Bloggang.com : โสดในซอย : สี่ดรุณี เพื่อนซี้ (ไม่มี) ซั้ว 1

สี่ดรุณี เพื่อนซี้ (ไม่มี) ซั้ว 1

สี่ดรุณี เพื่อนซี้ (ไม่มี) ซั้ว

ปีใหม่ทั้งที
มาเริ่มนิยายใหม่ ๆ สักเรื่องกันดีกว่านะคะ
วีขอฝากนิยายเรื่องใหม่
...สี่ดรุณี เพื่อนซี้ (ไม่มี) ซั้ว...
ไว้ให้อ่านเพลิน ๆ อีกสักเรื่องหนึ่งค่ะ

และพร้อมกันนี้
วีขอสวัสดีปีใหม่ 2554
ปีกระต่ายน้อยแสนซน
ปีแห่งความสุข ความสมหวัง
ความรื่นเริง และโชคลาภ
สำหรับเพื่อนนักอ่านทุก ๆ คน
ไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ

^^

ตอนที่ 1
"บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า"

รั้วไม้เก่าจนสีลอกร่อนที่ล้อมรอบบ้านไม้สองชั้นสีเขียวจืด ๆ หลังใหญ่นั้น เป็นรั้วที่ทรุดโทรม บางส่วนโย้เย้จะล้มมิล้มแหล่เสียให้ได้ และด้านที่อาการหนักกว่า ก็มีร่องรอยการซ่อมแซมด้วยไม้ที่ใหม่เอี่ยมเสริมเติมแทนไม้เดิมอย่างง่าย ๆ ด้วยการตอกพาดขวางไว้ดื้อ ๆ อย่างไม่เสนใจในเรื่องของความสวยงาม นอกจากนั้น ยังมีเถาวัลย์ที่เลื้อยรกเรื้อปกคลุมอยู่หนาทึบ ฟ้องชัดว่า รั้วนี้ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ที่ควร ภายในรั้วที่มีไม้ใหญ่น้อยแผ่กิ่งก้านระเกะระกะที่ทำให้แทบจะกลายเป็นป่าย่อม ๆ ได้

ทั้งหมดนี้ ทำให้กลายเป็นรั้วที่ไม่น่าดูเท่าใดนัก และสภาพโดยรวมที่ดูเก่าคร่ำคร่า ชวนให้รู้สึกว่าแค่ใช้มือออกแรงผลักเพียงเบา ๆ รั้วไม้หมดสภาพเหล่านั้นก็มีสิทธิ์ที่จะล้มครืนลงไปได้ทั้งแผงได้อย่างไม่ยากลำบากนัก ดังนั้นประโยชน์ใช้สอยของรั้วพวกนั้นจึงเป็นเพียงแค่เพื่อใช้บอกอาณาบริเวณของบ้านเท่านั้น ไม่ใช่เพื่อใช้ป้องกันขโมยเช่นเดียวกับรั้วของบ้านอื่น ๆ ทั่วไป

สิ่งเดียวที่ดูใหม่และโดดเด่นอย่างเห็นได้ชัดก็คือ ป้ายทองเหลืองขนาดกลาง ที่ขัดจนเป็นเงาวับสุกปลั่ง อวดความแวววาวราวกับจะเย้ยเยาะความชราของรั้วไม้ ทั้งยังมีตัวอักษรแกะสลักงดงามเป็นระเบียบว่า “บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า” ที่ชวนให้ฉงนสำหรับผู้ที่พบเห็น เพราะในอาณาบริเวณบ้านหลังนั้น ไม่มีแม้แต่เงาของต้นเฟื่องฟ้าให้แลเห็นเลยแม้แต่เพียงต้นเดียว

ที่แปลกกว่านั้นก็คือบ้านหลังนั้นตั้งอยู่ในย่านใจกลางเมืองที่เรียกว่าทำเลทอง เนื่องจากเป็นย่านธุรกิจ แต่หาได้ถูกนายทุนมาซื้อหาเปลี่ยนมือไปทำอาคารสำนักงานไม่ ทั้งที่ตั้งอยู่เกือบติดถนนใหญ่ และมีเนื้อที่มากมายถึงสามร้อยกว่าตารางวา

ผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา แทบจะไม่เคยเห็นคนที่อาศัยอยู่ในบ้านเลยสักครั้งเดียว และมักจะร่ำลือกันไปต่าง ๆ นานา ตามแต่ว่าใครจะจินตนาการได้บรรเจิดเพริศแพร้วกว่ากัน แต่ที่เหมือนกันก็คือ หลังจากวิพากษ์วิจารณ์กันจนหนำใจแล้ว ส่วนใหญ่มักจะจบลงด้วยความเห็นที่ไม่แตกต่างกันนักว่า

“เจ้าของบ้านคงจะเพี้ยนมั้ง”

“นั่นสินะ ถ้าไม่ทำให้ดี ก็น่าจะขายไปซะ โอ้โฮ ไม่อยากจะคิดเลยว่า ถ้าขายไปจะได้เงินก้อนใหญ่ขนาดไหน คงจะกินทิ้งกินขว้างไปได้ยันหลานเหลนโหลนโน่นเลย”

“ไม่ใช่แค่รุ่นเหลนโหลนหรอกนะ กินไปถึงชาติหน้าเลยมากกว่า เสียดายจริง ๆ มาทิ้งร้างไว้เป็นบ้านผีสิงอยู่ได้”

“ก็เคยมีคนมาขอซื้ออยู่นะ แต่โดนตะเพิดออกมาแทบจะไม่ทัน”
คนที่พอจะรู้เบื้องหลังบอกอย่างนั้น

“ก็บอกแล้วว่า...เพี้ยน”
อีกคนยิ่งเสริมเพิ่มความมั่นใจ

ไม่มีใครรู้แน่ ๆ ว่า เบื้องหลังความรกเรื้อขาดความเอาใจใส่นั้น ภายในของ "บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า" น่าอยู่เพียงใด หากไม่ได้ก้าวเข้าไปสู่ภายใน

บ้านหลังใหญ่ขนาดห้าห้องนอน สี่ห้องน้ำ บนที่ดิน 350 ตารางวา ภายในบ้านตกแต่งสวยงาม ทันสมัย และดูใหม่เอี่ยมอ่อง ตรงกันข้ามกับรูปลักษณ์ภายนอกโดยสิ้นเชิง

