กระบอกข้าวหลามในลิฟท์ที่ปิดตาย

วันนี้เท้าขวาของผมหยิ่งมาก
มันไม่ยอมขยับเขยื้อน ไม่เหมือนเท้าซ้ายที่ก้าวนำหน้าไปแล้ว

พูดง่ายๆว่าวันนี้ผมขี้เกียจมาก ไม่รู้จะทำอะไร คงเหลือไว้แต่ลมหายใจเข้าออก ที่ไม่ค่อยขี้เกียจเท่านั้น

สมองดูเหมือนจะเห็นด้วยกับเท้าขวา มันไม่ยอมคิดอะไรเหมือนกัน ดูนิ่งๆ กลวงๆ
สมองตอนนี้เปรียบเหมือนห้องว่าง ที่ไม่มีข้าวของสักกะชิ้น
หรือมีก็ไม่รู้........คิดไม่ออก

เห็นมั้ย มันเอาอีกแล้ว

โจรที่ดีต้องรู้จักจังหวะในการเข้าปล้น
ขโมยตอนที่เจ้าของทรัพย์เผลอ
หรือจะปล้นตอนเจ้าของทรัพย์รู้ตัวก็ได้ แต่เราต้องมีอาวุธที่สามารถกระตุ้นต่อมความกลัวของเจ้าของทรัพย์ให้ถึงขีดสุด

ตอนนี้ผมมีหม้อเปล่าๆเป็นอาวุธ
หากจะเข้าไปปล้น เห็นแล้วเขาอาจจะนำอาหารมาใส่ในหม้อแทน
นั่นคือความสงสาร และผิดจรรยาบรรณโจรอย่างรุนแรง
ที่ผมจะทำคือหาปืนสักกระบอก
เพื่อในหม้อจะมีอาวุธบ้าง

เปรียบเหมือนสมองของผมปัจจุบัน ที่ควรจะมีปัญญาเข้ามาในกบาลบ้าง
เพื่อให้น่าสงสาร แต่แฝงด้วยความเฉียบคม

Create Date : 13 มกราคม 2548		1 comments
Last Update : 13 มกราคม 2548 22:13:13 น.
Counter : 461 Pageviews.
Share Tweet