Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
25 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 
★★☆.. Australia..☆★★






...


Welcome to เมลเบิร์น

ถ้าวันๆไม่มานั่งพิมพ์นั่งเขียนใจจะขาดน่ะค่ะ ...ไม่มีอะไรให้พิมพ์ก็เอาเรื่องเก่าๆมาพิมพ์เล่นแล้วกันนะคะ.....เพิ่งจะสังเกตุตัวเองว่า เป็นคนชอบเขียนบันทึกมาตั้งแต่เด็กสมัยประถม เพราะแนนจะมีสมุดบันทึกที่เขียนมาตั้งแต่เด็กจนป่านนี้หลายเล่มมาก......สงสัยถ้าวันไหนไม่มีการมานั่งเขียนไดอารี่ วันนั้นนอนไม่หลับ อกแตกตายอ่ะค่ะ.......ไม่มีอะไรจะเขียนก็เขียนเรื่องเก่าๆที่เป็นความทรงจำที่ดีเก็บไว้เป็นตัวอักษรดีกว่านะคะ



เจ้าแม่แนนนี่ไปรับยัยแน๊ตตี้กลับเมืองไทยค่ะ..แบบว่าเป็นคนโชคดีมากค่ะ ไม่ได้คิดว่าจะได้ไปหรอกนะคะ แต่ยัยแน๊ตตี้มานเรียนโทจบ เตรียมตัวกลับบ้าน แต่ของมันเยอะมากน้ำหนักมันมากเกินที่ทางสนามบินกำหนด.....

อยู่ๆเค้าก็ขอร้องให้เจ้าแม่แนนนี่ไปรับให้เอากระเป๋าใบใหญ่ๆไปด้วย..

อิอิ...แบบนี้เค้าเรียกว่าส้มหล่นค่า...

ไปที่ออสเตรเลียนี่ตั้งแต่ปี 2002....เลยจำข้อมูลไม่ค่อยได้แล้วอ่ะค่ะ เอาแบบคร่าวๆแล้วกันนะ








...พ่อกับแม่ก็เหมือนกันค่ะ ถือโอกาสไปเยี่ยมลูกเสือสาวเลยพากันไปเที่ยวหลายที่ แต่ช่วงที่พ่อกับแม่ไป เจ้าแม่แนนนี่ไม่ได้ไปด้วยค่ะ ... เจ้าแม่แนนนี่ฉายเดี่ยวไปรับยัยน้องเสือคนเดียวค่ะ.. เก่งเนอะ เดินทางคนเดียวด้วยแหละ คนอะไรก็ไม่รู้เนอะ เก๊ง เก่ง...




...ยัยเสือสาวรับปริญญางานนี้ไม่มีญาติไปชื่นชม อิอิ สมน้ำหน้าเนอะ




...ต่อไปนี้คือภาพเดี่ยวของเจ้าแม่แนนนี่เป็นต้นไปค่า













...ภาพนี้ยัยเสือสาวแน๊ตตี้พาเจ้าแม่แนนนี่นั่งรถไฟออกไปชนบทของเมลเบิร์น..ไปเมืองเหมืองแร่เก่าที่มีชื่อว่า "SOVEREIGN HILL"... เราไปวันธรรมดาแค่สองคนค่ะ เลยไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเท่าไหร่..เอาเป็นว่า เที่ยวสองคนก็สนุกกันสองคนอ่ะค่ะ...

















...นี่ค่ะ ที่ที่ตื่นเต้นสุดๆของเจ้าแม่แนนนี่แล้วค่ะ เพราะสาวๆ4คน พากันนั่งเครื่องบินไปเที่ยวกันเองที่เกาะทัชมาเนี่ย...มั่วไปกันค่ะ พกแผนที่ของเกาะทัชมาเนี่ยมาด้วย..

ไอ้ที่ตื่นเต้นคือ...งานนี้เช่ารถขับเองเที่ยวรอบเกาะ3วัน...ใครละคะที่ตื่นเต้น ก็เจ้าแม่แนนไง "คนขับคนมือหนึ่ง"..รถที่เช่าก็เก่าจะพังไม่พังแหล่อยู่แล้ว...ไอ้วันแรกขับไปไม่น่ากลัวหรอกค่ะ ถนนเรียบไม่ต้องขึ้นเขา ไปปราสาทผีอ่ะค่ะ...ปราสาทที่สมัยก่อนเค้าขังนักโทษเหมือนที่ตะรุเตาบ้านเราอ่ะค่ะ...เค้าว่ามันมีผี มีทัวร์ผีตอนกลางคืนด้วย...บังเอิญเจ้าแม่แนนนี่กลัวผีสุดๆ ...พอไปถึงช่วงบ่ายก็เดินตามคนบรรยายสถานที่ซึ่งมีนักท่องเที่ยวประมาณ 30คนได้ค่ะ....

