เจ็บใจพูดภาษาจีนไม่ได้อ่ะค่ะ... 24/07/07 เอ!!ทำไมวันนี้นอนไม่หลับอีกแล้ว....สงสัยวันนี้พอกลับถึงบ้านทุ่มหนึ่งก็นอนหลับจนสามทุ่มกว่าเลย...นี่ตีสองแล้วยังนอนไม่หลับอีก.... มีอะไรให้คิดตลอดทุกวินาทีเลยคะ..... ผ่านเรื่องที่คิดเดิมๆไปกว่า.. มาเล่าสู่กันฟังเรื่องของวันนี้ดีกว่า.... ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ... แนนจะเป็นคนไปอยู่ร้านกับน้องกล้วยซะส่วนใหญ่... เพราะแนนรู้ตัวว่า อยู่บ้าน แนนก็คงช่วยอะไรแม่ไม่ได้มาก แต่ถ้าเป็นพี่เนอยู่บ้านละก้อ...แม่สบายไปหมดทุกเรื่อง....แนนทำได้จริงๆจังๆก็หาอาหารการกินให้พ่อกับแม่เท่านั้นละค่ะ....ไม่รู้ละ ยังไงซะกองทัพเดินด้วยท้องนะคะ.... แนนไม่อยากให้พ่อต้องลำบากไปซื้อให้พวกเราทานทุกวัน...แนนแบ่งเบาภาระตรงนี้ได้อย่างเต็มร้อยเลยนะ....แนนทำอาหารที่บ้านเองทีไร แม่จะทานไม่ต่ำกว่าสองจานทุกครั้งเลยนะคะ....เพราะแนนทำอาหารอร่อยละซี่.... แต่แนนจำเป็นต้องไปอยู่ร้านมากกว่าพี่เนค่ะ...เพราะแนนพูดเก่งทำให้ลูกค้าติด และสามารถขายได้จำนวนมากเกือบทุกวัน....โชคดีหลายครั้งที่ลูกค้ารายใหญ่มาทีไรมักจะเจอแนน..... เดือนมิย. เดือนที่แล้ว เรามัวแต่สต็อกของไว้ให้มากที่สุด เพราะ เราเก็งว่า..เดือนกค. ลูกค้ากลุ่มเป้าหมายของเราคือพวกตะวันออกกลางคงจะเข้ามาในประเทศไทยช่วงหน้าฝน.... แต่พอถึงเดือนกค.จริงๆ ผิดคลาดแหะ.....คนตะวันออกกลางเข้ามาในประเทศไทยน้อยลง...ผิดกับปีที่แล้ว..ปีที่แล้วช่วงนี้..เราพอจะขายสินค้างานปักให้กับพวกแขกตะวันออกกลางมากกว่าประเทศอื่นๆ....ปีนี้กลับเปลี่ยนไปอย่างมาก...กลุ่มเป้าหมายของเราผิดคาดค่ะ...กลายเป็นคนเอเซีย ลูกค้ารายใหญ่ของร้านเราตอนนี้คือ คนจีน...จีนแผ่นดินใหญ่ซะด้วย....จีนที่พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้.... โชคดีนะคะที่แนนมีวิชาพื้นฐานวิชาใบ้ติดตัวมาแต่เล็ก......เมื่อก่อนคนทำงานบ้านเป็นพม่า แนนต้องใช้ภาษามือคุยกับพวกเค้า ตอนนี้เริ่มกลับมาใช้วิชาพื้นฐานสมัยเด็กๆอีกแล้วล่ะค่ะ.... แต่แนนก็มีความพยายามที่จะสื่อสารเป็นภาษาจีนกับคนจีนนะคะ...พยายามมากๆ งัดเอาความรู้เก่าๆที่เคยไปเรียนภาษาจีนมาเมื่อ3ปีที่แล้วมาใช้...พอจำได้บ้างเป็นคำๆอ่ะค่ะ... วันที่07/07/07วันเกิดแนน มีลูกค้าชาวจีนมาคนหนึ่ง พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย...แต่ฝีมือแนนซะอย่าง..วันนั้นยอดขายพุ่งกระฉูดจริงๆค่ะ ... แนนมั่วพูดจีนไปประโยคหนึ่ง มั่วสุดๆ ไม่ได้ถามใครด้วย.....แนนบอกลูกค้าคนจีนคนนี้เป็นภาษาจีนว่า...."จิงเทียน..........เหม่ยโหย๋" พูดแบบอึกอักๆ เพราะไม่แน่ใจพูดถูกรึป่าว ....แต่ก็พูดต่ออ่ะค่ะ ถูกผิดไม่รู้เค้าน่าจะพอเดาได้น่า......และแนนก็พูดต่อว่า " หมิ๋งเทียน......(คิดในใจพูดไงดีดัฟ่ะ...หมิ๋งเทียนแปลว่าพรุ่งนี้รึป่าวหว่า..มั่วไปดีกว่าเรา).....หมิ๋งเทียน...โหย๋"....สรุป ที่แนนจะพูดคือ..."วันนี้ไม่มีสินค้า แต่พรุ่งนี้มี..".........แล้วตกลงแนนพูดถูกรึป่าวคะเนี่ย.... เล่าให้พ่อฟังพ่อหัวเราะ แนนเลยไม่รู้ว่าแนนพูดถูกหรือผิดเนี่ย........ วันนี้ก็มั่วกับลูกค้าคนจีนอีกคน......"หว๋อป้าปา..ซื่อ..จงก๊วยเหยิน.....หว๋อม้ามา..ซื่อ ไท้ก๊วยเหยิน..."....และยูก็พูดโทรศัพท์กับหว๋อป้าปาแล้วกัน เพราะไอพูดจีนไม่ได้เด้อ........แล้วก็ส่งโทรศัพท์ให้ลูกค้าคุยกับพ่อซะเลย..... จริงๆไม่ต้องส่งให้เค้าพูดกับพ่อก็ได้ค่ะ เพราะแนนได้ทำการขายของเค้าไปเรียบร้อยแล้ว...เยงแต่อยากจีซี๊อ่ะค่ะ...ถ้ามีคนพูดจีนกับเค้าได้ เค้าอาจจะดีใจและมาซื้อสินค้าร้านแนนใหม่.....ไม่รู้ละ ให้พูดกับพ่อเสร็จก็ให้เค้าคุยโทณศัพท์กับอาจ๋าต่อซะเลย....แนนแค่จะคุยอ่ะค่ะว่า มีอาเป็นอาจารย์สอนภาษาจีนที่มธรรมศาสตร์.... ทุกครั้งที่มีลูกค้าคนจีนทีไร...เจ็บใจตัวเองทุกที ทำไมพูดภาษาจีนไม่ได้...เราลูกคนจีนนินา...มีอาม่า อากงเป็นจีนแท้ๆ.......เจ็บใจตัวเองจริงๆ....ไม่รู้ละ คราวนี้แนนกับพี่เนจริงจังแล้ว เราจะไปเริ่มเรียนภาษาจีนกันใหม่อีกครั้ง....คราวหน้าละก็ลูกค้าคนจีนกลับมาจะทำให้อึ้ง งงกิมกี่ไปเลย....ฉานจะพูดภาษาจีนกับคุณให้ได้คอยดูนะ... เพราะแนนคิดแล้วว่า ถ้าแนนพูดภาษาจีนเป็น สามารถสื่อสารกับคนจีนได้มากกกว่านี้ แนนมีสิทธิ์ขายของได้มากยิ่งขึ้น....แต่แค่นี้ก็ทำเอาทุกคนอึ้งไปแล้วละคะ เพราะแนนขายได้ยอดที่กระฉูดจริงๆกับลูกค้าคนจีนเนี่ย.... เดือนนี้ผิดคาดค่ะ....กลุ่มเป้าหมายเดิมเราหายไปหมดเลย แขกโพกดำหายไปไหนกันหมดก็ไม่รู้.....พวกชาวนกเพนกวินทั้งหลาย... กลายเป็นคนเอเชีย คนจีน ใต้หวัน ญี่ปุ่น อินโด อินเดีย ไปซะได้....