อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้อัพบล๊อคเลยค่ะ งานยุ่งนิดหน่อย งานวันเกิดเยอะด้วย (สามงาน) อาทิตย์นี้หิมะก็ตกอีก ถือว่าหนักสำหรับคนอังกฤษ แต่คนที่อื่นคงจะหัวเราะเยาะเรา ทั้งรถไฟ ทั้งเที่ยวบิน งดกันให้วุ่นวาย

เมื่อวานแวะไปเยี่ยมซาร่ามาค่ะ ที่จริงไปมาทุกอาทิตย์ แต่เมื่อวานนี้ขาแกดูดีขึ้นเยอะ แต่ก็ต้องกินยาแก้อักเสบแล้วก็มีนางพยาบาลมาทำแผลเปลี่ยนผ้าพันขาให้ทุกวัน ยกเว้นเสาร์อาทิตย์ เลยต้องตกเป็นหน้าที่ลูกชายแกไป มีกันสองคน เปลี่ยนกะกันมาสองอาทิตย์ละ

เพราะซาร่าไม่อยากย้ายบ้าน เค้าเลยปรึกษากันว่าจะลองติดต่อ council ดูว่าจะมีคนมาดูแลซาร่ามั๊ย ประมาณเค้ามาเช็คให้ทานยาวันละสามเวลา มีคนเอาข้าวมาส่งช่วงบ่ายทุกวัน อะไรประมาณนี้ ถ้าไม่มีหรือรอไม่ได้ อาจจะต้องบังคับให้ซาร่าย้ายไปอยู่กับลูกชายแกที่ห่างออกไปประมาณ 3 ชั่วโมง

ภาพจากเมื่อวาน นางพยาบาลแนะนำว่าไม่ให้วางขาต่ำเลยต้องหาที่วางขาแถมหมอนหนึ่งใบให้แกวาง บางทีแกเมื่อยแกก็แอบเอาขาลงบ้าง ช่วงนี้แกไม่ค่อยลุกไปไหน นอกจากเดินไปห้องน้ำ กิจกรรมที่เราทำร่วมกันเลยเป็นดูโทรทัศน์ด้วยกัน

ไปถึงบ้านซาร่าตอนเที่ยงครึ่ง ออกจากบ้านแกสี่โมงเย็น ก็ต้องแวะบ้านคนนี้ที่อยู่บล๊อคเดียวกันชื่อ รอนด้า ไปถึงก็กดกริ่ง พอแกมาเปิดมาก็บอกแกว่าจะแวะมากวาดหิมะทางเดินไปโรงรถแกให้ บอกว่ามันจะค่ำแล้ว ขอกวาดก่อนแล้วค่อยมานั่งคุยนะจ๊ะ

ก่อนลงมือ รอยรองเท้านั่นของเรานะคะ เดินไปเปิดไปในโรงรถ

พักเหนื่อยระหว่างทาง

เสร็จแล้ว

รอนด้านี่อายุเกือบเจ็ดสิบแล้ว เคยป่วยเป็นโรคเส้นเลือดแตกในสมอง ตอนนี้ก็เดินเหินได้แต่ระยะไม่ไกลมาก แกยังขับรถได้เลยไม่ค่อยมีปัญหา

พอเสร็จก็มานั่งคุยกับแกสิบห้านาทีได้มั้ง คำถามแรกคือ เมื่อไหร่จะมีลูก จบลงด้วยผลการแข่งขันสนุกเกอร์ ฮ่าๆ

--------------------------

พอมาวันนี้หิมะตกลงหนักกว่าเมื่อวาน สัญญากับรอนด้าว่าอาทิตย์หน้าจะแวะไปกวาดให้ใหม่ ออกกำลังดีนะ (แต่เมื่อวานแอบเส้นตึงไปนิดนึง)