ชั่วชีวิต...ฉันใคร่ครวญตลอดมา
ว่าชีวิต คือ สิ่งใด....

ฉันเคยคิดเสมอว่าชีวิต คือ การทำงาน
คือ ความสุข....
คือ ความพรั่งพร้อม ความสมบูรณ์..

แต่ชีวิตที่ผ่านมา..หน้าที่การงาน
ไม่ใช่คำตอบเลย งานไม่ได้สร้างความสุขอย่างที่คิดฝัน
ถึงแม้จะพยายามยอมรับ..และปรับตัว

จนในที่สุด...ฉันดิ้นร้นและพยายามหาทางหนี..
ล้มเลิกอุดมการณ์บ้าๆ...ที่แบกรับอยู่

ฉันเคยคิดว่า "การเรียนต่อ" อาจเป็นทางออก
ฉันเดินไปหาสิ่งที่สูงขึ้น
ตอกย้ำว่าปริญญาและคำนำหน้าชื่อ...
เป็นโอกาสให้ฉันได้หลุดพ้นจากโครงสร้างรกรุงรัง

จากความสามารถและประสบการณ์ที่มี
ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับฉันเลย...

แต่ฉันกลับมีคำถามให้ตัวเองอีกครั้งว่า....นี่เป็นชีวิตที่ฉันกำลังจะเลือกหรือ ?
อะไร คือ ความสุขที่แท้จริงในชีวิต
แน่ใจแล้วหรือว่าสิ่งที่ฉันกำลังเดินเข้าไปหา
จะทำชีวิตเล็กๆ ของฉันให้มีความสุขได้จริง
เวลา 3 ปีอย่างน้อย และต้นทุนที่กำลังจะถูกใช้ไป
เพื่อลงทุนค้นหาชีวิตของฉันเพียงคนเดียว ...

ฉันกำลังทำเพื่อใคร...เพื่อตัวฉันเองหรือเพื่อใคร
ชีวิตหลังจากนี้...จะมีความสุขอย่างที่คิดจริงรึป่าว
ฉันกำลังลืมคนที่เดินข้างๆ อีกหลายคน
ที่ยังมีโอกาส มีเวลาที่มากกว่าใช่ไหม...

วันนี้ เป็นวันสุดท้ายของการตัดสินใจ
ฉันปฏิเสธการเข้าเป็นนักศึกษา...

ฉันคงนั่งเงียบๆ ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง..
หายใจช้าช้า....มองทุกสิ่งรอบตัวอย่างรอบครอบ
ค่อนข้างแน่ใจว่าทุกสิ่งในเวลานี้ต่างหาก คือ ความสุข
หาใช่สิ่งอื่นใดที่พยายามค้นหาเลย...

...สิ่งที่ฉันตัดสินใจเลือกที่จะเป็น...
อาจไม่ใช่ความร่ำรวย ชื่อเสียงและการยอมรับในแวดวงวิชาการ
แต่เป็นการได้มีชีวิตอยู่เงียบเงียบ
ปล่อยลมหายใจได้ปะปนอยู่กับกลิ่นหญ้า สายลมและเงาไม้.....

และ...

ไม่หวังเป็นนักคิดให้ใครๆ อย่างที่ผ่านมา
ขอทำในสิ่งที่รู้...เป็นตัวอย่างให้คนที่ไม่รู้ได้เข้าใจ

ภาพ จากเพื่อนที่อยู่แดนไกล Siam Sukto :: San Fansico, USA. June,2.2011
เพลง Street Where Wind Resides
เรื่อง ๔ มิถุนายน ๒๕๕๔ วันรายงานตัว ปรด. การจัดการการท่องเที่ยว

"ครั้งแรกที่เห็นภาพนี้..นึกถามตัวเองว่าถ้าให้เลือกจะเป็น หิน หรือ คลื่น
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร..ไม่ว่าเราจะเลือกจะเป็นหินหรือคลื่น..
นั่นก็ล้วนเป็นการตัดสินใจเลือกของตัวเราเองทั้งสิ้น..."

Create Date : 05 มิถุนายน 2554
Last Update : 5 มิถุนายน 2555 18:01:20 น.		3 comments
Counter : 808 Pageviews.
Share Tweet