Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2552
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
24 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 

ด้วยรัก..จากรัตติกาล




คำโปรยปกหน้า : เมื่อความมืดมาเยือน ความรักก็มาหา

คำโปรยปกหลัง : เมื่อรัตติกาลมาเยือน พี่ชายข้างบ้านของฉันได้กลับมาอีกครั้งหนึ่ง...

กลับมาพร้อมกลิ่นหอมยวนใจและความงามที่อาจพร่าผลาญหัวใจของสตรีทุกคน

และฉัน ก็...หลงรักพี่ชายที่หล่อขั้นเทพ หล่อเหมือนไม่น่ามีอยู่จริงในโลกใบนี้

ถึงความรักของฉันจะเหลือเชื่อสำหรับคนธรรมดาไปหน่อย แต่ฉันก็แน่ใจว่ามันไม่ใช่ความฝัน

พี่ธีแตะริมฝีปากแตะบนผิวแก้มฉัน ฉันหลับตาลงขณะที่พี่ธีกระซิบเสียงนุ่มนวลข้างหู...

“พี่จะบอกพิม พี่ไม่ใช่คน พี่เป็นแวมไพร์!...”

******************************

จำได้ว่าคิดเรื่องนี้มานานแล้ว และก่อนหน้าก็เคยบ่นว่าถ้าจะมาเขียนตอนนั้นก็หวั่นเรื่องกระแสภาพยนตร์เรื่องแวมไพร์ทไวไลท์ที่จะเข้าฉายในเดือนพฤศจิกายน (ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไร แต่สร้อยดอกหมากไม่ชอบการตามกระแสเอามากๆ) ถึงจะมีคนคิดว่านี่เป็นแรงบันดาลใจที่ได้มาจากนวนิยายแวมไพร์ของสเตฟานี เมเยอร์ และผู้เขียนจะออกมาปฏิเสธว่าไม่ใช่เช่นนั้น(เพราะถึงแม้คนเขียนจะอ่านทไวไลท์ แต่เรื่องนี้ก็มิได้สร้างความประทับใจมากมายนัก อาจเป็นเพราะแวมไพร์ในเรื่องไม่เหมือนแวมไพร์ก็เป็นได้) แต่คนที่เคยพบหรือรู้จักสร้อยดอกหมาก(อย่างแท้จริง) จะรู้ว่าการที่สร้อยดอกหมากเขียนนิยายดาร์คแฟนตาซีขึ้นมาสักเรื่องนั้นมิใช่เรื่องแปลก

แต่ก็ไม่ว่าอะไรถ้ามีใครจะคิดแบบนั้น เพราะทำใจไว้ตั้งแต่ก่อนจะเริ่มเขียน และตั้งใจว่าจะไม่สนใจคำวิจารณ์แนวนี้ แต่ก็จะไม่ออกไปโต้เถียงหรือคัดค้านอะไร ทุกคนมีสิทธิจะคิดได้ตามที่ใจตัวเองคิด

แต่จะว่าไปสร้อยได้อ่านนิยายแวมไพร์หลายเรื่อง ปรากฏว่ามีนิยายแวมพ์มากมายที่ใช้รูปแบบการเล่าเป็น “ฉัน” และให้ตัวละครเอกฝ่ายหญิงเป็นผู้เล่า (ซึ่งในกรณีนี้ตัวละครหญิงมักเป็นมนุษย์) ก็แสดงว่ามุขนี้สเตฟานี เมเยอร์ไม่ใช่คนคิดคนแรกน่ะสิ ฮ่าๆ

เวลาเขียนนิยาย สร้อยมักจะตั้งชื่อเป็นภาษาอังกฤษก่อนชื่อไทยเสียอีก(รู้สึกว่าภาษาอังกฤษมันแสดงความหมายและชี้ชัดถึง ‘ความเป็นเรื่องของเรื่องนั้นๆ’ ได้มากกว่าภาษาไทย ไม่รู้สิ)

