วันเวลาร่วงโรยผ่านไป ฉันต้องตัดใจจากเค้าเพื่อความถูกต้อง และเพราะแม่ฉันขอร้องให้ฉันเลิกติดต่อกับเค้า แต่เค้าก็ยังพยายามที่จะโทรมาหาฉันทุกวัน วันนึงประมาณ50สายที่ไม่ได้รับก็ว่าได้ เมื่อฉันคิดว่าต้องตัดใจจากเค้าให้ได้แล้ว ฉันก็ปิดเสียงโทรศัพย์เพื่อที่ไม่อยากรับรู้ว่าเค้าโทรมา เพราะฉันรู้ตัวดีว่าถ้าฉันได้ยินหรือเห็นเค้าโทรเข้ามา ฉันห้ามใจตัวเองไม่ได้ แต่เพื่อแม่ฉันยอมที่จะทำโดยดี ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ของฉันนับแต่นี้ไป (ในตอนนั้นพ่อของฉันก็ยังไม่รู้ว่าฉันท้อง) จนกระทั่งฉันท้องได้7เดือนพ่อก็เริ่มสงสัย เพราะตัวฉันอ้วนขึ้นผิดปกติและพ่อได้ตัดสินใจถามแม่ของฉัน ในตอนนั้นแม่ฉันอึ้งและไม่รู้จะตอบพ่อว่าอย่างไร แต่ก็มิอาจปิดบังวได้อีกต่อไป เมื่อพ่อรู้ความจริงในตอนนั้นพ่อโกรธแม่และฉันมาก ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าพ่อจะร้องไห้เพราะฉัน ในวันนั้นฉันเองก็เสียใจและรู้สึกผิดมาก ฉันโทรหาแฟนของฉันทันทีและบอกให้เค้ารู้ว่าตอนนี้พ่อรู้แล้ว เค้าดีใจที่พ่อรู้และเค้าไม่กลัวพอฉันเลยตอนนั้น เค้าเข้ามาหาฉันที่บ้านพร้อมกับพี่สาวเค้า ฉันกลัวมากทำอะไรไม่ถูกเลย แต่เค้าพาฉันเดินไปหาพ่อถึงแม้ตอนนั้นพ่อจะไม่มองหน้าเราทั้งคู่..แล้วยังไม่คุยกับเราอีก จนกระทั่งเราสองคนกห้มลงกราบขอโทษพ่อของฉัน และเค้าบอกว่าเดือนหน้าแม่เค้าจะบินกลับมาจากเบลเยี่ยม เค้าจะให้แม่มาขอ ทำตามประเพณี พ่อฉันก็พยักหน้า เราสองคนจึงเดินออกมา หลังจากวันนั้นฉันก็ยังไม่กล้าที่จะสู้หน้าพ่อเลย แต่พ่อก็เป็นห่วงเรามากแต่แกไม่เคยแสดงออก แต่จะแอบถามแม่บ่อยๆว่าพาเราไปฝากท้องหรือยัง กินอะไรบำรุงบ้างหรือป่าว พอแม่มาเล่าให้ฟัง ฉันดีใจมาก และก็ถึงวันที่แม่แฟนฉันจะกลับมาเต็มทีแล้ว ฉันลืมบอกไปว่า พ่อกับแม่แฟนเค้าแยกทางกัน แม่มีสามีใหม่เป็นฝรั่งอยู่เบลเยี่ยมแต่ไม่มีลูกใหม่ ส่วนพ่อมีภรรยาใหม่อายุน้อยกว่าพ่อ12ปีมีลูกติด2คน คงเป็นเพราะพ่อมีเงินมากมั้งเค้าถึงเอาพ่อ ฉันรอวันที่ผู้ใหญ่มาคุยกันและทำให้ถูกต้องตามประเพณีไทย...และจะเริ่มต้นชีวิตครอบครัวใหม่สักที........อ่านแล้วช่วยcommentกันหน่อยนะคะ..........