วันเสาร์ที่ 15 พฤษภาคม 2553

ฝนตกหนัก...สายฝนที่โปรยปรายลงมา

ทำให้การมองเห็นภาพที่ชัดเจนมัวลงในชั่วขณะ...

เหมือนมีฟีมบางๆมากั้นไว้...ความเย็นของเม็ดฝน..

มันหนาวเหน็บกินลึงลงไปถึงหัวใจ

ฉันไปนั่งกอดเข้ามองเม็ดฝนที่กำลังกระทบลงบนพื้นถนน

เม็ดแล้วเม็ดเล่า...ถนน...มันจะหนาวเหน็บบ้างมั้ยนะเวลาที่ฝนตกแบบนี้

มันจะร้อนบ้างมั้ยนะเวลาที่แดดแผดเผามัน...

ออกไปเดินให้น้ำฝนชะล้างน้ำที่มันอยู่ในตาซะหน่อย

เวลาลืมตาแล้วเงยหน้าขึ้นบนท้องฟ้าให้ดวงตา

สู้กับเม็ดฝน..มันเป็นอะไรที่ท้าทายดี..

คือแบบว่ามันชอบกระพริบตาไงเวลาฝนโดนตา...

..................................................................

ก็กะว่าจะไม่เขียนบล็อก..แต่อารมณ์มันดันพลุกพล่าน

มันแบบว่าคันไม้คันมืออยากเขียนอ่า...นะ

...............................................................

เมื่อวันพฤหัสอาการปวดๆเมื่อยๆมันถามหา

แบบว่าทำงานหน้าคอมเยอะไม่มีเวลาออกกำลังกายเส้นมันยึด

(มันยึดกับอะไรวะ)  ไปนวดหัถเวชโดนไป 500 บาทไทย

ขากลับแวะกินเหล้าชิลๆกลับบ้านตีหนึ่งก่า....

วันศุกร์เพื่อนสนิทมา  แมร่งบ่นเมื่อยแล้วก็อยากไปเดินตลาดนัด

ก่อนไปแวะเซเว่นซื้อสเมริณน๊อปมาซัดอีกคนเดียว 4 ขวดรวด

แฮ่ๆ...แซ่บ...เอิ๊กๆ...เดินตลาดนัดหมดไปคนละพันกว่าบาทสบายใจ

ไปนอนสปาต่อ..ขัดตัวกันทั้งคู่...เผลอหลับไปไม่รู้ตัว...

อาจเพราะบรรยากาศมันเงียบมันเย็น....(ปกติหลับยากส์)

นวดเสร็จเที่ยงคืนกว่าออกไปหาข้าวกินกับเพื่อนแล้วก็กลับบ้านนอน...

..........................................................................

ฉันไม่อยากเถียงกับใครในมุมมองของเรื่องความรัก

เพราะคนเราร้อยพ่อพันแม่ความคิดเห็นย่อมไม่ตรงกัน

เป็นเรื่องธรรมดา....รัก รัก รัก  .....ใครๆก็พูดได้

แต่ใครที่จะเข้าใจความหมายของคำๆนี้จริงๆ...

พูดเรื่องรักแล้วคิดถึงโน้ต....ชอบที่เค้าพูดว่า

***************ถ้าไม่ใช่กูจะทนมึงมั้ย?****************

...............................................................................

โอ๊ยเครียด...ขอบ่นเรื่องเมื่อวานหน่อยนะ

รถเพิ่งติดฟีมมาใหม่ยังมีร่องรอยของฟองอากาศ...

เห็นแล้วกริ้ว...มันบอกว่าอาทิตย์นึงถึงจะหายนี่อาทิตย์กว่าแล้ว...

กระจกหลังเป็นรอยของฟีมส์ไอ้ช่างติดฟีมส์มันบอกว่า

ซีวิคกระจกมันโค้งมันเป็นแบบนี้ทุกรุ่น...อ่ะ...กูไม่ว่าอะไร

พอมากระจกหน้า...แมร่งไม่โค้ง...มันเสือกให้คำตอบไม่ได้...

