"William Kent และ John Muir" ได้กว้านซื้อที่ดินแถบนี้ไว้รวม 295 acres แล้วจึงบริจาคให้รัฐบาลเพื่อสงวนป่าไม้แดงโบราณนี้เพราะมันเก่าแก่ เพื่อที่ให้คนรุ่นหลังๆได้เห็นก่อนที่จะหมดไป

อยากให้คนรวยๆ บ้านเราคิดอย่างนี้บ้างจัง

น้องชอนไชท่าทางจะชอบป่า (เดียวกัน)

แม่ปลาครับ กรู๊ปบล็อกชอนไชวิธท์โฮลก้าหายไปไหนแล้วอ่ะ พอดีผมเพิ่งซื้อโฮลก้ามา กำลังเห่อ แต่เรื่องเศร้าคือยังหาซื้อฟิล์มไม่ได้

อารมณ์ของภาพและเรื่องราวเข้ากั๊น เข้ากันจังเลยจ้ะ ยิ่งได้มองภาพสวยๆ แสงสีดีๆ แบบนี้กับได้ฟังเพลง ...

อยากไปเดินป่าแบบนี้จังเลย ..

ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาทักทายแม่ปลาเลย
แต่ดูฝีมือการถ่ายรูป กับเพลงประกอบแล้ว
นับว่าก้าวไปอีกขั้นนึงทีเดียว
Red Wood นี่น่าทึ่งจริงๆ

และแน่นอนว่า พ่อหนูฌอน ก็เป็นพระเอกอีกตามเคย...
ธรรมชาติแบบนี้ แค่เป็นส่วนหนึ่งของมันก็มีความสุขแล้ว ว่าไหม

สวยและร่มรื่นดีจังค่ะ หนูฌอนดูโตขึ้นเยอะเลยนะคะ เนี่ย

สงสัยจังว่าป่าถ้าไม่มีเศรษฐีมาซื้อและบริจาคเค้าจะตัดกันหมดเลยหรือคะ

นึกถึงป่าที่เมืองไทยเศรษฐีเค้ากว้านซื้อแล้วตัดซะเกลี้ยง หรือไม่ก็เป็นที่ส่วนตั๊วส่วนตัว ชาวบ้านตาดำไม่ได้ ชื่นชมธรรมชาติกันเลย

ฝากจุ๊บๆ หนูฌอนด้วย ค้า

แวะมาชมบ้านอีกครั้งค่ะ เพราะว่าติดใจภาพถ่ายทางเดินในป่า รูปแนวตั้ง และก็รูปขาวดำรูปหนุ่มน้อย ...เฮ้อ ถ่ายสวยจริงๆ เคลิ้มลอยกับภาพเหล่านี้ล่ะคะ ... สวยจริง

ปลารูปสวยจังเลย ชอบรูปแรก แต่ยังไม่มีเวลาอ่านเลย กำลังจะไปขึ้นเครื่องแล้ว

เดี๋ยวมาอ่านใหม่จากเมืองไทย อิอิ

นึกถึงตัวเองตอนเด็กเวลาไปเที่ยวตจว.
ผมก็ชอบดูธรรมชาติในเรือกสวนไร่นาเช่นกัน
รูปสวยมากครับ บางภาพแสงคุ้กกี้ลงเป็นหย่อมๆ
ดีใจที่น้องฌอนมีคุณแม่อาร์ต
แต่แม่ปลาอาจกลุ้มใจถ้าฌอนเป็นดังที่ปิ๊กว่า
ฌอนท่าทางจะชอบป่าไม้ชอบป่าไม้(เดียวกัน)
ไม่เป็นหรอกครับ กว่าจะรู้คงโตละ เอิ๊ก เอิ๊ก

คุณกรัปป้า จริงด้วยเนอะค่ะตอนอ่านในโบรชัวร์ยังคิดเลยว่าโห้ใช้เงินให้มีประโยชน์ต่อสังคมดีค่ะ

ปิ๊ก พี่ไปตอบที่บล๊อกแล้ว ส่วนพี่เองก็เพิ่งหาร้านแถวบ้านได้เอง มีร้านเดียวด้วยน่ะ แต่ไม้ป่านะฌอนมันชอบแหละ แต่ป่าเดียวกันนี่ให้พรยังงี้เดี๋ยวฌอนมันก็เชิ่ดใส่หรอก กร๊ากก

