Bloggang.com : : สงครามกวี : ทำไมต้อง เด็กต่างชาติ

ทำไมต้อง เด็กต่างชาติ

บ่ายวันจันทร์ ที่ปวดหัว แทบร้าว

ตัวก็ เมื่อยๆๆ ไปหมด

เลยขอกลับบ้านก่อน

เดาว่า คงจะ ป่วย

อะไร เมาค้าง ไม่มี

บอกว่า ป่วย ก็ป่วยเด่ะ

เออแต่เมื่อวานวันอาทิตย์นี้หว่า

เอาน้า หยวนๆๆ ป่วย เป็นป่วยน่ะน่ะน่ะ

ก่อนถึงบ้านเลยแวะตลาด ตุนของกินไว้ก่อน

ไม่ง้าน เกิดอยู่บ้าน แล้วไม่มีแรงหาอะไรกินจะลำบากกว่านี้

ปัญญาหา น่ะมีแน่นอน แต่แรงจะเดินไปกิน

ไม่รู้ไหวหรือเปล่า

มันปวดหัว ไปหมด เดินเร็วๆๆไม่ได้

ทำอะไรแรงๆๆ ไม่ได้

ต้องค่อยๆๆ เดิน ค่อยๆๆ ทำ เป็น คุณละเมียด ไปเลย

Create Date : 05 ตุลาคม 2549

Last Update : 5 ตุลาคม 2549 10:49:18 น.

7 comments

Counter : 461 Pageviews.

วีเดินแบบเอียงๆๆ ไปร้าน แรก

: น้อง เอา ชุดนี้ กับชุดนี้

น้อง : งึ่มงั่ม งึ่มงั่ม

วี เดาไม่ออกแต่คิดว่าคงถามเป็นทำนองว่า เอาชุดนี้เลยน่ะ

: น้อง เด๋วก่อน พี่จะเอาแบบนี้ แต่ขอเลือกก่อน

น้อง : งึ่มงั่ม งึ่มงั่ม

วี หน้าตาเริ่มไม่รับแขกแล้ว เสียงเริ่มห้วน ตามจังหวะการเต้นของหัว

: มีปากกาไหม เอามาจด

น้อง : งึ่มงั่ม งึ่มงั่ม

แล้วก็มี ผู้ชาย ท่าทางไทยๆๆ คนหนึ่งมาจดตามคำบอก

วี ปวดหัวขึ้นอีกหน่อย ร้อนขึ้นอีกหน่อย

: อย่าสุกจัดน่ะ เข้าใจไหม เด๋วมาเอา

เดินจากมา พร้อมกับไม่รู้ชะตากรรมตัวเองว่า

ที่สั่งไป เวลาทำเสร็จจะใช่ออกมา กินได้หรือเปล่า

โดย: สงครามกวี

วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:10:54:21 น.

ร้านที่สอง ฝรั่งแช่บ๊วย

วี : น้องเอาลูกนิ่มๆๆ มา 2 ลูก

น้อง ไม่ฟังเสียง จ้วงมาเลย ถุงบนสุด

วี นึกในใจ มันจะนิ่มไหมนี้ น้องไม่เลือกเลย

น้อง จัดการ เฉาะ สับ แบ่ง ซอย เอาเป็นว่า

ทำให้มันเป็นชิ้นเล็กๆๆ ชะกัน

น้อง : งึ่มงั่ม งึ่มงั่ม

พร้อมกับชี้เม็ด

วี : เอาเม็ดด้วยละกันน้อง

จ่ายเงินไป รอตังค์ทอน

นานประมาณหนึ่ง

จนอยากถามว่า น้อง แยกแบงค์ออกอ่ะป่าว

โดย: สงครามกวี

วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:10:57:24 น.

ร้านที่สาม

วีเริ่มหนักหัวขึ้นเรื่อยๆๆ

แถม ปวดตัวสุดๆๆ

โดนแดดแล้วจะละลายให้ได้

เออ เพ่ๆๆ อาการงี้ นู๋ว่า พี่เหมือนเมาค้างอ่ะ

เอ๋ น้อง พี่บอกว่า ป่วย ว้อย

ป่วย ป่วย ก็ป่วยดิ

พี่ลาป่วยออกมาน่ะ

เออ ตามใจเพ่ ละกัน ป่วยก็ป่วย

ร้านที่สาม ขายผลไม้

ไปถึงร้าน ไม่ถามแล้ว

เพราะน้องกำลังส่งภาษากันอย่างเพลิดเพลิน

เลือกเองเลย ดูราคาเองเลย

น้องทำอย่างเดียว ยื่นถุง ให้พี่เป็นพอ

ที่เหลือพี่จัดการเอง

เออ เพ่ ซื้อผลไม้ หรืออะไรอ่ะ

อ้าวน้อง ซื้อสาลี่ ว้อย แม่ค้ายื่นถุงพลาสติกให้พี่เลือกผลไม้ไง

อ้อ เข้าใจล่ะเพ่

ส่งถุงให้น้องพร้อมแบงค์ สักพัก น้องทอนเหรียญมาให้

อืมห์ มันผิดแน่นอน

ทำเสียงนิ่งๆๆ

: น้อง โลเท่าไร

น้อง รับเงินทอนไปแบบหน้างง ดูป้าย แล้วเปลี่ยนใจ

ยื่นแบงค์ให้เราแทน

เออให้มันได้ยังงี้สิ

ไม่เห็นหน้าพี่เรอะ ว่ามันไม่รับแขกแล้วน่ะว้อย

โดย: สงครามกวี

วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:11:05:11 น.

ร้านที่ 4 เรารู้แกวแล้ว

เพราะเคยมาซื้อบ่อย

เลือกน้ำที่ต้องการ ยื่นเหรียญไป

รอน้องเปิด เสียบหลอด ยื่นคืนให้เราก็พอ

โดย: สงครามกวี

วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:11:13:39 น.

วนกลับไปร้านแรก

นั่งรอสักพัก ก็ได้ของที่สั่งมา

ถูกต้องเรียบร้อยสมบูรณ์ดี

โบกแท๊กซี่กลับบ้านไปนอน

ทำไมเดี๋ยวนี้ เค้าไม่จ้างเด็กคนไทยกันแล้วเรอะ

ไปร้านไหน ก็เจอแต่พม่า

ภาษาก็พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง

ถ้าอารมณ์ดีๆๆ ก็คงขำหรอก

แต่เวลาป่วยนี้

ไม่ขำน่ะ

มีรำคาญอย่างแรง

โดย: สงครามกวี

วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:11:34:51 น.

แถวสำโรง เขามีตลาดแห่งหนึ่งชื่อว่า ตลาดเขมร เพราะสภาพตลาดมันช่างล้าหลังยิ่งนัก แต่เมื่อสร้างเป็นตลาดอย่างดีแล้ว ก็ยังเรียกว่า ตลาดเขมรอยู่ เพราะลูกจ้างส่วนมากจะพูดเขมรกันทั้งนั้น นายจ้างก็จะพูดไทยสำเนียงเพชรบูรณ์ ไม่รู้ว่าเป็นเขมรสูงหรือต่ำ แต่พวกขอทานนี่เขาว่าเป็นเขมรต่ำแน่ๆ
แถวบ้าน ลูกจ้างตามบ้านหรือโรงงานเล็กๆ พม่า เกือบทั้งนั้น
ยังมีอีกอาชีพ แต่ไม่อยากเล่าให้ฟัง

โดย: ฉั่วเป่งใช้

วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:14:24:32 น.

สวัสดีน๊าาา ทักทายจ้า

โดย: สมาชิกหมายเลข 6258618

วันที่: 26 มกราคม 2564 เวลา:14:18:25 น.