Bloggang.com : โสดในซอย : ผู้ชาย 3 ถ. ตอนที่ 6

ผู้ชาย 3 ถ. ตอนที่ 6

ผู้ชาย 3 ถ. ตอนที่ 6

สวัสดีค่ะ เพื่อนนักอ่านที่รักทุกคน
ขอนำ ผู้ชาย 3 ถ. มาเสิร์ฟ ค่ะ
อาจจะล่าช้าไปบ้าง
แต่รับรองไม่ตกหล่นแน่ ๆ

เชิญลิ้มชิมรส
และติชมได้ตามอัธยาศัยนะคะ

^^

ตอนที่ 6

อณูเหวี่ยงหมุนพวงกุญแจรถในมือไปมาเพื่อระงับความหงุดหงิด นึกโกรธตัวเองว่า มาทำอะไรอยู่แถวนี้...ไม่ใช่ธุระของเธอสักหน่อย

หญิงสาวสวมแว่นกันแดดสีชาทั้งที่เป็นเวลากลางคืน เพราะไม่อยากจะให้ใครจำได้ เธอรีบร้อนมาในชุดง่าย ๆ เสื้อเชิ้ตลายสก๊อตกับกางเกงยีนส์สีซีด หน้าตาก็เกือบจะไม่ได้แต่ง มีเพียงแป้งบาง ๆ กับลิปสติคสีจืด ๆ หวังว่าคงจะไม่มีใครสังเกตเห็นว่า คน ๆ นี้คือ นางแบบอณู ที่สวยพริ้งบนแคทวอล์ค แต่ดูจืดสนิทในคืนวันนี้

หมุนไปหมุนมา ก็หันไปเห็นน้องสาวต่างพ่อกำลังลากตัวพ่อขี้เมาของตัวเองด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่ตัวเองมี แต่สว่างก็ยังไม่ขยับเขยื้อน เพราะเมื่อเทียบรูปร่างกันแล้ว ก็เหมือนเอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุงไม่มีผิด

บริเวณนั้นเป็นลานจอดรถกว้าง ซึ่งขณะนั้นยังมีรถจอดอยู่ประปราย เพราะเพิ่งจะสามทุ่มเศษ ๆ เท่านั้น ซึ่งในธุรกิจกลางคืนประเภทคลับ ผับ บาร์อย่างนี้ เป็นที่รู้กันว่าจะเริ่มคึกคักก็หลังสี่ทุ่มห้าทุ่มไปแล้ว

พอยืนเคว้งคว้างนาน ๆ เข้า อณูก็เริ่มหาคนรับผิดในเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วก็นึกโกรธอาณาขึ้นมา เพราะน้องสาวต่างพ่อทีเดียวที่ทำให้เธอต้องมายืนอยู่ตรงนี้อย่างกลืนไม่เข้าคลายไม่ออก เหตุก็เพราะการชอบตีสนิทกับเธอ ทำให้อาณาเข้าไปหาเธอถึงในห้องนอนเหมือนกับหลาย ๆ ครั้งที่ทำอย่างนี้ จะห้ามปรามสักกี่ครั้ง พอเผลออาณาก็ยังจะเข้าไปหาเสมอ

ช่อดอกไม้สวย ๆ ที่ได้มาจากปราณปุริมเริ่มเหี่ยวโรยแล้ว อณูจึงฝากให้น้องสาวเอาไปทิ้งถังขยะ ที่จริงอยากจะให้น้องสาวไปให้พ้นหน้ามากกว่า เธออยากจะอยู่คนเดียว แต่แล้วอาณาก็ร้องกรี๊ดอย่างตื่นเต้น จนอณูต้องหันมาทำตาเขียวใส่

“ร้องอะไรเอะอะมะเทิ่ง”

“นี่มันแหวนนี่คะ พี่อณู”

น้องสาวใช้ดึงวัตถุแวววาวสวยงามออกมาจากช่อดอกไม้ มันคล้องอยู่กับก้านดอกกุหลาบหลายดอกนั้น และอาณาก็ไม่ทันได้มองเห็น

แหวนเพชรน้ำงามขนาดเกือบกะรัต... ปราณปุริมใจป้ำมากทีเดียวที่ให้กับเธออย่างไม่มีเงื่อนไข เขาไม่ได้บอกเธอด้วยซ้ำไป ถ้าหากน้องสาวจอมยุ่งของเธอไม่ตาดีเห็นไว้ก่อน มันก็จะถูกทิ้งลงถังขยะไป แล้วราคาเรือนแสนของมันก็จะหมดความหมายไปทันที เพราะไปตกอยู่ในมือของคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ

“ใครให้พี่อณูมาเหรอคะ แหม เกือบทิ้งไปแล้วไหมล่ะ”
อาณาบ่น เด็กสาวชะเง้อหน้าเข้ามาใกล้อย่างตื่นตาตื่นใจกับอัญมณีตรงหน้า พร้อม ๆ กับแววตาที่ชื่นชมพี่สาวอย่างปิดไม่มิด