ด้วยรัก..จากรัตติกาล มีชื่อภาษาอังกฤษว่า A Gothic Romance : Prologue เช่นนั้น เรื่องนี้ทั้งเรื่อง ความจริงเป็นแค่บทนำของนิยายเรื่องต่อไป (ฮาๆ) เพราะว่าเป็นเรื่องราวของพิมกับพี่ธีในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์ อยากให้คนอ่านได้รู้ก่อนว่าทำไมพี่ธีกับพิมถึงได้กลายเป็นแวมไพร์ ความจริงจะเขียนภาคสองไปเลยแล้วเฟรชแบคกลับมาก็ได้ แต่ไม่อยากทำอย่างนั้นเพราะเรื่องราวในอดีตของคนทั้งคู่มีความสำคัญมากๆต่อการดำรงชีวิตในโลกแวมพ์ของพวกเขา เลยอยากให้ทั้งคนเขียนและคนอ่านเป็นส่วนหนึ่งที่ได้รับรู้อดีตของพวกเขาด้วย เลยลงทุนเขียนออกมา

เป็นผลงานเรื่องแรกที่ประทับใจปกมาก-มากที่สุด ไม่รู้ว่าคนทำปกตั้งใจหรือเปล่า แต่กุหลาบสีขาวนี่ ถ้าใครอ่านเรื่องราวข้างใน กุหลาบสีขาวจะอยู่ในท่อนฮุคของเพลง Ghost Of A Rose

Promise me when you see a white rose,you think of me.
I love you so, never let go.
I will be your ghost of a rose.


เป็นท่อนของบทเพลงที่นางเอกเรื่องนี้ชอบร้องมาก ร้องแบบเป็นลางเลยแหละ หุหุ อีกประการ ดอกกุหลาบสีขาวเป็นนัยแทนความรักที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสาซึ่งเป็นความรักที่น้องพิมมีต่อพี่ธี อาจจะเป็นการหยาบคายต่อคนทำปกไปเสียหน่อยที่ทึ่งมากที่คนทำคิดถึงประเด็นนี้ได้เพราะมันเป็นประเด็นที่เป็นหัวใจของเรื่องเลยทีเดียว ^ ^






 

Create Date : 24 ตุลาคม 2552
10 comments
Last Update : 24 ตุลาคม 2552 18:56:27 น.
Counter : 2251 Pageviews.

 

ว๊าว.. ไม่รู้จะบอกยังไงดี

หน้าปกสวยมากกกกก ค่ะ ชอบมากกก !!


แต่เนื้อเรื่องเป็นยังไง ยังไม่รู้

รู้แต่ว่า ภาษาที่ใช้สวยมากค่ะ ..

ชอบหนังสือที่ให้ภาษาแบบนี้มาก ๆ เลย

รู้สึกอ่านแล้วมันได้อารมณ์ดีค่ะ


ไม่ทราบว่าหนังสือออกวางจำหน่ายแล้วรึยังค่ะ

อยากลองซื้อมาอ่านหน่ะค่ะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ^^

 

โดย: Stupid Lamp 27 ตุลาคม 2552 1:54:55 น.  

 

เล่มนี้ออกเมื่องานสัปดาห์หนังสือน่ะค่ะ คงต้องรอซักระยะจึงจะไปถึงร้านหนังสือ อย่างไรก็ลองสอบถามสำนักพิมพ์ไฟน์ บุ๊คดูค่ะ

ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ ^ ^

 

โดย: สร้อยดอกหมาก IP: 202.149.25.235 29 ตุลาคม 2552 21:52:33 น.  

 

อ่านจบแล้วค่ะ สนุกมากๆเลย พล็อตมาแหวกแนวดีค่ะ ชอบ

ชอบผลงานของคุณสร้อยดอกหมากมากๆเลย ตั้งแต่อ่านเรื่องจอมใจจอมคน ตอนนี้ตามเก็บเล่มที่เหลืออยู่ค่ะ

 

โดย: โทรโพสเฟียร์ IP: 61.19.222.4 30 ตุลาคม 2552 17:50:29 น.  

 

อ่านแล้วนึกถึงทไวไลท์ของเมเยอร์จริงๆแหละ
เป็น Bella เวอร์ชันไทย....ขอโทษที่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
รวมถึงนิยายแวมไพร์ฝรั่งหลายๆเรื่อง
นั่นหมายความว่า...หาข้อมูลมาดีนะ

 

โดย: kara IP: 125.26.163.235 10 พฤศจิกายน 2552 13:24:46 น.  

