+.,.+*^*+.,.+... เพียงเธอนั้น ใส่ใจกัน เบา เบา ...+.,.+*^*+.,.+
บทลงโทษ : หนึ่งภาพ หนึ่งเรื่อง .. (2)





วันหนึ่งเมื่อยังเด็ก
แอนดี้น้องชายของฉันนั่งอยู่ที่มุมห้องนั่งเล่น
ในมือข้างหนึ่งมีปากกาหนึ่งด้าม
ขณะที่ในมืออีกข้างหนึ่งก็ถือหนังสือสะสมราคาแพงของพ่อ
แอนดี้คงจะปีนขึ้นไปหยิบจากบนชั้นหนังสือ

..
..... ...

.


เมื่อพ่อเดินเข้ามาในห้อง
แอนดี้ก็ก้มหน้างุดและทำท่ากระสับกระส่าย
เขารู้ตัวดีเชียวละว่ากำลังทำผิด แม้จากระยะไกล
ฉันก็เห็นรอยขีดเขียนเปรอะไปทั่วบนหน้าหนังสือของพ่อ
และตอนนี้แอนดี้ก็กำลังจ้องมองพ่อตาโตด้วยความหวาดหวั่น
รอคอยที่จะถูกทำโทษ


........... ..
...
...... ..



พ่อหยิบหนังสือขึ้นมามอง
แล้วก็ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้โดยไม่พูดอะไรสักคำ
หนังสือทุกเล่มมีความหมายต่อพ่อมาก หนังสือคือความรู้
และหนังสือเล่มนี้ก็เป็นหนังสือสะสมราคาแพง
แต่ในขณะเดียวกันท่านก็เป็นพ่อที่รักลูกมาก
..
...



สิ่งที่พ่อทำในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านั้นยอดเยี่ยมมาก
..

.

แทนที่ท่านจะลงโทษหรือดุแอนดี้ หรือแม้แต่ตำหนิความซุกซน
พ่อกลับนั่งลง หยิบปากกาในมือแอนดี้ขึ้นมาถือไว้
แล้วก็เขียนอะไรบางอย่างลงในหน้าหนังสือสือสะสมราคาแพงนั่นเสียเอง
พ่อเขียนที่ข้างๆ ลายเส้นที่แอนดี้ขีดว่า

..
.

"ภาษาของแอนดี้ เมื่ออายุสองขวบ ต่อไปนี้
ไม่ว่าครั้งไหนที่พ่อหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเปิด
พ่อก็จะเห็นใบหน้าน้อยๆ ที่น่ารักและดวงตาที่สดใสของลูก
และจะขอบคุณพระเจ้าที่ประทานเด็กน้อยคนนี้มาให้ขีดเขียนบนหนังสือแสนหวงของพ่อ
ลูกทำให้หนังสือเล่มนี้ของพ่อมีความหมาย
เหมือนกับที่พี่ๆ
ของลูกนำความหมายมาสู่ชีวิตของพ่อเหมือนกัน"

..
.
"ว้าว..." ฉันคิด นี่หรือคือการลงโทษของพ่อ?

.. ..
..

นานๆ ครั้งฉันก็จะหยิบหนังสือที่สะสมไว้มาให้ลูกหลานของฉันขีดเขียนเล่น
ทุกครั้งที่มองดูลายมือหยุกหยิกเหล่านั้น
ฉันก็จะนึกถึงสิ่งที่พ่อทำในวันนั้น
พ่อได้สอนให้ฉันรู้ว่า...'อะไรกันแน่ที่มีค่าต่อชีวิตของเราอย่างแท้จริง'
ซึ่งนั่นก็คือ 'คนที่เรารัก ไม่ใช่วัตถุสิ่งของ'


.. ...
..

