หลังจากเปิดบ้านไปมะวาน มีเพื่อนผู้ใจดีแวะมาทักทายตั้งหลายคนละ ดีใจนะเนี่ย ขนาดยังไม่ได้บอกเพื่อนเลยซักคน หยั่งงี้เรามีกำลังใจเขียน (พล่าม) อีกเป็นกอง วันนี้เลยคิดว่าจะมาแนะนำตัวเองซะหน่อย เผื่อมีเพื่อน ๆ ชาว Bloggang แวะมาเยียมชม

Who am I?

เราชื่อ "บี" หรือ "Be" นะ ตอนนี้ระเห็ดมาทำงานอยู่ที่อเมริกา โดนส่งมาอยู่ Detroit, Michigan เมืองที่ได้ชื่อว่าอันตรายอันดับต้น ๆ เราก้อเลยระเห็ดออกมาอยู่นอกเมืองในย่าน Detroit Metropolitain Area (Detroit Metro) เป็นเมืองเล็ก ๆ ทาง West side ของ Detroit ไปทำงานสะดวก เพราะอพาร์ทเม้นต์กะออฟฟิศลูกค้าที่ประจำอยู่ อยู่ห่างกันแค่ประมาณ 15 นาที สบายบรื๋อ ไว้ว่าง ๆ จะเล่าที่มาที่ไปของการได้มาลงเอยที่นี่ให้ฟัง โปรดติดตามตอนต่อไปคร้าบ

Log-in

D-GaL มีที่มาดังต่อไปนี้

"D" as in Detroit ถิ่นพำนัก ณ ปัจจุบัน

"Gal" มาจาก Girl

รวม ๆ เป็นสาวดีทร้อยท์ เพราะตอนคิดนามแฝงโพสต์กระทู้ไม่รู้จะใช้อะไรดี พอผ่านไปซักสามวันได้ คิดได้ว่า อ่านไปมามันเหมือนเป็น เด็กหญิง "ดี" แล้วก้อเลยคิดไปถึง "หนูดี" มีเรื่องเล่าที่เคยดูช่อง 3 ตอนเช้า ๆ สมัยเด็ก ๆ เลยคิดใจ พอสมัครสมาชิก ชื่อนี้ผ่าน ก้อเลยดีไป ไม่ต้องคิดใหม่ มาในนีัเลยผันตัวเองจาก ยัยบี หรือ "นังบี" ที่แม่เรียก มาเป็น "นู๋ดี"ซ้า ไงก้อใกล้เคียงกะ "นังตัวดี" ที่แม่ชอบเรียกเหมือนกัน...อิอิ

"The Blog"

ที่มาที่ไปของ Blog นี่เกิดจากความเบื่อนั่นเอง ไหน ๆ ก้อออนไลน์ทั้งวัน ก้อหาอะไรทำให้มันไม่เปลืองไปเล่น..อิอิ มีเพื่อนสนิทเขียนมานานแล้ว แต่นาน ๆ แวะเข้าไปดู เคยอยากทำนะแต่คิดว่ามันน่าจะยุ่ง แล้วก้อไม่รู้จะเขียนไรดี พอดีหลัง ๆ เข้าไปอ่าน Blog ของคุณพี่ปูขาเก คนดัง เนื่องจากอยากได้สูตรอาหารอะไรซักอย่างนี่แหละ แล้ว Google ก้อพาไปเจอ เห็นพี่เค้าทำอาหารเป็นเรื่องเป็นราว เราเลยได้แรงบันดาลใจในการ "ทำอาหาร" ย้ำว่าทำอาหาร ไม่ใช่เขียน Blog ทำ ๆ ๆ แล้วก้อจัดแต่งสวยงามถ่ายรูปเก็บไว้ ส่งไปให้เพื่อนดู เพื่อนเลยบอกว่าเขียน Blog เลย อาหารหน้าตาดีมาก ตอนนั้นก้อยังไม่อยากนะ แต่มีอยู่วันนึง เพื่อนสนิทที่เพิ่งย้ายไปอยู่ญี่ปุ่นไม่สบาย แล้วบอกว่าไปตั้งกระทู้ไว้ในพันทิพ ไปอ่านหน่อย พอเข้ามาอ่านก้อเลย ไปเจอคลับ "เฮฮาประสากล้อง" ไปอ่านแล้วขำดี เจอคนน่ารัก ๆ เยอะ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการถ่ายรูปขึ้นมาอีก ทีนี้มีสองแรงขับ ความชอบในการทำอาหาร กับ ความชอบในการถ่ายรูป มาอยู่ในที่เดียวกัน รู้จักพันทิพมาสิบกว่าปี แต่นับครั้งได้ที่จะเข้ามาอ่านอะไร นอกจากจะมีคน forward กระทู้ตลก ๆ ผ่านทางเมล์ พอเข้ามาแล้วก้อติดใจ ลงทุนสมัครสมาชิกซะเลย งานนี้ก้อเลยคิดว่า ลองซักหน่อยก้อดี เลยลองทำ Blog เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของ community ชาวไทยแห่งนี้ซะหน่อย