“แหม พี่อณูนี่เสน่ห์แรงน่าดูนะคะ มีคนให้แหวนวงเบ้อเริ่มเทิ่ม ให้แล้วไม่บอกกันซะด้วย”

อาณาคงจะยังพล่ามต่อไปเรื่อย ๆ ถ้าไม่ใช่เสียงโทรศัพท์มือถือของตัวเองดังขึ้น อณูโบกมือไล่ให้ออกไปรับสายข้างนอก แต่น้องสาวของเธอก็กดรับไปแล้ว และคุยต่อหน้าเธอนั่นแหละ ทำให้อณูมองอย่างเบื่อ ๆ

...เมื่อไรน้องสาวเธอจะยอมเข้าใจสักทีว่า เธอไม่ได้อยากจะสนิทสนมด้วยเลยสักนิดเดียว...

“ค่ะ ค่ะ อาณาพูดค่ะ.... อะไรนะคะ พ่อของหนูเหรอคะ... อยู่ที่ไหน... อ๋อ ค่ะ ค่ะ ที่คลับของคุณก้าน เอ่อ...ค่ะ ค่ะ หนูรู้จัก ขอบคุณมากนะคะที่โทรมาบอก”

อาณารัวเสียงใส่โทรศัพท์แทบจะไม่ได้หายใจหายคอ พอเห็นน้องสาวกดวางสายแล้ว อณูก็โบกมือไล่อีกครั้ง แต่อาณาไม่สนใจ เธอระล่ำระลักกับพี่สาวเหมือนเป็นเรื่องคอขาดบาดตายเสียเต็มประดา

“พี่อณู ช่วยหนูด้วย”

“อะไรอีกล่ะ”
อณูถามด้วยเสียงรำคาญ ๆ ไม่มองหน้าน้องสาวด้วยซ้ำไป

“พ่อของหนู...”

“พ่ออีกแล้ว พ่อของเธอเที่ยวได้สร้างความเดือดร้อนไม่หยุดไม่หย่อนเลยนะ ไม่เอาละ ฉันไม่ยุ่งหรอก เรื่องในครอบครัวของเธอ”
ตีตัวออกห่างให้เห็นไปเลยว่า อณูไม่เคยยอมรับว่าเธอกับอาณาเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน

“โธ่ พี่อณู ช่วยหนูหน่อยสิ มีโทรศัพท์จากคลับที่พ่อทำงานอยู่ ให้หนูช่วยไปรับพ่อกลับบ้านหน่อย”

“ทำไมต้องไปรับกลับด้วย พ่อเธอกลับเองไม่ได้หรือยังไง”
อณูตวัดเสียง อารมณ์เสียมากขึ้นเรื่อย ๆ

“พ่อเมามาก...”

“เฮอะ...นึกแล้วไม่มีผิด”

อาณาเริ่มฉุนขึ้นมาบ้างเหมือนกัน เพราะนอกจากไม่คิดจะช่วยเหลืออะไรแล้ว อณูยังแสดงความดูหมิ่นดูแคลนพ่อของเธอออกมาตลอดเวลาอย่างไม่ยอมละเว้นแม้แต่สักครั้งที่มีโอกาส

“พี่อณูต้องขับรถไปให้หนูด้วย”
คราวนี้ไม่ใช่คำขอร้อง แต่มันเหมือนคำสั่งที่บังคับอยู่กลาย ๆ

“ทำไมฉันต้องขับรถไปให้เธอด้วย”
คนเป็นพี่มอง และทำท่าเหมือนจะค้อนใส่

“ก็หนูทำให้พี่ไม่ต้องเสียแหวนวงนี้ไปฟรี ๆ ไงล่ะ ราคามันเท่าไหร่นะ..แสนนึงหรือว่าสองแสน...”
น้องสาวที่เคยคิดว่าหน้าตาซื่อ ๆ ตอนนี้ทำหน้าตาฉลาดขึ้นมาทันที จนอณูนึกเคือง

“นี่แกจะทวงบุญคุณฉันหรือยังไงกัน อาณา”

“จะว่ายังงั้นก็ได้ เพราะหนูขับรถเองไม่เป็น แล้วก็ไม่มีรถด้วย แถวบ้านเราก็ใส่ว่าจะมีแท็กซี่ผ่านมาให้เรียกได้ง่าย ๆ ถ้าโทรตามแท็กซี่มารับก็คงจะใช้เวลาอีกยี่สิบนาทีเป็นอย่างต่ำ ถ้าหนูไปเองได้ หนูคงจะไม่รบกวนพี่อาณาหรอก”
ตอนท้ายประโยคเหมือนตำหนิความไม่มีน้ำใจของพี่สาว ทำให้อณูร้อนตัวขึ้นมาทันที

“พ่อเธอเขาเป็นอะไรหนักหนาเหรอ ถึงต้องรีบร้อนขนาดนั้น”