โชคดีนะที่เจ้ากล้วยพอพูดภาษาญี่ปุ่นได้...เลยพอจะขายคนญี่ปุ่นได้มากอยู่... เราเลยตกลงกันว่าเราจะไปหาที่เรียนภาษากัน แนนกับพี่เนเรียนภาษาจีน ส่วนกล้วยไปเรียนภาษาญี่ปุ่นให้แข็งแรงกว่านี้....แล้วเราจะแบ่งหน้าทีกันรับลูกค้า... โชคดีที่แนนพอมีวิชาภาษาอังกฤษติดตัว....ลูกค้าที่พูดอังกฤษ แนนไม่มีปัญหาค่ะ ส่วนเดี๋ยวนี้ พี่เนกับกล้วยก็พูดภาษาอังกฤษกับลูกค้าได้สบายมากกันหมดแล้ว... ยังไงซะเราไม่ปล่อยให้ลูกค้าหลุดไปแน่ๆ.....อาศัยยิ้มแย้ม take care สุดๆ ....ต้อนรับสุดๆ โม้สุดๆ ส่วนใหญ่เป็นหน้าที่แนน ชวนลูกค้าคุย...คุยไปคุยมาเริ่มสนิท คราวนี้ไม่พลาดค่ะ....ติดหนึบ.....แนนซะอย่าง.... เดือนนี้เป็นเดือนที่แนนทำยอดขายและกำไรได้มากถึงมากที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา.... จากเดิมที่เริ่มร้านที่อินทราเดือนพค.ปี 2548 ...แนนไม่เคยได้รับเงินเดือนจากร้านเลย....เรามีลูกจ้าง เรามีคู่แข่ง มีคู่แข่งหลายเจ้าด้วยค่ะ.... แต่แนนตั้งใจแน่วแน่ว่า "ฉันจะทำร้านของฉันให้เป็นร้านที่มีสินค้าปักทั้งร้านให้เป็นร้านที่ใหญ่ที่สุดในอินทราให้ได้...ฉันจะอดทนจนถึงวันที่เป้นวันของฉัน" ผ่านมาเป็นปี....ทุกข์กับร้านแทบทุกวัน ... วันๆได้ยินแต่ลูกน้องพุดว่า "วันนี้ไม่เปิดบิลค่ะพี่แนน"......แรกเราก็เข้าใจเค้านะคะว่าไม่มีลูกค้าจริงๆ....แต่....พอมาปีนี้ตั้งแต่เดือนมค. ร้านแนนไม่มีลูกจ้างอีกแล้ว....แนนคิดว่า ถ้าแนนลองลงมือทำด้วยตัวเอง ไปขายเองให้รู้แล้วรู้รอดไป..ถ้าเราไปขายเองแล้วยังขายไม่ดีจะได้พิจารณาใหม่ว่าจะทำต่อหรือไม่..... ปีกว่านอนร้องไห้ทุกวัน...ว่า ฉันจะทำยังไงดี เดือนนี้จะมีค่าเช่าร้านมั๊ย...ฉันจะเอาเงินที่ไหนใช้ เพราะตั้งแต่เปิดร้านที่อินทราฉันกลับไม่มีเงินติดตัวเลยซักบาท.... โชคดีที่กลับไปสอนเปียโนที่รร. ด้วยพักหนึ่ง 5เดือนที่แนนมีรายได้ มีเงินไว้ใช้จ่ายของส่วนตัว แต่เพียงแค่ 5เดือน เท่านั้น ....แนนหมดกำลังใจน่ะค่ะ หมดกำลังใจที่จะไปสอนเปียโน...แนนไม่แตะเปียโนอีกเลย แนนมีเหตุผลค่ะ มีความหลังเกี่ยวกับการเป็นครูสอนเปียโน...แนนผิดหวังอย่างรุนแรงในเรื่องนี้เมื่อปลายปีที่แล้ว....แนนเลิกจับเปียโนนานแล้วค่ะ....เพราะมองเปียโนที่บ้านทีไร อยากจะร้องไห้ทุกที....ขออยู่ห่างๆเปียโนก่อนแล้วกันนะคะ....