กรี๊ดดดดดด แอบมาหาไม่คิดว่าจะได้เจิมมมมมมม

เอ๋...เจิมรึป่าวหว่า จะไม่ได้เจิมก็เพราะมัวฝอยนี่แหละค่ะ 555+

ว้าววววว น่ารักจังค่ะ ครายน้า.....อิอิ
ไม่อยากจะเดาเดี๋ยวถูกค่ะ ขี้เกียจขึ้นไปรับรางวัลบนเวที 555+

ไม่ใช่นางงาม แป่ว...เอิ๊กๆๆๆ

พี่มัจฉาจ้ะ

น้องสาวที่มีพี่ชายจริงๆ แล้วแบบว่าอยู่ห่างไกล
กันนี่พุ่เข้าใจเลยจ้ะพี่ว่าความรู้สึกคิดถึง
มันเป็นยังไง

พู่เองไม่มีพี่มีแต่น้องชายสองคนแถมไม่ค่อย
สนิทกันเท่าไหร่ บางครั้งเราโหยหาเหลือเกินว่า
อยากมีพี่ชายสักคน ที่เค้าสามารถดูแลเราได้
ปกป้องเราได้แลเราได้
ให้คำปรึกษาเราได้

บางครั้งพู่ต้องการจริงๆ นะค่ะพี่...
....................

วันนี้สวนเสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวยังไงจะอัพบล็อก
ส่งการบ้านค๊า

แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านแล้วทำให้คิดถึง พี่สาวที่เสียจังเลยค่ะ

อยากมีพี่ชาย
จาเอา จาเอา
มีพี่ชายก็ดีนะคงจะดูแล
เป็นห่วงเราบ้าง
ภาพสวยดี เด็กผู้หญิง
คนนั้นโตมาคงน่ารัก
น่าดู
ใช่อะปล่าว

สวัสดีครับ

อ่านบล็อกแล้วเศร้า และซึ้งจังเลยครับ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมชมนะครับ มาชวนไปอ่างขางครับ 55

ปล. มองไม่เห็นเม้นตัวเอง กลัวพิมพ์ผิดจัง 555

อยากมีพี่ชายจัง ยิ่งฟังเพลงพี่ชายที่แสนดียิ่งอยากมีใหญ่เลย

พี่นู๋อ้อมีแต่พี่สาวและน้องสาว จำได้ตอนเด็กเป็นพี่สาวจอมแก่นแสนซนพาน้องไปถูกเจ็บอยู่เรื่อย น้องก็ไม่เข็ดชอบตามพี่สาว มีอยู่ครั้งหนึ่งน้องสาวใส่เสื้อคอกระเช้าสีขาวจั๊ว พี่นู๋อ้อพาไปเดินลุยน้ำโคลนปรากฎว่าน้องลื่นจากเสื้อสีขาวกลายเป็นสีกาแฟเลยคะ เอ! คนที่นึกถึงความหลังนี่เขาว่าเริ่มแก่แล้วรึป่าวน๊า

มีพี่ชายเหมือนกันค่ะ
มีรูปถ่ายแนวๆ นี้เหมือนกันน๊ะ

เห็นแล้วก็เข้าใจความรู้สึกค่ะ ซึ้ง

ชอบรูปจังเลยค่ะคุณปุ๊ก
ถ่ายออกมาสวยดี

อ่านเรื่องราวแล้ว
นึกถึงเพลง พี่ชายที่แสนดี

ตอนเด็กเวลามีใครเกเร
เราก็จะบอกพวกเค้าว่า
เดี๋ยวเถอะถ้าพี่ชายเรามาน้า

แกต้องโดนเตะแน่ๆเลย

จริงๆไม่หรอก พี่อยู่คนละบ้านเลย
แต่ใช้ขู่ได้อ่ะ



เนี่ยพี่ชายเราโหดแบบในรูปนี้เลย
เรากับพี่เคยต่อยกันด้วยแหละ

มาเลยๆๆครับ มีพี่ชายให้ยืมอยู่ตรงนี้คนนึง
ค่าเช่าก็ไม่แพงน้า อาหารวันละสามมื้อก็พอแล้วครับ

อิอิ บล็อกนี้น่ารักดี

แวะมาดูหมูอีก
หมูไม่อยู่แล้ว
วันนี้คุณมัจฉามีเรื่องซึ้ง
เมื่อวันวาร
สายฝนทำให้ภาพในอดีตแจ่มชัด

มาส่งเข้านอนค่ะ

แอมอร

ภาพน่ารักจังค่ะ
เหมือนพี่ชายต้องคอยดูแลน้องสาวอยู่ใกล้ๆ
เอ๊ะ..หรือว่า
น้องสาวไม่ยอมไปไหนไกลจากพี่ชายนะ

สวัสดีค่ะพี่ปุ๊ก

หนูกลับมาแล้วววว ...

มาถึงก็เจอบล็อกนี้ของพี่ปุ๊กเลย อ่านแล้วรู้สึกเศร้าๆเหงาๆนะคะ
เกิดอารมณ์คิดถึงน้องสาว อยากกลับบ้านขึ้นมาทันทีเลยค่ะ
(เอ๊ะ ได้ข่าวว่าเพิ่งกลับมาจากเมืองไทยเองไม่ใช่เหรอ 555)

-----------------------

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนทักทายพี่ปุ๊กเสียนาน ขอโทษด้วยนะคะ
แล้วก็ขอบคุณพี่ปุ๊กมากๆที่ไปทักทายหนูอยู่เรื่อยๆค่ะ

หวังว่าพี่ปุ๊กคงสบายดี ... คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ ^^

"แปลกเน๊อะ...ระยะทางใกล้ก็ไกล
ระยะทางไกลกลับดูใกล้...ซะงั้น"

^
^

คงเพราะช่วงกลับเมืองไทย เอ็มห่างบล็อกไปสินะคะ
เวลากลับไปอยู่บ้านทีไร ไม่ค่อยได้นั่งหน้าคอมเลยค่ะพี่ปุ๊ก
มันมีอย่างอื่นให้ทำมากมายไปหมด
ส่วนใหญ่ก็ออกไปเจอเพื่อนฝูง
ถ้าไม่ได้ออกไปไหนก็นั่งคุย ดูทีวีกับคนในครอบครัวน่ะค่ะ
แต่พอกลับมาเยอรมันเนี่ย เอ็มอยู่คนเดียวไงคะ
นั่งอ่านหนังสือ ทำงานที่โต๊ะ เปิดคอมเล่นไปด้วย อิอิ
เลยได้แวะมาหาพี่ปุ๊กบ่อยๆ ^^

คิดถึงหนูใช่มั้ยล่า 555

ดีใจจังเลยที่พี่ปุ๊กมาเม้นท์กลับอย่างรวดเร็ว

อรุณสวัสดิ์ วันตำรวจค่ะ

กลับจากปฏิบัติธรรมมา เอาบุญมาฝากให้ร่วมโมทนาค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณมัจฉา

เห็นภาพแล้วนึกถึงวัยเด็กนะคะ
แต่ยุ้ยไม่มีพี่ชาย มีแต่น้องสาว

เมื่ออ่านข้อเขียนแล้วทำให้นึกถึงเพลงพี่ชายที่แสนดีจริงๆค่ะ

อยู่ในความทรงจำ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบล็อกของเมเปิลนะคะ อิอิ

gLihk0y

พี่ชายที่แสนดีเป้งใครน๊า ...แต่ถ้าจะหาน้องชายที่แสนดี ปังคินของสมัครละก๊าน...รันะ จุ๊บๆๆๆ

ตายเระลืมเปลียนเป็นภาษาไทยยยยย

จะบอกว่าเศร้าจังค่ะ

มาทักทายยามบ่ายครับ
มีหวีมั่งมั้ยครับเนี่ย พี่หัวฟูแล้ว

แงๆๆๆ มิตรรักแฟนบล๊อคก๊าบบบ
ไม่อยากบอกเลยว่า
จะแบนเตร็ดแต๋แย้ววววว
งานสุ่มหัวเหมือนกัน
ไม่ยุ่ง แต่เยอะอะ
ต้องแข่งกับเวลาซะแล้ว
มัวปล่อยให้เวลาวิ่งแซงหน้าไปหลายลี้

เน็ตก็อืดดดดโคตรๆ
เอ็มก็ใช้ไม่ได้
เอ็มไม่มีงานไม่เดิน..55
สโลแกนใหม่

หาหวีที่เหมาะกะพี่หนูหล่อไม่ได้ค่ะเสียใจจัง อิอิ
ว่าแต่มีผมให้หวีเยอะเหรอคะ 555+

พี่ปุ๊กวันนี้เหนื่อยมากเลยค่ะ เหนื่อยทั้งกายทั้งใจ

หิวววว อยากกินเค้กกกกกกก
เอาเค้กมาฝากซะเลย แหะๆ

ความรักใดจะยิ่งใหญ่และจริงใจเท่ากับคนในครอบครัว

ปลูกบนต้นลั่นทมเลย อยากรู้่ว่าทำไง ต้องมาชมเอง มีเทคนิคอ่ะ ฮิๆ

...คนขายเขี่ยๆให้ด้วยเห็นว่าไม่มีราคา
เรางี้ตาลุกวาวๆ <<<ที่ว่าออกอาการตาลุกวาวเนี่ยจริงหรอ? อิอิ

หาดนางรองก็เดินเลยหาดนางรำไปไงครับ หาดอยู่ติดกันแต่ขั้นด้วยแนวหิน
ที่พระอภัยมณีนั่งอยู่นั่นเอง

วันนี้เอาชมพู่มาฝากคุณปุ๊กค่ะ

สวัสดีค่ะคุณปุ๊ก (เรียกตามน้องปู ค่ะ)

ขอบคุณนะคะที่ไปเม้นท์ปิดบล็อคให้
ชอบอากาศหน้าหนาว แต่หมอกเยอะ
ชอบดูเมฆ ดูฟ้า เหมือนกันค่ะ
ฟังข่าวเมื่อเช้าเค้าว่าปีนี้หนาวน้อย หมดเร็วด้วยนะคะ

บล็อคคุณปุ๊กวันนี้ทำให้คิดถึงเพลง พี่ชายที่แสนดีจังค่ะ


พี่วันไม่มีพี่ชาย มีแต่น้องชายตั้งสามคน



บล็อคใหม่ชวนไปไหว้พระพิฆเนศ 51 ตา
และวิวรถติดที่ พระราม 3 ค่ะ

วันนี้อ่านแล้วเศร้าไงไม่รู้
แต่รูปน่ารักค่ะพี่น้องเล่นเป่าฟองกัน
วันๆผ่านไปเร็วมากค่ะทำอะไรไม่ถึงไหนเลยหมดวันแล้ว
ที่นี่ฝนตกทั้งวันเลยค่ะแต่ไม่แรง แฉะๆนิดหน่อย แต่ดีที่อากาศสบายขึ้นหน่อยคือไม่ร้อน ชอบตรงนี้แหละ
แต่พวกต้นไม้ที่เราไม่ปราถนาขึ้นเร็วมากเลยเอาออกไม่ทัน
มีความสุขมากๆนะคะ

ชอบดูภาพแบบนี้มากเลยให้ความรู้สึกดีดีระหว่างพี่น้อง
ฝนตกแล้วก็รีบเข้าบ้านซะนะเดี๋ยวเป็นหวัด

ฮ่าๆ พี่มัจฉาเล่นทำเอาพู่ขำเลยค่ะ ...
จริงเน๊าะที่ว่าหน้าหนาวมันเล่นเอาผิวเราแตก
แล้วสมัยก่อนนี้พู่ก็เป็นพวกที่ขี้เกียจทาผิว
ด้วยสิค่ะ มันเลยแตกไปคันไป เกากันแบบคันคะเยอ
เลยค่ะพี่ ...เลยกลายเป็นว่า เอ๊ย ... ทำไมกันล่ะหนอ
คันได้แบบนี้ ...