หากไม่ได้เข้าไปในบ้านหลังนั้น จะไม่มีใครเชื่อเลยว่า “บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า” มีคนอาศัยอยู่จริง ๆ คนตัวเป็น ๆ ที่เป็นปกติเหมือนมนุษย์เดินดินทั่วไป และยิ่งกว่านั้นภายในบ้านยังน่าอยู่ที่สุดอีกด้วย เพราะทั้งใหญ่โต โอ่โถง ทันสมัยสวยงาม และได้รับการบูรณะจนเหมือนใหม่ขัดแย้งกับภายนอกเป็นคนละเรื่อง จึงอาจจะนับได้ว่า รูปลักษณ์ภายนอกของบ้านทำให้บ้านซุ้มเฟื่องฟ้ากลายเป็น “ผ้าขี้ริ้วห่อทอง” โดยแท้ เพียงแต่เป็นทองที่แทบจะไม่มีใครมองเห็นเลย เพราะผ้าขี้ริ้วห่อไว้จนมิดชิดดีเกินไป

นอกเสียจาก....สามสาวภายในบ้านนี้เท่านั้น ที่มีโอกาสได้แลเห็นเนื้อทองแท้นั้นด้วยตาของตนเอง

สาวคนแรก นั่งอยู่หัวโต๊ะ อายุยี่สิบแปด นับว่ามากที่สุดในบ้าน เป็นคนเรียบร้อย สงบเสงี่ยม พูดน้อย ไว้ผมยาวตรง ปลายผมซอยสไลด์สวยงาม บนใบหน้ามีแว่นสายตาอันโตบดบังดวงตาคู่สวยเอาไว้ แต่ไม่อาจจะซ่อนความสวยหวาน เหมือนขนมทองหยอดเอาไว้ได้ สาวแว่นหน้าใส คนนี้มีคำนำหน้าชื่อว่าแพทย์หญิง เธอชื่อครีมา หรือครี

สาวคนถัดมานั่งเยื้องมาทางขวา อายุยี่สิบเจ็ดปี เป็นพี่รองของบ้าน ความสวยไม่แพ้คนแรก เพียงแต่เป็นความสวยคนละรูปแบบกันเพราะเป็นสวยปนเก๋ไก๋ชวนมอง โดยเฉพาะมีดวงตากลมวาวที่ฉายความฉลาดทันคน ที่เป็นจุดเด่นที่สุดบนใบหน้า ผมยาวซอยไล่กันทั้งศีรษะสวยไม่แพ้กัน แต่นิสัยตรงกันข้ามกับคนแรกทุกอย่าง เอกลักษณ์ที่บอกความเป็นตัวเองของสาวคนนี้ ก็คือความทันสมัย และเชื่อมั่นในตัวเองเกินร้อย ความเปรี้ยวจี๊ดจนน่าเข็ดฟัน ทำให้อาจจะเปรียบเทียบเธอเป็นมะม่วงแก้วดิบ ๆ ได้เหมือนกัน ชื่อของเธอคือ เอมิกา และมีชื่อเรียกเล่น ๆ ว่า เอมี่

สาวคนสุดท้าย นั่งเยื้องไปทางซ้าย อายุยี่สิบหกปี หน้าตาสะอาดสะอ้านดูดี แต่ติดจะบึ้งตึง ยิ้มยาก จนกลายเป็นนิสัยประจำตัว ถ้าคนแรกถูกเปรียบเปรยว่า หวานเหมือนทองหยอด คนที่สองเปรี้ยวเหมือนกับมะม่วงแก้วแล้ว คนสุดท้ายก็น่าจะเป็นสาวเค็มจัด เหมือนเกลือทะเล ที่ไม่มีอะไรกระเด็นออกจากกระเป๋าของเธอไปได้ง่าย ๆ สาวเค็มจนทะเลเรียกพี่คนนี้ ชื่อก่องแก้ว หรือก่อง

"ถ้าเราคิดจะหาคนเช่าบ้านเพิ่มอีกคนหนึ่ง เราคงจะต้องเริ่มต้นด้วยการทาสีรั้วก่อนอื่นเลย เพราะความประทับใจแรกเห็นเป็นสิ่งสำคัญที่สุด จากน้นก็คือการกำจัดหญ้ารก ๆ ให้หมดไป ตกแต่งต้นไม้หน้าบ้านให้ดี ไม่อย่างนั้นทุกคนที่เข้ามาเห็น จะต้องเผลอนึกว่าอยู่ในบ้านผีสิง แล้วใครล่ะจะอยากมาเช่าอยู่...จริงไหม"
คนพูดเป็นสาวคนที่สองในวงสนทนานั้น ท่าทีหมุนปากกาไปมา แล้วก็พูดไปด้วย แสดงถึงการกำลังใช้ความคิด

"พูดน่ะมันง่ายหรอกเอมี่ แต่ทำได้รึเปล่า นั่นต่างหาก..คือปัญหา"
เสียงกวน ๆ เหมือนจะป่วนที่เอ่ยขัดนั้น ทำให้ผู้ที่ออกความเห็นคนแรกแทบจะโยนปากกาทิ้ง สาวหน้าหวานเริ่มเห็นว่าท่าไม่ดี จึงขยับแว่นสายตาแล้วรีบพูดขึ้น

"ก่อง...เธอเป็นอย่างนี้อีกแล้วนะ ใครจะพูดอะไรขึ้นมา เธอก็จะขัดเขาไปเสียทุกเรื่อง นี่มันใช่เวลาจะขัดคอกันไหม เรากำลังปรึกษาหารือกันอยู่นะ ช่วยออกความเห็นด้วยเถอะ อย่าเอาแต่ขัดอย่างเดียวอยู่เลย"
ที่สาวอายุมากที่สุดจำใจต้องรีบชิงพูดขึ้นมาก่อน เพราะรู้ดีว่า ถ้ารอให้สาวเปรี้ยวเก๋ เป็นคนพูดขึ้นมา งานนี้ไม่ "วงแตก" ก็ต้องมีการทะเลาะเบาะแว้งเกิดขึ้นแน่ ๆ

"ก็ด๊ายยยยย..." สาวนักขัดคอร้องเสียงสูงอย่างฉิว ๆ "ตกลงจะให้ฉันนั่งหุบปากเงียบเชียบอย่างคนที่ไม่มีสิทธิ์ออกเสียงอย่างนั้นใช่ไหม"