พี่นิด ขอบคุณค่ะ ง่าวิวมันสวยหรอกปลาถ่ายจำนวนเยอะไว้ก่อนรูปไหนพอไปวัดไปวาได้แล้วค่อยคัดอีกที เป็นกล้องฟิลม์นี่อนาคตดับวูบ เพราะมีตัวแสบอยู่ข้างๆก็ลำบากมากเลย ดีมีพ่อไปด้วย ถ้าไปกันสองคนอย่างไปแถวบ้านหรืออย่าหวังเลยแม่ ฌอนไม่ให้แม่เป็นสุขหรอก กล้องก็เริ่มช้าแล้วมันคงเริ่มแก่แล้วอ่ะค่ะ

คุณเบล ขอบคุณค่ะ ก้าวไปอีกขั้น ขั้นเดิมมั้งค่ะ ฮ่าๆๆ ปลาไม่ค่อยมีเวลาให้กับมันมากแล้วววว โห้แล้วคุณเบลหายไปนานเลยค่ะ จะไปตอบก็เห็นคอมเมนท์ตัวเองอยู่ล่างสุดรอให้คนอื่นไปตอบก่อนอิๆๆ แล้วจะไปหยอดข้อความ ว่าแต่พระเอกที่คุณเบลว่านี่หาไม่เจอง่ะ ไม่มีอยู่ข้างบนน่ะค่ะ เจอคนหล่อแอบถ่าย

คุณ Dublina แถวนั้นก็เป็นบ้านคนไปหมดน่ะค่ะ แต่ก็ถือว่าป่าไม้เหลือเยอะกว่าบ้านเรามาก รัฐบาลเข้มงวดค่ะ แต่จริงๆเนอะ จริงๆบ้านเราไม้ดีๆเยอะมากเสียดาย ที่รู้ๆมามีที่น้ำหนาวมีไม้ใหญ่ๆอยู่อยากไปอีกมากๆเคยไปตอนวัยสะรุ่น

อาย ชอบรูปแรกเหมือนกัน พยายามจะให้มันเป็นมุมกว้างไม่มีเลนส์ T_T จะไปขึ้นเครื่องแล้ว เดินทางโดยสวัสดีภาพน่ะ โห้บอกลาสวีเดนแล้วยัง ไว้หายเหนื่อยแล้วมาเขียนบล๊อกต่อน่ะ คงคิดถึงแย่เลยเนอะ นึกถึงตัวเองตอนย้ายบ้าน เอ๊ะว่าแต่อายขึ้นเครื่องดึกหรือเช้าน่ะ ไฟท์ดึกท่าจะดีกว่าน่ะจะได้หลับ

คุณตู่ ขอบคุณค่ะ เดาเอาว่าแถวๆนี้มีแต่คนชอบเข้าป่าเดินเขาน่ะ สังเกตุซึ่งตัวเองก็ชอบมากกว่าทะเล ไปทะเลชอบดูวิวเฉยๆ วิวสวยหรอกค่ะคุณตู่พยายามดูภาพให้มันได้ดังใจบางทีก็อยากเหมือนกันน่ะค่ะ เพราะมันไม่ใช่วัตถุ
แหม! แต่เรื่องไม่ป่าจะเดียวกันไม่เดียวกัน ให้พรกันสนุกสนานเชียวน่ะ แม่ยิ่งห่วงๆอยู่ วันก่อนเอาลิปสติกแม่มาเล่นอ่า ............ แต่เอามาทาโต๊ะ จะดีใจหรือเสียใจดี

พี่ปลา รี่ชอบทุกรูปเลยค่ะ
ถ้าได้ย้ายไปเมกาแล้วได้ไปอยู่ใกล้ชิดธรรมชาติแบบนี้ก็ดีเหมือนกันน้อ
อย่างน้อยก็มีที่ให้ลูกเล่น