“ไม่รู้ละ แต่ถ้าที่คลับโทรมาตาม ก็ต้องแสดงว่าไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แล้วละ” เสียงของอาณาคลายความขึงขังลง เมื่อรู้สึกว่าถึงอย่างไรก็ต้องพึ่งพาพี่สาวอยู่ดี “นะพี่อณูนะ..ช่วยหนูหน่อย หนูไปคนเดียวก็คงไม่ดีมั้ง มันดึกแล้วด้วย”

ตอนนั้นเป็นเวลาสามทุ่มแล้ว การปล่อยให้น้องสาวออกมาที่คลับคนเดียว ก็ไม่ใช่เรื่องที่สมควร ถึงปากจะบอกว่าไม่รัก แต่ลึก ๆ ลงไปในใจแล้ว อณูก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า อาณาเป็นน้องสาวคนเดียวที่เธอมีอยู่ในโลกใบนี้

“คลับชื่ออะไรนะ..”

“คลับเปิดใหม่ของคุณก้านค่ะ ชื่อไวท์ไนท์”

อณูนิ่งนานเป็นนาที ก่อนจะพยักหน้าช้า ๆ
“ก็ได้... รอฉันแต่งตัวสักหน่อยก็แล้วกัน”
คนพูดลุกขึ้นยืน และทำท่าว่าเสียไม่ได้ แต่คนฟังแทบจะลุกขึ้นเต้นด้วยความดีใจ แต่ความดีใจก็เกือบจะหายวับไปหมด เมื่อพี่สาวหันมาพูดว่า

“หวังว่าพ่อของเธอคงจะไม่อ้วกใส่รถของฉันหรอกนะ ฉันเอาตายเลย..”

“ค่ะ หนูจะเตรียมถุงก๊อบแก๊บหลาย ๆ ใบไปให้พ่อด้วย พี่อณูไม่ต้องห่วง”
อณูเดินหายลับไปในห้องน้ำก่อน จึงไม่แน่ใจว่าประโยคนั้น เป็นคำพูดจากใจจริง หรือพูดประชดเธอกันแน่ แต่หญิงสาวก็ไม่สนใจ เธอไม่เคยแคร์ความรู้สึกของน้องสาวอยู่แล้ว

แล้วในที่สุด ความใจอ่อนก็นำพาอณูมาที่ลานจอดรถของคลับ ที่มีก้านตรงเป็นเจ้าของจนได้

ไม่ว่าอาณาจะพยายามลากเท่าไร สว่างก็ยังไม่ขยับไปไหน อณูเริ่มรู้สึกว่าเวลาผ่านไปนานแล้ว และเธอควรจะทำอะไรสักอย่าง หญิงสาวจึงเดินตรงไปที่เด็กรับรถ ที่กำลังมองดูเธอด้วยแววตาตื่นตะลึง แบบที่เรียกว่า “ตาไม่กระพริบ”

“นี่...ช่วยหน่อยสิ พาคนเมาขึ้นรถให้หน่อย เดี๋ยวให้ค่าเหนื่อย”

“พี่...พี่อณู นางแบบชื่อดังใช่ไหมครับ โอ้โฮ สวยจัง”

อณูถอนใจเฮือก ไม่ได้นึกภูมิใจเลยที่มีคนจำหน้าเธอได้ ในยามที่เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่สวยพร้อม และที่สำคัญ คนที่จำได้ก็เป็นเพียงเด็กรับรถอยู่ในลานจอดรถของคลับเท่านั้นเอง

“ว่ายังไง ช่วยหน่อยได้ไหม”
น้ำเสียงที่เหมือนมะนาวไม่มีน้ำนั้น ไม่ได้ทำให้เด็กคนนั้นรู้สึกขัดหู แต่รีบกุลีกุจอเดินไปที่อาณาและสว่างที่กำลังฉุดกระชากลากถูกันอยู่ เหมือนคนเล่นชักเย่อ

“ได้ครับ ไหนล่ะ รถพี่อยู่ไหน”

“นั่น...”
หญิงสาวชี้มือไปที่รถของตัวเอง และขยับจะเดินไปเปิดประตูรถให้ แต่แล้วเธอก็ต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงเรียกจากทางด้านหลัง

“ขอโทษนะครับ คุณอณูใช่หรือเปล่า”

อณูหันหน้ากลับช้า ๆ รู้สึกเบื่อจับใจ เธอโด่งดังมากขนาดที่เป็นที่รู้จักของคนทุกคนเลยหรืออย่างไรกันนะ น่าโมโหที่ทุกคนต้องมาจำเธอได้ตอนที่มายืนอยู่หน้าคลับนี้ด้วย เจ็บใจจริง ๆ...