หันมาเอาจริงเอาจังกับการค้าก่อนดีกว่า.... แนนอยากให้พ่อกับแม่สบายใจว่า อาชีพที่แนนทำอยู่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ค่ะ...ไม่อยากให้พ่อกับแม่กังวลเรื่องของแนน.....เดือนนี้เดือนกค...แนนดีใจมากๆที่ทำกำไรได้เกินเป้าที่คิดไว้.....แนนดีใจที่แนนกับพี่เนสามารถเอาเงินให้พ่อกับแม่ได้คนละหมื่น.... เมื่อก่อนที่เปิดร้านสวนลุมกับจตุจักรพร้อมกัน แนนกับพี่เนก็เอาเงินให้พ่อกับแม่คนละหมื่นเกือบทุกเดือน.....แต่พอมาเปิดร้านที่อินทรา กับแพลทินั่ม ...ซักบาทยังไม่มีให้พ่อกับแม่เลยค่ะ แถม แนนยังต้องขอพ่อกับแม่ใช้วันละร้อยทุกวัน........ตอนนั้นแนนร้องไห้ทุกคืนด้วยซ้ำ ...แนนต้องให้พ่อกับแม่ซิ ไม่ใช้แนนยังต้องไปขอเงินแม่ใช้อยู่... แต่แนนจำเป็นค่ะ อดได้ก็อด ... พยายามขอแม่ให้น้อยที่สุด...แต่แล้วความทุกข์ตรงนี้ทำให้แนนเครียดจัด...ทุกข์ที่สุดแล้วกับหนึ่งปีกว่าที่ผ่านมา....เพิ่งจะรู้ว่า เงินสำคัญก็ตอนที่ไม่มีใช้เลยซักบาท..... ตั้งแต่ปีใหม่ปีนี้เป็นต้นมา ช่วงต้นปี ร้านไม่ขาดทุนค่ะ ได้กำไร แต่เรียกว่าพอมีเหลือไว้เล็กน้อยสำคัญค่าอาหารของพวกเราสามคน..... อดทนค่ะ ...ขอชอบน้องกล้วยว่า....งานหนักขึ้น กล้วยต้องไปอยู่ร้านมากขึ้น แต่รายได้ที่ผ่านมาพี่เนพี่แนนไม่ได้รับเงินเดือน กล้วยก็ไม่ได้รับเหมือนกัน...อดก็อดด้วยกัน มีก็มีด้วยกัน....ปัจจุบันเงินเดือนที่ให้กล้วยก็ไม่ได้มากมายอะไร มีไว้ใช้บ้างเล็กๆน้อย ...กล้วยก็ยังอดทนช่วยพี่เนพี่แนนอยู่...... แนนยอมที่จะไม่มีรายได้ เพราะถ้าเงินเหลือที่หักจากค่าเช่าร้านแล้ว จะให้กล้วย พี่เน พ่อกับแม่ก่อน...... สองเดือนที่ผ่านมาเราพอจะทำยอดขายได้ดี ..โดยเฉพาะเดือนนี้.....แนนดีใจมากค่ะพ่อกับแม่.....แนนดีใจที่แนนมีให้พ่อกับแม่มากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และดีใจที่แนนยังมีเงินเก็บส่วนหนึ่งไว้ให้น้องกล้วยด้วย.....เพราะกล้วยยอมทุกข์ก็ทุกข์ด้วยกันกับเรา........ยังไงซะอนาคตแนนไม่ทิ้งกล้วยแน่นอน..... แนนมองเห็นน้ำใจของน้องที่รักพี่เนกับพี่แนนมากจริงๆ....น้อยคนที่จะยอมอดๆอยากๆ กับเราแบบนี้ได้ ..... แนนดีใจเพียงเดือนต่อเดือนเท่านั้นละค่ะ....เพราะค่าใช้จ่ายของร้านมากจริงๆโดยเฉพาะค่าเช่าร้าน....ทุกเดือนก็หาเงินให้ได้ค่าเช่าซะก่อน.... เดือที่แล้วทำสต็อกไว้เยอะ...