The Stranger Series :: Stay Stay บรรยากาศวุ่นวายรอบตัวกับเพลงจังหวะคึกคัก คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์และควันบุหรี่ ผู้คนมากมายยังสนุกสนานอยู่ท่ามกลางบรรยากาศเหล่านั้น จะมีก็แต่เพียงชายหนุ่มที่นั่งอยู่เงียบๆ พร้อมแก้วเหล้าสีชาในมือที่ถูกยกจรดริมฝีปากเป็นครั้งคราว สายตาทอดมองไปไกลไร้จุดหมาย ใบหน้านั้นเรียบเฉยไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ราวกับความวุ่นวายรอบตัวนั้น ไม่สามารถดึงความสนใจจากชายหนุ่มได้แม้แต่น้อย ความสงบราบเรียบเหมือนดังอยู่ภายใต้ท้องทะเลยามค่ำที่ไร้คลื่นลมใดๆ ทำให้เขาดูแปลกแยกโดดเด่นขึ้นมาในสายตาเธอ หญิงสาวจ้องมองเสี้ยวหน้านิ่งนั้นเนินนาน นาน...พอที่เขาจะวางแก้วในมือลงแล้วหันหน้ามาสบสายตาเธอ อะไรบางอย่างในดวงตาสงบนิ่งคู่นั้นทำให้เธอไม่สามารถละสายตาจากเขาได้ มันไม่ใช่ประกายวิบวับเหมือนดังที่ชายหนุ่มพึงพอใจในหญิงสาวสักคน หากมันเป็นสายตาที่ราบเรียบ ยากจะคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ราวกับถูกสะกดให้ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเจ้าของดวงตาคู่นั้น ชายหนุ่มเลื่อนแก้วค็อกเทลสีสวยมาตรงหน้าหญิงสาว ก่อนจะขยับตัวเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น กระซิบเบาๆ ที่ข้างหู หญิงสาวเผลอกั้นหายใจในนาทีที่ชายหนุ่มเอียงหน้าเข้าหา และราวกับทุกเสียงรอบตัวเงียบลงเมื่อเสียงนุ่มทุ้มของเขาทะลุผ่านเสียง อึกทึกเข้าสู่โสตประสาทการรับรู้ ชายหนุ่มลุกขึ้นแตะ ที่แขนเธอเบาๆ เป็นเชิงให้ลุกตาม ก่อนจะโอบเอวบางพาเธอออกไปสู่ความเงียบสงบนอกร้าน ปล่อยแก้วค็อกเทลสีสวยทิ้งไว้ไม่แม้จะถูกแตะต้อง ... เสียงกุกกักดังขึ้นในสัมผัสการรับรู้ ตามด้วยเสียงประตูถูกปิดลงอย่างแผ่วเบา หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้น ก่อนจะมองตรงไปยังประตูที่ถูกปิดลงเมื่อครู่ เขาจากไปแล้ว ... หญิงสาวยันกายลุกขึ้นนั่ง ขยับผ้าห่มปิดบังร่างกายท่อนบนเอาไว้ หวนนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็ว ราบเรียบ ไร้ซึ่งบทสนทนา และจบลงเงียบๆ เช่นกัน เธอขยับตัวมองหาเสื้อผ้าที่ถูกถอดทิ้งอย่างไม่ใยดีเมื่อคืน พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งบนโต๊ะเล็กๆ ข้างเตียงนอน ธนบัตรใบละพันสามใบถูกวางทิ้งไว้ หญิงสาวเอื้อมมือไปหยิบมันมาไว้ในมือ ดวงตาหม่นเศร้ามองมันเงียบๆ เธอถอนหายใจหนักๆ ครั้งหนึ่ง ก่อนจะกดมันมาแนบอกหลับตาคิดถึงภาพใบหน้านิ่งเฉยของเจ้าของไว้อย่างหม่นหมอง สถานที่เดิม เวลาเดิม เก้าอี้ตัวเดิม ... คืนนี้หญิงสาวเลือกจะมานั่งอยู่ที่นี่ นานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่ได้กลับมาที่นี่อีก เพียงเพราะเธอนึกถึงใบหน้าเฉยชาและดวงตาคู่นั้นขึ้นมา จึงตัดสินใจกลับมายังสถานที่แห่งนี้อีกครั้ง เธอสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แบบเดิม นั่งจิบเหม่อลอยคิดถึงใครบางคนที่เคยพบ ณ สถานที่แห่งนี้ เก้าอี้ข้างตัวถูกขยับ ใครบางคนนั่งลงเคียงข้างเธอก่อนสั่งเหล้าสีชาแบบเดิม หญิงสาวมองชายหนุ่มที่กำลังสนใจแก้วในมือตนเองไม่แม้แต่จะหันมาทักทาย ก่อนจะหันกลับมายิ้มนิดๆ ให้กับแก้วเหล้าของตนเอง ท่ามกลางเสียงเพลงดังและผู้คนมากมาย ทั้งสองต่างนั่งเคียงกันจิบเครื่องดื่มในมือ จมอยู่ในความคิดของตัวเอง ไม่มีใครเอ่ยบทสนทนาใดๆ เธอและเขาต่างพอใจในความเงียบระหว่างกันแบบนี้ เหมือนดังเช่นครั้งแรกที่ได้พบ เนิ่นนานจนเวลาล่วงเข้าสู่วันใหม่ ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นสั่งค็อกเทลแบบเดิมให้หญิงสาว เธอมองแก้วสีหวานที่ถูกดันมาตรงหน้าก่อนเงยสบตาของชายหนุ่มที่มองมาก่อน เขาเลื่อนตัวเข้าไปใกล้มอบจูบให้กับหญิงสาวเธอรับเอาความหวานจากชายหนุ่มโดย ไม่แม้จะขัดขืน ก่อนที่ทั้งสองจะลุกเดินเคียงกันออกจากร้าน ค็อกเทลยังคงวางอยู่ที่เดิม เหมือนหนังที่ถูกฉายซ้ำหญิงสาวตื่นขึ้นมาเพียงตัวคนเดียว พบเพียงธนบัครใบล่ะพันสามใบวางอยู่ที่เดิม เธอถอนหายใจหยิบเอาเงินจำนวนนั้นใส่ซองรวมกับของเก่าที่เขาเคยให้เก็บเอาไว้อย่างดี ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าลุกเดินเข้าห้องน้ำไป เธอไม่คิดว่าจะมีครั้งที่สอง เธอไม่คิดว่าการไปที่นั่นจะบังเอิญได้พบกับเขาอีก เพราะเธอรู้...เขาเป็นเพียงความฝันชั่วข้ามคืน พอลืมตาตื่นต่างคนต่างแยกย้ายกันไปตามทางของตนเอง แต่อะไรบางอย่างทำให้เธอไม่สามารถสลัดภาพชายหนุ่มทิ้งไปได้ เมื่อคืนนี้เธอยังแอบมีความหวังเล็กๆ ว่าจะได้พบเขาอีก แล้วเธอก็ได้พบเขาจริง ท้องฟ้าขมุกขมัวในยามบ่ายที่อากาศร้อนอบอ้าว หญิงสาวนั่งทอดอารมณ์อยู่ในร้านกาแฟเล็กๆ มองผู้คนที่เดินสวนไปมาบนถนนอย่างเหม่อลอย เมื่อใดที่อยู่คนเดียวความคิดมักหวนกลับไปยังค่ำคืนเหล่านั้น ที่มีเขาและเธอนั่งจิบเหล้าอยู่เคียงข้างกันโดยไร้ซึ่งบทสนทนาใดๆ เสี้ยวหน้าที่นิ่งสงบนั้นยังคงติดอยู่ในความทรงจำ เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามถูกเลื่อนออก ร่างสูงก้าวเข้ามานั่งโต๊ะเดียวกับเธอโดยไม่ขอ หญิงสาวละสายตาจากภาพตรงหน้า เหลือบมองคนตรงข้ามนิดหนึ่งก่อนจะหันกลับไปสนใจภายนอกเหมือนเดิม ชายหนุ่มเองก็สั่งกาแฟของตนเองแล้วเปิดหนังสือที่หยิบติดมือมาด้วยออกอ่าน โดยไม่สนใจคนที่นั่งอยู่ก่อนเช่นกัน เธอไม่ได้นัดเขามาที่นี่ ระหว่างเธอกับเขาไม่เคยมีการติดต่อใดๆ อีกหลังจากจบค่ำคืนนั้น แต่เธอไม่รู้สึกแปลกใจสักนิด เพราะทุกครั้งที่คิดถึงเขา เขาจะมาปรากฏตัวตรงหน้าเธอได้อย่างน่าอัศจรรย์ ครั้งนี้ก็เช่นกัน อยู่ๆ เขาก็เดินเข้ามานั่งร่วมโต๊ะกับเธอ สั่งกาแฟอ่านหนังสือ ทำตัวได้อย่างเป็นธรรมชาติราวกับเธอและเขารู้จักกันมาเนิ่นนาน หญิงสาวปล่อยให้เขาจมอยู่กับตัวเองอีกสักพัก ก่อนจะขยับตัวเรียกความสนใจจากคนตรงข้าม เขาลดหนังสือในมือลง จ้องมองใบหน้าของหญิงสาวด้วยแววตาแบบเดิม เธอจ้องตอบสายตาคู่นั้นอย่างจะตัดสินใจก่อนจะหยิบอะไรบางอย่างเลื่อนส่งให้ ชายหนุ่ม ซองสีขาวถูกวางอยู่ตรงหน้า เขาหยิบมันมาเปิดดู ข้างในบรรจุธนบัตรจำนวนเท่าที่เขาเคยให้เธอไป มันคงถูกเก็บเป็นอย่างดีเพราะดูจากสภาพแล้วธนบัตรทุกใบไม่มีรอยยับแม้แต่ น้อย เหมือนตอนที่เขาบรรจงเลือกใบที่ใหม่ที่สุดวางไว้ให้ก่อนจะออกจากห้องทุก ครั้ง ชายหนุ่มปิดซองและวางมันลงที่เดิม เงยหน้าสบตาหญิงสาวอย่างเป็นคำถาม เธอส่งยิ้มอ่อนๆ ให้ชายหนุ่มเป็นครั้งแรก “คุณรู้ไหมคะ ว่าฉันไม่ชอบค็อกเทล” พูดจบ เธอก็หยิบของลุกขึ้นเดินจากมาโดยไม่แม้จะหันไปมองเขาเป็นครั้งสุดท้าย   Create Date : 29 เมษายน 2552 2 comments Last Update : 2 พฤษภาคม 2552 15:46:46 น. Counter : 663 Pageviews. Share Tweet

แวะมาลงชื่อตรงนี้ด้วย ^^   โดย: ธาร นาวา 29 เมษายน 2552 10:00:11 น.

ขอบคุณ คุณ ธาร นาวา อีกครั้งนะคะ ที่แวะเข้ามาในนี้ด้วย ตอนแรกคิดว่าจะร้างเสียแล้ว ... แต่เอาลงในบล็อกก็ดีอย่างนะคะ สามารถเปิดเพลงคลอไปได้เลย   โดย: PeachJiKo 29 เมษายน 2552 13:54:16 น.