อึ่มมมม เครียดค่ะเครียด หลังจากที่รัฐบาลประกาศว่าปีนี้อังกฤษจะประสบภัยแล้ง ขอความร่วมมือให้ประชาชนงดใช้สายยางรดน้ำในสวน แต่ใช้บัวรดน้ำได้ ห้ามใช้สายยางล้างรถแต่ใช้ถังน้ำได้ เกษตรกรหลายๆพื้นที่ยกเลิกหรือลดขนาดของแปลงผักลงเพื่อเตรียมตัวกับสถานการณ์ภัยแล้ง

แต่........................

หลังจากวันที่โทรทัศน์ทุกช่องออกมาบอกข่าวข้างบน ฝนก็ตกลงมามิบันยะบันยัง ตกกระปริบกระปรอย ตกฟ้ารั่ว ตกสิมๆ ตกหยอยๆ เอามันเข้าไป สิริรวมได้สองอาทิตย์แล้ว ที่ว่ามานี้เฉพาะลอนดอนนะคะ เขตอื่นอาจจะแล้งได้ ตอนนี้ทีวีที่บ้านดูไม่ได้เพราะเค้าเปลี่ยนเป็นดิจิตอลกันหมดแล้ว ได้กล่องเปลี่ยนสัญญาณมาฟรี แต่ว่ารีโมทมันไม่ทำงาน เปลี่ยนถ่านแล้วก็ใช้ไม่ได้ ร๊อบบอกขอลองซ่อม(ทุบ)รีโมทอีกรอบ ถ้าไม่ได้ก็ต้องซื้อใหม่

ตั้งแต่ไปทำสวนบ้านซาร่าคราวที่แล้ว ก็สามอาทิตย์ ทั้งฝนตกทั้งงานเดินสายเยี่ยมญาติ กว่าจะได้เจอกันก็พึ่งวันนี้ ทีแรกก็กะว่าจะไปกินข้าวกลางวันเฉยๆเพราะคิดว่าฝนต้องตกแน่นอน เลยใส่เลกกิ้ง รองเท้าผ้าใบไปอย่างดี แต่พอไปถึง เฮ้ย อากาศดีนี่หน่า ไม่ได้การละ ฝนตกเยอะหญ้ามันระริกระรี้กันใหญ่เชียว

พอเดินออกไปในสวน ลมจะจับ ดูภาพกันเองเด้อค่า

ดูๆไปมันก็เขียวดีนะ ฮ่าๆ เริ่มจากมุมนี้ได้เอาหญ้าออกมาหน่อยนึง

เอาออกแล้วพอดูได้ แต่ไม่เรียบอ่ะ งานเยอะ จะมัวพิรี้พิไรไม่ได้ อยากจะเอาดาฟฟาเดลออกเหมือนกันเพราะดอกร่วงแล้ว แต่เก็บไว้ก่อน ซาร่าแกชอบของแก

ต่อมาก็มาภารกิจทำปุ๋ยหมักๆ ไว้สามปีที่แล้วยังไม่สลายดี(ปล่อยตามเวรตามกรรมมากกก) เลยต้องใช้ตัวเร่ง เป็นสารจุลินทรย์ชีวภาพช่วยเร่งการย่อยสลาย

หน้าตาขวดเป็นแบบนี้ ก็อ่านฉลากเอาว่าเค้าใช้อัตราการเจือจางเท่าไหร่

เสร็จแล้วก็มาเปิดน้องปุ๋ย แล้วรดน้ำผสมจุลินทรีย์ลงไป (สังเกตหญ้ารอบๆงามนักเชียว)

แล้วใช้ส้อมกลับจากบนลงล่างล่างขึ้นบน

แน่ใจว่าปุ๋ยโดนน้ำจนทั่วแล้วก็ปิดกันแสงแดดเข้า แล้วหาก้อนอิฐทับไว้กันลมพัด

อันนี้ทำเหมือนกันแต่เป็นแบบใส่ถุง หญ้าอย่าใส่เยอะเดี่ยวมันงอกมาอีกละซวย

ราดด้วยน้ำจุลินทรีย์แล้วก็ปิดฝา

แล้วก็ซุกๆไว้

ภารกิจต่อมาคือเอาดอกไม้ลงกระถาง ซาร่าแกชอบเจอเรเนียมมาก สั่งมาจากแคตตล๊อคเยอะแยะ แล้วแกก้มลำบากเลยเอาลงกระถางเองไม่ได้ แกเลยต้องรอเรา ดูสิใบเหลืองเลย

กลุ่มกระถางขาวนี้เป็นเจอเรเนียมแบบเถาเลื้อย รอให้รากติดก่อนแล้วเดี่ยวเอาไว้ไผ่ปักอีกที

เพราะว่าซาร่าสั่งมาเยอะมาก เลยต้องเอาไปซุกๆไว้กะกระถามต้นไม้อันอื่นด้วย

วันนี้ทำได้เท่านี้ก็หมดแรง แต่สิ่งท้าทายอันต่อไปคือ แต่นแต้นแต๊นนนนน

หญ้าค่ะหญ้า เห็นแล้วก็ปวดหลัง รูปล่างนี้เป็นดงแบล็คเบอร์รี่ ส่วนที่เห็นออกดอกเล็กๆนั่นน่าจะเป็นบลูเบอร์รี่ก็แบล็คเคอแรนท์ ซาร่าบอกหลายทีละจำไม่ได้ซักที เราตัดแต่งไว้ก่อนออทั่ม ตั้งแต่รู้จักกับซาร่ามาเข้าปีที่ห้า ไม่เคยเห็นมันมีลูกเลย ปีนี้อาจมีลุ้น ถ้าไม่โดนแบล็คเบอร์รี่โตแซงโค้งเสียก่อน

มาดูมุมนี้ก็ปวดหัวใจ อดีตเคยเป็นบ่อน้ำเล็กๆ

 เฮ้อ เห็นแล้วก็กลุ้ม นี่เครื่องตัดหญ้ายังมาเจ๊งอีก แต่นะ ซาร่าเล่าให้ฟังว่าก่อนที่สามีเธอจะเสีย แกชอบรำพึงรำพันว่า poor Sarah คงจะหมายถึงหน้าที่อันใหญ่หลวงที่มากับสวนนี้แน่แท้ทีเดียว ทำให้เราฮึด อยากช่วยแกให้เต็มที่

เราคิดว่าจะปรึกษาลูกชายซาร่า (อายุเป็นพ่อเราได้เลย) ว่าอยากจะหาเศษไม้มาโรยๆตรงส่วนที่เป็นดิน กันไม่ให้หญ้าขึ้น คือพึ่งจะมาฉลาดเอาตอนนี้ว่าเวลาที่ใช้ไปในสวนซาร่านั้น ส่วนมากจะเป็นการรบกับหญ้า ไม่ค่อยจะได้ใช้เวลาไปดูแลต้นไม้อะไรเท่าไหร่

ขอลาบล๊อคนี้ไปด้วยภาพซาร่าทำอาหารกลางวันให้เราหลังเลิกงานสวนนะคะ