บล็อกนี้มีแต่เรื่องเศร้า
ไดอารี่และบทความแชร์ประสบการณ์ของผู้ป่วยโรคซึมเศร้า
|
|||
depressive girl story 1 สวัสดีเพื่อนชาวเน็ตทุกคน เราเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ถ้าเอาตามอาการ ก็เป็นมาเกือบ 6 ปีแล้ว ส่วนเข้าไปรับยาก็ 2 ปี เคยเข้าไปอ่าน Blog ของผู้ปว่ยคนอื่น รู้สึกว่ามีประโยชน์มาก อย่างน้อยก็รู้ว่ามีคนที่อาการเหมือนเราอยู่ ทำให้ไม่รู้สึกแปลก เราก็เลยอยากแชร์ประสบการณ์ของเราบ้างเผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นๆบ้าง ก่อนอื่นขออัพเดตสถานการณ์ตอนนี้ก่อน ตอนนี้เรากำลังเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สาม มหาวิทยาลัยแห่งหนึงทางภาคอีสาน แม้ช่วงที่ผ่านมาอาการจะหนักมาก แต่ก็อดทนต่อสู้เรียนมาตลอด ไม่เคยดรอป ตอนนี้เรารับยาจาก รพ.จิตเวชสระแก้วราชนะครินทร์ ยาที่ทาน ได้แกj velafaxine75 mg ตอนเช้า ตอนเช้ากะตอนเย็น เป็นยาที่ช่วยให้สดชื่น ไม่เศร้า เหมาะสำหรับผู้มีปัญหาเรื่องการเข้าสังคม Holoperidol 1 mg ทาน 1 เม็ดก่อนนอน ช่วยปรับสารเคมีในสมอง ต่อมายา trihexyphenidyl 2 mg 1 เม็ดก่อนนอน ในซองเขียนว่า ลดอาการตัวแข็ง ลิ้นแข็ง กลืนลำบาก ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าหมอให้มาทำไม เพราะเราไม่รู้สึกตัวแข็งลิ้นแข็ง เลยสักนิด ตัวสุดท้ายคือ lorazepam 0.5 mg ก่อนนอน ช่วยให้นอนหลับ สำหรับอาการตอนนี้ นอนหลับสบายดีทุกวัน อาการเศร้าแทบไม่มี เราไม่รู้ว่าคนอื่นเศร้าแบบไหน แต่เราจะเศร้าตอนเข้าสังคมหรือเจอคนซะส่วนใหญ่ อยู่คนเดียวก็เฉยๆ โดยอาการเราคือ พออยู่กับเพื่อนหรือกับคนอื่นๆ จู่ๆเราก็จะเศร้าขึ้นมาอย่างรุนแรง น้ำตาคลอๆ อาการนี้ทำให้เราสูญเสียความมั้นใจในการเข้าสังคมมาก เพราะกลัวคนอื่นไม่เข้าใจว่าทำไมเล่นกับเราอยู่ดีๆเราก็หน้าเศร้า เราดีใจมากที่อาการนี้หายไป ส่วนสิ่งที่ยังเป็นปัญหาสำหรับเราก็คือ มีเพื่อนน้อย เราจะรู้สึกไม่ค่อยอุ่นใจ เพราะมหาลัยที่ไปเรียนอยู่ไกลบ้านมาก เรามักกลัวจะไม่มีคนดูแลตอนเราป่วย ไม่มีเพื่อนไปเดินช้อปปิ้งซื้อของ อาจจะดูเป็นปัญหาเล็กๆ แต่เราก็อยากมีเพื่อนมากกว่านี้ แต่เราก็ยังมีความคิดลบ ไม่ค่อยกล้าไปตีซี้กับใคร เรามักคิดว่า บุคลิกนิสัยอย่างเราคนอยู่ด้วยจะอึดอัด เสมอ ทัศคตินี้ทำให้เรามีเพื่อนน้อย และอาการที่น่าเบื่อตอนนี้คือกินเยอะมาก อาจเป็นเพราะความเครียดที่ไม่รู้ตัวเราคงจะกลับมาอ้วนอีกครั้งในไม่ช้า สิ่งที่เราทำอยู่ทุกวันนี้คือการทานยาสม่ำเสมอ ไม่เคยลืม ไม่เคยขาด พยายามคุยกับคนในครอบครัว ออกกำลังกายทุกวัน นั่งวิปัสสนาทุกวัน เรารู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้ช่วยให้อาการเราดีกว่าแต่ก่อนมาก โดยเฉพาะวิปัสสนา ที่ช่วยลดอาการจู่ๆก็เหมืินจะร้องไห้ไปซะหมดเกลี้ยง และตอนนี้เราก็มีวคามมั่นใจมากว่าเราจะหายและมีชีวิตที่ดีแน่นอน ขอเป็นกำลังใจห้ผู้ป่วยทุกคนสู้ๆน้าาาาา แวะมาให้กำลังใจครับ. ขอให้มีกำลังใจที่เข้มแข็งต่อไป
โดย: ทัมมะจัง IP: 192.99.14.36 วันที่: 11 กันยายน 2557 เวลา:4:24:31 น.
|
โคโรเมียว
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Group Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |