คุณ Tipaya - ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ
ดีใจมากที่รู้ว่าชอบนิยายค่ะ แต่ว่าไม่ทราบจริงๆ ว่าในอเมริกามีร้านหนังสือที่ขายหนังสือของไทยอยู่ที่ไหนบ้าง ^ ^'
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรที่แสนมีค่า คิดเสมอว่า แม้งานจะได้พิมพ์หรือไม่ ก็เขียนเพื่ออยากให้คนอ่านมีความสุขนี่ละค่ะ
จะพยายามเขียนหนังสือด้วยใจรักต่อไปนะคะ
(ถ้าหาซื้อหนังสือไม่ได้ คอยเข้ามาในบล็อกนี้ ก็จะลงผลงานใหม่ๆ ให้อ่านเรื่อยๆ ค่ะ)


คุณ vya - วันนี้ลงจบแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับหนูเฟื่องเชิญอ่านได้เลยค่ะ


คุณ หอมกร - ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ

คุณ kob kob - ดีใจที่ชอบค่ะ มาใจหายใจคว่ำกับหนูเฟื่องต่ออีกสองตอนค่ะ

คุณ keroobob - ลุ้นกันต่อได้เลยค่ะ

คุณ Regenbogen - ดีใจที่แวะมาอ่านค่ะ หวังว่าจะไม่พลาดตอนจบนะคะ

สนุกมากเลยค่ะ เนียนมากด้วยค่ะ สงสัยอยู่นิดเดียวค่ะ เวหนนี่เขาฆ่าจาร์ตี ใช่มั้ยคะ แล้วฆ่าทำไมหรือคะ ?

เชื่อในคำกล่าวที่ว่า "วรรณกรรมสร้างชาติ" ถ้าชาติไทยมีวรรณกรรมดี ๆ อย่างนี้ ก็จะทำให้มีคนดี ที่มีความอดทน เป็นสุภาพบุรุษ ไม่โอ้อวด ใช้วิธีทำความดี เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนปรารถนา ไม่ฆ่า ไม่ลัก ไม่เจ้าชู้ ไม่โกหก ไม่ขี้เมา สุดยอดเลยค่ะ

ขอชื่นชมจากใจค่ะ อยากให้คุณศรีสุรางค์เขียนงานในแนวนี้ออกมามาก ๆ ค่ะ สุดท้ายนี้มีข้อมูลมาฝากค่ะ คลิกที่นี่ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณศรีสุรางค์มีข้อมูลนี้หรือยัง
ถ้ามีแล้วก็ให้อภัยคนนำมะพร้าวห้าวมาฝากคนนี้ด้วยค่ะ

จบด้วยดี สนุกดีค่ะ หักมุมเรื่องแม่ของอมาลได้น่ารักจริง :)

ตามอ่านมาหลายวันค่ะ มาทันวันจบพอดี ของคุณมากๆๆค่ะ กับนิยายสนุกๆๆ

The ending is not sweet enough! more please......

สวัสดีค่ะ รดาเห็นปกของคุณศรีสุรางค์จากไฟน์ บุ๊คค่ะแล้วก็ไปเจอในถนนนักเขียน ตอนแรกว่าจะรออ่านแบบรวมเล่มเลยแต่พออ่านบทที่ 1 ไปแล้วเกิดหยุดไม่ได้ แหม...ก็สนุกนี่คะ อ่านจบไปแล้วแต่ความประทับใจยังอยู่ค่ะ เจสซี่น่ารักมาก ๆ เป็นคุณแม่ที่ทันสมัยจริง ๆ ถ้าวางขายเมื่อไหร่รดาจะรีบซื้อเลยค่ะ

อ๊าย!!! ชอบเจสซี่ในช่วงท้ายมากมาย..เธอเก่งมากที่สามารถทำให้พี่ศรมาดหลุด เอ๋อได้ขนาดนี้....

อยากบอกว่า ตอนสุดท้ายนี้ เจสซี่ขโมยซีนสุด ๆ เลยค่ะ

ขอบคุณที่นำเรื่องสนุก ๆ น่ารัก ๆ อย่างนี้มาให้อ่านนะคะ..