"ออกแต่เงินได้ไหม แต่ถ้าเป็นเรื่องของความคิดเห็นน่ะ ฉันจะเป็นคนออกเอง"
เอมิกาสาวเปรี้ยว ที่เพื่อน ๆ เรียกกันติดปากว่า "เอมี่" พูดสวนกลับมาทันที

ก่องแก้วค้อนขวับอย่างขัดใจ หน้าตาที่บูดบึ้งอยู่เป็นนิจนั้น บัดนี้งอง้ำหนักขึ้นกว่าเดิม จนไม่ต่างจากม้าหมากรุกไปมากเท่าไรนัก
"โอเค..โอเค ฉันมันคนไม่สำคัญ เลยพูดอะไรไม่ได้สักอย่างเดียว พวกเธอออกความเห็นกันไปก็แล้วกัน แล้วถึงตอนเก็บตังค์ ก็อย่าลืมจับฉันไปหารด้วยล่ะ"
น้ำเสียงนั้นประชดประชันเต็มที่ ก่อนที่ก่องแก้วจะลุกเดินลงส้นเท้าโครม ๆ หายไปทางหลังบ้านอย่างหัวเสีย

เอมิกายักไหล่ แล้วหันกลับไปหารือครีมาต่อไปทันทีอย่างหมดความสนใจในตัวของก่องแก้วอีกต่อไป

ครีมานั้นค่อนข้างเชื่อมั่นในความเป็นคนเจ้าความคิดของเอมิกาอยู่มาก ดังนั้นเธอจึงพลอยไม่สนใจกับท่าทีขุ่นเคืองของก่องแก้วไปด้วย ทั้งที่ปกติครีมาเป็นคนที่ค่อนข้างจะรักสงบ ชอบการรอมชอม เพราะไม่นิยมให้เกิดการกระทบกระทั่งหรือสงครามย่อย ๆ ในบ้าน

"ถ้ามีคนมาอยู่อีกคน จะได้ช่วยแบ่งเบาค่าใช้จ่ายในบ้านได้ ที่เราสามคนแบกไว้ตอนนี้ มันหนักอึ้งมากเกินไป เชื่อเถอะ ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้ อีกไม่นานยายก่องที่คอยขัดคออยู่ปาว ๆ นั่นแหละ จะต้องเป็นคนโวยวายเรื่องค่าใช้จ่ายขึ้นเสียเอง ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเก็บขยะ แล้วยังค่ากระจุกกระจิกอีกสารพัด...เงินทั้งนั้น จะว่าไปแล้ว...ที่จริงเราหาคนเช่าเพิ่มได้อีกสองคนด้วยซ้ำไป เพราะมีห้องนอนเหลืออีกสองห้อง"
เอมิกาบอกเรื่อย ๆ ปากกาในมือถูกหมุนอีกครั้งหนึ่ง

"เพิ่มคนเดียวก็พอแล้วเอมี่ อีกห้องหนึ่งเหลือเอาไว้ เผื่อญาติพี่น้องของใครแวะมาหา จะได้มีห้องให้พักได้"
ครีมาออกความเห็นอย่างคนที่รอบคอบ

"ที่จริงแขกของใคร ก็ให้พักกับคนนั้นก็ได้นี่นา ยิ่งถ้าเป็นญาติผู้ชาย ถึงยังไงก็ต้องไปหาโรงแรมนอน จะให้นอนที่นี่ไม่ได้อยู่แล้วนี่"
เอมิกาไม่เห็นด้วยกับความเห็นนั้น

"อีกห้องหนึ่ง เก็บเอาไว้เถอะ อยากจะเก็บห้องของป้าเฟื่องเอาไว้ในสภาพเดิม ๆ ไม่อยากให้มีคนเข้าไปใช้ห้องนั้น เอมี่ก็รู้ว่าป้าเฟื่องรักห้องของแกมากขนาดไหน"
เมื่อสาวหน้าหวานยกเอาชื่อเจ้าของบ้านขึ้นมาอ้าง สาวเปรี้ยวเก๋จึงพยักหน้ายอมรับ ทั้งที่ในใจมีข้อขัดแย้งตะหงิด ๆ อยู่บ้างก็ตามที

"บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า" เป็นบ้านของคุณเฟื่องฟ้า สาวโสดวัยหกสิบสาม ที่เป็นมรดกตกทอดมาจากพ่อแม่ และบัดนี้คุณเฟื่องฟ้าบินลัดฟ้าไปอยู่ ณ สหรัฐอเมริกาเรียบร้อยนานหลายเดือนแล้ว

สามสาวมารวมตัวกันที่ “บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า” เพราะชะตากำหนดโดยแท้ เพราะมีที่มาที่แตกต่างกัน ซึ่งไม่มีวันจะได้บรรจบหรือรู้จักกันได้เองโดยเด็ดขาด หากไม่ใช่เพราะคุณเฟื่องฟ้านำป้ายเล็ก ๆ ไปติดไว้หน้าบ้านเมื่อสามปีก่อนว่า “มีห้องให้เช่า เฉพาะสาวโสด” และสามสาวนี้มาพบเข้าและพาตัวเองเข้ามาเป็นสมาชิกของบ้านโดยพร้อมเพรียงกัน

ครีมาเป็นหมอประจำโรงพยาบาลที่ห่างจากบ้านหลังนี้ไปเพียงสามกิโลเมตร

เอมิกาทำงานเป็นดีไซเนอร์ในห้องเสื้อที่ใกล้กับบ้านหลังนี้มาก ชนิดที่สามารถเดินไปได้ในเวลาเพียงสี่ห้านาทีเท่านั้นเอง

ส่วนก่องแก้วทำงานอะไรไม่มีใครรู้เลยสักคนเดียว

ตอนที่เดินเข้ามาขอแบ่งห้องเช่า ก่องแก้วบอกกับคุณเฟื่องฟ้าเพียงสั้น ๆ ว่า “กำลังมองหางานทำอยู่” เธอรับประกันตัวเองว่า “เป็นคนดี ไม่ใช่มิจฉาชีพ” และที่สำคัญก็คือ “มีเงินเก็บมากพอที่จะจ่ายค่าเช่าบ้านได้ตรงเวลาทุก ๆ เดือนอย่างแน่นอน” ซึ่งข้อสุดท้ายนี้ สามารถลบล้างความคลางแคลงใจทุกอย่างให้คุณเฟื่องฟ้าจนหมดสิ้น และตกลงใจรับก่องแก้วเข้าอยู่ในห้องแบ่งเช่าภายในบ้านหลังใหญ่นั้นอย่างเต็มใจในที่สุด

