ภาพลวง...บ่วงสังสาร ทุกข์-หรือสุข...ชีพส่อ...ทรมาน ผสมสาน...หมุนเวียน...เปลี่ยนแปรไป ขอแต่เพียง...ไมตรี...ที่มีอยู่ ได้รับรู้...นานวัน...ดังฝันใฝ่ อันทะเล...มิหลับ...ลงฉันใด ขอใจเธอ...อย่าลับ...กับสายลม   โดย: สุนันยา 5 ตุลาคม 2552 0:31:13 น.

จากกระทู้ สุดท้าย ของปลายฝัน (สนันยา) ห้องกวี ถนนนักเขียน... ทุกสิ่งผ่าน นานแล้ว แววความรัก รักประจักษ์ ภักดี มีมอบให้ ให้เธอหมด ทั้งชีวิต และจิตใจ ใจรุ่มร้อน แต่อ่อนไหว ในรักจริง รักจริงจัง จริงใจ ที่หมายมอบ มอบแด่เธอ ที่ชื่นชอบ มอบทุกสิ่ง สิ่งที่ฉัน มั่นหมาย ได้แอบอิง อิงไออุ่น พักพิง ด้วยจริงใจ ใจแน่วแน่ แด่รัก ภักดีมั่น มั่นนิรันดร์ แต่เธอ เพ้อเหลวไหล เหลไหลจริง ทิ้งให้ช้ำ ระกำใน ในดวงใจ เหน็บหนาว เศร้าระทม ระทมทรวง ห่วงหา สัญญารัก รักมากล้น ทนตระหนัก เมื่อรักขม ขมขื่นใจ พ่ายรัก อกหักตรม ตรมมิวาย ใจเศร้าซม ข่มฤดี ฤดีร้าว เปล่าเปลี่ยว เธอเคี้ยวคต คตในใจ ไร้หมด ลดศักดิ์ศรี ศักดิ์ศรีสิ้น ด้วยลิ้นชาย ร้ายย่ำยี ย่ำยีให้ สตรี นี้ต้องตรม ตรมเจ็บช้ำ น้ำตามา ไหลมาแต้ม แต้มร่องแก้ม แซมไว้ ใจขื่นขม ขมจนเฝื่อน เหมือยาพิษ ปลิดสิ้นลม ลมสวาท พัดถม ตรมฤทัย/...   โดย: สุนันยา 5 ตุลาคม 2552 18:37:08 น.

จากกระทู้ สุดท้ายที่ปลายฝัน(สุนันยา) **ปลายทางความฝัน........ที่เฝ้าฝ่าฟัน........บากบั่นจำทน ดวงใจอ่อนล้า.........ชีวาหมองหม่น.........ปวดร้าวกมล.........ต้องทนเดียวดาย **เส้นทางสายเก่า.........มีแต่ความเหงา..........โศกเศร้ามิวาย เรื่องราวขื่นขม ...ระทมบ่หาย..........เมื่อรักมะลาย.........อกคล้ายตรอมตรม **สุดท้ายปลายฝัน.........นั้นต้องจาบัลย์.........ไหวหวั่นอารมณ์ ถนนค้นฝัน.........ป่วนปั่นถาถม.......มีแต่โสมม.........โศกซมทุกวัน **จะมองทางไหน.............ช่างแสนยาวไกล...........อยู่ไหนความฝัน เจ็บช้ำทรวงใน.........ฤทัยโศกศัลย์.........คนเคยผูกพันธ์.........เปลี่ยนผันวาจา **ฝากดาวดวงน้อย...........ว่าใจยังคอย .ละห้อยครวญหา ค่ำคืนเหน็บหนาว............พร่างพราวดารา...........ส่องแสงเจิดจ้า..........นภาอำไพ **แต่ใจดวงนี้..........คงเศร้าชีวี...........ฤดีหวั่นไหว สุดจะค้นคว้า..........มองหาทางใด..........ระทมหมองไหม้............ร้องไห้โศกา **หนทางมืดมิด..........ยากที่จะคิด..........หรือลิขิตฟ้า พาให้ร้าวรอน..........อ้อนวอนชะตา...........หมดทางค้นหา...........อ่อนล้าเต็มทน **อยู่ไหนปลายฝัน............จะมีไหมวัน...........ฉันชื่นกมล ทุกข์ยากแค่ไหน.............ฤทัยดั้นด้น...........หวังไว้สักคน..........พาพ้นทางตัน/....   โดย: สุนันยา 5 ตุลาคม 2552 18:41:08 น.

