ก็เปิดหน้าที่สี่แล้วนะ สำหรับไดอารี่สีหม่นหม่น เล่มนี้
ถามว่าสีอะไร ก็สีหม่น ๆ บอกไม่ถูกเหมือนกันแฮ่ะ ว่าสีอะไร เรียกว่า
"สีแห่งความรู้สึกในใจ" ก็แล้วกัน ซึ่งสำหรับเล่มนี้ เวลานี้ มันก็ออกหม่นๆ

เอาไว้ระบายความรู้สึกในใจ ที่บางครั้งมันกลั่นออกมาเป็นคำพูดไม่ได้
ไม่อยากให้ใครได้ยิน แต่จริง ๆ ก็ มีส่วนลึก ๆ ที่อยากให้ "ใครบางคน"ได้ยิน

ซึ่งมัน .. จะเข้าใจได้ยากมาก .. จริง ๆ


................ ....
.............. ....
...


วันนี้ ประชุมทั้งวัน ประชุมอะไรกันนักกันหนาหนอ?? 
แอบมาคิดในใจ ประชุมแล้วได้อะไรบ้าง .. 
นั่งฟังตั้งแต่เช้า เริ่มจากผลการดำเนินงาน ผ่านไปหนึ่งไตรมาส ขึ้นไตรมาสสอง ผลออกมาก็กระดึ้บๆๆ
ได้ยินจนชิน "ในฐานะหัวหน้างาน คุณต้องอย่างนั้น คุณต้องอย่างนี้" ถามจริง มันจะทำได้ไหม? แค่ไหน?

ผลการดำเนินงานมันวัดทุกสิ่งหรือเปล่า? เราว่าไม่นะ..
การดำเนินงานต่างหากที่วัด จะทำยังไง? ทำได้ไหม? ลงมือปฏิบัติกันเหอะ? พี่ว่าอย่างนี้นะ น้องว่าแบบนี้ดีหรือเปล่า?
ผลการดำเนินงานหน่ะ มันก็แค่ผลพลอยได้..

ทำงานอย่างมีความสุขดีกว่า

....... ....
................. ...
...

เคยโดนไหม?? จำเป็นต้องซื้อเพราะเจอสถานการณ์ "แกมบังคับ"
เมื่อวานหลังกลับจากอบรม ไปซื้อปลาที่ตลาดสด ในใจคิดว่าจะทำปลาช่อนลุยสวน

ไปถึงที่ขายปลาพี่ซื้อปลาช่อนหน่อยค่ะ

พ่อค้าปลาไม่พูดพร่ำทำเพลง จกปลามาสองตัวเขื่อง
ไอ่เราก็กำลังจะออกปากว่า ตัวใหญ่ไปค่ะ แต่ไม่ทันเพ่ทั่น
ทำไงรู้ไหม จัดการทุบโป๊กๆๆ เรียบร้อย ได้แต่อ้าปากค้าง
จากนั้นยกปลาขึ้นชั่ง กดเครื่องคิดเลยติ๊ดๆๆ สองโลเจ็ด โลละร้อยแปดสิบ (อันนี้จำไม่แม่นเท่าไหร่)
แล้วเงยหน้ามาบอก สี่ร้อยแปดสิบ .. เอิ่มมม ..


...................... ...
... .............. ..

........... ...

ไม่ได้เจอกันนานเลยเน๊อะ .. ตั้งแต่ปลายๆ ปีที่แล้ว

เวลาเปลื่ยน อะไรๆ มันก็เปลี่ยน แม้ใครจะบอกก็เหอะว่าชั้นไม่เปลี่ยน

บอกได้เลย ไม่จริง .. อย่างน้อย น้ำหนักคุณก็เปลี่ยนแหล่ะ .. 555

ไม่เพิ่มก็ลด ไม่ลดก็เพิ่ม 1ขีด 2ขีด ก็ 1โล 2โล 

ไปจนกระทั่งถึง สิบโล อย่างอิชั้นเป็นต้น .. เอาไม่ลงด้วยนิ

เมื่อก่อนบอกอวบระยะสุดท้าย ตอนนี้ก็ระยะสุดท้ายมาหลายปีแหล่ะ

จนหลังๆ บอกม่างไปเลย "อ๋อ.. น้องกะลังท้องค่ะ" จบไหมๆๆ

......... ... ..
... ..............


ลูกสาวก็โตขึ้นทุกวันๆ เลี้ยงลูกไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเน๊อะ

ยิ่งตอนนี้พูดอะไร บอกอะไร เครื่องหมายคำถามจะต้องมีอยู่ตรงหน้าเสมอ

รู้จักเจ้าหนูจำไมหรือเปล่า เมื่อก่อนก็ไม่รู้จักหรอก พอมีลูกเป็นของตัวเอง จะรู้จำเจ้าหนูจำไมทันที

บอกทำอย่างนี้ไม่ได้นะ ต่อทันที "ทำไมหล่ะแม่"

บอกหนูควรทำอย่างนี้หน่ะ "ทำไมหล่ะแม่" 

หรือไม่ก็ "ทำไมหนูต้องทำอย่างนี้ด้วยหล่ะ ทำอย่างนี้แทนไม่ได้เหรอ"

"ทำไมเพื่อนทำแบบนี้ได้ หนูทำไม่ได้"

"ทำไมเพื่อนบอกว่าได้หล่ะ"

ทำไม มันเปลี่ยนไปนะ จากเมื่อก่อนเกิดจากการสงสัยในสิ่งรอบตัว

"ทำไม ดวงอาทิตย์ขึ้นทางตะวันออก, ทำไม เราปวดท้อง, ทำไม เราได้ยินเสียงสะท้อน ฯลฯ"

เปลี่ยนมาเป็น 

"ทำไมเพื่อนเขาทำได้หล่ะ, ทำไมแม่ของเพื่อนเขาซื้อให้หล่ะ ทำไม เพื่อนเขาไปได้หล่ะ ฯลฯ"

นี่ลูกชั้นกำลังจะเข้าวันรุ่นหรือเปล่าหนอ ?? 


................. ..
.. ........... ...
.. ..


ช่วงนี้ฝนตกบ่อย โปรย ๆ ปราย ๆ ขับรถไปประชุมวันนี้ก็ตลอดทางหละปูนลำปาง
หกโมง เมื่อก่อนเอาซักเดือนที่แล้ว ฟ้าแจ้งแล้ว แต่เดี๋ยวนี้เริ่มมองไม่เห็น หม่นๆ อยู่
สงสัยใกล้หน้าหนาวเข้าไปทุกที

ก็ดี ชอบหน้าหนาว เข้าหน้าหนาวเหอะ น่าสงสารคนที่โดนน้ำท่วม ไม่สบายเลยเน๊อะ

ช่วงนี้เวลาขับรถไปทำงานเช้าๆ ก็ประมาณหนึ่งชั่วโมงแหล่ะ

ถ้าฝนโปรยปราย ก็ขับรถเบาๆ ฟังเพลงเบาๆ ไปเรื่อยๆ ตามถนนหมายเลข1 ได้บรรยากาศโรแมนติคดีนะ อิอิ

รักษาสุขภาพด้วยละกันค่ะ

จบ ๆๆ

จบมันดื้อ ๆ นี่แหล่ะ