เดือนนี้เลยสบายหน่อยไม่ต้องวิ่งซื้อผ้าเหมือนเดือนก่อน....แต่แล้ว วันนี้เอง 24/07/07 สินค้าเราเหลือน้อยเต็มที.....พรุ่งนี้แนนกับพี่เนก็ต้องเริ่มวิ่งซื้อผ้ากันอีกแล้ว....สบายได้ไม่นานเลยเรา....เดือนกว่าที่แทบจะไม่ได้ไปหาซื้อผ้าเลย....... พรุ่งนี้เริ่มงานหนักใหม่อีก....ซื้อผ้าสนุกดีออก...ได้เลือกของสวยๆงามๆ.....แนนน่ะชอบอยู่แล้ว ได้ผ้าลายสวยสีสวยทีไร..กลับบ้านมานั่งชื่นชมทุกที....ความสุขอ่ะค่ะ.... พ่อขา แม่ขา...แนนมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้เพื่อพ่อกับแม่เท่านั้นนะคะ.....แต่แนนก็ไม่เข้าใจแน๊ตอยู่ดีว่าจะเอาอะไรจากแนนอีกค๊ะ.......ช่วยบอกเค้าด้วยว่า อย่าทำให้แนนต้องออกไปจากบ้านเลยได้มั๊ยค๊ะ....อย่ายุ่งกับแนนมากนัก..งานบ้านแนนก็ช่วย ช่วยมากด้วย เพียงแต่เค้าไม่เห็น...แนนไม่จำเป็นต้องทำให้เค้าดูนิคะ....เลิกจับผิดแนนซักที.....อยู่ด้วยกันก็ต้องพึ่งพากันซิคะ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อย่าเกี่ยงเลยได้มั๊ยค๊ะเรื่องงานบ้าน....แนนกับพี่เนยังช่วยกันตลอดเลย ใครเหนื่อยอีกคนก็จะทำแทน...ไม่มีการมากำหนดว่าหน้าที่ใครหน้าที่ใคร....ต่างคนต่างโตกันแล้ว อายุไม่ใช่น้อยๆ.....จะไปคิดทำไมละคะว่าใครเสียเปรียบได้เปรียบ....มีเรื่องอย่างอื่นให้คิดให้ทำอีกเยอะค่ะ...ต่างคนต่างมีทุกข์ของตัวเองมากพอแล้ว...อย่าเพิ่มความทุกข์ให้อีกคนเลยนะคะ.... แนนขอร้องนะคะพ่อ.....ถือว่าแนนขอร้องแน็ตว่า ให้เข้าใจแนนบ้าง ทุกวันนี้แนนก็ทุกข์มากพอแล้ว ... อย่าต้องทำให้แนนแย่ไปกว่านี้เลยค่ะ.... ถ้าเป็นไปได้ แนนเลือกที่จะไม่พูดไม่คุยกับแน๊ตเหมือนเมื่อปีที่แล้วเกือบทั้งปีจะดีกว่า แนนสบายใจกว่าเยอะ ที่พอคุยกับแล้ว เค้ากลับคอยมาจับผิดแนนเรื่องทำงานบ้าน..เค้ากลับคอยมาหาเรื่องแนนมาสั่งให้แนนทำโน้นทำนี่ พอแนนไม่ทำก็จะโกรธ.......แนนต้องทำให้เค้าตลอดเลยเหรอคะ แนนต้องทำตามคำสั่งเค้าตลอดเหรอคะพ่อ.....แนนไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อเค้านะคะ......... ฝากบอกเค้าด้วยนะคะ.....แนนไม่อยกาพูดไม่อยากคุยกับเค้าเลบถ้าไม่ใช่เพราะพ่อกับแม่ทุกข์ที่ลูกไม่รักกัน...แนนพูดแนนคุยกับเค้าเพราะพ่อกับแม่นะคะ........ทำไมเค้าไม่ไปจับผิดพี่เนกับน้อทบ้างละคะเนี่ย......