คุณสุนันยาครับ แถวบ้านฝนตกซินะ บรรยายเป็นคำกลอนเพราะมากๆครับ ชื่นชอบครับ... คืนนี้คุณหลับฝันดีนะครับ ลัดฟ้า   โดย: ลัดฟ้ามาเจอ 5 ตุลาคม 2552 19:30:12 น.

แวะมาหามาอ่านกลอน ค่ะ พี่สุค๊า อ่านยากจัง อิอิ   โดย: like 2 hear from u 6 ตุลาคม 2552 12:54:23 น.

แถวนี้คงไม่มีนักเลงนะครับ วันนี้อัพบล็อกด้วยกลอนอีกบทครับ เสนอตอน... "นักเลงกลอน"   โดย: ลุงแว่น 6 ตุลาคม 2552 13:15:11 น.

แวะมาอีกรอบ มาดู BG สวยๆๆ ค่ะ อิอิ   โดย: like 2 hear from u 6 ตุลาคม 2552 13:41:46 น.

คุณครับ เมื่อคืนลัดฟ้าหลับดี สบายๆเลยครับ เพียงอักษรคุณไม่กี่บรรทัด สั้นๆ ง่ายๆแต่ก็หลับไหลได้ครับ ขอบคุณนาคุณสุนันยา เวลามีโอกาสให้เรียนเชิญนะคุณ ลัดฟ้าครับ   โดย: ลัดฟ้ามาเจอ 6 ตุลาคม 2552 19:27:27 น.

ยกมาจากกะทู้ สุดท้ายที่ปลายฝัน(สุนันยา) ห้องถนนนักเขียนค่ะ ... ทุกสิ่งผ่าน นานแล้ว แววความรัก รักประจักษ์ ภักดี มีมอบให้ ให้เธอหมด ทั้งชีวิต และจิตใจ ใจรุ่มร้อน แต่อ่อนไหว ในรักจริง รักจริงจัง จริงใจ ที่หมายมอบ มอบแด่เธอ ที่ชื่นชอบ มอบทุกสิ่ง สิ่งที่ฉัน มั่นหมาย ได้แอบอิง อิงไออุ่น พักพิง ด้วยจริงใจ ใจแน่วแน่ แด่รัก ภักดีมั่น มั่นนิรันดร์ แต่เธอ เพ้อเหลวไหล เหลไหลจริง ทิ้งให้ช้ำ ระกำใน ในดวงใจ เหน็บหนาว เศร้าระทม ระทมทรวง ห่วงหา สัญญารัก รักมากล้น ทนตระหนัก เมื่อรักขม ขมขื่นใจ พ่ายรัก อกหักตรม ตรมมิวาย ใจเศร้าซม ข่มฤดี ฤดีร้าว เปล่าเปลี่ยว เธอเคี้ยวคต คตในใจ ไร้หมด ลดศักดิ์ศรี ศักดิ์ศรีสิ้น ด้วยลิ้นชาย ร้ายย่ำยี ย่ำยีให้ สตรี นี้ต้องตรม ตรมเจ็บช้ำ น้ำตามา ไหลมาแต้ม แต้มร่องแก้ม แซมไว้ ใจขื่นขม ขมจนเฝื่อน เหมือยาพิษ ปลิดสิ้นลม ลมสวาท พัดถม ตรมฤทัย/...   โดย: สุนันยา 7 ตุลาคม 2552 14:28:11 น.

