|
สมัยก่อน สมัยที่ยังเร่ร่อนพเนจรอยู่ต่างแดน มีโอกาสได้ไปนั่งทานข้าว ในร้านอาหารเล็กเล็กแห่งหนึ่งที่กรุงโรม ชื่อร้าน Trattoria Felice ที่จำชื่อนี้ได้แม่นเพราะเห็นมีร้านชื่อเดียวกันนี้ที่ โรงแรมอโนมา ตรงข้าม central world ไม่รู้ว่าเป็นสาขาหรือเปล่า แต่กล้ายืนยันพ่อครัวคนละคนแน่ ตอนที่ไปตอนนั้นก็เมื่อสัก ๔๐ ปี ได้แล้วกระมัง ด้วยความที่เป็นครั้งแรก และด้วยความที่ไม่คุ้นเคยกับวัฒนธรรม ของ ฟารั้งอิตาลี เมื่อ บ๋อย มันเข้ามาทัก “โอ้...เป็นอย่างไรบ้าง ซินญอร์ วันนี้มาถึงนี่ มาอย่างไร” อ้ายเราก็นึกว่ามันทักผิดคนสวนกลับทันที พี่พี่ผมพึ่งมาที่นี่ครั้งแรกครับ ตานี้ บ๋อย มันสวนกลับบ้าง"ผมก็รู้ว่าพี่พึ่งมา แต่ว่าด้วย มารยาท ของ สุภาพบุรุษอิตาลี มันก็ต้องมีทักทายกันบ้าง ตามประสา ของ ผู้ดีฟารั้ง" ********************************************* ตะนิ่นตาญี ค้อนมันขวับใหญ่ นึกอยู่ในใจ “กูจะไปรู้รึ?” คิดได้ดังนี้ก็ขอเมนูอาหารทันที ทีนี้มันค้อน ตะนิ่นตาญี บ้าง แล้วก็บอกว่า “อ่ะฮ้า...เมนู รึ ที่ไหนไหนก็มี เมนู นะ” ว่าแล้วก็เดินสะบัดก้นไปหยิบ เมนู มายื่นให้ พร้อมทั้งบ่นพึมพำ-พึมพำ พอจับใจความได้ว่า "ข้อสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่เมนู มันอยู่ที่จิตใจ อยู่ที่เกียรติภูมิ อยู่ที่ความรักและความต้องการที่จะให้ลูกค้าทุกคนมีความพอใจ มีความสุข" ตะนิ่นตาญี ได้แต่ทำ ตาปริบปริบ แกล้ง เอาหูไปนา-เอาตาไปไร่ เสีย คว้า เมนู มาเปิด ... เปิดแล้วก็ให้ ซึม เป็น ดอกกะทือ เพราะ เมนู ที่ว่านี้ เก่าและแก่ เกินการที่จะอ่านออก ไม่ใช่เพราะมันเก่า แต่พึ่งนึกออกว่าตนเองนั้นไม่รู้หนังสืออิตาลี แม้ตัวเดียว ได้แต่แกล้งทำ เท่ห์ ด้วยการมองไปที่เมนูเหมือนอ่านแล้วทำพยักหน้าหงึกหงึก ด้วยมาดของ ปราชญ์ ผู้ทรงภูมิ ดุจดั่ง หย๋วนเหมย ปราชญ์ชาวจีน ... ยืดอกมองหน้าตรง ด้วยสายตาที่แข็งกร้าวเล็กน้อย ถามกลับไปว่า “ร้านพี่มีอะไรน่ากินบ้างล่ะ” ********************************************* ด้วยคำถามนี้รู้ได้ทันทีว่า ตะนิ่นตาญี พลาดแล้วครับ เมื่อเห็นบ๋อยฟารั้ง มันแสยะยิ้ม ราวกับ นโปเลียน ได้รับชัยชนะในสงครามต่อต้านจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์อย่างไรอย่างนั้น... มันใส่กลับมาทันทีเลยครับว่า "ต้องตกลงกันในหลักการก่อน ซินญอร์ จะรับประทานอาหาร แบบอเมริกัน หรือ แบบอิตาลี นี่เป็นหลักการสำคัญ ถ้า ซินญอร์ จะรับประทานอาหารแบบอเมริกันก็ง่าย ... เริ่มต้นด้วยค็อกเทลกุ้งฝอย เอากุ้งเก่าเก่า มาใส่ถ้วยแล้วเอาซอสมะเขือเทศราด ต่อจากนั้นก็สเต๊ก เอาเนื้อที่เหนียวที่สุดจากวัว มาทอดกินกับเศษมันฝรั่ง...