ตอนตั้ง slogan ของ Blog ไม่ได้คิดอะไรไว้ในใจก่อนหน้า เพราะไม่รู้ว่าต้องใส่อะไรลงไปบ้าง ไม่ได้มีคอนเซ็ปอะไรไว้ก่อน แต่ก้อคิดว่า คนที่เข้ามาอ่านก้อจะรู้จักเรามากขึ้นจากการอ่าน Blog เพราะเราก้อคิดว่า เราเห็นมุมมองของคนจาก Blog มาเหมือนกัน ประโยคว่า "Come a Little Closer" เลยผุดขึ้นมาในหัว ให้อารมณ์ประมาณว่า "เข้ามาใกล้ขึ้นอีกนิด" หรือเอาขำ ๆ หน่อยก้อประมาณว่า "เขยิ๊บ ๆๆ เข้ามาซิ กระแซะ ๆๆๆ เข้ามาสิ" อ่านแล้วอย่าลืมร้องตามนะคะ คริก ๆ   เหมือนเป็นการอ้อนแกมอ่อยให้เข้ามาทำความรู้จักกันไง

นี่แค่ Blog แนะนำตัว ก้อร่ายมาซะยาว ไม่อยากจะบอกว่าเคยเขียนเมล์เล่าประสบการณ์ต่าง ๆ ให้มิตรรักแฟนเพลง เอ้ย เพื่อน ๆ ที่เมืองไทยอ่านมายาวกว่านี้อีก จนโดนแซวว่าเป็นนิยาย โดยเฉพาะช่วง in love หรือ อกหัก จะสามารถบรรยายได้เป็นฉาก ๆ ความช่างเม้าท์บวกกะความปากดี ปากคัน อารมรณ์ฮา ก้อสร้างความหนุกหนาน แกมเบื่อให้กับเพื่อน ๆ (ที่โดนบังคับอ่าน) มาแล้ว บางคนมาสารภาพว่า "แก ๆ ชั้นเพิ่งมีเวลาอ่านเมล์แกเองแหละ เพราะมันยาวมาก ตอนนั้นยุ่ง ๆ ไม่มีเวลาอ่านอ่ะ แต่หนุกดีนะ" แป่ว ผ่านไปสามเดือนจะดีใจดีมั้ยวะเนี่ย  ไว้ทำใจซักพักจะเอานิยายรักที่เขียนไว้ปีที่แล้วให้อ่าน แต่ไม่รู้จะทำใจได้เมื่อไหร่นะ แฮ่ะ ๆ

Anyway, ใครว่าง ๆ ก้อแวะมาอ่านอีกนะคะ ตอนนี้คิดไว้ได้หลายเรื่อง ต้องรีบจดไว้จะได้ไม่ลืมเขียนน่ะ

ไปละค่ะวันนี้ Byeeeeee

Create Date : 28 กรกฎาคม 2551
Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 9:34:07 น.		11 comments
Counter : 578 Pageviews.
Share Tweet