Bloggang.com : เกลือจืด : เจ็บปวดที่สุด

เจ็บปวดที่สุด

เจ็บปวดที่สุด
ณ มุมหนึ่ง ซึ่งอับ ดับมืดแสง
นำตัวแฝง ซ่อนไว้ ใครไม่เห็น
ปล่อยหัวใจ ให้น้ำตา มากระเซ็น
นี่เราเป็น เช่นไร ไยอ่อนแอ
ความทะนง องอาจ จึงขาดพรืด
อกเคยยืด ยับย่อย เป็นรอยแผล
สองมือผาย ก่ายกอง อย่างยอมแพ้
สุดท้อแท้ ต่อหวัง พลังใจ

กับภาพฝัน อันใด ใจเคยหวัง
ฤาต้องพัง พลาดสิ้น จนจินต์ไห้
สิ่งประสงค์ คงประสบ พบเปล่าไป
ไม่และไม่ อยากหวัง ใดใดเลย..

ไก่ชลฯ

เนื่องจากประทับใจในชีวิตของศิลปิน แวนโก๊ะ
จึงอยากแต่งกลอน เพื่อสะท้อนความเศร้าที่สุดของอารมณ์
กลอนนี้ ที่จริงมี 4 บท แต่จำได้แค่ 3 บท
กลอนบทนี้ใช้เวลาแต่งกว่า 4 ปี

Create Date : 27 มีนาคม 2550

Last Update : 27 มีนาคม 2550 13:13:26 น.

0 comments

Counter : 370 Pageviews.