“คุณอณูจริง ๆ ด้วย คลับไวท์ไนท์ของผมยินดีต้อนรับครับ”
คำว่า “คลับไวท์ไนท์ของผม” ทำให้อณูยอมถอดแว่นกันแดดสีชาของเธอออก และมองเขาอย่างเต็มตา รู้สึกอายหน้าตาโล้นเลี่ยนไม่ได้ผ่านการตกแต่งอย่างเต็มที่เหมือนกับเวลาทำงาน แต่อณูก็หลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว

จริงสิ...เขาคือ ก้านตรง เจ้าของคลับหลายแห่ง รวมทั้งคลับไวท์ไนท์แห่งนี้ ที่ได้ชื่อว่าเป็น อัครสถานที่ใหญ่โตสำหรับคนนอนดึกที่รักความบันเทิง เธอเคยรู้จักกับเขาผ่านการแนะนำของใครสักคนหนึ่ง แต่จนแล้จนรอดก็ไม่เคยได้สนทนากันเป็นเรื่องเป็นราวเลย

“สวัสดีค่ะ คุณก้านตรง”
แม้จะไม่ใช่คนมือไม้อ่อน แต่สำหรับก้านตรงคงจะเป็นข้อยกเว้น อณูคิดว่า การอ่อนน้อมถ่อมตนกับคนที่ยืนอยู่ระดับบน ๆ ของธุรกิจแต่ละประเภทเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเธอ แม้ว่าจะอยู่กันคนละสายงานที่ดูเหมือนจะไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันเลยก็ตาม แต่ก็ไม่ได้เสียหายอะไรที่จะรู้จักกันไว้ ใครจะรู้ว่า วันหนึ่งก้านตรงอาจจะสนใจธุรกิจในสายงานเดียวกับเธอขึ้นมาบ้าง และจะมีงานเกี่ยวพันกับเธอขึ้นมาวันไหนก็ได้ทั้งสิ้น

“เรียกผมว่าก้านเฉย ๆ ก็ได้ครับ เรียกก้านตรงมันออกจะเป็นงานเป็นการเกินไปหน่อย ไม่ค่อยเป็นกันเองเสียเลย”
เขาบอกเสียงกลั้วหัวเราะ อย่างคนที่คุ้นเคยกับกับการพูดคุยสร้างความเป็นกันเองกับใครต่อใครเสมอมา

“ค่ะ คุณก้าน”

“รู้สึกเป็นเกียรติจริง ๆ ครับที่วันนี้คุณอณูมาเยี่ยมคลับของผม...เชิญครับเชิญ.. เชิญด้านในดีกว่าครับ อย่ายืนอยู่ตรงนี้เลย ผมจะเปิดห้องวีไอพีให้”
ท่าทางกระตือรือร้นของเขา ก่อให้เกิดความพึงใจแก่หญิงสาวมากก็จริงอยู่ แต่อณูก็ยังลังเล ภาพของน้องสาวกำลังลากพ่อเลี้ยงถูลู่ถูกังอยู่ทำให้เธออึกอัก และเมื่อก้านตรงมองตามสายตาของเธอไปเห็นเข้า เขาก็รีบบอกว่า

“อ้อ...มารับสว่างใช่ไหมครับ”
เขาส่ายหัวอย่างอ่อนใจหน่อย ๆ แต่ไม่ได้พูดต่อว่าอะไรฝ่ายนั้นต่อไป คงจะเกรงใจว่าอย่างน้อยก็เป็นพ่อเลี้ยงของอณู ทำเอาหน้าของอณูร้อนฉ่าด้วยความอับอาย ไม่ใช่เรื่องเลยที่เธอต้องมาทนแบกรับความอายแทนพ่อเลี้ยงที่ไม่ได้เรื่องไม่ได้ราว

“ค่ะ มากับน้องสาวด้วย”
เธอบุ้ยใบ้ให้เขามองไปที่อาณา

“เอ่อ.. เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน คุณอณูให้เกียรติผมหน่อย เรื่องของสว่างเดี๋ยวผมจะจัดการให้ ผมจะให้เด็กมันเรียกแท็กซี่ ให้น้องสาวคุณอณูพาสว่างกลับบ้านไปก่อน แต่คุณอณูช่วยกรุณาอยู่ต่ออีกสักหน่อยเถอะนะครับ..”

“เอ่อ...”
หญิงสาวอึกอัก ถึงจะเป็นคลับใหญ่โตหรูหรา แต่ก็ไม่ใช่แนวถนัดของอณูเลย ข้อดีข้อหนึ่งของอณูก็คือ หญิงสาวไม่ย่างกรายเข้าไปในสถานที่ท่องเที่ยวยามกลางคืน เธอรักษาชื่อเสียงของเธออย่างดีเลิศในเรื่องนี้

อณูไม่รู้ว่าวันไหนจะมีตำรวจทลายแหล่งท่องเที่ยว และเธอต้องปะปนอยู่ในนั้นเพื่อตรวจปัสสาวะ หา “ฉี่ม่วง” ไปกับเขาด้วย ซึ่งเป็นเรื่องที่อณูทนไม่ได้อย่างเด็ดขาด

“อย่าลังเลเลยครับ คลับของผมเพิ่งเปิดได้ไม่นาน วันนี้มีประกวดเลดี้ออฟเดอะไนท์ด้วย อยากจะให้คุณอณูช่วยอยู่เป็นกรรมการตัดสินให้หน่อย”

