มาชวนคุย

ช่วงนี้หมดมุก ไม่รู้ว่าจะเขียนไรดี โชคดีที่เพื่อนๆ ขยันอัพบล๊อคกันบ่อยๆ เลยท่องบล๊อคเป็นส่วนใหญ่

การมีบล๊อคนี้เหมือนเป็นความรับผิดชอบอันใหญ่หลวง ทั้งๆที่บล๊อคของมารน้อยก็ไม่ได้มีคนหลงผิดเข้ามาอ่านมากมาย แต่ในหัวของมารน้อยก็จะคิดๆๆๆๆๆว่าวันนี้จะเขียนอะไรดีนะ ข้อดีของบล๊อคคือทำให้เป็นคนใส่ใจรายละเอียดต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตมากขึ้น (ก็เพราะในหัววันๆคิดแต่เรื่องที่จะเอามาลงบล๊อค 555) เช่น เมื่อวานมารน้อยไปร้าน ZAVI เพราะมีวงชื่อ NOAH and The Whale มาเปิดมินิกิ๊ก ก็ไปฟังกับแฟน น้องสาวแฟน และเพื่อนร่วมชั้น แต่ดูบรรยากาศรอบๆ แล้วมันมีแต่เด็กๆ 14-15 ทั้งนั้นเลยอ่ะ มีแต่กลุ่มเราที่แก่ที่สุดจึ๋ยๆ

พอเดินออกมาจะขึ้นรถไฟกลับบ้าน ที่สถานีที่ลอนดอนมักจะมี busker คล้ายๆนักดนตรีมาเล่นเปิดหมวก (ถ้าใครจำภาษาไทยบอกด้วยนะค่ะ ภาษาปะกิดอ่อน ภาษาไทยก็ห่วย) แล้วมีเด็กผู้ชายกระโดดหยองแหยงซึ่งเข้าใจว่าโดนใจพี่แกมาก ส่วนแม่ก็เร่งให้รีบเดินเพราะเกะกะทางเดิน มารน้อยเห็นแล้วอดใจกระโดดหยองแหยงตามจังหวะไปกับเด็กคนนี้ไม่ได้ พอเด็กเห็นมารน้อยเต้นด้วยแทนที่จะหยุดกลับเต้นหนักเข้าไปใหญ่ 555 แต่เราไม่ได้ให้เงิน busker คนนั้นนะ เต้นจนลืม

มาอยู่เมืองนอกนี้มีดีมีเสียอยู่อย่างคือ ไม่มีใครรู้จักใคร อยากทำอะไรก็ทำ ตอนอยู่เมืองไทยมารน้อยก็เป็นตัวของตัวเองม้ากมาก ใส่เสื้อแขนกุด นุ่งกระโปรงสั้น อาศัยว่าหุ่นตัวเองนั้นไม่มีส่วนเว้าส่วนโค้ง คิดเองเออเองว่ามันไม่โป๊ พอมารน้อยมาอยู่เมืองนอกกลับเป็นว่าแต่งตัวมิดชิด ไม่ดื่มเหล้า ไม่กลับบ้านดึก ก็มันไม่ใช่บ้านเรา กลัวเค้าจะรังแก กลัวเป็นบ้าเป็นหลัง

บางครั้งมารน้อยเหงามากบางทีเพื่อนคนไทย(มีอยู่ 3 คนทั้งเกาะอังกฤษ)ก็ไม่ว่างทำงานกันหมด บางทีไม่ได้พูดภาษาไทยหลายวันติด ต้องรีบโทรกลับบ้านหาแม่ และก็มีบล๊อคแกงค์นี่แหละให้พอหายเหงาไปหลายขุม

ขอจบแบบดื้อๆนะค่ะ บอกแล้วไงว่าชวนคุยก็หมายถึงมาเมนท์เยอะๆ ฮ่าๆๆๆ

ปล. แอบเห็นทีเรียน คนที่ไปประท้วงที่จีนออนไลน์แล้วนะคะ แต่ไม่ได้ทัก เข้าใจว่าคงปลอดภัย เอหรือว่าคุกที่จีนมีอินเตอร์เน็ตให้ใช้ด้วย

Create Date : 14 สิงหาคม 2551 Last Update : 14 สิงหาคม 2551 2:01:48 น. Counter : 543 Pageviews.		6 comments
Share Tweet