ลองมองย้อนดูตัวคุณเองนะคะ ในแต่ละวัน
เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้อยู่เสมอ

เช่นคุณนั่งกินข้าวกับภรรยาอยู่ที่ร้านอาหาร
เธอหวังดีอยากจะเทซอสให้คุณ
แต่มันกลับหกไปเลอะเสื้อตัวเก่งของคุณ
และคุณก็ทำสีหน้าที่ตำหนิเธอและคำพูดที่บอกว่า
"เดี๋ยวผมเทเองก็ได้" นอกจากคำขอโทษที่เธอพร่ำบอก
น้ำตาใสๆก็เริ่มเอ่อขึ้นในใจเช่นเดียวกัน
เพราะอาหารมื้อนั้น ไม่มีรสชาติสำหรับเธอเสียแล้ว


...
..... ....
..



แต่ถ้าคุณบอกกับเธอว่า ถ้าซักไม่ออกก็ไม่เป็นไรหรอก
เมื่อผมหยิบเสื้อขึ้นมาใช้ครั้งใด
ผมจะหวนนึกถึงร้านอาหารนี้ทุกครั้งไป
ที่ได้มีโอกาสมาทานข้าวกับคุณ
และได้คิดถึงทุกครั้งว่าภรรยารักและเอาใจใส่ผม มากเท่าใด
อยากปรนนิบัติเอาใจ (จนเทซอสหกใส่ผม)

แต่ว่าคราวหน้าออกมาทานข้าว
ผมจะเป็นคนเทซอสให้คุณมั้งล่ะ (ทีนี้ตาผมมั่ง)

รอยยิ้มจากหัวใจของเธอได้เริ่มโบยบินแล้ว
แค่นี้คุณก็ลงโทษเธอให้ระวังมากขึ้นแล้วล่ะค่ะ

..... .


....
..



สิ่งที่มีค่าต่อชีวิตคนเรานั้นไม่ใช่ นาฬิกาเรือนละแสน
หรือเนคไทเส้นละหลายๆพัน แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจ
ที่คุณรู้ว่ามีใครคนหนึ่ง เฝ้ารัก
เฝ้าถนอมความรู้สึกคุณอยู่ตลอดเวลาต่างหาก
...แล้วคุณละคะ เคยลงโทษใครด้วยความรักหรือยัง? ^_^


จาก FW mail
ขอบคุณค่ะ


สองพี

..

........... ...
..



Create Date : 14 มิถุนายน 2553
Last Update : 14 มิถุนายน 2553 21:04:16 น. 30 comments
Counter : 481 Pageviews.

 
ครับ...ประทับใจมาก
...........................
ภาษาของแอนดี้เมื่ออายุ 2 ขวบ
พ่อแม่มากมายคิดแบบนี้ไม่ได้
เชื่อไหมครับ...ผมเห็นลงโทษ
...ดุเสียเป็นส่วนใหญ่นะครับ


โดย: panwat วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:22:01:18 น.  

 
สวัสดีตอนดึกค่ะ

การลงโทษด้วยความรักนี่มันช่างอบอุ่นจัง

ราตรีสวัสดิ์นะคะ


โดย: nootikky วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:23:12:38 น.  

 
สวัสดีค่ะ
ไม่ได้เข้าบล็อกตั้งห้าวัน
คิดถึงจังค่ะ
แต่เนตก็ไม่เป็นใจเลย
เข้าบล้อกยากมากเลยค่ะ

ปล หลับฝันดีราตสดิ์ค่ะ


โดย: thi_noi IP: 10.250.214.251, 203.172.199.254 วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:0:06:34 น.  

 

ขอบคุณที่นำมาให้อ่านค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:0:26:48 น.  

 

ทำกินเองไม่ได้บรรยากาศน่ะซิ (ไข่ลวก) วันนั้นก็เลยแบบว่าเห็นคนอื่นกินอย่างเอร็ดอร่อย เราก็เลยอยากกินมั้ง


มองในแง่บวก ความหมายดี ดีก็ปรากฏ

เวลาเราเหงา ๆ เราก็จะมองดูตั๋ว แล้วก็จะนึกว่า ณ ตอนช่วงนั้น เดือนนั้น เราไปเชียงใหม่มานะ
และก็บ่นรำพึงเบา ๆ "ทำไมตั๋วฉ้านเยอะแบบนี้"


โดย: aenew วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:11:37:06 น.  

