|
ที่มาของคำอุทิศส่วนกุศล(ตอนสาม)
ที่มาของ การอุทิศส่วนกุศลตอนที่สาม
ผู้ถาม : ทีนี้การอุทิศส่วนกุศลแก่บุคคลต่างๆ ที่ตายไปแล้ว จำเป็นไหมครับว่าจะต้องออกชื่อ รู้สึกว่ามีมากเหลือเกิน
หลวงพ่อ : ถ้านึกได้ก็ออกชื่อเขาก็ได้ ถ้าออกชื่อน่ะดีอยู่อย่าง ถ้ากรรมหนาอยู่นิด ถ้าออกชื่อ ถ้าออกชื่อเจาะจงเขาได้เลยนะ ถ้านึกไม่ออกก็ว่ารวมๆ ญาติก็ดี ไม่ใช่ญาติก็ดี เอายังงี้ดีกว่า ถ้าขืนไปไล่ชื่อน่ากลัวจะไม่จบ มันมีอยู่คราวหนึ่งนานแล้ว ไปเทศน์กัน ๓ องค์ บังเอิญที่ไปก็มีอารมณ์จิตคล้ายคลึงกัน เวลาเพลเขาก็ถวายอาหาร ก็มีพระอื่นด้วยรวมแล้ว ๕ องค์ ทีนี้ตาทายกเขานำอุทิศส่วนกุศลในวันนั้น แก่ก็ออกชื่อคนตาย แล้วก็บรรดาญาติทั้งหลาย ที่ตายไปแล้ว บอกเท่านั้นแหละ พวกผีก็เข้ามาเป็นหมื่นล้อมรอบศาลาอยู่ ไอ้คนที่เป็นญาติรับโมทนาแล้วผิวพรรณดีขึ้น ไอ้พวกที่มิใช่ญาติก็เดินร้องไห้กลับ พอเขานิมนต์ขึ้นไปเทศน์ ตอนลงท้ายเขาถามกันถึงว่า การอุทิศส่วนกุศลทำยังไง
องค์ที่มีปากร้ายอยู่สักหน่อยบอกว่า.... ญาติโยมที่นำอุทิศส่วนกุศล อย่าให้ใจแคบเกินไปนักซี! อย่าลืมว่า การทำบุญแต่ละคราวพวก ปรทัตตูปชีวีเปรต ก็ดี พวก สัมภเวสี ก็ดี จะมายืนล้อมรอบ อย่างสวดบท อยัญจะโข น่ะ พวกบรรดาผีทั้งหลายทั่วบริเวณ จะคอยโมทนา แต่ถ้าเราให้แต่ญาติ ญาติก็จะได้ แต่บุคคลอื่นไม่ใช่ญาติจะไม่ได้ ฉะนั้น ก็ควรจะให้ต่อ ๆ กันไป คือว่าให้ทั้งหมด ทั้งญาติและไม่ใช่ญาติ
| Create Date : 15 พฤศจิกายน 2551 |
|
7 comments |
| Last Update : 15 พฤศจิกายน 2551 10:46:13 น. |
| Counter : 2075 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