ลงเอยด้วยดีมีความสุขทั้งตัวละครและคนอ่านค่ะ หลงรักอมาลต่อจากวินธัยเสียแล้ว รักในความดีและการยึดหลักธรรมในการครองชีวิตซึ่งคุณศรีสุรางค์เขียนเรื่องแนวนี้ได้จับใจมาก จะคอยติดตามผลงานต่อไปค่ะ

ส่วนหนังสือต้องอุดหนุนแน่นอนค่ะ แต่ว่าจะพอมีโอกาสได้ลายเซ็นต์คุณศรีสุรางค์บ้างไหมคะ

หนังสือจะออกเมื่อไรคะ จะรออุดหนุนค่ะ

งานหนังสือพอจะมีโอกาสได้ลายเซ็นต์ไหมคะ

จบแล้วนะคะ สนุกมากค่ะ แต่ว่าความรู้สึกเหมือนกับเภตราไม่ค่อยได้บทลงโทษที่ดีเท่าไหร่ ไม่ค่อยสะใจ แล้วก็ฉากสู้กันก่อนจบ คาดหวังว่ามันจะอลังการกว่านี้
แต่ .. โดยรวมเป็นเรื่องที่สนุกมากค่ะ และโรมานติคมากด้วย

มาเก็บก่อนไปนอนค่ะ อ่านจบแล้วจะได้หลับฝันดี

แต่คนทำผิดมากมายได้รับโทษไม่ค่อยสาสมเท่าไร อย่างนี้ตัวจริงคุณศรีสุรางค์ต้องเป็นคนใจดีมากๆเลยค่ะ

ขอบคุณนะคะที่เอานิยายแบบมีปาฏิหารย์แล้วก็แสนสนุกมาให้อ่าน ช๊อบบบชอบค่ะ แล้วก็หายคิดถึงบ้านไปเยอะเลยค่ะ

ตอนจบ ตอนจบ อิอิ

คุณ vlovethai - ขอบคุณมากค่ะ
เวหนฆ่าจาร์ตี ใช่ค่ะ แต่รายละเอียดก็คิดไว้คร่าวๆ ว่า เพราะทั้งสองรู้จักกันแต่เวหนไม่รู้ว่าเธอเป็นนาค ซึ่งปกติเป็นอาหารของเขา และวันหนึ่งเขาได้ฆ่าเธอ(ซึ่งอยู่ในร่างนาค) ด้วยความเข้าใจผิดค่ะ

ขอบคุณที่แนะนำเว็บไซท์นะคะ ^ ^


คุณ Pina Colada - ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ ดีใจที่ชอบค่ะ


คุณ ใบไม้ทะเล - ขอบคุณที่มาอ่านเช่นกันค่ะ


คุณ strawberry - โอว...ยังไม่หวานพอหรือคะ 55
คนเขียนยังมึนเมาความหวานจากตอนแต่งงานเข้าหออยู่เลยค่ะ


คุณ รดา - ขอบคุณมากค่ะที่มาอ่าน ดีใจที่ชอบนะคะ และขอบคุณ(ล่วงหน้า)ที่จะอุดหนุนหนังสือด้วยค่ะ


คุณ vya - ขอบคุณมากๆ ที่มาอ่านและให้กำลังใจกันเช่นกันค่ะ
ดีใจที่ชอบเจสซี่นะคะ (คนเขียนก็ชอบเธอเหมือนกันเลย)


คุณ lemontea - ขอบคุณมากที่ติดตามอ่านมาตลอดนะคะ ดีใจจังที่คุณชอบพระเอกแนวนี้ (รู้สึกจะเขียนได้แต่แนวๆ นี้ซะด้วยซีคะ) และขอบคุณล่วงหน้ามากๆ เลยที่จะอุดหนุนหนังสือค่ะ แต่ลายเซ็นนี่ ยังไม่แน่ใจคะ ไม่รู้ว่าหนังสือจะออกทันงานหนังสือรึเปล่า และจะมีโอกาสได้ไปมั้ยยังไม่รู้เลยค่ะ