แต่จะง่ายกว่านั้น หาก ซินญอร์ ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากร้านเสีย เนื่องจากร้านนี้ไม่มีเกียรติมากพอ ที่จะทำให้สมปราถนาได้" ********************************************* "พี่พี่..." ตะนิ่นตาญี รีบประท้วงขึ้นมาทันทีเพราะเห็นมันชักไปไกลกว่าเหตุแล้ว “มานี่ก็มาทานอาหารอิตาลี จะไปกินอาหารอเมริกันทำสวรรค์วิมานชั้นไหนไม่ทราบ" บ๋อยฟารั้ง มันแสยะยิ้มอีกครั้ง แล้วบอกว่า "ซินญอร์ คิดถูกแล้ว..." ก่อนที่มันจะพล่ามต่อไป ตะนิ่นตาญี ใส่ก่อนเลยว่า "เริ่มต้นด้วยอะไรดี" เพราะตอนนั้นเริ่มหิวแล้ว ต้องขึ้นต้นด้วย antipasto ตะนิ่นตาญี พึมพำอยู่ในลำคอ ลืมนึกไปว่า บ๋อยฟารั้ง มันหูดีขั้นเทพ ทะลึ่งได้ยินเสียงพึมพำ ของ ตะนิ่นตาญี มันสวนกลับมาทันที "ซินญอร์ ต้องเริ่มต้นด้วย Aperitivo (ถ้าเป็นภาษาอังกฤษก็ต้องเรียกว่า Aperitif) “อยากดื่มน้ำเปล่าอ่ะพี่ ได้ป่ะ..." ตะนิ่นตาญี ส่งสายตาละห้อยให้กับมัน "ไม่ได้ไม่ได้..." บ๋อย มันสวนกลับมาทันที "ซินญอร์ ต้องเลือกเอา vermouth, prosecco, cinzano หรือ campari นึกอยู่ในใจ “เออ...ก็ได้วะ” ว่าแล้วจึงได้สั่งเอา Campari Soda มาเริ่มต้น ตามด้วย antipasto ขณะที่กำลังนึกอยู่ว่า จะเริ่มต้นด้วย antipasto อะไรดี เพราะมันมีร้อยสีพันประการเยอะแยะไปหมด บ๋อยฟารั้ง มันก็ใส่มาทันที "ซินญอร์ ไม่ต้องคิดเลย เอา prosciutto..." (prosciutto คือ หมูแฮม คลุกเกลือแล้วตากแดดทั้งขา ทั่วทั่วไปแล้ว ก็จะนำไปตากแดด ปกติแล้วเขาจะใช้เวลาในการตากแดดประมาณสองเดือน แต่บางที่จะตากแดดกันเป็นปี เมื่อจะทานก็นำมาแล่เป็นชิ้นบางบาง ตะนิ่นตาญี เคยทานแบบที่นำเอา prosciutto มาห่อกับแตงญี่ปุ่น ก็อร่อยดีไปอีกอย่างหนึ่ง) ********************************************* "เอาอย่างอื่นดีกว่าม๊าง" ตะนิ่นตาญี เริ่มต่อรอง บ๋อยฟารั้ง มันมอง ตะนิ่นตาญี เหมือนมอง สิ่งมีชีวิตแปลกปลอม จาก นอกโลก พลันร้องออกมาสุดเสียงเหมือนควายถูกเชือด "ซินญอร์ ไม่เอา prosciutto...