Bloggang.com : song_from

ฤดูฝน ผมเหงา เธอเปลี่ยว 2

ฤดูฝน ผมเหงา เธอเปลี่ยว
คืนนั้นทำให้ผมรู้ความจริงอะไรบางอย่างเกี่ยวกับคุณมิน
คุณมินแอบรักพี่ต่อข้างเดียวมาตั้งแต่ม.ต้น แต่คุณมินรู้ดีว่าพี่ต่อนั้นจะไม่มีวันรักผู้หญิงแบบเธอได้ จึงเก็บความนัยไว้ฝ่ายเดียว ในคำจำกัดความของคำว่าเพื่อนจนผ่านมาได้ 10กว่าปี แต่แล้ววันนั้นก็มาถึง วันที่พี่ต่อแต่งงาน พี่ต่อแต่งงานกับที่ปรึกษากฎหมายคนหนึ่ง คุณมินรู้สึกเสียใจมาก แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ เพราะในขณะนั้นเธอเองก็มีแฟนอยู่แล้ว เธอหวังว่าเจ้าสาวคงจะหนีไปกลางงานแต่ง หรือ งานเลี้ยงล่มไม่เป็นท่า แต่แล้วงานแต่งงานก็ได้สมบูรณ์แบบที่สุด
เธอจึงได้แต่เก็บความเสียใจไว้เงียบๆ และในคืนนั้น สามีของเธอก็ขอเธอแต่งงาน ทำให้เธอตกลงรับแต่งงานในทันที ทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว ว่าการแต่งงานไม่ได้เกิดจากความรักสองฝ่าย แต่เกิดจากความอยากเอาชนะที่เธออยากจะให้เขาเจ็บปวดเสียใจเหมือนเธอบ้าง
แต่สุดท้ายแล้ว............
คนที่เจ็ดปวดที่สุดก็คือเธอเอง ชีวิตของเธอที่เหลือจึงไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป นอกจากการรอคอยว่าพี่ต่อจะเลิกกับภรรยา แต่มันก็เหมือนการรอคอยที่ไม่วันสิ้นสุด ถึงแม้พี่ต่อและภรรยาจะทำแต่งาน แต่หนึ่งเดือนต่อมาภรรยาของพี่ต่อก็ท้อง และไม่นาน น้องหมูหวานก็ออกมาลืมตาดูโลก
คุณมินหลงหมูหวานมากเพราะว่าหน้าตาเหมือนพี่ต่อยังกับแกะ คุณมินจึงมาหาหมูหวานไม่ขาด ซึ่งพอกับที่ภรรยาพี่ต่อได้เลื่อนตำแหน่ง ทำให้ภรรยาของพี่ต่อไม่มีเวลามากขึ้น ทำให้คุณมินได้สิทธิ์เป็นพี่เลี้ยงหมูหวานเต็มที่ คุณมินนั้นรักหมูหวานกับพี่ต่อก็จริง แต่ก็แอบซ่อนความเกลียดชังไว้ภายในทุกครั้งที่แม่มารับหมูหวานกลับบ้าน

คุณมินเองก็ตกที่นั่งลำบากในการไม่มีเวลาของสามีเช่นกัน เธอทำอาหารเช้าให้สามียามเช้า เดือนหนึ่งสามีของเธอจะกลับบ้าน สองสามวัน และทุกครั้งที่กลับมาก็จะเอางานกลับมาทุกครั้ง ถึงเงินทองนั้นเธอมีใช้ไม่ขาดมือ ความสุขของเธอจึงเหลือไม่กี่อย่าง การได้เขียนหนังสือซึ่งเป็นอาชีพที่เธอรัก สอนเด็กๆว่ายน้ำที่สโมสร และ เฝ้ารอพี่ต่อมารับหมูหวานกลับบ้านไปในตอนเย็น
คุณมินเล่าจบออกมาด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น ผมสงสารเธอจับใจ จากคำพูดที่เธอเล่าให้ผมฟัง ผมเชื่อว่าเป็นความจริงทุกประการ และผมจึงเสนอเป็นเพื่อนเธออีกคนให้เธอคลายทุกข์พ้นเศร้า

ความเหงา ทำให้ ผมกับคุณมิน เราสองคนมาพบกัน
ผมกลับมาที่บริษัทพร้อมกับบทสัมภาษณ์ที่หวังว่าพี่แมวจะพอใจ ระหว่างที่ผมรอให้พี่แมวพิจารณา ผมจึงลองใส่ชื่อเธอเข้าไปในอินเตอร์เน็ต มีงานเขียนและบทวิจารณ์นับร้อยของเธอหลุด และพบบล็อกเล็กๆ ที่มีชื่อเธออยู่
เธอคงเขียนบล็อกด้วย ผมคลิกเข้าไปอ่าน

มันเป็นคำสั้นๆ ที่เธอเขียนไว้ว่า
ฉันมีผู้ชายที่ฉันรัก
ฉันมีผู้ชายที่แต่งงานด้วย
ฉันคงมีความสุขมากกว่านี้
เพียงแต่สองคนนี้
เป็นคนเดียวกัน

ผมรักผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว อย่างถอนตัวไม่ขึ้น ภายในคืนแรกที่กรุงเทพเริ่มมีฝนตก ผมจึงยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพี่ต่อ ผมต้องพูดอะไรสักอย่างให้พี่ต่อรู้ และรู้สึกถึงจิตใจคุณมินว่าเจ็บปวดแค่ไหน ผมรอจนสายว่าง และทันทีที่พี่ต่อมารับ ผมก็พูดอย่างไม่คิดว่า
“พี่ต่อครับ หมูหวานเรียนที่ไหน ผมคิดถึงหมูหวาน”

ผมมาทันตอนที่หมูหวานตื่นจากนอนกลางวัน ทันทีที่หมูหวานตื่นนอนคุณมินก็มารับหมูหวานไปล้างหน้าทาแป้ง หาของว่างอร่อยกินคู่กับนม ไม่เหมือนกับเด็กคนอื่นที่กินแต่นมอย่างเดียว หมูหวานดูดนมกล่อง นอนหนุนตักคุณมินดูการ์ตูนที่ร.ร.จัดให้อย่างมีความสุข
ผมจึงถือโอกาสไปดูหน้าหมูหวานใกล้ๆ หมูหวานหน้าตาเหมือนกับพี่ต่ออย่างกับที่คุณมินเล่าให้ฟังไม่มีผิด มิน่าคุณมินถึงได้หลงรักนักหนา หลังจากที่การตูนจบ คุณมินก็พาหมูหวานขึ้นขี่หลังพาขับรถไปสโมสร พาไปว่ายน้ำ

วันนี้คุณมินใส่บิกินนี่สีชมพูเข้ม ซึ่งดูมิดชิดกว่าเมื่อวานเล็กน้อย เพราะมีกระโปรงซ้อนทับอีกชั้นหนึ่ง แต่ผมก็ชอบนะ

ผมนั่งดูคุณมินพาหมูหวานว่ายน้ำ จนห้าโมงกว่าๆ ใกล้เวลาเดียวกับเมื่อวาน พี่ต่อก็มารับหมูหวานกลับบ้าน คุณมินบอกพี่ต่อว่า พี่แอน(ภรรยาของพี่ต่อ)โทรมามาเมื่อตอนเที่ยงว่าคืนนี้อาจมีเลี้ยงสังสรรค์อาจจะกลับดึก คุณมินจึงเตรียมอาหารเย็นไว้ให้แล้ว ผมจึงรู้ความจริงอีกอย่างว่า นอกจากคุณมินเป็นพี่เลี้ยงให้กับหมูหวานแล้ว เธอยังแม่ครัวเอกประจำบ้านอีกด้วย พี่ต่อบอกผมว่า ตอนแรกคุณมินทำอาหารไม่เก่ง แต่ช่วงหลังๆ พัฒนาฝีมือขึ้นมาก จนพี่ต่อต้องแอบดีใจทุกครั้งที่ภรรยากลับบ้านดึก เพราะคุณมินมักจะทำได้ถูกปากเขาเสมอ และ มักจะมีจานโปรดของเขาเสมอ พี่ต่อชวนผมร่วมทานอาหารค่ำด้วยกันอีกสักมื้อ

ผมได้แต่คิดในใจจะไม่มีจานโปรดของพี่ต่อได้อย่างไร ในเมื่อเธอเต็มใจทำขนาดนั้น

คืนนั้นผม พี่ต่อ คุณมินคุยกันอย่างสนุกสนาน คุณมินเล่าเรื่องพี่ต่อสมัยตอนวัยรุ่นมาเล่าให้ผมฟัง ว่าตอนเด็กพี่ต่อเป็นเด็กเรียนมาก เรียนได้เกรด4ทุกวิชา แต่ก็หัวดื้อมากเช่นกัน พี่ต่อจึงเสริมต่อว่า คุณมินเอง ตอนวัยรุ่นสิวเต็มหน้า หัวฟู ใส่แว่น หน้าตาหน้าเกลียดที่สุดในห้อง ทั้งที่ก็หน้าตาน่ารัก แต่ชอบทำตัวหน้าเกลียด

Create Date : 11 กันยายน 2548

5 comments

Last Update : 11 กันยายน 2548 0:36:49 น.

Counter : 607 Pageviews.

อะ ว่าแล้วเชียวว่าต้องมีต่อ

แต่ตอนแรกนึกว่าเนเรื่องสั้นซะอีก

รอติดตามตอนต่อไปนะคะ

โดย: ชมทะเล 11 กันยายน 2548 2:19:27 น.

ติดตามอยู่เงียบๆ ค่ะ

โดย: อาราลียะ 12 กันยายน 2548 13:33:36 น.

อือ ก็ดี...

โดย: องค์การอนามัยโลก IP: 202.28.124.35 12 มีนาคม 2549 12:06:48 น.

ออกแนวสนุกแต่เวอร์ค่ะ

โดย: ปลามิ้ว IP: 58.147.63.67 2 กันยายน 2549 18:10:57 น.

ควายว่ะ แต่งโคตรควายเลยปันยาอ่อนไม่หนุกบทออกนำ
เน่าอ่านการ์ตูนโรแมนติกยังดีกว่า

โดย: เด็กแนวชื่อแมน IP: 58.147.63.67 2 กันยายน 2549 18:15:53 น.