แรกๆก็เดินตามเค้าไปอย่างเรียบร้อย..ซักพักรู้สึกตัวว่าฟังภาษาอังฤษที่เค้าบรรยายไม่ออก เลยปลีกตัวไปแอบถ่ายรูปเล่นกันกับยัยเสือแน๊ตตี้สองคนอีกแล้วค่ะ..






...นี่ค่ะไปกับน้องๆอีก3คนมียัยเสือแน๊ตตี้ด้วยค่ะ รวมแล้ว4คน ไม่มีภาพหมู่4คนเพราะไม่มีคนถ่ายให้ค่ะ
















...ถึงแล้วค่ะ...งานนี้มีแค่เจ้าแม่แนนนี่ผจญภัยเพียงผู้เดียว.. เพราะอิฉานต้องขับรถไกลมากๆ เหมือนระยะทางจากกรุงเทพไปเชียงใหม่เลยค่ะ....

ไม่ใช่อะไรหรอกนะคะพอไปถึงเมืองที่เราจะไปแล้วเจ้าแม่แนนนี่จะต้องขับรถขึ้นภูเขาเส้นทางเหมือนขึ้นเขาใหญ่ แต่ที่น่ากลัวคือ เจ้าของที่พักเค้าเตือนแล้วว่า ให้มาถึงที่พักก่อนห้าโมงเย็น เพราะพอหลังห้าโมงเย็นท้องฟ้าจะมืดแล้ว..ทางขึ้นเขาไม่มีไฟ มันอันตราย แถมพวกเราไม่รู้จักเส้นทางซะด้วยซิ...แต่แล้วจนได้ค่ะ ห้าโมงกว่าเรายังถ่ายรูปเล่นที่ตีนเขาอยู่เลย..สรุปไปถึงที่พักสองทุ่มกว่าค่ะ...

บอกตรงๆนะคะ ..ไอ้ตอนที่เจ้าแม่แนนนี่ขับน่ะไม่กลัวหรอกค่ะ..ช่วยกันดูแผนที่กับป้ายบอกทาง..แต่ที่กลัวคือ หลงทางค่ะ ... เอาเป็นว่า..ตอนหลงน่ะมันมืดสุดๆแล้ว บนเขาที่มีแต่เหวข้างทาง ...พอเช้านะคะเราขับรถมาดูที่เราหลง.ขอบอกว่า ถ้าตอนนั้นไม่ตัดสินใจกลับรถออกทางเก่า ถ้าเลี้ยวโค้งไปอีกนิดเดียว มีหวังขับรถตกผาตายกันหมดล่ะค่ะ เพราะมันเป็นจุดชมวิว สุดทางไม่มีทางขับต่อแถมไม่มีที่กลับรถ ...

..ยังไงซะก็รอดมาแล้วอ่ะค่ะ..

เห็นรถข้างหลังมั๊ยคะ..รถโคตะระเก่าสุดๆคันนี้ละค่ะ ...ที่สำคัญคือ ขากลับเบรกเสียค่ะ ... เหยียบตอนลงเขามากไปหน่อย แถมระยะทางกลับนี้มีแต่ลงเขา...

ไม่กล้าบอกน้องๆค่ะว่า เบรกเสียโว๊ย กลัวน้องๆขวัญผวา...แต่อิฉานค่ะ ขับไปเครียดไป กลัวมากๆ ไฟแดงก็ดันชอบอยู่ตอนลงเขา ต้องเบรกก่อน1000เมตร..เพื่อเตรียมตัวจอดติดไฟแดง...

เครียดค่ะ ช่วงนั้นเครียดสุดๆแล้ว...พอลงมาที่พื้นราบได้ตัดสินใจบอกน้องๆว่า เบรกเสียจ้า..น้องๆเลยไปขอความช่วยเหลือฝรั่งแถวนั้น.แหม แต่ละคนใจดีจังนะคะ มาดูแล้วบอกว่าซ่อมไม่เป็น....








...วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่อยู่บนเกาะทัชมาเนี่ย..เช้ามาก็ไปดูตลาดเช้าของที่นี่..น่าอยู่มากๆเลยค่ะ สวยมาก บรรยากาศดีสุดๆ....และหลังจากนั้นก็เที่ยวไปหลายๆที่ตามเส้นทางก่อนที่จะเอารถไปส่งคืนร้านเช่า....