จริงแล้วใจไม่เคยทิ้งฝันสักครา คราครั้งไหน ก็ใฝ่หา นิทราฝัน ฝันถึงคราว เราอยู่ คู่ชีวัน วันสวรรค์ สรรค์สร้าง ไม่ห่างไกล ไกลจากกัน หวั่นไหว ฤทัยเปลี่ยน เปลี่ยนดวงใจ ให้หมุน เวียนหวั่นไหว ไหวสะท้าน ผ่านห้วง ของดวงใจ ใจเจ็บช้ำ ระกำใน ได้แต่ตรม ตรมฤดี ที่ปวดร้าว เศร้าทรวงหนัก หนักในรัก ภักดีหาย กลายขื่นขม ขมดวงแด แพ้พ่ายเขา ร้าวระบม ระบมร้าว อารมณ์ ตรมเดียวดาย เดียวดายอย่างเหว่ว้า ตามหาฝัน ฝันผูกพันธ์นั้น อย่าเหงา เศร้าสลาย สลายลับ ไม่กลับหวน ล้วนทำลาย ทำลายหวิ่น สิ้นมะลาย ปลายฝันลวง ลวงให้ร้าว คราวรัก ภักดีมั่น มั่นชีวัน กาลสมัย ใจห่วงหวง หวงด้วยรัก ปักใจ ให้ทั้งดวง ดวงฤทัย ได้สู่ห้วง จินตนา   โดย: สุนันยา 7 ตุลาคม 2552 14:30:11 น.

ใจไฝ่รักในรสบทกวี กวีศรีมีค่า มีความหมาย หมายความว่า กวีมีที่ใจ ใจรักมีมอบให้ในร้อยกรอง กรองคำผ่านสรรค์สร้างทางอักษร อักษรร้อยถ้อยคำนำสนอง สนองใจ ในรศ บททำนอง ทำนองของ บทกวี ที่ภิรมย์/..   โดย: สุนันยา 7 ตุลาคม 2552 14:31:53 น.

ความคิดเห็นที่ 24 อยากจะบอก น้องน้อย ที่คอยฝัน ฝันดีนั้น นานไป กลายเป็นหวัง หวังเมื่อผิด จิตจะเหงา เศร้าประดัง ดังจะสิ้น ภินทน์พัง แทบคลั่งตาย ตายทั้งยัง ไหวหวาม กับความรัก รักเก็บกัก จากฝัน พลันเลือนหาย หายไปเหมือน รอยวาด ปราสาททราย ทรายที่กลบ ลบละลาย ตายทั้งเป็น เป็นคนที่ อ่อนหวาน ปานฉะนี้ ฉะนี้ต้อง มองมี คนที่เห็น เห็นความดี ที่เหมือน แสงเดือนเพ็ญ เพ็ญผ่องฟ้า พาเย็น ฤดีดาล ดาลใจให้ ใครคนหนึ่ง ซึ่งพานพบ พบเพื่อจบ จริงแท้ ใช่แค่ผ่าน ผ่านเพื่อมอบ ใจรัก อันหนักนาน นานชั่วกาล หวานใส ในโลกจริง จากคุณ : กวนน้ำตาล (กวนจังแก) เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 52 23:19:43 **************************** ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีค่ะ พี่กวนฯ ขอบคุณมากค่ะ .............. ในโลกจริง ทุกวัน แสนหวั่นไหว ไหวสะท้าน นานไป ใจยิ่งหมอง หมองเศร้าตรม มิเคยสม ดังใจปอง ปองรักปอง ผูกพันธ์ อันแสนนาน นานแค่ไหน จะได้พบ ประสบพักตร์ พักตร์พรอ้มรัก ปักใน ฤทัยหวาน หวานอ้อยตาล มินานหาย กลายร้าวราน ร้าวรานกาล เวลา พามืดมน มนตร์เสน่ห์ เล่ห์ร้าย ในลมปาก ปากปราศรัย ให้ตระหนัก รักสับสน สนในรัก ภักดีพร้อม จะยอมทน ทนอีกหน หากเจอคน ที่จริงใจ ใจดวงนี้ พลีให้ ไม่แปรผัน ผันรักเปลี่ยน จากกัน ให้หวั่นไหว ไหวในอก รกร้าง จางหายไป ไปให้ไกล จากกัน ขอฝันจริง/... ดีใจจัง พี่กวนน้ำตาล จน เป็นน้ำเชื่อมแล้วค่ะ อิอิ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 00:15:46   โดย: สุนันยา 7 ตุลาคม 2552 14:33:33 น.

