|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
Ocean Deep เมื่อหัวใจจมน้ำ...เค็ม
: Cliff Richard
Lyrics | Cliff Richard Lyrics | Ocean Deep Lyrics เพลงนี้ของป้า เอ๊ย ป๋า Cliff Richard อีกหนึ่งในเพลงโปรดเมื่อไปคาราโอเกะของเพื่อนฝูงหมู พอๆ กับ I will ไสว survive แต่เพลงนี้เวลาเพี้ยนแล้วโทษเพลงไม่ได้ เพราะทำนองเขาไปเรื่อยๆ ไม่ได้เร็วจนงับเนื้อไม่ทันอย่าง"ไสว" ดังนั้นถ้าเพื่อนจอม(เสียง)เพี้ยนเป็นฝ่ายได้ไมค์ไปร้องแล้วละก็ ถ้าแย่งไมค์กลับมาไม่ได้ก็ต้องช่วยกันประคับคองให้จบลงอย่างราบรื่น วันนี้เลือกเพลงนี้มาเพราะว่า อยากพูดถึงอาการหนึ่งที่เหมือนกับจะจมน้ำตายทั้งที่ไม่ได้ไปตกน้ำที่ไหนมา อาการที่ว่า คืออาการน้ำท่วมปอด อ๊ะ งั้นก็ทราบแล้วสิว่ากำลังจะเอาแม่มานินล้วนๆ เลยเนี่ย น้ำท่วมปอดคือ น้ำในร่างกายไม่สามารถขับถ่ายออกไป จึงไปขังท่วมอยู่ในปอด หัวใจและปอดก็ทำงานหนักแต่ทำได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ ระดับออกซิเจนในเลือดก็จะต่ำกว่าปกติ คือถ้าปล่อยไว้อาจจะเสียชีวิตจากหัวใจล้มเหลวได้ สาเหตุที่น้ำขับถ่ายออกไปไม่ได้มีที่มาจาก ไตทำงานไม่สมบูรณ์ ร่างกายจึงขับน้ำไม่ได้ และสาเหตุที่ไตทำงานได้ไม่ดี ก็มาจากการรับประทานอาหารรสเค็ม เรื่องข้อเสียของการรับประทานอาหารเค็มเป็นนิสัยนั้น ขอไม่หยิบยกข้อความเชิงสุขภาพ หรือเชิงวิชาการ เพราะเข้าบล็อกคุณหอมกรก็น่าจะมี ขอเล่าจากประสบการณ์ดีกว่า เรื่องนี้อยากให้นำไปบอกต่อนะคะ เพราะนางไม้ฯมักจะเอาแม่ไปประจาน เอ๊ย เอามาเป็นตัวอย่างให้คนที่ไม่ค่อยรู้จักระวังรักษาสุขภาพดูเป็นตัวอย่าง(ที่ผิด)อยู่บ่อยๆ คือเราพลาดแล้ว ก็ไม่อยากให้ใครมาพลาดซ้ำรอยกับเรา เรื่องบางอย่างสามารถป้องกันได้ แต่ข้อขัดข้องที่พบกันประจำก็คือ การดูแลพ่อแม่หรือผู้อาวุโสกว่านั้น ทำอย่างไรให้ท่านๆ ทั้งหลายเชื่อคำแนะนำจาก "เด็กเมื่อวานซืน"อย่างเรา นอกจากการยกตัวอย่างร้ายแรงมาขู่กัน ตอนแม่ต้องตัดขา ดูเหมือนพ่อแม่เพื่อนหลายรายว่าง่ายขึ้น เพราะกรณีของแม่ถูกหยิบยกเป็นกรณีตัวอย่างไว้ขู่ เป็นการเรียนรู้จากความผิดพลาด(ของคนอื่น) เกลือนั้นมีคุณอนันต์แต่ก็มีโทษมหันต์ เกลือช่วยให้ร่างกายดูดซึมน้ำได้ เช่น ในกรณีของคนที่ท้องร่วง เกลือใช้ฆ่าเชื้อ เช่น น้ำเกลือล้างแผล ล้างตา แต่โทษของเกลือและอาหารที่มีรสเค็มนี้แสลงกับโรคอะไรบ้าง อย่างที่เรารู้ๆ กันก็ - ไต ต้องทำงานหนักเพื่อขับเกลือส่วนเกินออกจากร่างกาย - ความดันสูง อันนี้บางท่านที่ไม่มีสมาชิกในบ้านเป็นความดันสูงอาจจะไม่ทราบ แต่นางไม้ฯ ทะเลาะกับพ่อในร้านอาหารมาแล้ว เพราะพ่ออยากเติมพริกน้ำปลาแล้วถูกขัดใจ พอเรื่องนี้ถึงหูหมอ (น้องสาวเป็นคนบอกหมอ) แม้พ่อพยายามอธิบายขำๆ ว่า "แค่น้ำปลาพริก...