“อ้าว แล้วคุณก้านไม่ได้เตรียมกรรมการเอาไว้แล้วเหรอคะ”
หญิงสาวถามอย่างสงสัย จะประกวดทั้งที มาเดินหากรรมการตัดสินกันที่หน้าคลับ ก็ดูประหลาดไปสักหน่อยเหมือนกัน

ก้านตรงหัวเราะแห้ง ๆ ก่อนจะตอบว่า
“มีสิครับ กรรมการต้องเตรียมเอาไว้ล่วงหน้าอยู่แล้ว แต่ว่ามีคุณอณูมาเพิ่มอีกคน จะเพิ่มความน่าเชื่อถือให้กับการตัดสินอีกมากเลย เพราะมันเป็นการประกวดเกี่ยวกับความสวยความงาม แล้วคุณอณูก็อยู่ในวงการนี้”

หญิงสาวพยักหน้ารับรู้ ส่วนในใจก็นึกชั่งน้ำหนักไปด้วย
คลับแห่งนี้เป็นคลับเปิดใหม่ ตำรวจคงจะไม่บุกมาตรวจในวันแรก ๆ เรื่องที่เธอห่วงอยู่ คงจะตัดปัญหาออกไปได้ และก้านตรงก็ออกปากเชิญขนาดนี้แล้ว หากอณูปฏิเสธก็จะเสียน้ำใจกันเปล่า ๆ หญิงสาวจึงยิ้มให้เขา และตอบว่า

“ค่ะ ตกลงค่ะ แต่คุณก้านอย่าลืมช่วยจัดการเรื่องรถแท็กซี่ไปส่งที่บ้านให้ด้วยนะคะ น้องสาวอณูเป็นเด็กผู้หญิง ช่วยหารถที่ไว้ใจได้สักหน่อยก็จะดีค่ะ”

“ครับ ครับ ผมจะจัดการให้ รับรองความปลอดภัยเลย”
ก้านตรงผละจากหญิงสาวตรงไปสั่งกับเด็กรับรถให้ช่วยจัดการเรื่องเรียกแท็กซี่ให้กับอาณา แล้วก็เดินกลับมาหาเธออีกครั้งด้วยรอยยิ้มกว้างขวาง

“เรียบร้อยแล้วครับ ดีใจจริง ๆ ที่คุณอณูให้เกียรติผมขนาดนี้ เชิญครับเชิญ”

“แต่ว่าวันนี้อณูไม่ได้แต่งหน้ามาเลยนะคะ หน้าตาจืด ๆ ไปหน่อย รีบร้อนออกจากบ้านมา ก็เลยไม่ได้ติดเครื่องสำอางมาด้วย”
ปากพูดแต่ในใจก็นึกเคืองอาณา น้องสาวตัวดีเร่งยิกเสียจนอณูยอมออกจากบ้านมาทั้ง ๆ ที่ยังไม่ “ครบเครื่อง” น้อยครั้งเหลือเกินที่เธอยอมทำเช่นนี้ และที่เจ็บใจก็คือ เป็นครั้งที่เธอต้องมาให้ความช่วยเหลือพ่อเลี้ยงที่เธอแสนชัง

“อย่าห่วงเรื่องนี้ครับ หลังเวทีเรามีช่างแต่งหน้าระดับแถวหน้าของเมืองไทยเตรียมแต่งหน้าให้น้อง ๆ ที่เข้าร่วมประกวดอยู่แล้ว ผมจะบอกให้เขาแต่งหน้าให้คุณอณูสุดฝีมือเป็นคนแรกเลย..เชิญเลยครับ”

เขาเดินคู่ไปกับเธอ ในขณะที่อณูหันหลังกลับมามองน้องสาวอีกครั้ง ก็เห็นกำลังประคับประคองสว่างขึ้นรถแท็กซี่ โดยมีเด็กรับรถช่วยด้วยอีกแรงหนึ่ง อณูโบกมือให้น้องสาวนิดหน่อย พอให้รู้กันว่า เธอจะอยู่ที่นี่ต่อไป น้องสาวพยักหน้าตอบกลับมา ทำให้อณูรู้สึกหมดห่วงในทันที หญิงสาวรีบเดินตามก้านตรงเข้าไปในคลับอย่างสบายใจขึ้น

บรรยากาศภายในคลับไม่ได้มืดสลัวอย่างที่อณูคิดไว้ จึงได้เห็นการตกแต่งภายในที่หรูหรา และดูมีรสนิยม นอกจากนั้นเธอยังมองเห็นลูกค้านั่งกระจายอยู่ตามโต๊ะต่าง ๆ ไม่มากนักได้ถนัดตา ก้านตรงรีบออกตัวว่า

“ยังหัวค่ำครับ คนก็เลยยังไม่มากนัก”

บนเวทีมีป้ายติดไว้โดดเด่น “การประกวดเลดี้ออฟเดอะไนท์” และระบุวันที่ถึงหนึ่งสัปดาห์เต็ม ๆ
“มันเป็นการประกวดหาผู้ชนะวันละคน ๆ นะครับ แล้ววันสุดท้าย ก็เอาผู้ชนะในแต่ละวันมาประกวดอีกครั้ง หาคนชนะเลิศ กับรองอีกสองคน...”