พอไปอยู่ไกลบ้านแล้วมันหนาวแบบจับจิต ไอ้ตอน
หลังจากอาบน้ำแล้วนี่ก็ต้องเล่นเอาครีมชะโลม
แทบเกือบหมดขวด เพราะกลัวผิวแตกนี่ล่ะค่ะ ...

พูดแล้วคิดถึงวันเก่าๆ จ๊างงงงงง

แวะมานั่งเป็นเพื่อนครับ
เราก็เคยมีพี่ชาย แต่เขาไปสบายแล้ว นี่มันผ่านมาเกือบยี่สิบปีแล้วสินะ

อดีตอันหอมหวาน อบอวลในความทรงจำ
ทำให้เต็มตื้นในความรู้สึกเสมอเมื่อคร่ำคำนึง

อ่านแล้วคิดถึงเพลงพี่ชายที่แสนดีขึ้นมาทันทีเลย ซึ้งๆๆๆ

พี่น่ะร้องเพลงได้ทั้งวันแหละน้องปุ๊ก วันไหนไม่ได้ร้องเพลงก็เหมือนไม่ได้กินข้าว มันจะหมดแรง

ตามมาขอบคุณที่แวะไปบอกให้ทราบว่ามันคือต้นอะไร ขอบคุณมาก ๆ เลยคะ

ไปด้วยๆๆๆ ไปด้วยได้ไหมมัดฉา
แต่ว่าเราไม่มีปีกบินง่ะ
ทำไงดีไปเอาลูกโป่งมาใช้แทนได้รึป่าวนา...
ไปจำศีล จำศีล จำไว้เพราะช่วงนี้จำไม่ค่อยได้ง่ะ 555+

เอาของมาฝากน่ารักชิมิล่า..
วันนี้ไม่ค่อยสบายดีเท่าไหร่ แหะๆ

พี่ปุ๊กกกก ไปด้วยยยยยย
นั่งรถไปด้วยยย อย่าทิ้งน้องไว้คนเดียวววววว
ไปกันสามยายเลย ปล่อยลุงเหงามือซะให้เข็ด อิอิ

^
^
^
ใยลุงจะเหงามือหละ
ไม่เข้าใจ

ในบางขณะ การหวนนึกถึงวัยเยาว์ ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง ที่ถูกซ่อนเก็บไว้ในความคำนึง

มาทักทายจากอุบลค่ะ ไปล่ะ

เขียนได้เห็นภาพ ว่าแล้วก็แอบคิดถึงตอนตัวเองเป็นเด็กๆ เหมือนกัน แต่ไม่ได้เดินจูงน้องนะ นังน้องชายมันแกล้งเราอะ

สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณมัจฉา

พักเบรคจิบกาแฟแก้ง่วงยามบ่ายหน่อยนึงนะคะ

ได้ยินว่าอยากได้ต้มโคล้งรึป่าวหว่า...อิอิ



ลุงจะเหงามือเพราะไม่มียายให้พิมพ์คุยไงคะ

...



กล้วยหอมทอดมาฝากสองพี่น้องค่ะ

...

ฮือๆ ร้านไหนก็ไม่รู้อ่ะดิครับพี่ ตอนไปเดินไป 3 ร้อนเอง ต้องรีบกลับ เพราะว่าจะไปทันขึ้นรถนะครับ ทำไมพี่ปุ๊กใจดีจังเลยอ่ะครับ