คุณ Ludwiga - หนังสือทราบว่าทางสนพ.อยากออกให้ทันงานหนังสือ แต่ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะออกทันไหมน่ะค่ะ ในงานก็ยังไม่รู้ว่าจะได้ไปรึเปล่า แหะๆ ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ มีข่าวยังไงจะมาแจ้งให้ทราบที่นี่ค่ะ


คุณ Hexi - ขอบคุณค่ะ เคยคิดว่าจะให้เภตราตายเหมือนกัน แต่เรื่องมันไม่ลงตัว คิดไปคิดมาลงเอยเป็นอย่างนี้ อิอิ ยังไงก็ ดีใจที่ชอบ และขอบคุณที่มาอ่านและให้กำลังใจกันนะคะ


คุณ Regenbogen - ขอบคุณมากๆ ค่ะ ดีใจที่นิยายช่วยให้ฝันดีและหายคิดถึงบ้านไปบ้างนะคะ แหะๆ ที่จริงไม่ได้ใจดีมาก เคยคิดอยากให้เภตราโดนหนักกว่านี้เหมือนกันค่ะ แต่เรื่องมันมาลงตัวเอาตรงนี้
ดีใจที่ชอบนะคะ คิดว่าจะเขียนนิยายแนวนี้อีกซักเรื่องสองเรื่องเหมือนกันค่ะ


คุณ หอมกร - ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

มาแอบอ่านตั้งนาน สนุกมากค่ะ ส่วนตัวไม่ค่อยอ่านแนวแฟนตาซีเท่าไหร่ แต่เรื่องนี้สนุกจริงๆ ค่ะ

ไอ้หยา.... หลุดจากวงโคจรไปเพราะเอเอฟ แป๊บเดียว (แค่สองเดือนกว่าๆ ) จบซะแล้ว กาซิกๆๆๆ

ไว้รออุดหนุนตอนเป็นหนังสือนะคะ

สวัสดีค่าคุณศรีฯ แม่โสมขอเทียบเชิญร่วมสนุกค่า

โดย: โสมรัศมี วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:19:44:02 น.

คุณ ree - ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณที่มาอ่าน และขอบคุณที่เข้ามาลงชื่อให้ชื่นใจด้วยนะคะ


คุณ O-HO - ค่ะ ขอบคุณค่ะ


คุณ โสมรัศมี - แวะไปแล้วนะคะ แม่โสม

สวัสดีค่ะ คุณศรีสุรางค์

มารับทราบคำตอบค่ะ เวหนกับจาร์ตี รักกัน เวหนกับอมาล เป็นเพื่อนกัน คือ ทราบมาว่าครุฑไม่สามารถจับนาคบางตนที่มีฤทธิ์ โดยเฉพาะนาคสีทอง ได้ อมาลเป็นหนึ่งในข้อยกเว้นนี่เอง ใช่มั้ยคะ

แอบแวบมาอ่าน เรื่องอื่น ๆ ครบหมดแล้วค่ะ อ่านเฉพาะตอนจบ อิอิ...ยกเว้นเรื่องดาริกากลางใจ ได้อ่านเฉพาะตอนแรก...สนุกทุกเรื่องเลยค่ะ

ขอสมัครเป็นแฟนคลับ คอยติดตามผลงาน คุณศรีสุรางค์ คนหนึ่งนะคะ

ดีที่อมาลไม่ได้รับนิสัยแม่มา ไม่งั้นโมราถูกปั่นหัวแน่ อิอิ

สงสัยเรื่องเวหนกับจาร์ตีเหมือนกันค่ะ เวลาพิมพ์เป็นหนังสือจะรีไรท์ก่อนมั้ยคะ? ที่ถามเพราะคิดว่าคนอ่านหนังสือคนอื่นคงสงสัยคาใจ ถ้าไม่ได้เข้าบล๊อคมาอ่านคำอธิบายของคุณศรีสุรางค์ คนอ่านอาจเข้าใจว่ายังไม่จบดี น่าจะมีภาคสอง อะไรเงี้ยอ่ะค่ะ