คุณเฟื่องฟ้าเป็นข้าราชการบำนาญ เป็นหญิงชราร่างเล็ก ผอมเกร็ง เกล้าผมขาวโพลนไว้เป็นมวย และชอบมองลอดแว่น หน้าตาไม่ต่างอะไรกับ "ครูไหวใจร้าย" ในนิยายเรื่องดังมากนัก เป็นคนหัวโบราณ ที่ค่อนข้างจะเคร่งครัด มีวินัย และละเอียดละออ โดยเฉพาะกับเรื่องเงิน ๆ เรื่องทอง ๆ

เมื่อคุณเฟื่องฟ้าได้รับมรดกเป็นบ้านหลังใหญ่จากพ่อแม่ผู้วายชนม์ในฐานะลูกสาวคนเดียวที่ยังอยู่ในเมืองไทย แรก ๆ ก็เหมือนกับบุญหล่นทับ แต่ต่อมามันกลับกลายเป็นปัญหา เมื่อพบว่าภาระค่าใช้จ่ายมากมายเพื่อที่จะคงสภาพเดิม ๆ ของบ้านเอาไว้มันช่างมากมายเกินกว่าเงินบำนาญน้อยนิดจะทำได้ คุณเฟื่องฟ้าจึงคิดจะหาตัวช่วยมาแบ่งเบาค่าใช้จ่าย และสุดท้ายก็คิดที่จะนำห้องว่างต่าง ๆ ในบ้านออกให้เช่า เพื่อนำเงินค่าเช่านั้นมาใช้ทะนุบำรุงบ้านต่อไป

ต่อมา หลังจากที่สามสาวเข้ามาเช่าอาศัยอยู่ไม่นานมากนัก พี่ชายอีกคนของคุณเฟื่องฟ้าที่พำนักอยู่สหรัฐอเมริกาเอ่ยชวนให้คุณเฟื่องฟ้าไปอยู่ต่างประเทศด้วยกัน เพื่อช่วยดูแลหลานตัวน้อยที่เกิดจากลูกสาวของพี่ชาย คุณเฟื่องฟ้าก็รีบตกลงทันที เพราะต้องการหนีชีวิตเงียบเหงาคนเดียวลำพังกลางเมืองใหญ่อยู่แล้ว

คุณเฟื่องฟ้ายังคงให้สามสาวเช่าบ้านหลังนี้ต่อไปเหมือนเดิม โดยมีสัญญาต่อกันสามข้อ

ข้อแรก สามสาวจะไปบริหารจัดการบ้านอย่างไรก็ตาม ยกให้เป็นสิทธิ์ได้โดยสมบูรณ์ โดยที่คุณเฟื่องฟ้าจะไม่เข้าไปก้าวล่วง เพียงแต่ยังขอรับค่าเช่าเป็นจำนวนรวมเท่าเดิม และให้โอนเข้าบัญชีธนาคารในเมืองไทยที่คุณเฟื่องฟ้าทิ้งหมายเลขบัญชีเอาไว้ให้อย่างตรงเวลาทุก ๆ เดือน

ข้อสอง ให้รักษาสภาพบ้านเอาไว้ให้เหมือนเดิม สามสาวรู้ดีว่า คุณเฟื่องฟ้ารักบ้านหลังนี้มาก แม้จะปล่อยให้ภายนอกรกรุงรังด้วยต้นไม้และวัชพืช แต่ภายในบ้านสะอาดเอี่ยม และได้รับการตกแต่งบูรณะให้สวยงามอยู่ตลอดเวลา

ข้อสาม ห้ามนำผู้ชายเข้ามานอนค้างในบ้านหลังนี้โดยเด็ดขาด!

เป็นปะกาศิตที่ทิ้งเอาไว้ก่อนที่จะบินลัดฟ้าจากไป ซึ่งคุณเฟื่องฟ้าได้ไหว้วานคุณนำศรีเพื่อนรักเพียงคนเดียวในเมืองไทย ให้มาช่วยตรวจตราบ้านให้บ้างเป็นครั้งคราว รวมทั้งเป็นคนถือสมุดบัญชีธนาคารที่สามสาวโอนเงินค่าเช่าให้คุณเฟื่องฟ้า และเป็นคนช่วยคุณเฟื่องฟ้าตรวจสอบความตรงต่อเวลาของสามสาวนี้ด้วย

สี่ห้าเดือนแรกของการอยู่กันเอง ครีมาและเอมิกาเริ่มพบว่าค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นจากเดิมมาก ๆ นั้นเป็นภาระที่หนักเกินไป

เมื่อครั้งที่คุณเฟื่องฟ้ายังอยู่ด้วย ค่าน้ำประปา ค่าไฟฟ้า ค่าโทรศัพท์ ค่าแม่บ้านที่เข้ามาเช็ดถูทำความสะอาดอาทิตย์ละครั้ง และค่าบำรุงรักษาอื่น ๆ คุณเฟื่องฟ้าเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด แต่ขณะนี้ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ส่วนนั้น คนสามคนต้องนำเงินมาลงไว้กองกลางเพื่อรับผิดชอบร่วมกัน

“หาคนเช่าบ้านเพิ่มอีกสักคนดีไหม”
เอมิกาเป็นคนคิดเรื่องนี้ขึ้นมาก่อนในเย็นวันนี้ และครีมาก็ตอบรับความคิดนั้นแต่โดยดี ด้วยเธอเองก็เล็งเห็นอยู่เหมือนกันว่าภาระนี้หนักหนาเกินไป จะมีก็เพียงก่องแก้วคนเดียวที่ไม่เห็นด้วยมากนัก ทั้ง ๆ ที่เป็นคนที่มีปัญหามากที่สุด เวลาต้องจ่ายเงินเพิ่มเติมจากค่าเช่าห้องที่เคยจ่ายประจำ