 
อ่านแล้วอดยิ้มไม่ได้นะคะ
อยากเจอคนที่รักและเข้าใจแบบนี้บ้างจัง

ปล. กลับเข้า blog ได้แล้วค่ะ
ดีใจ ๆ ^^


โดย: Paulo วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:18:38:10 น.  

 
หาไม่ยากครับลองไปดูแถวตลาดคำเที่ยงเชียงใหม่ ดูครับรู้สึกจะมีหลายชนิดครับ หรืออย่างไรรอให้ผมทำไม้ขวดออกมาก่อนคงจะได้เลี้ยงของสวย ๆ ล่ะครับ


โดย: Patteera วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:19:23:05 น.  

 

ขอแทรกอีกหนึ่งblog นะเจ้าค่ะ
หลังกลับจากทัวร์พระราชวังสนามจันทร์ นครปฐม
อ้อมแอ้มเจอกางเกง 2 ตัว เอว 52 และ56 นิ้วค่ะ

กะจะซื้อมาฝากน้องๆที่ทำงาน..
เพราะสงสารคนตัวใหญ่ หากางเกงสวมยาก
เห็นแล้วดีใจ รีบซื้อทันทีค่ะ
ปรากฎว่าน้องที่ทำงานใส่ไม่ได้..
เพราะ...ตัวมันเล็กเกินไป ติดตะขอไม่ได้ค่ะ
เลยมีความคิดขึ้นมาว่า..
จะยกให้ฟรีๆ..คนละ 1 ตัว..
สำหรับเพื่อนสมาชิกbloggang..(^^)
ที่สวมกุงเกงนี้ได้หรือคนรู้จักที่สวมได้
เพียงแต่ถ่ายรูปคนๆนั้นมาให้ดู
ปิดหน้าตาก็ได้ ถ้าไม่อยากเปิดเผย
และคิดความดีที่จะทำเพื่อในหลวงมา 1 อย่าง
แล้วอ้อมแอ้มจะพิจารณารูปร่างและความดีนั้น
จัดส่งกุงเกงให้ถึงบ้านเชียวค่ะ..!
ไม่กำหนดระยะเวลานะค่ะ
ถ้ามีมากกว่า 2 คนจะกลับไปซื้อกุงเกงให้ใหม่ค่ะ
ช่วยๆกันหาคนที่จะสวมกุงเกงด้วยนะค่ะ
แถวลำพูนมีคนอ้วนๆไหมค่ะ


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:11:30:46 น.  

 
ลายเส้นแบบนี้มีในหนังสือที่บ้านพี่หลายเล่มเชียว
งานศิลปะชั้นเทพ หาไม่ได้อีกแล้ว

ตอนนั้นไม่ได้คิดว่าทำโทษด้วยความรัก
แต่คิดว่าเราวางไว้ไม่ดีเอง
แต่เวลาเปิดมาอ่าน อมยิ้มทุกที
เพราะเห็นเจ้าตัวกลมๆน้ำลายไหลยืด
นั่งเอ้เต อยู่ตรงนั้นทุกครั้งไป ในความทรงจำ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:23:03:59 น.  

 
ไปนอนละนะ ฝันดีค่ะเจ้าเป็ดคู่
คิดถึงเธออยู่นะจ๊ะ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:23:06:28 น.  

 


โดย: mutcha_nu วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:13:13:23 น.  

 


โดย: mutcha_nu วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:13:15:27 น.  

 


โดย: peeamp วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:21:18:52 น.  

 
^
^
^

เล่นอะไรกันเนี่ย 555


โดย: SongPee วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:21:54:23 น.  

