❀.✿..ดอกทองกวาว...❀.✿
ดอกทองกวาว..พราวพรูเริ่มกรูหล่น
ร่วงลงบนดอกหญ้าเขียวสดใส
สีส้มแสดสว่างกระจ่างใจ
แจ่มจ้าเจิดจิตในฤทัยเรา..
❦
รวงช่อส้ม..อมแดงโรยแรงนัก
เนิ่นนานชักเริ่มหมองมองเงียบเหงา
งามดอกไม้ไหวลมพร่างพรมเบา
บอกใครเขา..ครั้งหนึ่งรำพึงความ..
❦
ครวญครุ่นคิด..จิตเพ้อละเมอถึง
ทั้งใบดอกตราตรึงประหนึ่งถาม
ทั่วทุกทิศจิตเฝ้าคลอเคล้าตาม
ต่อทุกยามจากจรร้าวรอนจำ..
❦
จวนอีกครั้ง..ทองกวาวถึงคราวช่อ
ชักเริ่มท้อจิตเผลอพาเพ้อพร่ำ
เพียงดอกผลัดพัดพลิ้วลมลิ่วทำ
ทั้งร่วงช้ำ..โรยแล้งเริ่มแห้งลา..
❦
รอทองกวาว..พราวไสวได้ชุ่มฝน
ฝากรักล้นร่วมปุ๋ยดินกรุยหน้า
นานเท่านานเจ้าออกผลิดอกมา
มวลดอกไม้ งามตาน่าดมดอม..
❧ღ❦.. อิงดาว พราวฟ้า.. ❦ღ❧
๐๑ /๐๓ /๒๕๕๗
"กลบท งูกระหวัดหาง"
- ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
... ให้มีสัมผัสอักษรระหว่าง "คำสุดท้ายปลายวรรคก่อนหน้า" กับ "คำแรกของวรรคถัดไป" เรื่อย ๆ ไปทุกวรรคตลอดสำนวนการแต่ง
** อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาเฉพาะในตำรากลบท "กลบทศิริวิบุลกิตติ์"
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
