...กลับบ้าน... 19 มกราคา ปี 52 ฉันสะพายกระเป๋าเป้สีน้ำเงินเข้มออกจากบ้านเพื่อเดินทางลงชายใต้คนเดียว เป็นการเดินทางครั้งสำคัญที่เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไปทั้งชีวิต หลายเรื่องราวที่พบพานและสัมผัสต่างจากการรับรู้ดั้งเดิมของข่าวสารโดยสิ้นเชิง ฉันเขียนบันทึกถึงการเดินทางไว้ครั้งแรกไว้หนึ่งชิ้นในชื่อ "ความรู้สึกแรกลงชายแดนใต้" 27 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา หลังเสร็จการลงทำงานเรื่องสิทธิมนุษยชนที่โคกเคียน-นราธิวาส เพื่อนร่วมงานขับรถเลาะเลียบริมทะเลเพื่อพาไปทำงานต่อที่ปัตตานี เส้นทางสายนั้นสวยจนฉันบรรยายไม่ถูก สวยและมีเสน่ห์ขนาดที่ฉันต้องชวนเพื่อนรุ่นน้อง มาเก็บภาพแถวนี้ให้ชุ่มใจหลังเสร็จงานเดือนพฤษภา เพื่อนคนหนึ่งที่รู้ว่าฉันกำลังพาตัวเองอยู่บนถนนสายนั้น ทั้งโกรธและโมโหที่ฉันไม่วิ่งบนถนนใหญ่ที่ปลอดภัยด้วยระบบดูแลของทหาร ที่ฉันเลือกถนนสายต่อสายที่เชื่อมต่อหมู่บ้านกับหมู่บ้าน ที่นี่เรามีประโยคขำๆ ในเรื่องจริงประโยคหนึ่งที่ว่า "ทหารยึดถนน โจรยึดหมู่บ้าน" ฉันเชื่อมั่นในสิ่งที่พวกเรากำลังทำ...การปลูกเมล็ดพันธุ์ความรักในหัวใจผู้คน และถ้าฉันจะต้องจากโลกนี้ด้วยความรัก...ฉันก็ไม่เคยคิดเสียใจ 6 มีนาคม ฉันมองพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าจากหน้าต่างเครื่องบินที่เพิ่งออกจากสนามบินหาดใหญ่ ท้องฟ้าเป็นสีสวยจับใจ องค์ประกอบทุกอย่างสวยจนคิดถึงใครที่เดินทางด้วยกันบ่อยๆ 7 มีนาคม ฉันสะพายกระเป๋าเป้สีแดงกลับบ้าน...หลังจากไม่ได้กลับมานาน สระน้ำเล็กๆ หน้าบ้านฝั่งถนนใหญ่ไม่มีแล้ว มันกลายสภาพเป็นร้านมินิมาร์ท อีกหนึ่งกิจการใหม่ของที่บ้าน ไมโครเวฟ เครื่องชงกาแฟ เครื่องปิ้งขนมปัง และข้าวของในครัวมีฝุ่นจับหนา เพราะนอกจากฉันก็ไม่มีใครใช้อุปกรณ์อำนวยความสะดวกพวกนี้ ทำความสะอาดครัวเสร็จ ฉันขับรถไปหาแม่ในสวน แม่ดูแก่ลงไปมาก อาจเป็นเพราะโรคหัวใจที่รุมเร้า ฉันครุ่นคิดขณะขับรถสิ่งที่กำลังทำอยู่มันถูกหรือผิด ฉันควรอยู่ดูแลบ้าน ดูแลแม่ตามหน้าที่ลูกที่ดี หรือทำอย่างที่กำลังทำท่ามกลางเสียงค่อนขอดตามหลังของผู้ไม่รู้เรื่อง ว่าฉันเห็นแก่ตัวที่ทำเช่นนี้ ฉันนึกถึงสิ่งที่เพิ่งพูดกับแม่เมื่อครู่ และสิ่งที่คุยกับน้าสาวตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน ฉันดีใจที่คนในครอบครัวเข้าใจถึงสิ่งที่ฉันกำลังทำ ฉันดีใจที่คนในครอบครัวยังเป็นพลังสำคัญให้ฉันได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจ กลับบ้านรอบนี้ได้พลังกลับไปทำงานอีกเยอะเลย   Create Date : 08 มีนาคม 2553 2 comments Last Update : 8 มีนาคม 2553 12:55:04 น. Counter : 571 Pageviews. Share Tweet

สวัสดียามเช้าครับ ผมไม่แน่ใจนะครับ ว่าระหว่างการ "วาง" กับ "การแบก" สิ่งไหนทำยากกว่ากัน ถ้าแบกมานานๆ ก็ยากที่จะวาง แต่ถ้าวางไปเรื่อยๆ ก็คงไม่อยากจะแบก ยิ่งพูดเองก็งงเองครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 9 มีนาคม 2553 8:42:21 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมกัน เมืองแมน ไม่เคยไปเลย จริง ๆ อยากกลับไปที่หลวงพระบางอีกรอบอ่ะค่ะ เคยไปหลวงพระบางครั้งแรก เลยรู้สึกอยากไปอีก ต้องหาข้อมูลเมืองแมนไว้หน่อยแล้ว เผื่อวันหลังจะได้แวะไปด้วย   โดย: JinnyTent 9 มีนาคม 2553 11:49:08 น.