เดิมคุณเฟื่องฟ้าจะเก็บห้องติดระเบียงเอาไว้ เผื่อไว้ให้ญาติ ๆ ที่เดินทางจากต่างประเทศมาเมืองไทยได้เข้าพักบ้างเป็นครั้งคราว จึงไม่ได้ให้ใครเช่า แต่ถึงตอนนี้ห้องดังกล่าวก็ไม่จำเป็นต้องเก็บสำรองไว้แล้ว เอมิกาจึงคิดจะนำห้องดังกล่าวมาหารายได้เพิ่มเติม ส่วนห้องนอนเดิมของคุณเฟื่องฟ้า ครีมายังอยากจะเก็บไว้เพื่อคงสภาพเดิม ซึ่งก็เป็นเพราะความรักและเคารพเจ้าของบ้านอย่างคุณเฟื่องฟ้าด้วยส่วนหนึ่ง และเอมิกาก็ไม่อยากขัดใจครีมา ทั้งที่ก็ไม่เห็นด้วยนัก

“ถ้าอย่างนั้น เราเริ่มจากหาคนมาถางหญ้าหน้าบ้าน แล้วก็ริดกิ่งก้านต้นไม้หน้าบ้านพวกนั้นบ้างจะดีไหม”
เอมิกาปรึกษาครีมา ทั้งที่ในใจของเธอนึกกำหนดแล้วด้วยซ้ำว่า เธอจะต้องไปว่าจ้างใคร ทำอะไรบ้าง หาต้นอะไรมาปลูกเพิ่มความสวยงาม แต่ที่เอ่ยปากปรึกษาก็เพราะเห็นว่าด้วยอายุแล้วครีมานับเป็น “พี่ใหญ่” ในบ้าน เธอพร้อมทั้งวัยวุฒิ คุณวุฒิ

“ก็ดีนะ แต่ไม่รู้ว่าจะต้องใช้เงินเยอะแค่ไหน ไม่อยากให้ก่องบ่น”
คนที่อายุมากที่สุดเอ่ยอย่างตริตรอง เรื่องความตระหนี่เหนียวแน่นของก่องแก้วเป็นที่รู้กันในบ้าน จนไม่ต้องเอ่ยให้มากความนัก

“ไม่เป็นไร ฉันสำรองให้ก่อนก็ได้ แล้วพอได้ค่าเช่าห้องจากคนเช่าใหม่ ค่อยจ่ายคืนให้ฉันจนครบก็แล้วกัน”
เอมิกาบอกอย่างใจป้ำ ทำให้ครีมามองอย่างชื่นชม เอมิกาไม่ใช่มีเพียงไอเดียอย่างเดียวเท่านั้น ยังมีน้ำใจล้นเหลือให้เห็นอยู่เสมอ ๆ

“ขอบใจนะเอมี่ เอาอย่างนี้สิ ครีช่วยออกสำรองให้อีกคน อย่าให้เดือดร้อนกับก่อง เขาจะได้ไม่บ่น”

“งั้นก็โอเคตามนี้นะ ฉันจะได้ไปหาคนมาจัดการ”
เสียงของคนเจ้าความคิดกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที

“ครีจะช่วยไปดูในห้องติดระเบียงที่จะเปิดให้เช่านะ ว่าจะเย็บผ้าม่านใหม่ไปติดแทนสักหน่อยด้วย ของเดิมมันเก่าแล้ว จะได้ชวนมองและน่าอยู่มากขึ้น เผื่อจะอัพราคาค่าห้องขึ้นมาได้บ้าง”
สาวหน้าหวานยิ้มหวานโล่งอกเมื่อรู้สึกว่าทุกอย่างสรุปลงตัวแล้ว แต่ประเด็นเรื่อง “ราคาห้อง” ทำให้เอมิกานึกขึ้นมาได้ว่า เธอยังไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน

“แล้วเราจะคิดราคาค่าเช่ากับคนใหม่เท่าไรดีเหรอ ครี”

“แหม ที่ครีบอกว่าจะอัพค่าห้องน่ะ ไม่ได้แปลว่าจะโขกคนที่มาใหม่หรอกนะ เพียงแต่ถ้าห้องมันโทรมก็คงจะต้องคิดได้แค่ค่าเช่าถูก ๆ เท่านั้นแหละ” ครีมารีบออกตัว “เรื่องค่าเช่า ครีเห็นว่าป้าเฟื่องคิดค่าเช่าเราสามคนเท่า ๆ กัน คนที่สี่ที่จะมาอยู่ใหม่ ก็น่าจะจ่ายค่าเช่าในราคาเท่ากับที่เราจ่าย แฟร์ ๆ กันไป เพียงแต่ค่าเช่าของคนที่สี่ จะถูกเอามาใช้จ่ายในบ้าน ไม่ได้จ่ายให้กับป้าเฟื่องเท่านั้นเอง เอมี่เห็นด้วยไหม”
ตอนท้ายครีมาก็หารือกลับไปที่เอมิกา

“ก็ดี จ่ายเท่า ๆ กัน ก็หมดปัญหาไป” แล้วสาวเปรี้ยวก็ลุกขึ้นยืนอย่างกระฉับกระเฉง เธอยิ้มให้ครีมาอย่างร่าเริง “งั้นฉันจะรับไปจัดการเรื่องทั้งหมดให้เองก็แล้วกัน เพราะที่บริษัทมี รปภ. ที่พอจะทำงานสวนงานต้นไม้ได้ แต่เรื่องเลือกคนเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้าน เราสามคนจะต้องช่วยกันเลือกนะ และลงความเห็นตกลงเป็นเอกฉันท์ถึงจะรับเข้ามาได้ เพราะคนที่สี่ที่จะเข้ามา จะต้องไม่ทำให้ชีวิตของเราต้องวุ่นวายหรือเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากนัก”

“กระทบใครก็ไม่ว่าหรอก แต่ถ้าไปกระทบกับก่องเข้า ก่องเขาคงโวยวายไม่เลิกแน่ ๆ แล้วเราสองคนนั่นแหละ จะปวดหัวเสียเอง”
ครีมาตอบพร้อมกับรอยยิ้มเพราะรู้นิสัยของก่องแก้วเป็นอย่างดี

ก่องแก้วเป็นเจ้าของปัญหาส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นในบ้านหลังนี้ ทุกสิ่งสำหรับเธอ “ไม่เคยง่าย” เธอทำให้มันเป็นเรื่องยากได้ทุก ๆ เรื่อง และกลายเป็นคนที่ถึงไม่มีใครอยากสนใจ ก็ลืมเธอไม่ได้เลยแม้แต่สักครั้งเดียว

ดวงตาคู่สวยของเอมิกาเป็นประกายแพรวพราว สมาชิกใหม่ที่จะเข้ามา ไม่ควรจะมาสร้างปัญหาอะไรให้มากขึ้นกว่าเดิม เพราะแค่ก่องแก้วคนเดียว เธอก็เกือบจะรับไม่ไหวอยู่แล้ว

ดังนั้น เรื่องที่ “บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า” จะได้สาวคนไหนมาร่วมชายคาด้วย หน้าตา อาชีพ นิสัยใจคอจะเป็นอย่างไร และจะทำให้มีความเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นใน “บ้านซุ้มเฟื่องฟ้า” บ้าง จึงเป็นเรื่องที่น่าสนใจจริง ๆ

สงวนลิขสิทธิ์
1 มกราคม 2554

ขอขอบคุณภาพเฟื่องฟ้าสวย ๆ
จาก //www.niyommit.org/botanic/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=94 ค่ะ

Create Date : 01 มกราคม 2554

Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2555 12:40:52 น.