นิดเดียว" แต่หมอตอบจริงจังว่า น้ำปลาพริกราคาไม่กี่สตางค์ ไม่คุ้มค่ากันเลย เพราะถ้าคุณลุงป่วยไป (ตอนนั้นยังดูเป็นลุง ตอนนี้ใครๆ ก็พร้อมใจเรียกว่าคุณตา) ต้องไปรักษา ถ้าเป็นน้อยแค่คนไข้นอก ก็เสียหลักพัน แต่ถ้าเป็นมากก็ต้อง admit อย่างน้อยก็หลักหมื่น" พ่อเลยเป็นฝ่ายเงียบไป(เพราะเถียงไม่ขึ้น) อันที่จริงแล้วการระวังเรื่องอาหารเค็มดูจะยากกว่าการจำกัดของหวาน เพราะรสเค็มนั้นก็เป็นรสชาติที่ขาดไม่ได้ทั้งในอาหารคาว และแม้แต่ขนมหวานก็ต้องมีแทรกเค็มเพื่อความกลมกล่อม เช่น ขนมไทยใส่กะทิทั้งหลาย ผลิตภัณฑ์จำพวก low sodium บ้านเราที่เห็นก็มีของ Good Life แต่การทำครัวอย่างไทย ที่ไม่ได้ชั่งตวงวัดเป๊ะๆ นั้น ก็เป็นอุปสรรค อย่างการใส่น้ำปลา 2 ช้อน ถ้าเปลี่ยนเป็นพวก low sodium แล้วจบที่ 2 ช้อนนั้นได้ก็แล้วไป แต่เมื่อถึงเวลาจะทาน ถ้ารสชาติยังไม่เข้าที่ ก็จะใส่ต่อไปจนรสชาติเค็มเท่าระดับที่ต้องการ สินค้า low sodium เลยไม่ค่อยจะช่วยอะไร กรณีของคนที่เป็นเบาหวาน ไตก็จะทำงานหนักและมีปัญหามากกว่าคนปกติอยู่แล้ว อาหารเค็มเป็นสิ่งที่จะต้องระวังไม่น้อยไปกว่าเรื่องของน้ำตาลเลย อย่างที่บอกไว้ตอนต้น ถ้าไตไม่สามารถขับน้ำออกไปได้ ก็ไม่ต่างจากท่อระบายน้ำอุดตัน เมื่อฝนตกน้ำก็เลยท่วมซอยเพราะระบายออกไปไม่ได้ อวัยวะอื่นซึ่งเปรียบเหมือนบ้านเรือนและคนในซอยก็พลอยเดือดร้อนไม่ได้รับความสะดวกสบายไปกันหมด ยิ่งท่วมนานยิ่งไม่เกิดผลดี ที่เปรียบแบบนี้ เพราะเป็นคนที่เจอกับน้ำท่วมบ่อยๆ น่ะ ว่าแต่มันเกี่ยวอะไรกับเพลงนี้ ก็..เอ้อ พูดถึงทะเล ก็นึกถึงความเค็มไง
ปล1. คือว่าพอมีเวลานิโหน่ย ขออัพบล็อกสักหน่อยดีกว่า เพราะบล็อกที่แล้วก็ดองเค็ม บล็อกนี้ก็เค็มอีก จะไหวไหมล่ะนี่ ปล2. ตอนนี้ระดับน้ำของแม่กระต่ายลดลงแล้วหลังกทม.มาสูบออก เอ๊ย หลังจากหมอให้ยาขับปัสสาวะ และสวนออก แต่ปอดยังคงไม่ค่อยดี เอ็กซเรย์แล้วเห็นมีรอยหรือก้อนอะไรบางอย่าง ซึ่งอาจจะต้องส่องกล้องดูอีกที หรือไม่ก็ทำเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์ซึ่งประการหลังนี้มีความเสี่ยง เนื่องจากจะต้องใช้วิธีฉีดสี และตัวสีที่ว่านี้อาจจะทำให้มีปัญหากับไต ซึ่งทำงานไม่เต็มประสิทธิภาพอยู่แล้ว
ทั้งนี้ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร เราก็ต้องยอมรับความจริงให้ได้
อีก ปล. นึง ที่ไม่เกี่ยวกันเท่าไหร่ แต่เกี่ยวกับทะเลลึก แม้ว่านางไม้ฯ จะไม่รู้จักครูต้อง ครูดำน้ำที่ยังคงหาไม่พบ แต่ในฐานะคน(เคย)ชอบดำน้ำ ขอให้ครูต้องได้กลับบ้าน นะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งให้แม่กระต่ายนะคะ
Create Date : 28 พฤษภาคม 2552 |
|
53 comments |
Last Update : 28 พฤษภาคม 2552 12:49:05 น. |
