1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
ด้วยรัก..จากรัตติกาล
คำโปรยปกหน้า : เมื่อความมืดมาเยือน ความรักก็มาหา คำโปรยปกหลัง : เมื่อรัตติกาลมาเยือน พี่ชายข้างบ้านของฉันได้กลับมาอีกครั้งหนึ่ง... กลับมาพร้อมกลิ่นหอมยวนใจและความงามที่อาจพร่าผลาญหัวใจของสตรีทุกคน และฉัน ก็...หลงรักพี่ชายที่หล่อขั้นเทพ หล่อเหมือนไม่น่ามีอยู่จริงในโลกใบนี้ ถึงความรักของฉันจะเหลือเชื่อสำหรับคนธรรมดาไปหน่อย แต่ฉันก็แน่ใจว่ามันไม่ใช่ความฝัน พี่ธีแตะริมฝีปากแตะบนผิวแก้มฉัน ฉันหลับตาลงขณะที่พี่ธีกระซิบเสียงนุ่มนวลข้างหู... พี่จะบอกพิม พี่ไม่ใช่คน พี่เป็นแวมไพร์!... ****************************** จำได้ว่าคิดเรื่องนี้มานานแล้ว และก่อนหน้าก็เคยบ่นว่าถ้าจะมาเขียนตอนนั้นก็หวั่นเรื่องกระแสภาพยนตร์เรื่องแวมไพร์ทไวไลท์ที่จะเข้าฉายในเดือนพฤศจิกายน (ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไร แต่สร้อยดอกหมากไม่ชอบการตามกระแสเอามากๆ) ถึงจะมีคนคิดว่านี่เป็นแรงบันดาลใจที่ได้มาจากนวนิยายแวมไพร์ของสเตฟานี เมเยอร์ และผู้เขียนจะออกมาปฏิเสธว่าไม่ใช่เช่นนั้น(เพราะถึงแม้คนเขียนจะอ่านทไวไลท์ แต่เรื่องนี้ก็มิได้สร้างความประทับใจมากมายนัก อาจเป็นเพราะแวมไพร์ในเรื่องไม่เหมือนแวมไพร์ก็เป็นได้) แต่คนที่เคยพบหรือรู้จักสร้อยดอกหมาก(อย่างแท้จริง) จะรู้ว่าการที่สร้อยดอกหมากเขียนนิยายดาร์คแฟนตาซีขึ้นมาสักเรื่องนั้นมิใช่เรื่องแปลก แต่ก็ไม่ว่าอะไรถ้ามีใครจะคิดแบบนั้น เพราะทำใจไว้ตั้งแต่ก่อนจะเริ่มเขียน และตั้งใจว่าจะไม่สนใจคำวิจารณ์แนวนี้ แต่ก็จะไม่ออกไปโต้เถียงหรือคัดค้านอะไร ทุกคนมีสิทธิจะคิดได้ตามที่ใจตัวเองคิด แต่จะว่าไปสร้อยได้อ่านนิยายแวมไพร์หลายเรื่อง ปรากฏว่ามีนิยายแวมพ์มากมายที่ใช้รูปแบบการเล่าเป็น ฉัน และให้ตัวละครเอกฝ่ายหญิงเป็นผู้เล่า (ซึ่งในกรณีนี้ตัวละครหญิงมักเป็นมนุษย์) ก็แสดงว่ามุขนี้สเตฟานี เมเยอร์ไม่ใช่คนคิดคนแรกน่ะสิ ฮ่าๆ เวลาเขียนนิยาย สร้อยมักจะตั้งชื่อเป็นภาษาอังกฤษก่อนชื่อไทยเสียอีก(รู้สึกว่าภาษาอังกฤษมันแสดงความหมายและชี้ชัดถึง ความเป็นเรื่องของเรื่องนั้นๆ ได้มากกว่าภาษาไทย ไม่รู้สิ) ด้วยรัก..จากรัตติกาล มีชื่อภาษาอังกฤษว่า A Gothic Romance : Prologue เช่นนั้น เรื่องนี้ทั้งเรื่อง ความจริงเป็นแค่บทนำของนิยายเรื่องต่อไป (ฮาๆ) เพราะว่าเป็นเรื่องราวของพิมกับพี่ธีในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์ อยากให้คนอ่านได้รู้ก่อนว่าทำไมพี่ธีกับพิมถึงได้กลายเป็นแวมไพร์ ความจริงจะเขียนภาคสองไปเลยแล้วเฟรชแบคกลับมาก็ได้ แต่ไม่อยากทำอย่างนั้นเพราะเรื่องราวในอดีตของคนทั้งคู่มีความสำคัญมากๆต่อการดำรงชีวิตในโลกแวมพ์ของพวกเขา เลยอยากให้ทั้งคนเขียนและคนอ่านเป็นส่วนหนึ่งที่ได้รับรู้อดีตของพวกเขาด้วย เลยลงทุนเขียนออกมา เป็นผลงานเรื่องแรกที่ประทับใจปกมาก-มากที่สุด ไม่รู้ว่าคนทำปกตั้งใจหรือเปล่า แต่กุหลาบสีขาวนี่ ถ้าใครอ่านเรื่องราวข้างใน กุหลาบสีขาวจะอยู่ในท่อนฮุคของเพลง Ghost Of A Rose Promise me when you see a white rose,you think of me. I love you so, never let go. I will be your ghost of a rose. เป็นท่อนของบทเพลงที่นางเอกเรื่องนี้ชอบร้องมาก ร้องแบบเป็นลางเลยแหละ หุหุ อีกประการ ดอกกุหลาบสีขาวเป็นนัยแทนความรักที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสาซึ่งเป็นความรักที่น้องพิมมีต่อพี่ธี อาจจะเป็นการหยาบคายต่อคนทำปกไปเสียหน่อยที่ทึ่งมากที่คนทำคิดถึงประเด็นนี้ได้เพราะมันเป็นประเด็นที่เป็นหัวใจของเรื่องเลยทีเดียว ^ ^
Create Date : 24 ตุลาคม 2552
10 comments
Last Update : 24 ตุลาคม 2552 18:56:27 น.