ความคิดเห็นที่ 28 ขอฝันจริง สิ่งที่ขอ ยากทอฝัน ฝันใดนั้น พลันหลอน เมื่อตอนตื่น ตื่นตาพลัน ฝันไม่จริง ยิ่งกล้ำกลืน กลืนปวดร้าว คาวขื่น สะอื้นโอย โอยถวิล รินน้ำตา เหลียวหาร่าง ร่างที่ลาง เลือนหาย ไห้หวนโหย โหยละเหี่ย เสียจริต จิตร่วงโรย โรยราแล้ว แผ่วโผย ปลิดโปรยไป ไปสู่โลก ความจริง สิ่งที่พบ พบแล้วหลบ หลีกลี้ ยากหนีได้ ได้ทุกข์สุข คลุกเคล้า ต้องเข้าใจ ใจไม่แข็ง ก็แกว่งไกว ไปตามแรง แรงแห่งกรรม ทำไว้ ในชาติภพ พบเพื่อจบ กระแสกรรม กระหน่ำแกล้ง แกล้งให้ใช้ คืนค่า ราคาแพง แพงเท่าไร อย่าได้แคลง แหนงอารมณ์ ลมแห่งกรรม เมื่อนำพา มาสิ้นสุด สุดปลายนั้น มันจะหยุด จุดขื่นขม ขมจะจาง ขื่นจะกลาย ได้ชื่นชม ชมความรัก ที่ฟักบ่ม มาห่มทรวง จากคุณ : กวนน้ำตาล (กวนจังแก) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 10:58:28 *************************** ความคิดเห็นที่ 29 รักห่มทรวง ดวงใจร้าว คราวครั้งใหม่ ใหม่จะได้ รักแท้ แน่จริงหรือ หรือต้องช้ำ ย้ำอีกหน ทนได้ฤา ฤาจะไร้ ใจให้ถือ คือผ่านมา มาถึงวัน ผันชีวิต ลิขิตกรรม กรรมเคยสร้าง ครั้งไหน ในภพหล้า ภพหล้าล้าง อาถรรพ์ หวั่นชะตา ตาเห็นภาพ มายา มาหลอนจินต์ จินตนา พาสู่ฝัน ที่ฟันฝ่า ฝ่าด้นมา พานพบ ประสบสิ้น สิ้นห่วงไห้ อาลัยร้าว เศร้าชีวิน ชีวินแทบ พังภินท์ ด้วยลิ้นลวง ลวงให้หลง ในเล่ห์ เสน่ห์ร้าย ร้ายลึกใน น้ำคำ ช้ำหนักห้วง ห้วงอารมณ์ คมร้าว ถึงเศร้าทรวง ทรวงติดบ่วง ท้วงยาก หนักอุรา อุราล้า ระอาใจ เพราะไหวอ่อน อ่อนฤทัย ในคำวอน ฉะอ้อนหา หาความจริง สิ่งฝัน นั้นเรื่อยมา มาจนกว่า จะค้นพบ ได้ซบอิง/... ขอบคุณ พี่กวนฯ ที่กลับบมาอีกค่ะ ให้สุได้ฝึกต่อกลอน..แหะๆ สุเริ่มมั่วๆแล้วค่ะ พี่กวนฯ ช่วยดึงกลับด้วยนะคะ... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 52 12:31:00   โดย: สุนันยา 7 ตุลาคม 2552 14:35:37 น.

