บทปลงสังขาร ๓

• เกศาผมหงอก บอกว่าตัวเฒ่า

ฟังฟางผมเผ้า แก่แล้วทุกประการ

ตามือหูหนัก ร้ายนักสาธารณ์

มิเป็นแก่นสาร ใช่ตัวของเรา

• แผ่พื้นเปื่อยเน่า เครื่องประดับกายเรา

โสโครกทั้งตัว แข้งขามือสั่น

เส้นสายพันพัว เห็นน่าเกลียดกลัว

อยู่ในตัวเรา

• ให้มึนให้เมื่อย ให้เจ็บให้เหนื่อย

ไปทั่วเส้นขน แก่แล้วโรคา

เข้ามาหาตน ได้ความทุกข์ทน

โศกาอาวรณ์

• จะนั่งก็โอย จะลุกก็โอย

เหมือนดอกไม้โรย ไม่มีเกสร

แก่แล้วโรคา เข้ามาวิงวอน

ได้ความทุกข์ร้อน ทั่วกายอินทรีย์

• ครั้นสิ้นลมปาก กลับกลายหายจาก

เรียกกันว่าผี ลูกรักผัวรัก

เขาชักหน้าหนี เขาว่าซากผี

เปื่อยเน่าพุพอง

• เขาเสียไม่ได้ เขาไปเยี่ยมมอง

เขาบ่ได้ต้อง เกลียดกลัวนักหนา

• เขาผูกคอรัด มือเท้าเขามัด

รัดรึงตรึงตรา เขาหามเอาไป

ทิ้งไว้ป่าช้า เขาหามเอาไป

สู่เหย้าเรือนพลัน

• ตนอยู่เอกา อยู่กับหมูหมา

ยื้อคร่าพัลวัน ทรัพย์สินของตน

ขนมาปันกัน ของเขาทั้งนั้น

ไม่ใช่ของเรา

• เมื่อตนยังอยู่ เรียกว่าของกู

เดี๋ยวนี้เป็นของเขา แต่เงินใส่ปาก

เขายังล้วงเอา ไปแต่ตัวเปล่า

เน่าทั่วสรรพางค์

• อยู่ในป่ารก ได้ยินเสียงนก

กึกก้องดงยาง ได้ยินหมาใน

ร้องไห้ครวญคราง ใจจิตอ้างว้าง

วิเวกวังเวง

• มีหมู่นกแขวก บินมาร้องแรก

แถกขวัญของตน เหลียวไม่เห็นใคร

อกใจวังเวง ให้อยู่ครื้นเครง

รำพึงถึงตัว

• ตายไปเป็นผี เขาไม่ไยดี

ทิ้งไว้น่ากลัว ยิ่งคิดยิ่งพลัน

กายสั่นระรัว รำพึงถึงตัว

อยู่ในป่าช้า

• ผัวมิ่งสินทรัพย์ ยิ่งแลยิ่งลับ

ไม่เห็นตามมา เห็นแต่ศีลทาน

เมตตาภาวนา ตามเลี้ยงรักษา

อุ่นเนื้ออุ่นใจ

• ศีลทานมาช่วย ได้เป็นเพื่อนม้วย

เมื่อตนตายไป ตบแต่งสมบัติ

นพรัตน์โพยภัย เลิศล้ำอำไพ

อัตตะกิเลสมากมี

• ศีลพาไปเกิด ได้วิมานเลิศ

ประเสริฐโฉมศรี นางฟ้าแห่ล้อม

ห้อมล้อมมากมี ขับกล่อมดีดสี

ฟังเสียงบรรเลง

• บรรเลงสมบัติ แก้วเก้าเนาวรัตน์

นับน้อยไปหรือ คุณพระทศพล

ที่ตนนับถือ พระธรรมนั้นหรือ

สั่งสอนทุกวัน

• พระสงฆ์องค์อารีรัก มาเป็นปิ่นปัก

พระกรรมฐาน เอออวยสมบัติ

นพรัตน์โอฬาร ดีกว่าลูกหลาน

ประเสริฐเพริศเพรา

• ลูกผัวที่รัก บ่มิเป็นตำหนัก

รักเขาเสียเปล่า เขามิตามช่วย

เพื่อนม้วยด้วยเรา ไปหลงรักเขา

เห็นไม่เป็นการ

• รักตนดีกว่า จำศีลภาวนา

บำเพ็ญศีลทาน จะได้ช่วยตน

ให้พ้นสงสาร ลุถึงสถาน

ได้วิมานทอง

• ผู้ใดใจพาล หลงรักลูกหลาน

จะต้องจำจอง เป็นห่วงตัณหา

เข้ามารับรอง ตายไปจะต้อง

ตกจตุราบาย