นิ่ง..อึก อักๆ....แสร่ด   มันบอกว่าอีกเดียนน่าจะหาย...

คืออารมณ์เราตอนนั้นจะแดกหัวมันให้ได้เลยพูดไปว่าให้เวลาเดือนเดียว

ถ่าไม่หายคุณต้องรื้อแล้วทำให้ฉันใหม่นะ...

คืออารมณ์แบบจิตตก..ขับรถเบียดฟุตบาทล้อแม็คเป็นรอย

สปอยเลอร์เป็นรอย...ยาวกว่าคืบ...เซ็งมาก...อารมณ์เสีย

อากาศร้อนๆจะทำให้คนเป็นบ้าได้ง่ายดายเลยทีเดียว

...................................................................................

นั่งมองดูท้องฟ้าตอนนี้...ก้อนเมฆสวยชะมัด

เวลาขับรถถ้าเห็นตอนท้องฟ้าสวยๆจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูป

ท้องฟ้าเก็บไว้ประจำเลย...ในมือถือมีแต่รูปอาร์ทๆ...เหอๆ

.................................................................................

เมื่อคืนกลับมาบ้านมีคนเอากระดาษมาเสียบไว้ที่หน้าบ้าน

ในกระดาษเขียนไว้ว่า

“ถ้าไม่อยากเจอลูกปืน...อย่าให้กูเจอ”

อารมณ์แบบ...คือ..มึงมาถูกบ้านแล้วมาเสียบกระดาษถูกบ้าน

กูก็รออยู่นี่แล้ว..มายิงได้เลย...อาจจะเป็นคำขู่ของใครสักคน

ที่ไม่ชอบหน้าฉัน...และไอ้ฉันมันก็ไม่ค่อยชอบไอ้หน้าแมวที่ชอบ

ขู่ไปงั้นๆ...เกลียดไอ้พวกนี้..แมร่งไม่แน่จริงหรอก

ถ้าแมร่งแน่...แมร่งมาดักยิงกูแล้ว...ฉันไม่รู้จุดประสงค์อันใดกัน

กับคนที่เอากระดาษใบนี้มาเสียบหน้าบ้านฉัน

แต่แค่อยากจะบอกว่าถ้ามึงแน่จริง...มาดวลกะกุดีฟ่า...เอิ๊กๆ...

...............................................................................

ตอนนี้เหตุบ้านการเมืองดูไม่น่าไว้วางใจเท่าที่ควร

ใครที่อาศัยอยู่ในกทม.ก็..เป็นกำลังใจให้นะ...

น่ากลัวจริงๆ...สถานณ์การแมร่งยิ่งกว่าสถานการณ์ภาคใต้อีก

คนไทยฆ่ากันเอง...อ๊าก...กูเปลี่ยนสัญชาติดีกว่า...

เอ๊ะๆไม่สิ...เปลี่ยนสปีชี่เรยดีกว่า...เปลี่ยนเป็นตัวเหี้ยดีกว่า...

วันๆนอนบนขอนไม้เปียกๆ..ท่าจะมีความสุขพิลึก...เอิ๊กๆ

นอนเอาหางวักน้ำเล่นใส่กัน..หรือจะขึ้นไปนอนบนสภาดีวะ...

ปล.ถึงกูจะเป็นเหี้ย

.แต่ก็ก็เป็นเหี้ยรักชาตินะค๊าปพี่น้อง....

..........................................................................

เฮ้อ..พนักงานดีเด่น...ทำงาน 14 วัน  มาสาย 10 วัน  กลับก่อน 3 วัน

ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา  14.15  15/05/2010

Create Date : 15 พฤษภาคม 2553
Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 14:13:59 น.		14 comments
Counter : 687 Pageviews.
Share Tweet