จบลงด้วยดี ตอนที่อ่านฉากเภตราจะมาทำร้ายนางเอกน่ากลัวเชียว ดีที่เรื่องคลี่คลายไว
จะว่าไปแล้วชอบช่วงแรกๆของเรื่องดูลึกลับดีอะ พอจบกลายเป็นนิยายรักหวานแหววไปซะละ
ปล ไปช่วยป่าวประกาศ หน้าปกและสนพที่จัดนำหจ่ายให้แล้วค่ะ

คุณ vlovethai - อืม..ครุฑ นี่ก็มีชั้นวรรณะ ระดับต่างๆ กันเหมือนนาคเช่นกัน เค้าบอกว่า ครุฑที่ ระดับต่ำกว่า จะไม่สามารถจับนาคที่มีกำเนิดสูงกว่าได้ นอกจากนี้ยังมี เกี่ยวกับ สถานที่จับ และ นาคซึ่งเป็นกษัตริย์ จะจับไม่ได้

แต่ทั้งนี้เท่าที่อ่านมาทั้งหมด อนุมานได้ว่า นาคกับครุฑ ก็เหมือน คนกับเสือ หรือ เทพสองแบบ ซึ่งไม่สามารถตีเป็นกฎตายตัวได้แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกค่ะ เหมือนกับบอกว่า คนผิวดำต้องเก่งกีฬา กว่าคนผิวขาว อันนี้ก็เป็นการพูดทั่วๆ ไป แต่จริงๆ แล้วลักษณะเฉพาะตัวอีกหลายอย่าง จึงจะบอกได้ ถ้าเอาคนผิวขาวเก่งกีฬา มาวิ่งกับคนผิวดำที่ไม่เก่งมาก คนผิวขาวก็ต้องชนะจริงไหมคะ

ดังนั้น ก็เลยคิดว่า ตามธรรมชาติโดยทั่วไป จะไม่ได้เป็นกฎ ง่ายๆ ตายตัว สามารถพูดคร่าวๆ ได้ เหมือนในตำนานบอก แต่ไม่ใช่ชี้ขาดทุกกรณีเสมอไป (สรุปว่าในเรื่องนี้ไม่ยึดตามตำราเคร่งครัดมากค่ะ)

ในเรื่องนี้ อมาลเป็นลูกผสม ไม่ใช่นาคแท้ๆ และให้การต่อสู้ของอมาลกับเวหนในอดีต นั้นขึ้นกับฝีมือของทั้งสอง เพราะตั้งใจให้เวหนเป็นครุฑตระกูลสูง และเป็นโอปาติกะเหมือนกันค่ะ

ดีใจที่ชอบเรื่องอื่นๆ นะคะ


คุณ wanderer - อืม... คิดว่าคงไม่รีไรท์ในจุดนี้น่ะค่ะ อยากให้คนอ่านเข้าใจเพียงคร่าวๆ ไว้ก่อน (ยังไม่อยากให้โฟกัสคู่นี้มากเท่าไหร่อะค่ะ ^ ^')
คิดอยู่ว่าจะเขียนเรื่องของเวหนกับจาร์ตีเหมือนกัน น่าจะไปขยายความเอาตอนนั้นได้นะคะ


คุณ แม่มด - ขอบคุณมากค่ะ เริ่มโหดแต่จบหวานใช่มั้ยคะ

จะรออุดหนุนนะคะ

คุณ นางกอแบกเป้ - ขอบคุณค่า

ไม่ทันได้อ่านในเน็ตเลย พิมพ์เป็นเล่มแล้ว ยินดีด้วยค่ะ ปกสวยมาก ๆ วันไหนได้อ่านจะรีวิวนะคะ

เล่มนี้ต้องซื้อแน่นอนค่ะพี่ศรี อุอุอุ

คุณ พุดน้ำบุศย์ - ขอบคุณมากๆ ค่ะ

คุณ ตอกะจอ - ขอบคุณ(ล่วงหน้า)มากๆ เลยค่ะ

เรื่องนี้สนุกมากจริงๆค่ะ ขอให้ขายดิบขายดีนะคะ

ปล. ตกข่าวไปหลายเดือนเหมือนกัน แต่ไม่กล้าโทษ AF ค่ะ หุหุ

คุณ Franc - ขอบคุณค่ะ