Counter : 2257 Pageviews.
โดย: สร้อยดอกหมาก IP: 202.149.25.235 29 ตุลาคม 2552 21:52:33 น.
โดย: โทรโพสเฟียร์ IP: 61.19.222.4 30 ตุลาคม 2552 17:50:29 น.
โดย: kara IP: 125.26.163.235 10 พฤศจิกายน 2552 13:24:46 น.
โดย: เจ้าชายอัศวิน (emrysmerlin ) 20 พฤศจิกายน 2552 21:59:48 น.
โดย: ์NooUm IP: 202.28.45.25 9 กรกฎาคม 2553 23:28:24 น.
โดย: mimny 7 ธันวาคม 2553 0:56:59 น.
โดย: นิว IP: 58.9.102.134 7 มกราคม 2554 6:34:26 น.
โดย: กระปุกตั้งฉ่าย IP: 81.27.4.14 27 มกราคม 2556 3:17:49 น.
หนังสือคือชีวิต การเขียนคือการเติบโต เสียงเพลงคือจิตวิญญาณ การเรียนรู้คือความหมายของการมีชีวิตอยู่ เวลาคือความตาย ปรัชญาศาสนาคือลมหายใจ ประวัติศาสตร์คือครู พระเจ้าคือคู่รัก ชะตากรรมคือเพื่อน ความสันโดษคือเสื้อผ้า ความกล้าหาญคือรองเท้า ความเชื่อมั่นคือยารักษาโรค ความหวาดกลัวคืออาวุธ และจุดสิ้นสุดคือการเริ่มต้น
<><><><>โอม บังคมพระคเณศ เทวะศิวะบุตร ฆ่าพิฆนะสิ้นสุด ประลัย อ้างาม กายะพะพราย ประหนึ่งระวิ อุทัยก้องโกญจนาทให้ สหรรษ์ เป็นเจ้าสิปปะ ประสิทธิวิวิธวรรณ วิทยาวิเศษสพรรพะสอน ยามข้ากอปรกรณี พิธีมยะบวร จงโปรดประทานพร ประสาท ..มัทนะพาธา (พระราชนิพนธ์ร.๖).. <><><><> * * * ~*~*~*~เรายึดถือความจริงดังนี้ว่า เป็นเรื่องประจักษ์แจ้งในตัวเองที่ว่า มนุษย์ทั้งปวงต่างถูกสร้างขึ้นมาให้เสมอภาคกัน ที่ว่าพวกเขาได้รับการประทานจากองค์ผู้สร้าง พวกเขาซึ่งมีสิทธิอันไม่อาจพรากจากเอาไปได้ ที่ว่าสิทธิเหล่านี้ได้แก่ ชีวิต เสรีภาพ และการแสวงหาความสุข จากคำประกาศอิสรภาพของสหรัฐอเมริกา..เพียงกลีบดอกไม้ล่องลอยไปในสายลม (สร้อยดอกหมาก).. ~*~*~*~
หน้าปกสวยมากกกกก ค่ะ ชอบมากกก !!
แต่เนื้อเรื่องเป็นยังไง ยังไม่รู้
รู้แต่ว่า ภาษาที่ใช้สวยมากค่ะ ..
ชอบหนังสือที่ให้ภาษาแบบนี้มาก ๆ เลย
รู้สึกอ่านแล้วมันได้อารมณ์ดีค่ะ
ไม่ทราบว่าหนังสือออกวางจำหน่ายแล้วรึยังค่ะ
อยากลองซื้อมาอ่านหน่ะค่ะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ^^