 

แต่งนิยายแนวแวมไพร์ส่งสนพ. โดนเข้าใจผิดเหมือนกันค่ะว่าได้รับกระแสมาจาก Twilight รึเปล่า แต่ว่าจริงๆ แล้วอยากแต่งเพราะว่าเพื่อนชวน >_< เห็นเรื่องนี้ในเวปหนังสือที่จะสั่ง เลยลองตามหาอ่านตัวอย่างดู แต่คิดว่าสั่งด้วยเลยดีกว่า คาดว่าเดือนหน้าจะได้หนังสือ ยังไจะกลับมาเล่าความรู้สึกให้ฟังนะคะหากอ่านแล้ว

 

โดย: เจ้าชายอัศวิน (emrysmerlin ) 20 พฤศจิกายน 2552 21:59:48 น.  

 

หน้าปกสวยสุดยอดเลยค่ะ!!!

 

โดย: Miss-Anonymous 5 มิถุนายน 2553 13:51:46 น.  

 

เนื้อเรื่องน่าอ่านมากค่ะ
ตามเก็บแน่นอน

ปล.เพลงแอบหลอนค่ะ

 

โดย: ์NooUm IP: 202.28.45.25 9 กรกฎาคม 2553 23:28:24 น.  

 

ทักทายค่ะ

 

โดย: mimny 7 ธันวาคม 2553 0:56:59 น.  

 

มาบอกว่าคิดถึงจัง รอเล่มใหม่อยู่นะจ้ะ

 

โดย: นิว IP: 58.9.102.134 7 มกราคม 2554 6:34:26 น.  

 

มีโอกาสได้อ่านจนจบแล้วค่ะ
มีอยู่ช่วงนึงทีให้บรรยากาศคล้ายๆทไวไลท์ แต่ก็แค่ส่วนน้อย(ถึงน้อยนิด)
รู้สึกว่า อ่านแล้ว เรื่องนี้มันก็เป็นเนื้อเรื่องของมันเอง รู้สึกประทับใจในความรักของคนทั้งคู่มากๆค่ะ
บวกกับพอได้ฟังเพลงที่บางเอกชอบแล้ว ยิ่งรู้สึกถึงความรักที่มีความเศร้าเคล้าไปกับความสุขด้วย ฟังแล้วทำให้น้ำตาคลอเลยค่ะ ^^
เห็นว่าจะเขียนภาค2 ของเรื่องนี้ต่อ ยังไงจะติดตามนะคะ

 

โดย: กระปุกตั้งฉ่าย IP: 81.27.4.14 27 มกราคม 2556 3:17:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ศิลาจันทรา
Location :
สุพรรณบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




หนังสือคือชีวิต
การเขียนคือการเติบโต
เสียงเพลงคือจิตวิญญาณ
การเรียนรู้คือความหมายของการมีชีวิตอยู่
เวลาคือความตาย
ปรัชญาศาสนาคือลมหายใจ
ประวัติศาสตร์คือครู
พระเจ้าคือคู่รัก
ชะตากรรมคือเพื่อน
ความสันโดษคือเสื้อผ้า
ความกล้าหาญคือรองเท้า
ความเชื่อมั่นคือยารักษาโรค
ความหวาดกลัวคืออาวุธ
และจุดสิ้นสุดคือการเริ่มต้น

<><><><>


โอม บังคมพระคเณศ เทวะศิวะบุตร
ฆ่าพิฆนะสิ้นสุด ประลัย
อ้างาม กายะพะพราย ประหนึ่งระวิ
อุทัยก้องโกญจนาทให้ สหรรษ์
เป็นเจ้าสิปปะ ประสิทธิวิวิธวรรณ
วิทยาวิเศษสพรรพะสอน
ยามข้ากอปรกรณี พิธีมยะบวร
จงโปรดประทานพร ประสาท
..มัทนะพาธา (พระราชนิพนธ์ร.๖)..


<><><><>
*
*
*
~*~*~*~


เรายึดถือความจริงดังนี้ว่า
เป็นเรื่องประจักษ์แจ้งในตัวเองที่ว่า
มนุษย์ทั้งปวงต่างถูกสร้างขึ้นมาให้เสมอภาคกัน
ที่ว่าพวกเขาได้รับการประทานจากองค์ผู้สร้าง
พวกเขาซึ่งมีสิทธิอันไม่อาจพรากจากเอาไปได้
ที่ว่าสิทธิเหล่านี้ได้แก่
“ชีวิต เสรีภาพ และการแสวงหาความสุข”

จากคำประกาศอิสรภาพของสหรัฐอเมริกา
..เพียงกลีบดอกไม้ล่องลอยไปในสายลม (สร้อยดอกหมาก)..


~*~*~*~
Friends' blogs
[Add ศิลาจันทรา's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.