มีนาคม 2556

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
18 มีนาคม 2556
จบปี 2 แล้ว เย้! ><p


           จบแล้วจริงๆค่ะ ลากันทีชีวิตผีดิบปี 2 เป็นปีที่เหนื่อยและโทรมมว้ากกก~ แต่ก็ได้ exp มาเพียบ เทียบได้ว่า
ถ้าเป็นเกมก็เวลตันแระ (เว่อร์อะเว่อร์ 555+) สกิลก็อัพมาบ้างค่ะ แต่กะโหลกซุยคงมีรอยรั่วอยู่ที่ไหนสักแห่ง สกิล
ที่อุตส่าห์อัพมาเลยกระเด็นหล่นหายไปตามทางในระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง (ถ้าบอกว่ามาก เดี๋ยวท่าน 
NPC
ปรมาจารย์ไม่ยอมให้ผ่านขึ้นปีสามค่ะ ฮ่าๆๆ)


           เอ้า! ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ตั้งแต่ย้ายบ้านมาชุมชน Bloggang ยังไม่เคยฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนเลย ว่าแล้วก็
รินน้ำชาคารวะเพื่อนบ้านสามจอก เอาหัวโขกพื้น... โป๊ก
! โป๊ก!โป๊ก! ^ ^ แหะๆๆ ช้าไป(ไม่)นิดค่ะ เล่นอยู่แถวนี้ข้าม
ปีมาแล้วก็ว่าได้


          แนะนำตัวๆ >>> “ซุยแหลก” เป็นนามแฝงที่เกิดขึ้นมาเพราะลองใช้ชื่ออะไรสมัครพันทิปแล้วก็ไม่ผ่าน
สักทีค่ะ 555 เกือบแล้ว... เกือบแล้ว... กะว่าถ้า “ซุยแหลก” ยังไม่ผ่าน จะใช้ “เอาไว้คิดออกแล้วจะบอกนะ”
แล้วนะเนี่ย
! เป็นคนกทม.โดยกำเนิดค่ะ หายใจมา 20 ปีแล้ว ชอบกินชอบเที่ยวชอบลัลล้า~ ถึงจะติดการ์ตูน
อ่านนิยาย ดูอนิเมะ เล่นเกม เสพ
Vocaloid แต่เค้าก็ไม่ได้เป็นโอตาคุนะ! เรียนหมอแต่ไม่เนิร์ดค่า ใส่แว่นเพราะ...
ติดการ์ตูน อ่านนิยาย ดูอนิเมะ เล่นเกม เสพ
Vocaloid …นั่นแหละ - -;;; ฮอบบิทมันเยอะจนไม่น่าเชื่อว่าซุยเรียนหมอเนอะ 555


          อะไรๆ อย่าให้พูด ซุยผ่านวิชา Humanity มาได้ เพราะการ์ตูน exorcist เลยนะ!!!


          ใครที่เคยหลงทางเข้ามาบ้างจะสังเกตเห็นว่าบล็อกซุยมันหายไปหลายบล็อก สาเหตุเกิดจากประการใด?
อ๋อออ...น้องชายผู้หวังดีกดลบให้ค่ะ อ่านยังไม่ค่อยจะออก แต่เรื่องคอมล่ะ... เก่งจริ๊งงง~ T^T พ่อคุณกดลบรัว
เลยค่ะ  เปิดคอมทิ้งไว้ใกล้เด็กเหมือนปล่อยปลาย่างไว้กับแมว กว่าจะโผล่มาเห็นอีกทีก็แทบไม่เหลือผู้รอดชีวิต
มีหน้ามาบอกด้วยนะว่า “เจ้... เจ้เล่นเกมอะไรอะ กดแล้วไม่เห็นมีเกมขึ้นเลย เกมพังแล้วแน่ๆ” จ้า... จ้า... พังแน่ๆแล้วจ้า
TwT


          แต่ที่ผ่านมาหนึ่งปีนี้ exp ขึ้นพรวดพราดจริงๆนะ ผ่านอะไรมาหลายๆอย่างที่ไม่คิดว่าจะทำได้ ได้ทำอะไร
หลายๆอย่างที่ไม่เคยทำและไม่คิดว่าจะได้ทำ อย่างเช่น เจ้าเครื่องนี้...