ความคิดเห็นที่ 30 ได้ซบอิง นิ่งแนบ แอบอกอุ่น อุ่นที่ไม่ เคยคุ้น จะอุ่นไหม ไหมทอถัก รักเหนียว เป็นเกลียวใย ใยจะร้าง ห่างไป ได้ชั่วคืน คืนรักจาก พรากไป ในคราก่อน ก่อนเก็บซ่อน ลึกร้าว เป็นคาวขื่น ขื่นจนขม ตรมเจ็บ ยากเก็บกลืน กลืนความหลัง ฝังฝืน ตื่นพะวง พะวงรัก จืดกร่อย ทับรอยเก่า เก่าเพราะเขา จางใจ ไม่เสริมส่ง ส่งเธอสู่ โลกเหงา ซึมเศร้าปลง ปลงรักชื่น ยืนยง คงไม่มี มีแต่วิ่ง ไขว่คว้า เข้าหาฝัน ฝันถึงวัน ดอกไม้ สยายคลี่ คลี่คลายรัก แล้วล้วน ชวนยินดี ดีทุกภาพ ทาบสี ที่ต้องการ การหลบเร้น หลืบฝัน อันมิดมืด มืดเฉาชืด หลอกตา ว่าหวามหวาน หวานแหววรัก จากฟ้า มาประทาน ทานทบแล้ว ไม่แคล้วขาน ว่าฝันไป *************************** ฝันไปไกล เกินกว่า จะคว้ากลับ กลับกลายลับ ไม่พบ ประสบขวัญ ขวัญพี่หนี ไกลห่าง ร้างชีวัน วันที่เรา มีกัน สั้นเหลือเกิน เกินทำใจ จะหัก รักเลือนหาย หายจากใจ ที่เหงา คราวห่างเหิน เหินห่างให้ ไกลพ้น จากคนเมิน เมินจากใจ ยับเยิน เชิญออกไป ไปจากใจ ดวงเก่า ที่ร้าวโศก โศกวิโยค กำสรวล ชวนหวั่นไหว ไหวอารมณ์ โลมเร้า พาหนาวใจ ใจดวงน้อย พลอยเฉา ยังเฝ้าครวญ ครวญคำนึง เรื่องราว เมื่อคราวผ่าน ผ่านคืนวัน หมองมัว กลัวจักหวน หวนกลับมา อีกคราว ร้าวรัญจวน จวนใจป่วน นวลร้าว เศร้าอีกครา คราครั้งนี้ ชีวี คงดับสูญ สูญอาดูร ดวงใจ ที่ใฝ่หา หาความฝัน วันชื่น คืนกลับมา มาสู่ขวัญ น้องยา อย่าลาไกล/... ขอบคุณมากค่ะ พี่กวนฯ (มาบ่อยๆนะคะ) กว่าจะต่อได้ หืดขื้นเลย ..อิอิ มัวแต่วิ่งทางโน้ทีทางนี้ที   โดย: สุนันยา 7 ตุลาคม 2552 14:37:02 น.

อ้อมแขนทำให้ฝนอุ่นนะครับ อิๆ   โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) 7 ตุลาคม 2552 19:36:04 น.

คุณครับ อรุณสวัสดิ์ครับ วันนี้ให้คุณมีความสุข กับการงานนะครับ สบายๆสไตล์ลัดฟ้า... ว่างไปเยี่มมที่กระท่อมลัดฟ้า ด้วยคำสวยๆอีกนา หลงใหลครับ..คุณสุนันยา ลัดฟ้า   โดย: ลัดฟ้ามาเจอ 8 ตุลาคม 2552 6:46:11 น.

เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ   โดย: busabap 8 ตุลาคม 2552 13:25:55 น.

คุณสุครับ ขอบคุณคำกลอนเหมือน หลักชัยที่ปักไว้ ยังกระท่อมลัดฟ้า ช่างมีมนต์ขลังอีกด้วย ขอบคุณๆครับ คืนนี้หลับฝันดีนา.. ลัดฟ้า   โดย: ลัดฟ้ามาเจอ 8 ตุลาคม 2552 22:58:29 น.

วันนี้อัพบล็อกด้วยกลอนครับ... กลอนวันนี้อุทิศให้แก่ทุกคนที่รักพ่อ และทุกคนที่เป็นพ่อ กลอน..."เปลือกไม้" ครับ   โดย: ลุงแว่น 9 ตุลาคม 2552 19:46:29 น.

คุณสุครับ คืนนี้คุณหลับสบายๆ ฝันดีครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ ลัดฟ้าครับ   โดย: ลัดฟ้ามาเจอ 9 ตุลาคม 2552 23:21:12 น.