Counter : 2351 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 28 พฤษภาคม 2552 14:46:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 28 พฤษภาคม 2552 22:23:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 29 พฤษภาคม 2552 7:21:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 29 พฤษภาคม 2552 10:04:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: fleuri 29 พฤษภาคม 2552 11:28:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่เฮือน 30 พฤษภาคม 2552 2:14:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: BongKet 30 พฤษภาคม 2552 15:43:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) 31 พฤษภาคม 2552 0:13:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 31 พฤษภาคม 2552 7:17:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: fleuri 1 มิถุนายน 2552 7:24:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: มินทิวา 1 มิถุนายน 2552 9:58:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: unsa 1 มิถุนายน 2552 14:15:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 2 มิถุนายน 2552 15:10:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: sailamon 2 มิถุนายน 2552 15:21:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 2 มิถุนายน 2552 16:18:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: BongKet 2 มิถุนายน 2552 18:03:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: fleuri 3 มิถุนายน 2552 5:48:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 4 มิถุนายน 2552 9:27:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 5 มิถุนายน 2552 7:54:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ostojska 5 มิถุนายน 2552 18:17:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้อ thainurse@norway IP: 85.166.69.16 6 มิถุนายน 2552 6:10:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 6 มิถุนายน 2552 7:43:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฤทัยนาวา 6 มิถุนายน 2552 15:22:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: โบว์ริ้ง (INGING777 ) 7 มิถุนายน 2552 19:30:34 น. |
|
|
|
|
|
|
หุหุ มีผู้ตกค้างอยู่ในบล็อก
ชีวิต
อยากบอกอะไรเราไหม?
ขอบคุณที่แวะมาอ่าน ขอให้มีความสุขกันทุกคนค่ะ โอมเพี้ยง..
|
|
|
|
|
|
|
|
แต่คราวนี้เป็นการบอกข่าวค่ะ
หลังจากคลิกให้ publish น้องสาวก็โทรมาบอกว่า
โรงพยาบาลโทรมาแจ้งว่า คนไข้คือแม่กระต่าย อยากพบญาติ
และไม่มีใครปลีกตัวได้ นอกจากนางไม้ฯ
ขอตัววิ่งป่าราบไปหาแม่ก่อนนะคะ