ทำไมต้องเป็นแนนคนเดียวตลอดด้วย.......หรือว่าแนนสวยเกินหน้าเกินตาเค้าค๊ะพ่อ.............เค้าถึงได้ไม่รักแนนเอาซะเล๊ย.....แนนทำดีให้ไม่เคยเห็นไม่เคยจำ.....แนนไม่เห็นเค้าจะจำอะไรได้เลยในสิ่งดีๆที่แนนทำให้เค้าที่ผ่านมา แปลกมาก แปลกมากๆเลยค่ะ.....   Create Date : 25 กรกฎาคม 2550 4 comments Last Update : 8 ตุลาคม 2550 0:32:23 น. Counter : 1048 Pageviews. Share Tweet

อ่า.............. สู้ ๆ นะคะพี่แนน......... อีกหน่อย พี่แนนจะพูดภาษาจีน ให้จีนอึ้งงงงงไปเลย... ที่อึ้งนี่ เพราะ..... ชื่นชมในความเก่ง หรืออึ้งเพราะ งง ฟังไม่ออกคะ (((ล้อเล่นน่ะค่ะพี่แนน...))) ....................................... ดีใจด้วยนะคะ ที่ยอดขายพุ่งกระฉูด... ยังไงก็ขอให้ขายดิยขายดีแบบนี้ตลอด ๆๆๆ ไปทุก ๆ เกือนเลยนะคะ.... จะคอยเอาใจช่วยค่ะ สู้ ๆ นะคะ........ ส่วนเรื่องในบ้าน ไม่ขออกความเห็นนะคะ.... พี่แนนเก่งซะอย่าง เดี๋ยวก็จัดการทุกอย่างได้เองล่ะคะ ...................................... วันหยุดนี้ ไปเที่ยว หรือไปทำบุญที่ไหนมาบ้างคะ... .... มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: largeface 31 กรกฎาคม 2550 18:27:11 น.

เพิ่งว่างมีโอกาสได้แวะมาดู ช่วงนี้พี่ก็ยุ่งๆอยู่ ลูกน้องมันโกงเงินไปหายแสน ซึ่งเราต้องรับผิดชอบ ชดใช้ให้บริษัท เลยต้องเคลีบปัญหา ตอนนี้ก็จ่ายไปแสนกว่าแล้ว ทีเหลือยังไม่มีหลักฐานพอ แต่ก็มีหลักฐานที่จะใช้แจ้งความพร้อมแล้วสามคดีเลย ยัยอกเงิน ปลอมแปลงเอกสาร แจ้งความเท็จ วันนี้กลับบ้านเร็วหน่อย เลยแวะมาเยี่ยมแนน ดีใจด้วยนะ ที่แนน แกร่งขึ้นมาก ขอให้ดีขึ้นแบบนี้นะ พี่จะคอยเอาใจช่วยนะ น้อง................   โดย: พญายม คนเดิม IP: 125.24.53.85 1 สิงหาคม 2550 20:40:48 น.

สวัสดีค่ะ พี่แนน วันนี้เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ วันนี้เจนนี่เอารูปเจ้าตัวเล็กมาอัพเดทแล้วน่ะคะ อย่าลืมแวะไปเยี่ยมชมอีกน่ะคะ ขอบคุณค่ะ ไว้เจนนี่ว่างๆ เจนนี่จะแวะมาทักทายอีกค่ะ ขอให้วันนี้และวันต่อๆไป เป็นวันดีดีของพี่แนนค่ะ   โดย: สาวอิตาลี 9 สิงหาคม 2550 18:31:57 น.

มาเยี่ยมครับ เขียนซะยาวเชียว ระบายออกมา อิอิ   โดย: jone500 (max_pressure ) 12 กันยายน 2550 22:28:35 น.