91 comments

Counter : 2099 Pageviews.

ขอให้ทำอะไรก็เป็นพลุกันไปหมดนะครับ

โดย: veerar

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:0:31:53 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: Junenaka1

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:0:38:04 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

ขอให้มีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรง สดใส ปราศจากความทุกข์ใด ๆ นะคะ

โดย: สายป่าน (Doungtawan

) วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:1:14:17 น.

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:4:55:31 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณวี

นางฟ้าขอให้คุณวีและครอบครัวมีความสุขทั้งกายและใจ สุขภาพแข็งแรงตลอดปีนะคะ

โดย: นางฟ้าของชาลี

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:6:55:49 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณวี

โดย: มินทิวา

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:8:45:36 น.

สวัสดีปีใหม่จ้ะ...ขอให้สุขสมหวังดั่งที่จิตปราถนาทุกประการนะจ้ะ

โดย: Opey

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:9:02:25 น.

สวัสดีปีใหม่นะคะคุณวี ขอให้มีพลังกายพลังใจเข้มแข็ง มีมันสมองลื่นปรื๊ดในการคิดพล็อตเรื่องมานำเสนออยู่ทุกวันคืนนะคะ ที่สำคัญ สุขภาพร่างกายแข็งแรงไม่เจ็บไม่จน นะค่ะ

โดย: หญิงแก่น

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:9:53:41 น.

ศุภฤกษ์เบิกดิถีวันปีใหม่
ขอให้สมหมายทุกสิ่งดั่งใจหวัง
ให้ชีวิตมีสุขทุกข์มลายเกิดพลัง
สุขสมหวังกายและใจให้ชื่นบาน

ขอคุณพระศรีรัตนตรัย
ทุกเทพไท้ที่สถิตทุกสถาน
จงปกป้องคุ้มครองอภิบาล
มีความสุขทุกวันวารตลอดไป

อำนวยพรปีใหม่ให้พร้อมพรั่ง
ทุกสิ่งหวังเป็นไปตามใจมุ่งหมาย
งานการเจริญก้าวหน้าตลอดไป
ให้กายใจสุขสมหวังนิรันดร์เทอญ

โดย: deeplove

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:11:01:27 น.

Happy New Year 2011

ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนานะคะ

เมื่อคืนนี้ไปสวดมนต์ข้ามปีที่วัดปากน้ำภาษีเจริญเหมือนทุกปีคะ ตอนเช้าไปทำบุญใส่บาตรที่วัดนาคปรก
และสายๆไปสวดมนต์กะสมาคมส่งเสริมคุณค่าในประเทศไทย soka มาด้วยคะ

เอาบุญมาฝากทุกคนด้วยนะคะ

โดย: คิตตี้น้อยสีชมพู

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:12:27:39 น.

สวัสดีปีใหม่ครับคุณวี

นิยายเรื่องหนึ่งเครียด นิยายเรื่องสอง ออกเบาๆ น่าจะติดขำๆนะเรื่องนี้

เอาจริงน้อ

โดย: Tangible

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:12:36:59 น.

คุณวีขยันจริง ๆ แต่งนิยายเรื่องใหม่อีกแล้ว

ปีใหม่นี้ขอให้คุณวีและครอบครัวได้พบแต่สิ่งดี ๆ ไม่เจ็บไม่จน สมหวังในสิ่งที่คิดไว้ และโชคดีตลอดปี Happy New Year ค่า

โดย: haiku

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:13:17:43 น.

★Happy*•˚° ★。 ° ˛˚˛★* •。* •。★* •。★*˚2011*•˚° ★。
★ 。* •。˛˚*° 。˚*•★*New Year ★ 。*˚° 。 ° ˛˚*° *•˚° ★
★ ˛ * _Π_____*。*˚° 。 ° ˛˚*˚° • 。 ° ˛˚*˚° • 。 ° ˛*•˚° ★˚
★ ˛ •/______/~＼。˚ ˚ ° 。• ° ˛˚˚° 。 ° ˛˚˛˚˚° 。 ° *•˚° ★˛
★˚ *｜田田｜門｜ ˚˚˚°Wishing U happiest For All Year!! ★

เริ่มต้นดีมีชัยไปครึ่ง
นับหนึ่งสวยรวยราบรื่น
สุขนักหนาทั้งหลับและตื่น
365คืนและวันจงปราศทุกข์โศกเทอญ

โดย: gymstek

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:13:25:20 น.

มีแต่ความสุขมากๆค่ะ

โดย: noklekkaa (papagearna

) วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:14:48:35 น.

ปีใหม่แล้ว ขอให้ สิ่งที่ปราถนาสิ่งใดที่เป็นสิ่งที่ดีก็ขอให้สมหวังดั่งปราถนาทุกประการ มีความสุขกาย สุขใจ ร่างกายสมบูรณ์ แข็งแรง สุขภาพดี อายุขัยยืนยาวนะ
src=https://www.bloggang.com/emo/emo22.gif>

โดย: wbj

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:17:55:25 น.

โดย: วลีลักษณา

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:04:46 น.

สวัสดีปีใหม่นะคะ..ขอให้มีความสุขทุกวัน

โดย: พิจักษณา

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:10:02 น.

Happy New Year สวัสดีปีใหม่นะครับ

ขอให้สุขภาพแข็งแรงๆๆ มีความสุขมากๆๆเน้ออ

โดย: boyalonejang

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:17:46 น.