หนุ่มฌอนดูซ่าขึ้นอีกเยอะเลยนะคะเนี่ย อิอิ
คิดถึงๆๆๆ

ป.ล. ชอบรูปจบแล้วค่า มุมสวย ฌอนน่ารัก

แม่ปลาทำ lomohomes หรือเปล่า ขอเบิ่งหน่อย

น่าไปดูนกนะครับ หัวขวานกะพวก Tit Finch ตะรึมตรึมแน่เลย

-_- อยากไปเที่ยวด้วยยยยยยยยยยยย
ชอบเดินป่าค่ะ คือไม่ต้องเดินลำบากมาก บุกป่าฝ่าดง แต่ชอบแบบที่ถ่ายภาพมานี่แหละค่ะ อย่างชอบเลย อยากไปจัง

ขอบคุณที่มาเขียนเล่า พร้อมภาพ แบบว่าเอาไว้ประโลมใจตัวเอง เป็นแรงดลใจให้ทำงานๆๆๆ แล้วเราจะได้ไปเที่ยว แต่ที่ไหนคงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

อยากไป ...ที่เก่าๆแบบนี้ มักมีพลัง และ ขลัง..
...
...
ที่สำคัญ....มันฟรี

มาอ่านต่อ! จากเมืองไทย! (ทำไมต้องใส่อัศเจรีย์ด้วย)

อ่านจบแล้วก็บอกเหมือนเดิมว่าภาพสวย
แล้วก็คิดเหมือนคุณกรัปป้าว่าดีที่เศรษฐีมีความคิดที่ซื้อไว้ ไม้แบบนี้ถ้าตัดไปหมด เสียดายแย่

ตาsean ใส่เสื้ออินเทรนด์ อิอิ

อายบินไฟล์ทบ่าย มาถึงเมืองไทยเช้า สมูธแอสซิลค์ค่ะ ฮ่าๆ

รี่ ฌอนซ่าขึ้นจริงๆ ซ่าจนได้เรื่อง ทำแม่โดนเบื้องบนกำชับมาแล้ว ไม่มีอะไรหรอกพาไปหาย่ามาแล้วฌอนมันวาดลวดลายน่ะ

ปิ๊ก หาฟิลม์ได้ยังหว่า ขอให้ได้ประเดิมม้วนแรกเร็วๆน่ะ พี่เองก็กำลังรอผลม้วนล้าสุด ทำไมมันล้างนานจังไม่รู้

mesia นกสวยๆมีน่ะแต่ได้เห็นแค่บินโฉบไปมาไม่มีเวลายืนส่องนะ

คุณฝ้าย งั้นเป็นกำลังใจให้ทำงานได้มากอบโกยเยอะๆจะได้ไปพักผ่อน แล้วมันรู้สึกดีด้วยน่ะ เวลาเหนื่อยๆแล้วได้พักผ่อน แต่เดินสบายจริงๆค่ะ คือเค้าก็มีที่ให้เดินไม่สบายเหมือนกัน แต่ว่าไม่ได้ไปเพราะมีเด็กรถเข็นขึ้นลำบาก ลำพังก้นแม่ก็หนักพอแล้วไหนจะก้นลูกอีก

แร้ไฟ จริงๆที่นี่ไม่ค่อยมีฟรีน่ะ บางทียังต้องจ่ายที่จอดรถเลย วันนั้นโชคดีมาก

อาย กลับกับการบินไทย โห้อยากกลับปีนี้แต่การบินไทยไม่มาแถวบ้านน่ะ ต้องไปขึ้นที่แอลเอ แล้วที่โน้นสนามบินระหว่างประเทศคนเยอะ เลยขึ้นจากบ้านไม่งั้นคงรวดเดียวจอด เสียดาย แล้วเค้ามีเวลาบินที่ดีกว่าด้วยเนอะ

พี่แม่ปลา เนื่องจากหาฟิล์ม 120 ไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยแปลงกล้องไปเรียบร้อยแล้ว (ถ่ายกับฟิล์ม 135) เพิ่งถ่ายไปสี่รูปเอง วันนี้ฝนตก เลยไม่ได้เอากล้องออกมาด้วย

ให้ตายสิโรบิ้น เพลงเข้ากันกับบรรยากาศจริงๆเลยแม่ปลา

ชอบอารมณ์ของภาพมากเลยนะ แสงแดดจากดวงอาทิตย์ต่อสู้กับร่มเงาของใบไม้ ให้ความรู้สึกเหมือนถูกโอบกอดจากธรรมชาติ (โห...สำนวนหนังจีนจริงๆ)

ปล.หลานฌอนจะเอาไม้ไปจิ้มใครละนั่น อิอิอิ