|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
จดหมายถึงยาย
รัก รัก รัก นกเอย นกน้อย น้อย เจ้าบินลอยมาตามสายลม ปีกหางงามสวยสม ลอยตามลมระเริงใจ..............
เป็นเสียงเพลงที่ยายร้องให้ฉันฟังตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก มันเป็นเพลงที่ผุดขึ้นมาในจิตใจของฉันทันที หลังจากที่ฉันได้เรียนวิชาการคิดอย่างเป็นระบบ
คำถามหนึ่งที่ท่านอาจารย์ได้ตั้งขึ้นมาถามนักศึกษาในชั้นเรียน ประโยคคำถามเกือบจะท้ายสุดของชั่วโมงเรียนของท่านอาจารย์ก็คือ....
ให้นักศึกษาย้อนอดีตในระยะเวลา 5 ปี สิคะว่านักศึกษารู้สึกเสียดายและไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งใด หลังสิ้นสุดคำพูดของท่านอาจารย์ มือที่จะบรรจงเขียนลงสมุดก็เริ่มสั่น น้ำหยดน้อย ๆ ก็รินหลั่งออกมาดั่งสายธาร
ตอนนั้นฉันไม่สามารถควบคุมน้ำตาตัวเอง......ให้หยุดพร่างพลูออกมาได้ ปิ๊งแว๊บ......ที่ผุดมาจากใต้สำนึกแทรกเข้ามาอยู่ในความรู้สึกของหัวใจฉัน สิ่งนั่นคือความคิดถึง.....ยาย ทำไมน่ะหรือ
เพราะว่าฉันไม่มีโอกาสได้กลับไปแก้ไขในสิ่งที่ฉันควรจะได้ปฏิบัติต่อท่าน จริงอยู่พ่อแม่คือบุคคลสำคัญที่สุดสำหรับการให้กำเนิดชีวิต แต่การที่จะเจริญเติบโตขึ้นมาเป็นชีวิตหนึ่งไม่ได้มีเพียงพ่อแม่เท่านั้นที่เลี้ยงฉันมา
ยายเป็นอีกบุคคลหนึ่งของบุคคลสำคัญในชีวิตฉัน ฉันเติบโตมากับครอบครัวขยาย (ที่ไม่ใช่ครอบครัวเดี่ยวค่ะ คริ คริ) ฉันมีปู่ ย่า ตา ยาย ครบสมบูรณ์
เมื่อฉันเกิดมาแล้วฉันก็ไม่ได้ตั้งคำถามเลยว่าท่านเหล่านั้นหายไปไหนแล้ว ฉันได้รับความรักจากท่านอย่างเต็มเปี่ยม โดยเฉพาะยายในฐานะที่ฉันเป็น..........หลานสาวคนแรก เป็นลูกคนแรกของพ่อแม่
ยายก็ต้องช่วยแม่ดูแลฉันในบางครั้ง และช่วยถ่ายทอดความเป็นแม่ให้กับแม่ตลอดชีวิตของยาย ยายเป็นทั้งยายและเพื่อนของฉันเสมอ ไม่ว่าฉันจะโตจนอายุ 18 ปีแล้ว ฉันก็ยังเล่นวิ่งไล่หรือหยอกล้อกับยายเล่นอย่างไม่อายใคร
ฉันเริ่มบวกลบเลขได้คล่องตั้งแต่ยังเรียนอนุบาล เพราะฉันจะตามยายไปขายของอยู่บ่อยๆ ยายเริ่มให้ฉันหัดทอนเงินให้ลูกค้าจากน้อยไปหามาก ผิดบ้างถูกบ้างยายก็จะคอยดูอยู่ห่าง ๆ
จนวันหนึ่งฉันก็เป็นคนที่เรียนคณิตศาสต์เก่งที่สุดในห้อง และชอบวิชาคณิตศาสตร์เสมอมา ยายมักจะบอกเสมอว่ายายไม่ได้เรียนสูงแต่ยายก็บวกลบเลขถูก และท่องสูตรคูณได้แม่นยำแม้วัย 69 ปีแล้ว รวมทั้งบทอาขยานและนิทานกลอนต่างๆ