 



คุณแคทนำบุญมาเยือนเนื่องจากงานบุญขึ้นบ้านใหม่
ทุกคนในครอบครัวคุณแคทขอขอบคุณจากใจมากมายเลยค่ะ
ไว้งานทำบุญบ้านคราวหน้าจะเชิญเพื่อนให้ได้มากที่สุดเลยค่ะ

ขอให้ผลบุญที่คุณแคทและครอบครัวได้ทำในครั้งนี้
ดลบันดาลให้เพื่อนๆที่แสนดีในโลกแห่งนี้ของคุณแคท
จะประสบพบแต่ความสุขความเจริญพร้อมโชคลาภมากมาย
และสุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ
ขอบคุณมากมากค่ะ

รบกวนเรียนเชิญที่บล็อกด้วยนะค่ะ







ชอบภาพเทียนหยดช่อนี้มากเลยค่ะ
น่าสนใจแฮะ
มีความสุขมากมากนะค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:7:19:18 น.  

 


โดย: nulaw.m วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:9:37:03 น.  

 


โดย: nootikky วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:20:51:33 น.  

 
ต๊ะเอ๋ มาหาแล้วค่ะ
พี่สองพีไปไหนหนอ


โดย: biotech_girl วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:20:55:37 น.  

 
หวัดดีจร้า
แวะมาส่งความคิดถึงจ๊ะ
อ่านแล้วประทับใจจังเลยค่ะ
ซึ้ง แง๊ๆน้ำตาซึม



โดย: ก้อนหิน (cator ) วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:2:26:59 น.  

 
สวัสดีสายๆครับ
....................


โดย: panwat วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:11:36:15 น.  

 
สวัสดีจ้าคุณเป็ด คิดถึงฟร่ะ



แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:15:25:32 น.  

 

ไม่อยู่หลายวัน
ฝากบ้านด้วยค่ะ
ตะกี้สงสารเกาหลีเหนือจัง
โดนไป 7 ดอก



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:0:13:34 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

อ่านแล้วซึ้งจัง
จะจำไว้สอนลูก...หลานที่บ้านบ้าง คริคริ


โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:7:05:16 น.  

 
เน็ตอืดมายาก เจ้าตุ๊กติ๊กฝากความคิดถึงมาหนึ่งกระบุง
ชั้นก็พยายามสุดๆเอาที่ฝากมาให้
ม่ายงั้นเต็มบ้าน อิ อิ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:12:21:10 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

สวัสดียามบ่ายวันพฤหัสบดี (วันศุกร์น้อยๆ) ครับ


โดย: panwat วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:14:35:20 น.  

 
สวัสดีสายๆครับ:
มีของฝากเล็กๆน้อยครับ
.................................
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
..................................
26 มิถุนายน 2553 รำลึกถึงสุนทรภู่ครับ


โดย: panwat วันที่: 25 มิถุนายน 2553 เวลา:10:56:35 น.  

 


แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 26 มิถุนายน 2553 เวลา:6:38:01 น.  

 
เหนื่อยหรือว่าไปเที่ยวไหนจ๊ะ
คิดถึงก็เลยแวะมา งานตะพาบครั้งหน้าเรื่องอาหาร
อยากให้มาเขียนด้วยกัน
ว่างก็บิ๊วๆๆๆไว้ก่อน พอถึงวันจะได้ไม่เหนื่อย


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:10:27:00 น.  

 
กลับไปใช้อิโมเหมือนพี่เหมือนเดิมดีก่านะ
ที่มีอยู่หน้าตาไม่เสบยซักกะตัวอ่ะ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:10:29:01 น.  

 


พี่สองพีเคยอ่านเรื่องหนี้รักรึป่าวคะ
ของลักษณวดี
พอดีไปฟังเพลงบรรเลงแล้วชอบมากๆ
พอรู้ว่าเป็นนิยายก็จะไปตามมาอ่านค่ะ
เป็นเอามากป่ะละคะ

คิดถึงง่ะ ว่างๆ เดี๋ยวมาหาใหม่นะคะ


โดย: biotech_girl วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:15:17:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

SongPee
Location :
ลำพูน Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]









SongPee' Bloggang
ยินดีต้อนรับจ้า !!

"ยินดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน"

สองพีเป็นเหมือนเป็ดค่ะ
จะบินก็บินไม่ได้เหมือนนก
จะว่ายน้ำ ก็ว่ายน้ำไม่ได้เหมือนปลา
สนใจมันทุกอย่าง แต่ไม่เคยลงลึกเลยซักอย่าง
ตามประสา.. เอิ๊กกกส์
blog นี้เลยออกมาเหมือนเป็ด ..
ขอให้มีความสุขกับทุกวันจ้า !!


Pit Songpee | ..


..เรื่องเล่า ถึงเจ้าของ blog..



ขอชี้แจง แถลงไข
แนะนำตัวเองไว้สักเล็กน้อย

ก็ออกตัวตั้งแต่ต้นว่าเป็น "เป็ด"
ดังนั้น ถ้าจะเห็นว่า อ้าว !! คราวนั้นคุยเรื่องนั้น
คราวนี้โดดเรื่องนี้ ห่างกันเป็นหลายกิโล..

อยากบอกว่า ก็แล้วแต่อารมณ์ จะทำไงดี
เป็นคนที่มีหลายอย่างในตัวมากกกก
(หมายถึงความรู้สึกนะจ๊ะ .. มีหลายภาพ 55)
อยากบอกว่ามีครบทุกรส ก็ออกจะเกินจริง

ไดอารี่ ก็ชอบเขียน หนังสือ ก็พอรีวิวได้
นักเขียนจะให้เขียนก็คงโอ ท่องเที่ยวก็ชอบ
ต้นไม้ดอกไม้ กล้วยไม้ก็ชอบ ครอบครัวเด็ก ๆ
ก็ลูกตัวน้อย ๆ กำลังน่ารัก ห้องครัวหรือ
ก็ทำอะไรอร่อยทานได้ ถักนิตติ้งโควเชต์ก็ชอบ
ข่าวคราวเหรอ ก็พออัพเดทนะ
ไดเอ็ท ออกกำลังก็พอรู้ เขียนหนังสือ
เล่าเรื่องหรือแม้กระทั่งบทกลอน ก็พอได้
แล้วชั้นจะ ...

เล่าอะไรตรงไหน .. ก็ตามประสาเป็ดไง

แต่ทุกอย่างที่ว่ามา "ไม่สุดยอดเลยซักอย่าง"
แล้วจะเป็นอะไรดี

ก็ขอบอกว่า เป็น "เป็ด" อย่างเดิมนี่แหล่ะค๊า..
ออกภูมิใจ๊ภูมิใจ .. อิอิ

เพราะงั้นไม่ต้องงง ถ้าวันก่อนมาเจอ
ยาวสามหน้า แล้ววันนี้มา เจอแค่กลอนบทเดียว..

คริคริ เอาเป็นว่าเรารู้จักกันแล้วนะ ..







: คนหลงเข้ามา

อัพใหม่ ๆ ใสสุด ๆ

~*~..กม.120 ถนนสายนี้มีตะพาบ : 2014 ในความทรงจำ^^..~*~

~*~ วันพ่อปีนี้คุณทำอะไร ~*~

~*~ ..โปรแกรมความรัก..~*~

~*~..กม.119 ถนนสายนี้มีตะพาบ : เริ่มต้นใหม่..กับใจดวงเดิม^^..~*~

~*~.. แววตาปนเปื้อนด้วยรอยยิ้ม ...~*~

~*~ หนาวนี้ไปไหนดี ~*~

งานก่อผนัง..เริ่มแล้ว

จากเสา.. ก็เป็นคานและพื้นชั้นสองกันหล่ะ

4. ปมปัญหาต่างๆ ในอดีต

3. ที่สุดของคำตอบก็คือตัวเรานั่นเอง

2.จงค้นหาเพื่อค้นพบวิถีแห่งตนเองด้วยตนเอง

New Comments
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
14 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add SongPee's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.