ด้วยรักและอาลัย ลูกชายตัวเล็กสี่ขาของบ้านเรา
แม้จะทำใจไว้แล้ว...ว่าสักวันจะต้องเสียเค้าไป แต่พวกเราก็เสียใจอยู่ดี เพราะเค้าเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของเรา เจ้าลูกชาย(สี่ขา)ตัวเล็กของบ้าน
ตั้งแต่วันที่ 13 มิ.ย. ที่เค้าช็อกหมดสติไปถึง 4 ครั้ง หลังจากนั้นอาการก็จะทรงๆ ทรุดๆ มาตลอด แต่พ่อกับแม่ก็คอยดูแลอย่างดี คิดว่าคงจะไม่สบายธรรมดา และก็หวังว่าจะกลับมาหายเป็นปกติ
เพราะเค้ามีอาการช็อกแบบนี้มาได้ปีกว่า แบบว่านานๆ เป็นที แต่มาช่วงหลังๆ ถ้าเหนื่อยมากๆ ก็จะเป็นบ่อยเพราะเค้าจะไอตลอด ซึ่งพวกเราก็เข้าใจว่าคงเพราะอายุมาก
และวันก่อนที่พาไปหาหมอครั้งสุดท้าย หมอก็บอกว่าให้ทำใจเพราะระบบภายในเค้าไม่ค่อยทำงานแล้ว
...................................
เม.ย. 2551
ม.ค. 2552
เม.ย. 2552
ส.ค. 2552
*************************************
ม.ค. 2553
พ.ค. 2553
***********************************
ฉันคิดว่าการที่คนเรามีจิตผูกพันต่อกัน ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์
ต่างก็มีอะไรที่สื่อถึงกันได้เสมอ ตอนแรกที่เค้าไม่สบายหนัก ฉันบอกให้เค้าสู้และอดทนอยู่รอฉันกลับบ้าน
แต่สองวันสุดท้ายก่อนที่จะจากไป เค้าจะร้องครวญคราง และรู้สึกผวาตลอดเวลา
ฉันพยายามเข้าใจว่า นี่คงเป็นวาระสุดท้ายของชีวิต และไม่อยากให้เค้าต้องรู้สึกเจ็บปวดหรือทรมาน เมื่อคืนจึงบอกเค้าว่า...ถ้าไม่ไหวแล้วก็ขอให้ไปอย่างสงบ อย่าได้เจ็บปวดหรือทรมานต่อไปอีกเลย
และแล้วก็ถึงวันที่เค้าจากพวกเราไปจริงๆ ถึงฉันจะไม่ได้อยู่ใกล้หรือดูใจเป็นครั้งสุดท้าย แต่เค้าก็คงรับรู้ได้ว่า ฉันรักเค้ามากแค่ไหน
และในวาระสุดท้ายของชีวิตเค้ามีพ่อแม่และพี่สาว ที่ได้ทำทุกอย่างให้เค้าเป็นอย่างดี
ก่อนที่จะคืนเค้าสู่ธุลีดิน
..................................................................................
ไปป์ได้จากพวกเราไปอย่างสงบในอ้อมกอดของพ่อ
วันที่ 29 มิถุนายน 2553 เวลาตี 1:35 นาที รวมอายุประมาณ 19 ปี
หลับให้สบายนะลูกรัก...ไปป์
ด้วยรักและอาลัย
Create Date : 29 มิถุนายน 2553 |
|
13 comments |
Last Update : 29 มิถุนายน 2553 11:47:09 น. |
Counter : 1690 Pageviews. |
|
|
|
ปล. มีอัพบล็อกค้างเรื่องเดินเล่นต่อที่สวน Yamashita
แต่ตอนนี้ยังไม่มีกระจิตกระใจอยากทำอะไร....