วันเสาร์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

วันแรงงานของเรา....

ในช่วงนี้..มีหลายบริษัทที่หยุดงานต่อเนื่อง..น่าอิจฉาจัง

วันนี้เป็นวันแรงงานที่คนใช้แรงงานอย่างฉันต้องไปทำงาน

รถติดจัง...ฉันบ่นพึมพัมกับตัวเองแต่เช้า....

ขับรถไปเติมแก๊สปั้มก่อนถึงบางแสน...รถติดชะมัด

บ่นๆ..บลาๆ...ผู้คนเยอะแยะไปหมดเลยแหะ...อากาศก็ร้อน...

พอถึงที่ทำงาน...โอ้ว...พระเจ้า..วันนี้ที่ทำงานฉันเกินอะไรกันขึ้น

แมร่งไม่มากันสี่ห้าคน...พี่ฉันแกใช้ให้ไปส่งแกที่เซ็นทรัล..

ฉันก็ขับรถไปส่ง...นึกข้ออ้างเกงานตลอดทาง...เอิ๊กๆ...

นึกได้โทรลางานหัวหน้าบอกว่าญาติๆลงมจากต่างจังหวัด

จะไปทำบุญกัน...หัวหน้าถาม..เห้ยจริงเปล่า...มาอยู่เป็นเพื่อนกันก่อนดิ...

ฉันก็อ้างไปเรื่อย...หัวหน้ายอมแพ้...ก๊ากๆ...ไม่รู้ว่าเค้ายอมแพ้หรือว่าเค้าเบื่อ

ที่จะเถียงกับฉันกันแน่...แต่ที่แน่ๆ..หัวหน้าถามฉันมาคำนึง...

เห้ยเปิ้ล...มึงเป็นคนชลไม่ใช่เหรอวะ...แล้วมึงมีญาติต่างจังหวัด

ด้วยเหรอวะ...เอากุฮาเลย...ก็..นะ...กูคิดมุขลางานไม่ทันนิ...

มุขนี้กูเห็นแด็กต่างจังหวัดเค้าใช้เยอะ..เลยขอยืมมั่ง...

เอิ๊กๆ...พอไปถึงเซ็นทรัล...เห็นป้ายโรงหนังแล้วองค์จะลง..

อยากดูหนังเรื่องไอรอนแมน...สุดท้ายก็ได้ดู..คนเยอะมากๆ

ฉันไม่ชินกับการดูหนังคนเยอะๆแบบนี้เท่าไหร่ปกติดูรอบมิทไนท์

หนังเรื่องนี้มันส์ได้ใจ...ชอบมากๆ...จำคำพูดพระเอกมาประโยคนึง

ฉากตอนที่พระเอกและนางเอกอยู่บนเครื่องบินส่วนตัว

นางเอก....คุณหายไปไหนมา

พระเอก....ผมไปทำอาหารให้คุณทาน

นางเอก...ตั้งสามชม.เนี่ยนะ...

พระเอก..อืม...คุณ..ยกเลิกงานวันเกิดผมเถอะแล้วไปพักผ่อนกัน

ไปชาร์ตแบตกัน

นางเอก....อย่าลืมสิพวกฉันไม่ได้ใช้แบตตารี่เหมือนคุณคงไม่ต้องชาร์ตหรอกมั้ง...

.............

โอ๊ะ..แรง...นางเอกปากร้าย...แต่พระเอกก็รัก..คิก คิก...

“
”
”
”

คนนั่งเบาะข้างๆฉันเป็นวัยรุ่นสองคน..ฉากระเบิด..ผู้หญิงตอแหลได้ใจมาก

เอนไปซบผู้ชายบอกกลัว...ฉากหุ่นยนต์สู้กัน..ออกจะมันส์...มันหันไปซบ

เอามือปิดตา...โอ๊ะ...อิห่านเอ๊ย...แล้วแมร่งจะมาดูหนังแอ๊คชั่นทำไมวะ

มึงไม่ได้ดูหนังอาร์ว๊ะ...แสร่ด ด ด ....เห็นแล้วอารมณ์เสีย...

เด็กห้าขวบสิบขวบนั่งดูกันตาแป๋ว...แต่มึงซบผู้ชายบอกกลัว ว ว ว...

“
”
”
”

หลังจากหนังจบ...ฉันเดินมองอะไรไปเรื่อยๆ...

มองคนโยนลูกบาสลงห่วง  เด็กเล่นเกมส์ขับรถ  ยิงปืน

ดูทุกคนล้วนมีความสุขจัง  ในขณะที่ผู้คนห้อมล้อมฉัน

เดินสวนไปสวนมากันฉันมากมาย  ทำไมความรู้สึกของฉัน

เหมือนตัวคนเดียวแบบนี้นะ  ฉันอยากไปนั่งเล่นเกมส์แข่งรถบ้าง

แต่ฉันอายเด็กๆ   ฉันโตแล้วนี่นา  หากฉันมีเพื่อนสักคน

ฉันคงจะกล้าเล่นหรอก...