อ้อ!!ลืมบอกไป... เช่ารถที่เกาะทัชมาเนี่ยเนี่ยงานมาก เราไปยืมใบขับขี่สากลของใครก็ไม่รู้ค่ะ เลือกเอาหน้าตาคล้ายเจ้าแม่แนนนี่ซักหน่อย ก็หลอกคนให้เช่าได้...แต่พอส่งรถคืน เจ้าแม่แนนนี่โล่งใจสุดๆแล้ว ..

รอดมาได้แหะเรา...ใครจะเชื่อขับรถเบรคเสียจากยอดเขาใหญ่ลงสู่เมืองเชียงใหม่แล้วขับกลับกรุงเทพฯอ่ะค่ะ...
















...และแล้วเจ้าแม่แนนนี่ก็ไปรับยัยเสือแน๊ตตี้กลับมาที่เมืองไทยได้อย่างปลอดภัย ปล. ไม่รู้ใครดูแลใครนะคะ..ไอ้เรามีหน้าที่แค่เอากระเป๋าใบโตๆไปให้ยัยเสือแน๊ตตี้ใส่ของ..นอกกะนั้นยัยเสือแน๊ตตี้มีหน้าที่ดูแลเจ้าแม่แนนนี่ตลอด15วันค่า....
















Create Date : 25 กรกฎาคม 2550
Last Update : 26 ตุลาคม 2552 23:42:08 น. 1 comments
Counter : 539 Pageviews.

 
Melbourn.. น่าสนุกเนอะ.. ขอฝาก Link ด้วยนะจ๊ะ
ที่ Milson Point at Sydney..Click here
//travelthaiaus.freeforums.org/viewtopic.php?t=2
และ Adelaide ที่ Australia ja Click here
//travelthaiaus.freeforums.org/viewtopic.php?t=13
//travelthaiaus.freeforums.org/viewtopic.php?t=17
ไม่สามารถ ทำลิงค์ได้ รบกวน copy ไปเปิดดูนะคะ ขอบคุณค่ะ


โดย: tam IP: 211.29.14.178 วันที่: 28 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:13:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ซ่อนทรายแก้ว
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
















สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเรา...ก้อคือชีวิตเรา
สิ่งที่ มีค่าที่สุดในหัวใจเรา...ก้อคือหัวใจเรา
อย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปยกให้ ใคร
อย่าเอาใจทั้งใจไปยกให้ใครคนเดียว
อย่ายกสิ่งที่มีค่าที่สุดของเรา ไปให้ใครดูแล
เพราะไม่มีใคร...ที่จะดูแลมันได้ดีไปกว่าตัวเราเอง
อย่าปิด กั้นความรู้สึกของหัวใจ
อย่าบอกว่าเราเกิดมาเพื่อจะรักคน ๆ เดียว
คนใจ แคบเท่านั้นที่เกิดมาเพื่อที่จะรักคนได้คนเดียว
เราสามารถที่จะรักใครได้มากมาย
ขอเพียงให้รู้จักหน้าที่ของความรัก
หน้าที่ที่จะปฏิบัติต่อคนที่เรารัก
รัก ต่างแบบ...ปฏิบัติในหน้าที่ต่างกัน
แล้วเมื่อวันใดวันหนึ่งคนบางคนไม่แยแสกับ ความรักที่เรามีให้
เราก็ยังคงเหลือใครต่อใครอีกมากมาย
และไม่เห็นจะต้องเจ็บเจียนตาย
ถ้าเรามั่นใจ...ว่าเราทำหน้าที่ให้กับรักนั้นสมบูรณ์และเต็มที่แล้ว
ถ้าอากาศร้อนอบอ้าว...ลองออกมายืนคุยกับแสงแดด
อากาศหนาวแทบขาดใจ...ลองออกมาหาไออุ่นลมหนาว
เราจะรู้ว่าร้อนหรือหนาวก็ต่อเมื่อเราได้ไป สัมผัสกับมัน
ก็เหมือนกับความรัก ....
ถ้าอยากรู้ว่ารสชาดเป็นอย่างไรก็ต้อง ไปสัมผัสกับมัน
แต่อย่าทรมานตัวเองโดยการออกไปยืนตากแดดนาน ๆ
หรือยืนต้านทานลมหนาว ถ้ารู้ว่าร้อนนักก็หลบหาที่ร่ม
ถ้ารู้ว่าหนาวก็ก่อเตาผิง
ความรักจะ ไม่ทำร้ายเรา ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง
...ถ้าคุณรู้จักรัก..
แสงแดดจะทำให้คุณอบอุ่น
ลมหนาวก็จะทำให้คุณหลับสบาย...















Color Codes ป้ามด



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


ธรรมะไทย



ผู้ชมทั้งหมด คน
Friends' blogs
[Add ซ่อนทรายแก้ว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.