“เป็นแนวคิดที่ดึงลูกค้าได้ดีนะคะ...”

“ผมก็ต้องหาอะไรใหม่ ๆ มาดึงดูดครับ นักเที่ยวกลางคืนเป็นพวกขี้เบื่อ เราย่ำอยู่กับที่ไม่ได้”

“แล้วไปหาผู้ประกวดมากจากไหนกันคะ”

“ก็หามาจากหลาย ๆ แหล่งครับ หรือว่าลูกค้าที่เข้ามาในคลับ จะเดินมาประกวดเลยก็ได้นะครับ ทางเราก็ยินดี ไม่ได้ประกวดแบบนางสงกรานต์ นางนพมาศอะไรหรอกครับ ก็แต่งตัวธรรมดา ๆ เดินขึ้นไปประชันหน้าตากันได้เลย”

ก้านตรงพาอณูเข้าไปด้านหลังเวทีเพื่อให้เธอแต่งหน้าแต่งตา อณูแปลกใจไม่หาย ที่เห็นเขาเตรียมเสื้อผ้าเอาไว้ให้ด้วย มันเป็นชุดราตรีเกาะอกสีม่วงเข้ม ติดลูกปัดวูบวาบ เหมาะกับสถานที่เป็นอย่างยิ่ง เห็นสีหน้าของอณูแสดงความกระอักกระอ่วน เขาก็รีบบอกว่ามันเป็นเสื้อผ้าใหม่เอี่ยมที่เตรียมไว้สำหรับผู้ประกวดบางคนที่ต้องการเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อสร้างความมั่นใจให้นางแบบจอมหยิ่งว่า ยังไม่มีใครเคยสวมใส่เสื้อผ้าชุดนั้นมาก่อน และมันก็ช่างพอดิบพอดีกับรูปร่างของเธอราวกับวัดตัวเอาไว้

ก้านตรงชมเชยเธอว่า
“รูปร่างของคุณอณูนี่ได้มาตรฐานจริง ๆ นะครับ ดูเถอะ ใส่เสื้อผ้าของที่ร้านได้พอดียังกับเสื้อตัวเองเลย”

ถึงตอนนี้ อณูก็เฉิดฉายมากพอจะเดินเหินให้ใครต่อใครเห็นหน้าได้แล้ว โดยไม่ขัดเขิน จะติดอย่นิดเดียวก็ตรงที่ มันเป็นสถานที่ที่นางแบบชื่อดังอย่างเธอไม่ควรจะมาอยู่ ช่างผิดที่ผิดทางเหลือเกิน

ยิ่งดึก บรรยากาศของ “ไวท์ไนท์” ก็ยิ่งคึกคัก เป็นอย่างที่ก้านตรงพูดเอาไว้จริง ๆ ลูกค้าหลั่งไหลกันเข้ามาเรื่อย ๆ จนกระทั่งโต๊ะทุกตัวในคลับเต็มแน่นไปหมด แสงสว่างค่อย ๆ ลดลงเรื่อย ๆ จนเหลือเพียงสลัว ๆ ตรงกันข้ามกับเสียงเพลงที่ค่อย ๆ แผดดังขึ้นเรื่อย ๆ จนแสบแก้วหู

กรรมการตัดสินการประกวดมีกันหลายคน ทุกคนล้วนแต่เป็นคนดังจากหลายสาขาอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นวงการเสริมสวย วงการบันเทิง วงการหนังสือพิมพ์ และที่แปลกสักหน่อยก็คือ มีกูรูด้านอาหารมาร่วมเป็นกรรมการอยู่ด้วย จึงถือได้ว่าอณูเป็นหนึ่งในกรรมการที่มีความรู้ทางด้านแฟชั่น ไม่ซ้ำกับกรรมการคนอื่น ๆ

อณูรู้สึกสบายใจนิด ๆ ที่มีคนที่เป็นระดับชั้นนำมาปรากฏตัวอยู่รวมกันหลายคน เธอไม่ใช่เพียงหนึ่งเดียวที่มาอยู่ผิดที่ผิดทาง และก้านตรงก็ให้เกียรติกรรมการทุกคน ราวกับจะเชิญมาตัดสินรางวัลออสการ์ก็ไม่ปาน

แต่อณูไม่รู้มาก่อนว่า การมาอยู่ใน “ไวท์ไนท์” ของเธอ ทำให้เกิดความคิดเชิงลบกับคนบางคนด้วยเหมือนกัน

ถ้าหากว่าอณูไม่เคยเชื่อใครที่ไหนมาก่อนว่า โลกนี้มีสัณฐานกลมแล้วละก็ เธอคงจะปักใจเชื่อได้อย่างสนิทใจในวันนี้นี่เอง เพราะมีใครคนหนึ่งกำลังจ้องสายตาพุ่งตรงไปที่อณูราวกับจะเผาเธอให้มอดไหม้ด้วยสายตาหมิ่นแคลน