Mixer 40 channels (senior farewell)

          พวกชอบงานเทคนิคอย่างซุยก็กรี๊ดสิคะ > < หุหุหุ ปล่อยสาวๆคนอื่นแต่งสวยไปเฉิดฉายกันบนเวที
ให้หมดเลยค่ะ ซุยมันพวกนิยมงาน
stage งานหลังไมค์ คุมแสงคุมสีคุมเสียงคุมไมค์ อะไรก็ได้ที่ไม่ต้องออกไปหน้า
เวทีซุยทำได้หมดค่ะ ฮ่าๆๆ ในคณะมีแค่ผู้หญิงคนเดียวเท่านั้นแหละที่กรี๊ดกร๊าด (ถึงขั้นกระโจนใส่) ไปกับของพวกนี้


           ช่วงชีวิตปี 2 เป็นปีที่เรียนหนักที่สุดเท่าที่เคยเรียนมา เป็นปีที่นอนน้อยที่สุด ทั้งที่นอนไม่หลับ
ที่ยังนอนไม่ได้ (ติดภารกิจสอบโหด) และที่ไม่ยอมหลับยอมนอน ฮ่าๆๆ เป็นครั้งแรกตั้งแต่เล็กจนโต
ที่ยกมือตอบคำถามในห้องเรียน แถมทำตาเป็นประกายวิบวับเพราะอาจารย์หิ้วขนมนอกเต็มตะกร้าเข้ามา
ในคลาส (ปกติทำตัวเป็นลูกศิษย์เงาล่องหนมาโดยตลอดๆ) และเป็นปีที่มีคนหิ้วขนมโน่นนั่นนี่มาฝากบ่อยมากกก
ถูกใจสุดๆก็ขนมจากร้าน “คิดถึง” โคราช ที่พี่รหัสอุตส่าห์หอบหิ้วลงมาฝาก




           สงสัยตัวตนซุยจะถูกเปิดเผยไปหมดซะแล้วล่ะ รู้ใจกันขนาดนี้ >///<

          งานที่ exp ขึ้นสุดๆก็เห็นจะไม่พ้นงาน SIMIC : Siriraj International Medical Microbiology and 
Immunology Competition Thailand 2013 เป็นปีแรกเลยที่ซุยลงไปจับงานระดับนานาชาติ



          ทำแบบงงๆ เพราะตอนแรกเป็นเบ๊เค้าอยู่ดีๆ ไปๆมาๆโดนเลื่อนขั้นให้เป็นเฮดเค้าเฉยเบลย~ 555 สนุกมั้ย...
สนุกนะ แต่เหนื่อยมากกกก เป็นงานที่พร้อมจะมีปัญหาตลอดเวลา เดี๋ยวคนนู้นอย่างนั้นเดี๋ยวคนนั้นอย่างนี้
แล้วคือซุยโดนรัวภาษาอังกฤษใส่ตลอด 4 วัน 4 คืนเต็ม - -
;;;


           อ่านะ... ซุยเคยบอกไปหรือยัง? ว่าซุยไม่เก่งภาษาอังกฤษ


           เจอฟิลิปปินส์โทรมาตอนดึกๆรัวอังกฤษสำเนียงกาตาล็อกใส่ อุตส่าห์ฟังออก แต่ฮีแกไม่ฟังคำตอบซุย
พะย่ะค่ะ แทบจะใส่อยู่แระ “
shut up and listen me!” 555 ขืนทำงั้นจริง... ซุยโดนปาดคอแน่ T^T (อัดอั้น)
ล่าสุดเลยจ้า... งานจบแล้วแหละ แต่ซุยต้องอยู่เคลียร์งานที่โรงแรมให้เรียบร้อย ทุกคนพอจบงานก็ทิ้งซุยไป
งาน
Hail Trip ที่ชะอำ TToTT มีอาจารย์อินโดนีเซียท่านนึงจะเอา receipt แต่ฝ่ายบัญชีไม่อยู่ (ไปชะอำ)
ฝากงานไว้ที่ซุย ก็ตกลงกับอาจารย์ไว้ดิบดีว่าพรุ่งนี้ 9 โมงนะคะ
’จารย์ เอาเข้าจริงโทรมาปลุกซุยตอน 6 โมง
บอก “ยู... ไอจะเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมตอน 8 โมงนะยู เอามาให้ก่อนแปดโมงได้ไหม” ซุยก็ตาเหลือกสิเจ้าคะ
เพราะนัดให้เพื่อนเอา
receipt มาให้ทัน 9 โมง โทรไปปลุกเพื่อนให้รีบเอาออกมาให้เลย สุดท้ายไม่ทัน 8 โมงจ้า
แต่
’จารย์ท่านนั่งชิลทาน breakfast อยู่ที่ห้องอาหารโรงแรมสบายใจเฉิบ เอิ่ม... มันคืออารายยย~


