|
เคยรู้สึกมั๊ยว่าเวลาที่ผ่านไปแต่ละวันช่างแสนรวดเร็วจนบางทีเราแทบจะลืมไปด้วยว่าในวันๆ นึงเราทำอะไรไปบ้าง แล้วยังมีอะไรที่ต้องทำอีกบ้าง
สำหรับคนอย่างเราๆ ที่ตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ รีบบึ่งออกจากบ้านเพื่อมาเข้างานให้ทัน สายๆ หน่อยก็เข้าประชุมทั้งวี่ทั้งวัน ออกจากห้องประชุมก็ต้องทำสรุปรายงานการประชุมให้เจ้านาย กลับมาเคลียร์งานที่โต๊ะ รับสายลูกค้า สั่งงานลูกน้อง สารพัดเรื่อยไปจนพักกลางวันที่จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้ทำอะไรแบบสบายๆไม่ต้องรีบเร่ง แต่แล้วไม่นานก็ต้องกลับมายุ่งอีกเช่นเดิม
กว่าจะหมดวันก็เสียพลังงานไปหลายแคลอรี่ ไหนกลับบ้านยังต้องฝ่าการจราจรอันแสนติดขัด ถึงบ้านก็จัดการกับภารกิจส่วนตัว ล้มตัวลงนอนหลับตานึกถึงภาพวันที่ผ่านๆ มาและกำลังจะผ่านไป หลับไหลไปกับความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าของหนึ่งวันในนิยามว่า มนุษย์เงินเดือน
..............
สำหรับอีกหนึ่งคนที่เรารู้สึกได้ถึงความเหน็ดเหนื่อยและยุ่งวุ่นวายมากในหนึ่งวัน
พี่คิ้ม..เป็นอีกคนที่เรารู้สึกและเห็นภาพได้อย่างชัดเจน คำว่า เวลา คงมีความหมายมากๆ ในความรู้สึกของพี่คิ้ม ที่ต้องตระเวนไปทั่วเพื่อร้องเพลงในงานนู้น งานนี้ เช้าจรดเย็น
สำหรับมนุษย์เงินเดือนหนึ่งวันจะจบลงตรงที่เวลาเลิกงานทั่วๆ ไป
กับพี่คิ้มคำว่าเลิกงานนั่นหมายถึงเช้าของอีกวันที่ใครหลายๆ คนพึ่งเริ่มวันใหม่ และในค่ำคืนที่ใครๆ หลับสบายอยู่บนที่นอนอุ่นๆ กับใครสักคนข้างๆ
นั่นเป็นเวลาทำงานของพี่คิ้ม ช่วงเวลาที่ใครๆ กำลังสนุกกับเสียงดนตรีและเสียงร้องของพี่คิ้มคงเป็นช่วงเวลาที่พี่คิ้มมีความสุขเช่นกันและมันคงหมายถึงการสร้างความหมายดีๆ ในชีวิต ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน และ เพื่อให้หนึ่งวันได้ผ่านไปด้วยรอยยิ้มกับความทรงจำดีๆ
..............
ป.ล. ถ้าหากเลือกได้พวกเราและพี่คิ้มคงอยากให้เวลาหมุนช้าลงกว่าเดิม
เพื่อที่หนึ่งวันจะยาวนานขึ้นอีกนิด ให้ได้มีเวลากับหลายๆ สิ่งมากขึ้น และเพื่อให้ได้บันทึกทุกนาที ซึมซับทุกชั่วโมงไว้ในความทรงจำ เพื่อที่เมื่อวันนึงจะกลับมานึกถึงภาพเหล่านี้อีกครั้ง
อย่างน้อยก็ยังรู้สึกว่าได้ทำทุกวันที่ผ่านไปอย่างมีคุณค่าและน่าจดจำ
...........
ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้ Apple & Bouquet Productions...
| |
เห็นด้วยอย่างแรง ...
แวะมาทักทายครับผม ...