Bloggang.com : : ++SpY++ : ++อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ++

++อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ++

" คนเราอายุเฉลี่ย 60 ปี 1 ปี เท่ากับ 365 วัน
แสดงว่าแต่ละคนมีเวลาบนพื้นโลก 21900 วัน
คิดปลีกย่อยไปกว่านั้น ก็ 525600 นาที
ลองนับเป็นสัปดาห์ อืม...ไม่เลว 3120 สัปดาห์

อุแม่เจ้า... แสดงว่าเรามีโอกาสเที่ยวในคืนวันเสาร์ สามพันกว่าครั้งเท่านั้นเอง
คิดแบบนี้แล้วไม่กล้าดูนาฬิกา แทบเบือนหน้าจากปฏิทิน เพราะมันไม่ต่างอะไรกับการนับถอยหลังเพื่อรอวันลาโลก...

เปล่าเลย ผมไม่ได้กลัวตาย และขอโทษหากเรื่องนี้อาจไม่ค่อยขำ แต่ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้มันน้อยมากหากคำนวณในเชิงตัวเลข ยังมีหนังสือหลายเล่มที่ยังไม่ได้อ่าน เพลงอีกหลายเพลงที่ยังไม่ได้ฟัง หนังอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้ดู ความรู้สึกในใจมากมายที่ยังไม่เคยบอก พื่นที่อีกหลายล้านตารางกิโลเมตรที่ยังไม่เคยไป โอ๊ย...กลุ้ม สองหมื่นกว่าวันที่เราได้รับมามันน้อยเกินไปจริงๆ และที่น่ากลุ้มไปกว่านั้นคือ

ใช่ว่าทุกคนจะอยู่ถึง 60 ปี
แน่นอน 1 ปียังเท่ากับ 365 วัน
นั่นแสดงว่า บางคนไม่ได้มีเวลาอยู่บนพื้นโลกถึง 21900 วันหรอกนะ
อาจไม่ถึง 3120 สัปดาห์ซะด้วยซ้ำ

อุแม่เจ้า!!!(เทค2)
คืนวันเสาร์ที่จะได้ไปเที่ยวเหลือไม่ถึงสามพันแล้วเหรอเนี่ย
คิดแบบนี้แล้วต้องรีบยกนาฬิกาขึ้นมาดู กางปฏิทินออกกว้างๆ
เพราะมันคือเวลาที่เราเหลือ...บนพื้นโลก

นี้ชั้นกำลังพยายามทำบ้าบออะไรอยู่... ไม่เลยน้องสาวนี่ไม่ใช่ปรัชาญางี่เง่าอะไรทั้งนั้น หากเป็นความจริงที่เราไม่ค่อยได้มองมัน เอาละ งั้นสมมุติว่าทุกคนอายุ 17 ปี แปลว่าเราใช้ชีวิตมาแล้ว 6205 วัน และผ่านคืนวันเสาร์มาร้อยกว่าครั้ง ส่วนหน่วยนาทีนั้น...คำนวณเองบ้างซิว้อย...
เอาเวลาที่ใช้ไปนั้น หักลบกับเวลา (ที่คาดว่าน่าจะ) เหลืออยู่
ผลลัพธ์ที่ได้ เราจะทำยังไงกับมันดี...

แต่น่าแปลก หลายคนยังยอมทำงานน่าเบื่อ นั่งเอาหัวตากแอร์ไปวันๆ ยอมให้คนที่ไม่ใช่พ่อแม่จิกหัวใช้ เพื่ออะไรบางอย่างที่เราเรียกว่า "เงินเดือน"
บางคนทนเรียนอะไรไม่รู้อยู่ 4 ปี ทั้ง ๆ ที่ก็ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า รู้แต่ว่าแม่ชอบ ไม่ก็เห็นเพียงว่าเพื่อนเรียน เพียงแค่ตอบตัวเองไม่ได้ว่ากูจะเป็นอะไรดี
บางคนแอบรักเข้า ซุ่มเลิฟอยู่อย่างนั้น ปล่อยให้ความรู้สึกที่ดีลอยไปหาคนอื่น แต่กลับปล่อยให้ใจตัวเองเหลือแต่ความรู้สึกต่ำต้อยได้ทุกวัน ทุกวนั ทุกวัน
บางคนกินทิฐิเป็นอาหาร เก๊กใส่กันไปวันๆ ต่างฝ่ายต่างรอให้อีกฝ่ายง้อ มึงแน่ กูแน่ งอนการกุศล ประชดทำลายสถิติ เชิดหยิ่งชิงชนะเลิศ...ไอบ้า
และอีกหลายคนนิยมกิจกรรม "ฆ่าเวลา" ชีวิตมันว่างจัง ขนาดต้องนั่งฆ่าเวลากันเลย บอกตรงๆ เห็นแล้วอยากตบกบาล เอ็งทำลายทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดที่มนุษย์ทุกคนพึงจะมี

อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ
ลองคิดแบบนี้บ้าง ใช่แล้ว...เราจะเกิดความเสียดายเพราะเหลืออีกหมี่นแสนล้านอย่างที่เรายังไม่ได้ทำ
ตายได้ไงหากฝันไม่สำเร็จ...ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ยอมตาย
แต่ให้รีบทำทุกอย่าง ก่อนที่จะตาย...ซึ่งจะเป็นวันไหนก็ไม่รู้
เคยสงสัยมั๊ย...ทำไมเราถูกกำหนดไม่ให้รู้วันตายของตัวเอง เพราะมันจะทำให้เราไม่แยแสทุกสิ่งอย่าง และตอบสนองความต้องการของตัวเองทั้งในทางดี และทางชั่ว
และในเมื่อเราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่...มาเตรียมรอรับวาระสุดท้ายของเราดีกว่า เอาแบบว่าถ้าตายวันพรุ่งนี้ก็จะได้นอนตาหลับ เกิดโชคดีไม่ตายขึ้นมา เราก็จะได้กำไรในการอยู่ต่อไปอีก เพื่อทำสิ่งดีที่ยังค้างคา

ใช้ชีวิตโดยคิดซะว่า..พรุ่งนี้ชั้นจะตายแล้ว
ทำงานในสิ่งที่เรารัก เสมือนว่าจะไม่ได้ทำมันอีก
ตามฝันของเราไปสุดโต่ง...ต้องรีบแล้ว เดี๋ยวตายนะ... เตือนแล้วไง
รักให้หมดใจ บอกเขาไปทั้งหมดที่ความรู้สึกมี ส่วนจะรักหรือไม่รักกู ไม่สนว้อย...เพราะพรุ่งนี้ชั้น(อาจจะ)ตายแล้ว
ใช้เวลา(ที่อาจจะ)สุดท้ายที่มีดีต่อกันไว้ กอดกันเหมือนว่านี่เป็นกอดสุดท้ายของเรา นุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะอย่างน้อย เราจะได้มีสีหน้าที่ยิ้มแย้มตอนให้สัมภาษณ์ยมบาล

คนข้างบ้านเดินหน้าแป้นแล้นมาบอกข่ายดี ลูกสาววัย23กำลังจะแต่งงาน ในมือมีซองสีชมพูพร้อมการ์ด ลูกสาวอยู่ต่างจังหวัดกับคู่หมั้น แม่เลยต้องแม่แจกการ์ดเอง เมื่อกี๊นี้ว่าที่เจ้าสาวเพิ่งโทรมาปรึกษาแม่เรื่องชุดแต่งงาน...
หลังจากนั้น 3 ชั่วโมง เธอตาย...
แต่กว่าที่คนเป็นแม่จะได้รู้ข่าวร้ายก็ปาไป 5 วัน
ซองในมือผม กลายเป็นเงินช่วยงานศพ ช่อดอกไม้หลายเป็นพวงหรีด
และทั้งหมดกลายเป็นแรงบันดาลใจที่อยากจะบอก
ว่าอีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ

อ้าว...รู้งี้ยังจะมาอ้อยสร้อยอะไรกันอีก รีบแยกย้ายไปใช้เวลาที่เราเหลืออยู่ ไปทำทุกสิ่งทุกอย่างที่เรายังไม่ได้ทำ
เดี๋ยวตายซะก่อน...เสียดายแย่..."

ขอบคุณบทความโดนๆจากหนังสือ เน็กแนว

อ่านหนังสือเล่มนี้มาก็นานมากแล้ว ยอมรับว่าน้าเน็กเขียนเรื่องนี้ได้สาระมากๆ
หลายคนคงเคยอ่านแล้ว แต่สำหรับเราไม่ว่าอ่านกี่ครั้งก็ยังคงรู้สึกดีอยู่เสมอ

อ่านแล้วอยากจะทำทุกๆอย่าง ที่มีโอกาสทำแล้วยังไม่ได้ทำ
อ่านแล้วอยากจะกอดพ่อ กอดแม่ กอดพี่ กอดเพื่อน กอดทุกๆคน...
อ่านแล้วอยากจะทำฝันให้เป็นจริง ไม่เสียชาติเกิด
อ่านแล้วอยากจะ...