          งานนี้ดีอย่างเดียวคือซุยได้ไปนอน Royal River Hotel ฟรี กินบุฟเฟ่ต์ทุกมื้อ เช้า กลางวัน เย็น แถมเบรค
อีก 2 มื้อ (อ้วนกันให้ตายไปข้าง 555) บุฟเฟ่ต์อาหารเช้าโรงแรมนี้อร่อยดีนะ เสียดายก็แต่ซุยไม่มีโอกาสไป
สระว่ายน้ำเบลยยย
~ อย่างมากสุดได้แค่นอนแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ



















          จบแล้ว~ ชีวิตปี 2

          ปิดเทอมแล้ว ซุยจะได้กลับบ้านสักที กลับไปเจอป๊า ม๊า น้องสาว(ตัวกวน) กับน้องชาย(ตัวแสบ)
กลับไปกินข้าวบ้านที่แสนคิดถึง ปิดเทอมนี้ป๊าจะยอมลงทุนเข้าครัวเองเพื่อลูกสาวสุดที่รักมั้ยนะ
? ป๊าน่ารักเกินไป
ลูกสาวเลยตัดใจมีแฟนไม่ได้สักที 555 รอก่อนนะป๊าม๊า... ลูกสาวกำลังจะได้กลับบ้านแระ เหลืองานอีกนิดหน่อย ทว่า... ไม่นานหรอก...

         นู๋กำลังจะเป็นไท!!!

         สุขสันต์ฤดูปิดเทอมค่ะทุกคน ^ ^




Create Date : 18 มีนาคม 2556
Last Update : 2 มิถุนายน 2556 21:52:19 น.
Counter : 1095 Pageviews.

3 comments
  
ผ่านช่วงที่เหนื่อยที่สุดมาได้ต่อให้เจออะไรที่หนักกว่านี้ก็สบายทำได้แล้วละครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:21:50:40 น.
  
โอ๊ะ โออ! ยินดีด้วยจร้า
สำหรับความสำเร็จที่ผ่านไปอีกขั้น

อีกขั้นคนเราก็ต้องเดิน ต่อไปอีกขั้น ไม่จบ หละสิเนอ

เค้กน่า น่าทาน โรงแรมที่พักฟรี ^^ บุฟเฟ่อีก จัดไปอย่าให้เหลือเลยจร้าา
โดย: โน็ตตัวดำ วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:23:15:57 น.
  
อ้าว น้าเพิ่งเจอเอนทรี่นี้ ตอนนี้ซุยก็ขึ้นปี 3 แล้ว งั้นคงห่างจากน้อง 3 รุ่น แล้วก็น่าจะเรียนสายวิทย์ด้วย น้องเรียนศิลป์-คำนวณจ้ะ
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 7 กรกฎาคม 2556 เวลา:11:03:08 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ซุยแหลก
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นเพียงมนุษย์หัวไม้ขีดไฟตัวเล็กที่อยากมี
พื้นที่เล็กๆไว้แบ่งปันรอยยิ้ม น้ำตา เวลา
ความทรงจำ... ที่ต่อให้เลวร้ายแค่ไหน ฉันก็เชื่อ
ว่าสักวันฉันจะกลับมาหาพื้นที่เล็กๆแห่งนี้และ
พร้อมจะยิ้มไปกับมันได้ เพราะแม้อนาคตและ
ปัจจุบันจะสำคัญ แต่สำหรับฉันอดีตก็มีค่าในตัว
ของมันเองเสมอ

I moved on... You moved on...
We made choices...
and you can't just turn back time.