ไม่เอา prosciutto?" พลางแหงนหน้าเหลือกตาขึ้นมองฟ้าเหมือนจะขอเมตตาจาก มวลหมู่เทพเจ้า ที่สิงสถิตย์อยู่บนเทือกเขาโอลิมปัสอันไกลโพ้น พลางพึมพำออกมาว่า "ข้าแต่มวลหมู่มหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ เหตุไฉนพระองค์ จึงทดลองใจและทรมานใจอันเป็นบาปของข้าฯพระองค์ถึงเพียงนี้..." ตะนิ่นตาญี เห็นทีท่าเริ่มจะไม่ดีสายตาจึงเริ่ม กวาดสายตา หาประตูทางออก เพื่อหาทางนี้ทีไล่ พูดง่ายง่ายตั้งใจจะวิ่งแล้วประมาณนั้น.... ********************************************* แต่ บ๋อยฟารั้ง ดูเหมือนจะอ่านทาง ตะนิ่นตาญี ออก เริ่มขยับตัวบังมุมเสาไกล ประดุจดั่ง ผู้รักษาประตูทีมชาติอิตาลี ขยับตัวปิดมุม เมื่อเจอลูก free kick จาก Lionel Messi ตะนิ่นตาญี จึงเริ่ม ประนี-ประนอม ใหม่อีกครั้งโดยบอกไปว่า "งั้นข้ามไปก่อนนะพี่ ร้านพี่มี primo ที่น่าสนใจอะไรบ้างอ่ะ" บ๋อยฟารั้ง สบัดหน้าไปมาเหมือนไม่อยากเชื่อในคำถาม "ทุกอย่าง ซินญอร์ cannelloni (เส้นใหญ่) spaghetti (เส้นเล็ก) vermicelli (เส้นเล็กที่สุด) fettuccini (เส้นบะหมี่) lasagna (ก๋วยเตี๋ยวหลอด) ravioli (เกี๊ยว)..." ก่อนที่มันจะพล่ามต่อไปจนกลายเป็น มหากาพย์ ม้าไม้ แห่ง เมืองทรอย ไป ตะนิ่นตาญี รีบตัดบท "fettuccini ดีไหม..." "ความต้องการ ของ ซินญอร์ คือ คำสั่งแห่งปวงข้า แต่ว่า ซินญอร์ จะให้ราดซอสใส่เนื้อสับ หรือ ลูกชิ้น (meat ball) หรือ มะเขือเทศ เฉยเฉย" "ม่ายเอาอ่า ไม่อยากทานอย่างนั้น เอาเป็น ลวกนมเฉยเฉย คลุกกับเนยแล้ว เอาเนยแข็งป่น มาโรยที่โต๊ะ" ตะนิ่นตาญี ว่า คราวนี้ บ๋อยฟารั้ง มันมอง ตะนิ่นตาญี ด้วยสายตาที่ชื่นชม พลางกล่าวว่า “ซินญอร์ เป็นศิลปิน เป็นผู้เชี่ยวชาญการครัวอย่างสูง (haute cuisine) ถูกต้องทีเดียว fettuccini ควรยืนด้วยขาของมันเอง ไม่ต้องอาศัยสิ่งอื่น เมื่อ ซินญอร์ เป็นผู้รอบรู้ ดังนี้ก็ไม่มีปัญหาว่า ซินญอร์ ต้องการที่จะเริ่มด้วย prosciutto" ตะนิ่นตาญี ส่ายหัวปฏิเสธ แล้วบอกว่า “ไม่เอาอ่ะ" ตะนิ่นตาญี ยังยืนกรานกระต่ายขาเดียวอยู่ "prosciutto ของที่นี่สั่งตรงมาจาก Firenze ตากแดดจากดวงอาทิตย์ดวงเดียวกันกับที่ฉายแสงส่องต้องลงบนงานศิลปะของ Michelange (Michelangelo)..." บ๋อยฟารั้ง เริ่มมีน้ำเสียงที่วิงวอนอยู่ในที "ผมจะกินไส้กรอกซาลามี่อ่ะพี่" ตะนิ่นตาญี ยืนยัน บ๋อยฟารั้ง เริ่มกำมือแน่นกัดฟันแล้วพูดว่า "ซินญอร์ ไปหลังร้านกับผมที..." เอาแล้วไง ตะนิ่นตาญี นึกอยู่ในใจ สงสัยวันนี้มีเรื่องเตะปาก ฟารั้ง แหงแหง แต่ก็ยังแข็งใจกัดฟันถาม "ไปทำไม จะชวนไปดู prosciutto รึ?" "ไม่ใช่ ซินญอร์ กระผมจะชวน ซินญอร์ ไปโดดน้ำตายเสียด้วยกัน" ตะนิ่นตาญี
| Create Date : 21 มิถุนายน 2562 |
|
0 comments |
| Last Update : 21 มิถุนายน 2562 18:13:52 น. |
| Counter : 564 Pageviews. |
|
 |
|