...นึกว่าจะวิเศษวิโสมาจากไหน ที่แท้ก็รับงานสะเปะสะปะ แม้แต่งานในคลับในบาร์...
เป็นความคิดจากห้วงคำนึงผู้ชายร่างสูงที่เคยชื่นชมเธอ แต่บัดนี้คะแนนของอณูติดลบไปมากอยู่เหมือนกัน

ถ้าอณูรู้ เธอคงจะเคืองน้องสาวขึ้นมาอีกร้อยเท่า และโกรธพ่อเลี้ยงของตัวเองขึ้นมาอีกเป็นพัน ๆ เท่าเลยทีเดียว

ขอขอบคุณภาพดอกชงโคสวย ๆ จาก
//fwmail.teenee.com ค่ะ

Create Date : 14 พฤษภาคม 2555

Last Update : 14 พฤษภาคม 2555 15:05:16 น.

38 comments

Counter : 4585 Pageviews.

มาเจิมก่อนครับ
เดี่ยวเย็นๆมาอ่านจ๊า

โดย: ทอม IP: 223.206.229.92 วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:25:57 น.

มาลงชื่อตามอ่านค่ะ

โดย: bear hunt

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:16:20:32 น.

ยังแค่บทเกริ่นนะครับคุณวี

รออ่านตอนต่อไปครับ

โดย: Tangible

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:01:14 น.

อนูนิสัยคุณหนูวายร้ายเลยคุณวี เอาแต่ใจตัวเอง มีดีให้อวดก็งี้แหละ

หายก็ดีแล้วจะได้อ่านนิยายคุณวีต่อ...ได้พักเต็มที่ได้มีคลอดนิยายบทต่อๆไปอีกกกก

โดย: gymstek

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:48:49 น.

คุณวีกลับมาแล้ว ดีจัง หายแล้วใช่ไหมคะ ร้ายๆอย่างอณูนี่คงต้องถูกพระเอกปราบน่าดูเลย สนุกค่ะ อย่าหายไปอีกนะคะ คุณวี

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:04:25 น.

สวัสดีค่ะคุณวี..
ยังไม่ได้สั่งซื้อหนังสือของคุณวีเลยค่ะ
รอให้เคลียห้องรกๆก่อนนะค่ะ
กลัวไม่มีที่เก็บนะค่ะ..
ตอนนี้เป็นปกติเหมือนเดิมหรือยังค่ะ..!
ขอให้หายวันหายคืนนะค่ะ..
เมื่อวันก่อน..อ้อมแอ้มได้เดินตลาดสีลมซอย10
ได้เจอกับซาลาเปาแฟนตาซี..
เห็นครั้งแรก..ก็ถูกใจเลยค่ะ
สีสรรสดใส มีหลากหลายอย่าง
มาทานด้วยกันนะค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:18:42 น.

สมกับรอคอย สนุกดี รอลุ้นต่อไปว่า ใครกันที่แอบดูอณูอยู่

โดย: สาวบางกะปิ IP: 203.144.144.162 วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:48:28 น.

สนุกจนต้องกดโหวตครับ ืทำให้รู้นิสัยของอณูมากขึ้นอีกขั้นหนึ่ง

โดย: สมัชชาความรักแห่งชาติ

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:58:54 น.

ก้านตรงมีบทสำคัญเหมือนกันนะเนี่ย

โดย: สุขใจเมื่อใกล้เธอ

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:23:12:48 น.

โหวตจ้าโหวต

โดย: saengchot

วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:23:20:27 น.

สวัสดีค่ะคุณวี ดีใจที่คุณวีหายป่วยนะคะ และจะแวะมาชมผลงานอยู่เสมอค่ะ

โดย: หญิงแก่น

วันที่: 15 พฤษภาคม 2555 เวลา:13:25:56 น.

คุณวีสบายดีนะคะ ไม่ได้แวะมาซะนาน พอมาก็ได้อ่านตอนใหม่เลย เรื่องนี้ก็สนุกอีกแล้ว

โหวตให้ค่า

โดย: haiku

วันที่: 15 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:27:07 น.

สนุกค่ะ จะมาอ่านบ่อยๆ

โดย: รีราวดี IP: 58.11.248.67 วันที่: 16 พฤษภาคม 2555 เวลา:19:50:26 น.

ดีใจที่น้องวีหายแล้ว

อย่าเพิ่งโหมงานหนักนะคะ

สำหรับตอนนี้สนุกสมกับการรอคอยเลย

รอตอนต่อไปอย่าใจจดจ่อ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 17 พฤษภาคม 2555 เวลา:9:08:58 น.

รอตอนต่อไปค่ะ

โดย: ยี่สิบสองนอ IP: 171.96.36.210 วันที่: 17 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:03:18 น.

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 18 พฤษภาคม 2555 เวลา:8:11:08 น.

