บ่นเบื่อ
เกือบจะผ่านไปอีกวัน ..
บ่ายสี่ - - 

หลังจากให้หลานชายไปเรียนเตะบอล
ค่าเรียนสองพันสาม..ค่าไปแต่ละวันๆ
กลับจากเรียน ขลุกอยู่ในร้านถึง....ค่ำ
ค่ำแล้ว กลับห้อง จนถึง.....เวลานอน
แค่นี้ จบ แค่นี้ไม่เห็นมีอะไร  หรือจะมี
มีอะไรหรือ?????? ..ก็ดูราบรื่นดี 

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คือว่าอิป้าปรอทแตกวันละสามสี่รอบ
ในร้าน พร่ำบ่นว่า อย่า.... อย่าโน่น 
อย่านี่ อย่านั่น ไม่เหมาะ ไม่ควร ไม่ได้
ที่บ้าน พร่ำบ่นว่า .. ทำนี้สิ ..ทำนั้นสิ
โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เหนื่อยโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

โทร.หาพี่ชาย มาจัดการเรื่องเรียนลูกซะ
ให้เรียนอะไรก็ได้ กุขอร้องล่ะนะ
ขอมีช่องว่างให้กุได้หายใจหายคอมั่งเถอะ
โทร.หาแม่ ..โอดครวญเหมือนข้างบนนั่น

ครูสอนฟุตบอลเดินผ่านมา --
แวะนั่งคุย ระบายๆๆๆๆๆๆๆๆ บ่นๆๆๆๆๆๆๆๆ
เหมือนอิบ้าวะ ฮ่าๆๆๆๆ

เออ ..ความรู้สึกดีขึ้นนะ ได้ระบายออกไป
ตอนนี้เข้าสู่ภาวะปกติแล้ว หลังจากเครียดๆ
จิกๆ ...

เลี้ยงเด็กวัยรุ่น ไม่ยากหรอก
อยู่ที่ใจว่ารับได้ พร้อมที่จะเข้าใจหรือเปล่า
อิป้ายังไม่เก่งพอที่จะทำ .. รู้สึกแย่มาก

-----------------------------------
เป็นมุมมืด 555555

คสก.  คืนความสุขกุมา .. ขอร้องงงงงงง







Create Date : 18 ตุลาคม 2557
Last Update : 18 ตุลาคม 2557 16:10:14 น.
Counter : 561 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เสี่ยวเฟย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]



ตุลาคม 2557

 
 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
11
12
13
14
15
16
17
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
18 ตุลาคม 2557