สวัสดีปีใหม่ 2554

ขออวยพรให้ "คุณโสดในซอยและครอบครัว"

มีสุขพอดี ขอให้มีทุกข์แค่พอทน

ขอให้ไม่เจ็บ และไม่จน

ขอให้สุขภาพสมบูรณ์ แข็งแรงนะคะ

เพิ่งกลับจากเที่ยวปีใหม่นะคะ

ขอนำภาพดอกทิวลิป

จากเทศกาลเชียงรายดอกไม้งามครั้งที่ 7

มาฝากพร้อมอวยพรปีใหม่ค่ะ ^^

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:25:25 น.

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๔ ค่ะคุณโสดในซอย

ขอพรพระพุทธคุณ ส่งบุญดลบันดาล
ให้ท่านมีลาภอันอนรรฆ กิตติศักดิ์จรัสจ้า
หัทยาสบสิ่งสมบูรณ์ประสงค์ เผ่าพงศ์พิสุทธิ์ไพบูลย์
เพริศแพร้วดั่งรัศมิสูรย์ส่องจ้า เกษมสราญ์รมณีย์
จวบสุรีย์เลือนลับ อัพภันตร์พิไลโฉมโสมรัศมิ์
สบมนัสเพ็ญสกาว เพริศพราวอะคร้าวรุจี
มานปรีดิ์สิรีประภัสสร์ สิริสวัสดิ์วัฒนมงคล
กมลน้อมผดุงบุณย์ วิศิษฐ์พูนเสริมเฉลิมผล
จวบจนนิรันดร์นะคะ

โดย: sirivinit

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:27:37 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: หวานใจนายอังคาร

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:41:31 น.

สวัสดีปีกระต่ายครับ
แวะมาทักทาย +อ่านนิยายครับ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:43:55 น.

สวัสดีปีกระต่ายค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมดูบล๊อก ไว้มีเวลาจะลองเข้ามาอ่านนิยายขดงคุณโสดในซอยนะคะ ขอให้มีความสุขตลอดปีใหม่นี้นะคะ

โดย: AnnsCrafts

วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:57:10 น.

สวัสดีวันปีใหม่ค่า
ขอบคุณมากๆ เลยค่าที่แวะทักทายนะคะ
ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุขมากๆ สมหวังมากๆ
คิดสิ่งใดขอให้ได้สิ่งนั่นนะคะ
ยิ้มรับสิ่งดีๆ ที่กำลังรอเราอยู่ในปีนี้ค่า ^^

โดย: เชฟตูน บ้านหวานเย็น

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:0:01:12 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรปีใหม่และขอให้เป็นแบบนี้เช่นกันนะครับ

โดย: veerar

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:0:10:26 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอให้สุขกาย สุขใจ พบแต่สิ่งที่ดีงามนะคะ

เดี๋ยวจะแวะมาอ่านนิยายค่ะ

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:0:26:59 น.

ขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาอวยพรให้จ้าด้วย ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆเช่นกันค่ะ

โดย: Arie_Jar

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:0:42:31 น.

โดย: Nnin (Niiziie

) วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:1:21:29 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
มความสุขมากๆ นะคะ

โดย: piGipo

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:1:55:04 น.

สุขไหน หรือสุขใดใดจะเท่า สุขใจ

ขอให้ความสุขใจเป็นแรงขับเคลื่อนพลังจิตและกายให้กระทำการที่ยิ่งใหญ่เท่าที่ใจฝันได้เสมอ ๆ สำหรับปี พ.ศ.2554 นี้ครับ...

^ ^

โดย: archparty

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:2:47:41 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คิดสิ่งใดสมปรารถนานะคะ
คิดถึ๊ง คิดถึงไม่ได้เข้าบลอกนานมากเลยล่ะค่ะ

สบายดีชะ ชะมะ
ปีใหม่แล้วยังโสดอยู่อีกเปล่า

โดย: tikky ! (Stricky-rice

) วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:4:29:32 น.

New Year Graphics
New year glitter comments, animated newyear gif scraps, happy new year wishes

Animated Orkut Scraps

โดย: Macys

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:4:43:31 น.

Happy New Year สวัสดีปีใหม่ ขอคุณพระศรีรัตนตรัย จงคุ้มครอง และอวยพรให้ประสบแต่ความสุข ความเจริญ สุขภาพแข็งแรง สมหวังดังปรารถนาเทอญ

โดย: LadyinterCrazyClub

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:6:58:11 น.

สวัสดีวันปีใหม่ค่ะ
ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ

โดย: forenoon IP: 76.233.72.124 วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:7:20:56 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอให้มีความสุข สดชื่น สมหวังตลอดปีและตลอดไปนะคะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:8:25:19 น.

สวัสดีปีใหม่แด่คุณโสดในซอย นะคะ ขอให้มีความสุขสมบุรณ์ทั้งกายใจ คิดสั่งใดสมหวังดั่งใจปรารถนาค่ะ

ขอบพระคุณที่แวะอวยพรที่บล็อคค่ะ

โดย: Zaneba

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:8:29:23 น.

สงวนลิขสิทธิ์
1 ธันวาคม 2554

คุณโสดในซอย สับสน พ.ศ. แล้ว
อิอิ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:8:33:35 น.

สวัสดีปีใหม่ด้วยคนนะคะ
ขอให้มีความสุข ความเจริญ ตลอดปีกระต่ายปีนี้ค่ะ

Happy New Year 2011 ค่ะ

โดย: Shallow Grave

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:8:35:07 น.

สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

โดย: pantipngon

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:8:45:19 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: piyanof

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:8:52:50 น.

โดย: อักษรามธุรสจรดปลายฟ้า

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:9:08:40 น.

สวัสดีปีใหม่นะคะ มีความสุขมากมากค่ะ

โดย: Nissan_n

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:9:16:38 น.

โดย: เขาพนม

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:9:27:44 น.

มาตามตัวไปช่วยย้ายบ้านด่วน 555

โดย: Hi-speak

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:10:18:28 น.

มาหวัดดีปีใหม่แบบเลทๆ
ขอให้มีความสุขมากๆสมหวังทุกอย่างที่ตั้งใจนะคะ

โดย: โปแป้ง (popang

) วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:11:18:16 น.

โดย: สุระสิทธิ์

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:11:25:37 น.

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:13:20:05 น.

Happy New Year 2011 naka

Thanks for your best comment kaaa :)

โดย: dokjantana

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:13:50:33 น.

สวัสดีปีใหม่ 2554

ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ท่านและครอบครัวค่ะ

โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:14:45:28 น.

