เรื่องเล่า...ออนเซนของฉัน
วันนี้เพิ่งมีเวลาเข้าบล๊อกค่ะ หลังจากนอน(กินบ้านกินเมือง)พอตื่น สามีก็ (จิก) ชวนไปออนเซนแถวซีพาราไดซ์ ขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ไม่รู้เป็นไรพักนี้เธอชอบลงอ่างนอกบ้านจัง
เมื่อพฤหัสฯ ที่แล้วก็เพิ่งไปออนเซนที่มินาโตะมิราอิ ที่เพิ่งเปิดใหม่ ชื่อมังโย (Manyo) ที่อยู่ใกล้บ้านเพราะขับรถแค่สิบนาทีก็ถึงแล้ว เวลาเราไปออนเซนแบบนี้ ก็จะใช้เวลาอยู่ที่นั่นประมาณห้าชั่วโมงได้ เพราะนอกจากออนเซนแล้วยังมีห้องซาวน์น่า เช่น สมุนไพร เกลือ และไอน้ำ แล้วยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกให้ทุกอย่าง เช่น ห้องอาหาร อินเตอร์เนตฟรี เกสต์รูม (เป็นเก้าอี้นอน มีทีวี และลำโพงฝังที่พนักพิงศรีษะ อย่างในรูปข้างล่างค่ะ) นวดไทย (นวดไทยที่นี่ไม่ใช้บริการค่ะ เพราะแพงมาก ชั่วโมงละ 6,000 เยน)
ตอนนี้สามีเพิ่งคิดได้ว่า ไม่จำเป็นต้องไปออนเซนต่างเมืองก็ได้ ใกล้ๆ บ้านอย่างนี้ สะดวกและประหยัดกว่า ไม่ต้องเหนื่อยขับรถ นอกจากว่าถ้าอยากดื่มด่ำกับบรรยากาศต่างเมือง เพราะแต่ละที่มักจะมีความงามของธรรมชาติกับสรรพคุณของน้ำแร่ เป็นสิ่งดึงดูดใจต่างกันไป
**ที่จริงแล้ว ใต้ดินของประเทศญี่ปุ่น มีน้ำแร่ออนเซนอยู่ทั้งประเทศ แต่บ่อน้ำร้อนที่เกิดตามธรรมชาติ มักจะอยู่ในแถบภูเขาที่มีรอยร้าวของเปลือกโลก ซึ่งทำให้ น้ำแร่จากใต้ดินสามารถผุดขึ้นมาเป็นออนเซนธรรมชาติได้ (เท่าที่พบในปัจจุบันมีออนเซนประมาณ 27,000 แห่งทั่วประเทศญี่ปุ่น)
**และในตอนนี้ด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่พัฒนาเพื่อการขุดเจาะนำเอาน้ำแร่จากใต้พื้นดิน มาทำเป็นออนเซนในเมืองได้ แต่ถึงอย่างไรในช่วงเทศกาลหรือวันหยุดติดกันหลายวัน คนญี่ปุ่นก็มักจะเลือกไปพักตากอากาศตามออนเซนธรรมชาติในต่างจังหวัดมากกว่า
ครั้งแรกที่ฉันไปออนเซนที่ต่างจังหวัดนั้น ยังจำได้ไม่ลืมเพราะเป็นครั้งแรกที่ต้องแก้ผ้า อาบน้ำรวมกับคนอื่น ถึงจะเป็นผู้หญิงด้วยกันก็เถอะ เพราะสังคมไทย เราไม่มีวัฒนธรรมในการแก้ผ้าอาบน้ำร่วมกัน
ออนเซนส่วนมากจะแยกชายหญิง หรือบางที่จะมีบ่อแช่รวมกันได้ด้วย แต่ต้องใส่ชุดว่ายน้ำ หรือจะเป็นรูปแบบคล้ายๆ สระว่ายน้ำแต่เป็นน้ำอุ่น
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ แม้จะไปออนเซนหลายครั้งจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่ความอายก็ยังคงมีอยู่ เพราะถึงอย่างไรก็ยังไม่ชินกับการเดินแก้ผ้าอยู่ดี แม้จะมีผ้าขนหนูผืนเล็กๆ พอปกปิดได้บ้างก็ตาม ..แต่เห็นบางคนเดินโทงๆ แบบไม่สนใจใคร แต่บางคนก็ใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ปิดเหมือนกัน
ออนเซนที่ฉันชอบคือแบบมีห้องแช่ส่วนตัว คือเป็นห้องแช่ที่อยู่นอกห้องพัก แต่จะแยกเป็นห้องๆ ในห้องที่พักก็มีบ่อเล็กๆ ตั้งที่ระเบียงห้อง และก็มีบ่อแช่รวมที่แยกชายหญิงด้วย ฉันเคยไปพักครั้งเดียวที่เมืองอะตะงะวะ (อะตะเสะ ออนเซน) ซึ่งก็ไกลพอสมควร ขับรถไปใช้เวลาประมาณสามชั่วโมงครึ่ง และค่าเข้าพัก ซึ่งรวมค่าอาหารสองมื้อ ก็คิดเป็นรายคน และสนนราคาก็แพงพอควร คุณสามีเธอเลยไม่ค่อยนิยมไปสักเท่าไร (เคยถ่ายรูปออนเซนที่นี่ไว้ แต่สามี๊หลงเอาแผ่นซีดีฉันไปทิ้งไหนแล้วไม่รู้ ) ไม่รู้เมื่อไรจะมีโอกาสไปออนเซนแบบนี้อีก...
(ปล...รูปทั้งหมดดึงมาจากเวปค่ะ
**copy ข้อความมาจากเวปอื่น)
(ปล...อีกที ตอนนี้ที่นี่เกือบตีหนึ่งแล้ว ขอตัวและศรีษะไปนอนก่อนแระค่ะ ไว้พรุ่งนี้จะไปหลอนเพื่อนๆ ที่บล๊อก)
Last Update : 13 กันยายน 2548 8:36:05 น.
Create Date : 21 กรกฎาคม 2548 |
|
1 comments |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2552 23:56:14 น. |
Counter : 1665 Pageviews. |
|
|
|