ยายมักจะร้องเพลงกล่อมฉันซึ่งมีทำนองที่แปลก เด็กอย่างฉันแทบจะไม่เคยได้ยินเลยจากที่อื่น จนวันหนึ่งป้าบอกว่ายายเป็นคนร้องเพลงให้เพื่อน ๆ ในชมรมผู้สูงอายุได้ร่ายรำ ฉันทึ่ง...และก็แปลกใจ แต่ยายก็ไม่ได้เล่าให้ฟังเลยและไม่สนใจในสิ่งที่ฉันถาม
จนวันนี้....ฉันก็ไม่เคยได้ยินเสียงนั้นเพลงของยาย นอกจากเพลงที่ยายร้องกล่อมฉัน
ตอนนั้นฉันคิดว่าฉันเด็กเกินไป ที่จะต้องดูแลรับผิดชอบอีกชีวิตหนึ่ง....คือยาย
ความคิดฉันมีเพียงจะต้องสอบเอนทรานท์เข้ามหาลัยให้ได้ แต่มาวันนี้..คนอีกคนที่ฉันอยากให้ได้อยู่ชื่นชม และอยู่เคียงข้างฉันก็คือยาย
มาคิดได้วันนี้มันก็สายไปแล้ว เพื่อนๆล่ะคะ
เมื่อมีโอกาสได้ทำสิ่งที่อยากทำก็ขอให้ทำเลยนะคะ เพราะวันเวลาไม่อาจหวนกลับ..สิ่งที่อยากทำก็อาจสายเกิน...
วันนี้หลานสาวคนนี้ก็คิดถึงคุณยายอีกแล้วค่ะ คิดถึงสุดหัวใจ คิดถึงค่ะ คิดถึง คิดถึง
แม้น้ำตาที่หยดออกมาตอนนี้จะไม่ได้มีคุณค่าใด ใด อีกแล้ว หนูก็คิดถึงคุณยายที่สุดค่ะ วันนี้หนูเหงาจังเลยค่ะ หนูคิดถึงแม่จังเลยยาย
แต่หนูก็จะตั้งใจเรียนค่ะ หนูคงไม่ได้เอาเกียรตินิยมไปฝากยายเหมือนเดิม แต่หนูก็ยังมีพ่อ และ แม่ค่ะยาย หนูจะทำให้ท่านทั้งสองภูมิใจ
หนูจะไม่รอเวลาให้กลับไปแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วค่ะ หนูคิดถึงยายจัง ยายคงอยู่บนฟ้า มองดูหนูอยู่ใช่ไหมค่ะ ยายอยู่ในใจหนูเสมอนะคะ เป็นกำลังใจให้หนูฟันฝ่าอุปสรรคต่าง ๆ ให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ
รัก รัก รัก ยาย
Create Date : 21 สิงหาคม 2551 |
|
7 comments |
Last Update : 26 ธันวาคม 2551 10:40:36 น. |
Counter : 625 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ป้าวรรณ (a_jwan ) 24 สิงหาคม 2551 19:02:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ^^♥ (มัชชาร ) 29 สิงหาคม 2551 18:48:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sweet Coktel & 40 Degree IP: 117.47.98.204 25 ธันวาคม 2551 20:21:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sweet Coktel & 40 Degree IP: 117.47.98.204 25 ธันวาคม 2551 20:26:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sweet Coktel & 40 Degree IP: 117.47.98.204 25 ธันวาคม 2551 20:27:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sweet Coktel & 40 Degree IP: 117.47.98.204 25 ธันวาคม 2551 20:29:21 น. |
|
|
|
|
|
|
จงใช้เวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่า