นครหลวงนอนง่วงล่วงตีสาม นครหลวงนอนง่วงล่วงตีสาม ถามนงคราญว่าเธอง่วงตอนช่วงไหน ตัวพี่แก้วใกล้นอนแล้วยังห่วงใย ก่อนหลับใหลใจก็คิดจิตก็ครวญ ตอนกลางวันพี่เพ้อพร่ำอยู่นิดนิด สามทุ่มสิบพี่ก็คิดมิผันผวน จำภาพนั่งครั้งตูดชิดติดเนื้อนวล กลิ่นหอมอวลรวยระรื่นยังชื่นใจ ดึกย่ำมิดใจยังคิดจิตยังร้อง ป่านนี้น้องคงนอนก่ายน้ำลายไหล เพราะเนื้อเนียนต้องเรียนหนักมักหลับใน ...........(อะไรดี).... จบไม่ลง จำได้ว่าตอนที่เขียน รู้สึกอยากเขียนมาก ลุกขึ้นมาตอนดึกมาเขียน และแล้ว เมื่ออารมณ์ "อยาก" หมด ผมก็จบไม่ลง เพราะความอยากหายไป มีแต่การรู้สึกบังคับว่าต้องจบ ครูบอกว่ากลอนแปดบทหนึ่งต้องมีสี่บาทนะเธอ ในเมื่อผมเขียนกลอนแปด มันก็ควรจะเขียนให้จบบท ใช่มั้ย.. บางครั้งเราก็หาเหตุผลจากอารมณ์ไม่ได้ และถ้าโลกนี้ประกอบด้วยแต่เหตุผล เราก็จะเห็นดอกไม้สวยได้อย่างไร 10 นาที หลังจากที่พิมพฺข้อความข้างต้น ผมกลับมาอ่านอีกครั้ง และพบว่าเป็นคำแก้ตัวที่ดูดีมาก ป.ล. ขอขอบคุณ คุณ คำสารภาพครั้งล่าสุด ที่แปะข้อความไว้ทุกอัน ทำให้รู้ว่า ผมไม่ได้อยู่คนเดียวในด้านหลังของดวงจันทร์   Create Date : 17 มกราคม 2548 3 comments Last Update : 17 มกราคม 2548 21:13:38 น. Counter : 402 Pageviews. Share Tweet

แต่ในใจฝันถึงใครพี่รู้ดี ไหวมะจบแบบเน้ //oreo.bloggang.com   โดย: oreo IP: 202.80.225.72 17 มกราคม 2548 22:54:23 น.

ชอบน่ะ จบไม่ลงแบบเนี่ย ดี จะได้ช่วยกันคิดตอนจบให้ จะว่าไปเราไม่ช่วยคิดหรอกนะ เพราะว่า ^^^^^^^^ เห็นด้วยกะข้างบน (แลดูดีเนอะ เห็นด้วยกะข้างบนจริงๆ แล้วเขียนกลอนไม่เป็น )   โดย: http://otherside.bloggang.com/ (WhaT iT'S W๐l2tH ) 17 มกราคม 2548 23:15:15 น.

กลอนเพราะดีนะ.. ไม่ต้องต่อให้จบหร๊อก ทิ้งไว้ยังงั้นแหละ...ให้มันเป็นอนุสาวรีย์ของอารมณ์...น๊านนนนน   โดย: ซีบวก IP: 128.180.49.225 18 มกราคม 2548 0:43:28 น.