ตามมาอ่านแล้วค่า

กำลังสนุกเลย จบเสียแล้ว

โดย: AdrenalineRush

วันที่: 18 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:52:53 น.

มีเฉลยให้คนอ่านไหมคะ ว่าทำไมอณูยอมรับงานนี้น่ะค่ะ

โดย: bee_บี

วันที่: 19 พฤษภาคม 2555 เวลา:7:36:44 น.

บุคลิกของนางเอกเข้าท่าค่ะ หยิ่งดี

โดย: Original April

วันที่: 19 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:19:28 น.

สนุกมากค่ะพี่วี

โดย: ลูกสาวหม่อมแม่

วันที่: 19 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:45:11 น.

เรื่องของจิตใจคนก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะ แต่ b_bee ชอบเรื่อง ผู้ชาย 3 ถ. จัง
ว่าแต่ ย่อมาจากอะไรคะ

โดย: bee_บี

วันที่: 21 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:20:02 น.

แวะมาเยี่ยมคราบ

โดย: teayneverdie

วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:0:49:48 น.

More Good Afternoon Comments
------------------------
แวะมาทักทายยามบ่ายๆ ระลึกถึงอยู่เสมอค่ะคุณวี

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:31:38 น.

แวะมาปูเสื่อรออ่านตอนใหม่ค่า

โดย: haiku

วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:10:01:20 น.

More Good Weekend Comments
-----------------------------------
แวะมาทักทาย สายัณสวัสดิ์นะคะคุณวี

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:17:40:40 น.

อ่านแล้วติดใจจัง อยากจะอ่านต่ออีกเร็วๆ

โดย: ตุ๊ต๊ะ IP: 115.87.92.34 วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:45:41 น.

Very beautiful story

โดย: Flying dragon IP: 171.99.103.83 วันที่: 27 พฤษภาคม 2555 เวลา:19:01:16 น.

แวะมาเยี่ยมยามบ่าย...สวัสดีครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 29 พฤษภาคม 2555 เวลา:13:03:29 น.

แวะมาสวัสดีค่ะ

โดย: เบน (แม่จ๋าหนูขอโทษ

) วันที่: 1 มิถุนายน 2555 เวลา:2:43:41 น.

สวัสดีค่ะ สมาชิกใหม่รายงานตัว

โดย: belle1

วันที่: 5 มิถุนายน 2555 เวลา:13:48:30 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

โสดในซอย Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้

วันที่: 8 มิถุนายน 2555 เวลา:23:30:25 น.

คุณวีขา เมื่อไหร่จะมาเขีนรต่อคะ หายไปนานเลย ยังไม่หายป่วยหรือคะ กลับมาอัพไวไวนะคะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 13 มิถุนายน 2555 เวลา:22:20:13 น.

Waiting for yr new literature

โดย: Pop IP: 27.55.7.5 วันที่: 21 มิถุนายน 2555 เวลา:19:45:23 น.

อยากโหวตอีกจังเลย
เอาหัวข้อไหนถึงจะเหมาะอะคับ

โดย: saengchot

วันที่: 2 กรกฎาคม 2555 เวลา:0:52:56 น.

ปราณปุริมมองเห็นร่างสูงโปร่งที่เดินเข้ามาพร้อมกับก้านตรงตั้งแต่แรกแล้ว และชายหนุ่มก็จำเธอได้ตั้งแต่เห็นเพียงแวบแรก ก็เธอออกจะสะดุดตา น่าจดจำ เขาจำได้มากกว่านั้นด้วยซ้ำไปว่า พบเธอครั้งแรกที่สระว่ายน้ำ น่าแปลกที่เขาจดจำอะไรหลาย ๆ อย่างได้เกี่ยวกับเรื่องของผู้หญิงคนนี้ ยกเว้นก็แต่...ชื่อ

เมื่อมีคนประกาศรายชื่อกรรมการตัดสินการประกวด เขาจึงจำได้อีกครั้งว่า เธอชื่อ อณู ผู้หญิงที่มีความสวย และเสน่ห์ทาทาบอยู่ทุก ๆ อณู

โดย: โสดในซอย

วันที่: 4 กรกฎาคม 2555 เวลา:16:23:06 น.

เข้ามาเช็คบล็อกบ่อย ๆ รออ่านตอนถัด ๆ ไปอยู่นะคะ คุณวี

โดย: ยัยปูเปรี้ยว IP: 124.121.41.75 วันที่: 11 กรกฎาคม 2555 เวลา:13:16:09 น.

เข้ามาเช็คบล็อกบ่อย ๆ รออ่านตอนถัด ๆ ไปอยู่นะคะ คุณวี

โดย: ยัยปูเปรี้ยว IP: 124.121.41.75 วันที่: 11 กรกฎาคม 2555 เวลา:13:16:09 น.

คุณวี หายไปไหน รออ่านนะคะ

โดย: รอ IP: 124.122.127.159 วันที่: 4 สิงหาคม 2555 เวลา:22:32:48 น.