.
.
.
กลับมาจากเซ็นทรัลบ่ายสามโมง...ฉันหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน

เพราะฉันไม่รู้จะทำอะไร?...ฉันเหนื่อยและสับสนกับความคิดตัวเอง

ในขณะที่ฉันมีความสุขกับการคุยกับคนแปลกหน้าและคนที่มาจีบฉัน

มีพี่คนนึงได้บอกกับฉันว่า...ฉันไม่ควรล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น

ประโยคนี้ทำเอาฉันเงียบงันไปกว่าสิบนาที....

ฉันนิ่งคิด...ว่า...ที่ผ่านมาฉันล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นอยู่หรือเปล่า

แต่คำตอบ..มันตอบว่าใช่...

ในวันนี้มันเลยทำให้ฉัน...อยากออกมาจากโลกตรงนั้น

ฉันปิดเฟชบุ๊ค...เพราะฉันไม่อยากอ่านอะไรๆของคนที่ฉันอยากรู้

ฉันจะปิดบล๊อค...แต่...ฉันเป็นคนชอบเขียน...ฉันเสียดาย...

ในวันนี้ฉันจะกลับมาอยู่ในโลกแคบๆของฉัน...ที่มันมีแต่ฉัน ฉัน และ ฉัน

วันนี้มีคนบางคนบอกว่า...อย่าดราม่าได้มั้ย?

อืม...จริงๆด้วย...ทำไมฉันถึงเป็นคนงี่เง่าแบบนี้นะ...

ผู้หญิงที่เฮฮาบ้าบอ...จะกลับมาเป็นคนเดิมๆ...ที่เก็บตัวเงียบๆ

อยู่กับความเหงา...กินเหล้าเมายา...ไปวันๆ...

และวันนี้ฉันก็อยากออกไปหาเหล้ากิน...ฉันไม่ได้กินเหล้ามาหลายวันแล้ว

เอ๊ะ..ไม่ใช่สิ..เมื่อวานยังดื่มสเมินน๊อปอยู่เลย...

.
.
.
เมื่อวานไปนั่งร้านชิลๆ..แถวๆเมืองใหม่กะพวกเพื่อนๆ

ที่ร้านเค้าร้องเพลง...อิจฉาของศร...ฉันไม่ได้ฟังนานแล้วนะ...

อิจฉาเค้าเดินกอดกัน  แต่ฉันทำได้แค่เพียงมอง  แค่มอง มองดูเค้ารักกัน

.
.
.
ทุกครั้งที่ฉันท้อแท้และเหนื่อย...ฉันจะคิดถึงคนๆนึง...คนที่ฉันไม่อาจลืมได้เลย

เวลาฉันเหนื่อย..ฉันจะได้ยินเสียงจากปลายสายปลอบประโลมเสมอ

เวลาฉันเศร้า..เค้าจะพลอยเศร้ากับฉันไปด้วย...เวลาฉันป่วย

เค้าจะโทรมาเตือนให้กินยา....ไม่มีเค้าอีกแล้ว...

น้ำใสๆคลอๆตา...

.
.
.
วันนี้พาแม่และหลานๆไปกินข้าว..ฉันต้องฝืนยิ้ม

ฉันต้องยิ้มให้กว้าง...เพื่อที่ทุกคนจะได้สบายใจว่าฉันไม่ได้เป็นอะไร

แววตาที่มองไปทางขอบฟ้าดูพระอาทิตย์ตก..ฉันคงมองมันนานเกินไป

จนม่าม๊าบอกว่า...เปิ้ล..ฉันสะดุ้งเล็กน้อย..ม๊าบอกว่าทำไมไม่กินข้าว

คิดอะไรอยู่...เราก็ไม่รู้ว่าจะตอบว่าไง..อ๋อ..ทอดมันกุ้งมันร้อนอ่ะม๊า..

วันนี้ฉันกอดหลานฉันเบาๆ...อุ้มมือที่เล็กๆจับมือฉันตอนเดินขึ้นรถ..

มือเล็กๆ...อ้อมกอดน้อยๆ...จากหลานของฉัน...เวลาหลานฉันเรียก

อาเปิ้ล...ทำไมฉันถึงมีความสุขแบบนี้นะ...น้ำสียงที่ไร้เดียงสา...

ม๊าบอกว่า...นอนซะบ้างนะ...ขอบตาคล้ำเชียว...ฉันไม่พูดอะไร..

ได้แต่ยิ้ม....
.
.
.
.
คืนนี้อยากออกไปหาเหล้ากินชะมัด...แต่ไม่รู้จะไปไหน

ก็คงนั่งกินชิลๆเหล้า ยา และผู้หญิงงี่เง่าคนนึง...

ในหัวใจมีคำถามมากมาย...ที่รอใครสักคนนึงมาตอบคำถาม

มีคนบอกว่าฉันเหมือนหนังสือรัสเซีย..ที่อ่านยาก..แต่ก็อยากจะอ่าน...

.
.

ฟังเพลงไม่มีเทอในวันที่ฟ้าสีเทา...น้ำตาไม่รู้มากจากไหน...ทำเอาตา

มัวลงชั่วขณะ....
.
ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา  20:48  01/05/2010

Create Date : 01 พฤษภาคม 2553
Last Update : 1 พฤษภาคม 2553 21:09:32 น.		21 comments
Counter : 959 Pageviews.
Share Tweet