space
space
space
<<
ตุลาคม 2562
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
space
space
17 ตุลาคม 2562
space
space
space

หลงทาง ตอนที่ ๒

ดวงอาทิตย์ พยายาม ไต่ ท้องฟ้า มา แต่ ย่ำรุ่ง พยายามแล้วพยายามอีก

แต่ก็ไม่อาจต่อต้าน ลมแรงที่เปล่งเสียงหวีดหวิว เมฆหนาพื้นใหญ่

ที่แลดูคล้ายพายุกำลังมา ละอองน้ำปลิวเกลื่อนกระจายไปทั่ว

สักพักก็กลายไปเป็นปุยสีขาวเกลื่อนกระจายไปทั่วฟ้า

ดูไปคล้ายเสมือนดอกนุ่นที่กระจายไปทั่วท้องฟ้านภากาศ

สุริยา ไม่อาจสาดแสงให้แรงกล้าขึ้นได้ เป้าหมายแห่งความอบอุ่นจึงไม่สำเร็จ ...

ประดุจดั่ง ความเพียรพยายาม ของ คนที่ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน

ประดุจความพยายามของมนุษย์ที่มิอาจต่อต้านความจริงไปได้ อนิจัง ทุกขํ อนัตตา ......

***************************************************************

ตะนิ่นตาญี จำไม่ได้ว่าเป็น เวลา ไหน และ อยู่ บน หลักกิโล แห่ง ชีวิต ที่ เท่าใด

รายละเอียด เหล่านี้ ถูก ดูดหาย ไป โดย ความยิ่งใหญ่ ของ ธรรมชาติ

ธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ มนุษย์ทุกคนไม่มีข้อยกเว้นต้องอยู่ในอานุภาพของมัน

ก้าวออกมาแล้ว กบน้อยที่เคยเริงร่าอยู่ในรอยตีนควายหลงละเมอไปว่า นี่คือ มหานที

โอ้ ... เจ้ากบน้อยในรอยตีนโค

***************************************************************

บ่ายวันนั้นกว่าเห็นแสงสว่างก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายสองโมงแล้ว ได้แต่ ตาลี-ตาเหลือก

พุ่งตัวขึ้นมาจากเตียงอันแสนสบายผ้าห่มที่อ่อนนุ่มซึ่งช่วยไล่ความหนาวเย็นไปให้พ้น

พลางนึกก่นด่าตัวเองอยู่ในใจไม่น่าไปรับคำท้าฟารั้งหนังหมูผู้มาท้าทายในความขี้เมา

แก้วต่อแก้ว ตอกกันเข้าไปใครล้มก่อนได้ขึ้นสวรรค์ก่อน อ้าว ไอ้นี่ยังไม่ทันกระจอกกินน้ำ

ฟุบไปแล้ว แล้วคุยว่า red neck แดกเหล้าโรงต้มเอง ไม่เมา ไม่ทันขาดคำไปแล้ว

แล้วนี่จะทำอย่างไร หาเรื่องให้คอเหนียว ต้องออกแรงลากควายเผือกไปส่งมันที่หออีกด้วย

กว่าจะได้นอนปาไปก็เที่ยงคืนตีหนึ่งแล้ว เช้าต้องเข้าเรียนบ่ายต้องเขียนรายงาน

ช่างเหอะไปตายเอาดาบหน้าวะกู

***************************************************************

ขนมปังปิ้งคาบไว้คาปาก หนีบตำราเรียนเข้าไว้กับตัว วิ่งหัวกระเจิงไปห้องสมุด

ตัดปัญหาเรื่องเข้าห้องเรียนไปได้หนึ่งล่ะ เหลือแต่ group study เอาวะ ... ก็ยังดี

เผื่อจะได้รู้บ้างว่าเรียนอะไร โผล่พรวดเข้าไปในกลุ่ม เสียงพึมพำดังพอให้เข้าหู

Damn you ..... ก็ได้แต่ Sorry ๆๆๆ ไปให้ทั่ววง แต่ไปสะดุดตรงเพื่อนร่วมวงคนใหม่

สูงเกือบเกือบ ๑๗๐ ซม. ผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า แบบบางน่าทะนุถนอม ยิ้มสวยแลดูอ่อนหวาน

เวลายิ้มโลกสว่างกระจ่างสดใสขึ้นมาทันใด เธอชื่อ Elena ... นาทีนั้นได้แต่ตะลึง

จึงทำได้แค่ยิ้มทักทาย แล้วแนะนำตัวไปว่า บลาๆๆๆๆๆ but you can call me Duke.

***************************************************************

ไม่รู้จะทำอย่างไรจริงจริง หลังที่ติวพิเศษกันเสร็จแล้ว จึงอ้อมอ้อม-แอ้มแอ้ม ไปว่า

วันนี้เข้าเรียนไม่ทัน ไม่ทราบพอจะกินกาแฟกันได้ไหม จะได้ให้ช่วยบอกทีว่ามีอะไรบ้าง

ดูเธอลังเลนิดนิด แต่ก็รับปาก OK. เย็นวันนั้นหมด กาแฟไปหลายแก้ว พายไปหลายชิ้น

จากที่ดูเขินอายกลายเป็นความสนิทสนมขึ้นมาในเวลาไม่นานนัก

เมื่อเดินกลับไปส่งเธอที่หอพัก อ้อยอิ่งอยู่นานก่อนจะจากกันร่ำร่ำจะแถเข้าไปหอมแก้มเเล้ว

ได้แต่บอกตัวเองว่า เอาน่า-เอาน่า-เอาน่า อยู่นานก่อนจะกล่าวคำ See you tomorrow.

ตะนิ่นตาญี




 

Create Date : 17 ตุลาคม 2562
0 comments
Last Update : 17 ตุลาคม 2562 7:24:19 น.
Counter : 1267 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

space

วิหยาสะกำ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add วิหยาสะกำ's blog to your web]
space
space
space
space
space