พอเรียนจบ ทำงาน ก็ทำประกันสังคม เลือกโรงพยาบาลศิริราชเป็นอันดับแรก แล้วก็ได้จริง ๆ ว่ากันว่าโรงพยาบาลนี้ได้รับสิทธิ์ยาก...ก็ไม่รู้ ทำไมถึงได้ที่ศิริราช อาจเป็นผลพลอยได้ที่ทำงานในมหาวิทยาลัยของพระบิดา อิอิ ชีวิตมันวนเวียนอยู่ที่มหิดลมาสิบฝ่าปีแระ ภูมิใจจุง

กลับมาเรื่องของเรา...

หลังจากที่ได้ผลเลือด เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ก็รี่ตรงไปที่ตึกประกันสังคม เพื่อขอใช้สิทธิ์รักษาโรคประจำตัว ยืนผลเลือดให้หมอปุ๊บ หมอซักประวัตินิดหน่อย แล้วว่า... "หมอจะส่งตัว ไปให้หมอเชี่ยวชาญเรื่องต่อมไร้ท่อ" เห็นในใบส่งตัว ระบุว่า "Metabolic Syndrome" อุต๊ะ เห็นคำว่า ซินโดรม นี่รู้เลยไม่ปกติแน่ๆ 5555 ถามกูเกิ้ล แค่คลิก ก็รู้แล้วว่ามันคือ กลุ่มความผิดปกติที่เป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด ...นั่นไง ชัดเลย อ่านแล้วดูร้ายแรงกว่า ความดัน เบาหวานซะอีก เฮ้อ... (คอตกนิดนึง)

จากนั้นเดินถือแฟ้มไปที่ตึกผู้ป่วยนอก โอว บรรยากาศนี่ช่าง..บรรยายไม่ถูกจริง ๆ คนเยอะ เดินไปเดินมา พื้นที่ขนาดใหญ่ ดูเล็กลงไปทันที เห็นแต่คนป่วย ส่วนใหญ่ 80% คือ ผู้สูงอายุ นี่สินะ โรงพยาบาลของพ่อ ที่พึ่งพาของคนทุกข์ยากจริง ๆ เดินขึ้นไปชั้นสอง หาห้อง 200 เดินตรงไปปุ๊บ ผู้คนมหาศาล ยื่นเอกสารให้พยาบาลหน้าเค้าเตอร์... แล้วพยาบาลก็พูดออกมาให้ใจเสียว่า...

"วันนี้มีหมอ ต่อมไร้ท่อ คนเดียวนะคะ ไม่แน่ใจว่าจะทันหรือเปล่า ถ้าไม่ทันก็จะนัดครั้งต่อไปนะคะ"

ชิท !!!! ใจเต้นตุ้มๆ ต่อม ๆ จะได้ตรวจไม่เนี่ย  รอไป 1 ชั่วโมงกว่า กว่าพยาบาลจะเรียกให้ไปนั่งรอหน้าห้องหมอ แล้วก็รอไปอีกเกือบสองชั่วโมง กว่าจะได้เจอหมอ.... หุหุ