สวัสดีปีใหม่นะครับ...ขอให้มีเงินมีทอง ร่างกายและใจแข็งแรงตลอดปีกระต่ายนะครับ...

โดย: ชะโดทะเล

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:14:49:07 น.

สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:16:00:53 น.

ถ้าไม่ติดว่าห้ามผู้ชายเข้าไปค้าง

คงขอเข้าไปอยู่ด้วยสักคน

:)

โดย: TonMai2K IP: 118.174.156.229 วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:16:06:26 น.

โดย: ชะเอมหวาน

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:16:48:19 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: น้ำตาลกรวดรูปแมว

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:17:57:43 น.

มาสวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: แม่น้องกะบูน

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:19:15:54 น.

แวะมาทักทาย
ความหมายคือสุขสันต์ปีใหม่
ขอให้สุขร้างทุกข์ทั้งกายใจ
หน้าใสเหมือนสาวสองพันปี

โดย: gymstek

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:19:39:00 น.

แวะมาสวัสดีปีใหม่และขออ่านนิยายด้วยค่า

โดย: นายยีราฟน้อย

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:20:09:01 น.

มาช้าดีกว่าไม่ได้มาเนอะ ขอโทษด้วยค่ะที่ช้าไปหน่อย ขอบคุณสำหรับการ์ดอวยพรสวยๆ ขอให้พรดีๆกลับไปสู่คุณเช่นกันค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆตลอดปีใหม่นี้และตลอดไปค่ะ

โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:20:22:46 น.

โดย: ravio

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:21:07:37 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:21:08:12 น.

สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ
มีความสุข สมหวังในทุกสิ่ง
ที่ปรารถนานะคะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ

โดย: วัวป่าหลงเงาจันทรา

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:21:15:59 น.

สวัสดีปีใหม่เช่นเดียวกันครับ

ขอให้ จขบ. นี้มีพลังล้นเหลือในการแต่งนิยาย ให้เพื่อนๆได้อ่านกันอย่างมีความสุข ตลอดปี และตลอดไปเลยนะครับ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:21:50:25 น.

สวัดดีปีใหม่คะ ^^

โดย: น้องผิง

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:22:02:08 น.

สวัสดีวันปีใหม่เช่นกันค่ะ
ขอให้โชคดีมีชัย ชีวิตมีความสุขตลอดไปนะคะ

คลิกลิงค์ตรงนี้ไปชมอีการ์ดสวยๆเลยจ้ะ

เรื่องเขียนน่าจะสนุก
แปะโป้งไว้ก่อน..เด๋วกลับมาอ่านนะจ้ะ

โดย: Sao'Padlung

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:22:06:11 น.

โดย: npkcoffee

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:22:35:45 น.

width='450' height='276' border=0>

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:22:46:30 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องวี

เผลอนิดเดียวมีเรื่องใหม่มาให้อ่านวันปีใหม่

ทีนี้ก็ได้อ่าน 2 เรื่อง 2 รสเลยนะคะ

ยังรอลุ้นตอน 9 ของ ยามเมื่อร้างเสน่หาด้วย

ปีใหม่ปีนี้ขอให้เป็นปีทองของน้องวี

คิดหวังสิ่งใดให้ได้ดังหวัง

สุขภาพดี สมองแจ่มใส

ประสบแต่ความสุขความสำเร็จตลอดไปค่ะ

Happy New Year Glitter Pictures

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:23:07:28 น.

H...happy มีสุข สนุกสนาน
A...advance ก้าวหน้าหาสิ่งใหม่
P...proud เพรียบพร้อมเรื่องภาคภูมิใจ
P...product ปลอดภัยจากภยันต์
Y...young สาวหนุ่ม อายุมั่น วรรณะผ่อง

>:<

N...normal ไม่ขัดข้อง ทุกสิ่งสรร
E...easy ง่ายดาย สารพัน
W...wealth เงินทองพลัน ไหลเทมา

^_^

Y...year สองศูนย์หนึ่งหนึ่ง ให้เริงรื่น
E...else อันสิ่งอื่นให้สมปรารถนา
A...aim จุดมุ่งหมาย ไกลสุดตา
R...receive ให้ได้มา สมดั่งใจ...

โดย: pinkyrose

วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:23:41:05 น.

สวัสดีปีใหม่คะ :)

โดย: weraj

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:0:27:08 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณวี มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:1:44:21 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

ขอให้สุข สมหวังตลอดปีและตลอดไปนะคะ

โดย: chicken demon

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:1:45:40 น.

Happy New Year 2011
สวัสดีปีกระต่ายน้อยค่ะ

โดย: TheKPP

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:2:53:17 น.

happy new year too

โดย: ตามเส้นทางของหัวใจ

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:6:39:05 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขคิดสิ่งใดขอให้สมหวังดังที่ตั้งใจไว้นะคะ

โดย: Chefin

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:9:30:37 น.

วางโครงเรื่องได้ชวนติดตามอ่านมากๆ

สวัสดีปีใหม่ 2554 ด้วยครับ

โดย: หลังคาดำแดง

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:10:37:10 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ รูปพลุที่ฝากมาสวยมากๆ เลยค่ะ
ขอให้พรให้มาถึงผู้ส่งแบบเท่าทวีคูณเลยนะคะ
มีความสุขมากๆ ค่ะ สดชื่น สดใส รับปีใหม่นะคะ

โดย: Sweety-around-the-world

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:16:25:40 น.

สวัสดีปีใหม่ค่า
ขอให้มีความสุขมากๆ คิดสิ่งใดก็สมปรารถนานะคะ

โดย: ธาร นาวา

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:16:47:44 น.

สวัสดีปีใหม่ 2554 ขอให้คุณวี มีสุขภาพที่ดี และสมหวังในทุกสิ่งที่มุ่งมั่นนะครับ

โดย: yyswim

วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:20:25:43 น.

สวัสดีปีใหม่นะจ้ะคุณวีจ๋า ฝนขอให้คุณวี พบเจอแ่ต่สิ่งดีๆ ทำอะไรก็ประสบความสำเร็จค่ะ จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

โดย: น้ำฝน ❤ (CeciLia_MaLee

) วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:22:17:17 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ......สวัสดีปีใหม่และ
ต้อนรับวันแรกของการทำงานวันใหม่ปีใหม่
ตลอดปีนี้ขอให้ทุกอย่างราบรื่นนะครับ

โดย: panwat

วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:8:04:20 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณวี ขอให้มีสุขภาพกายและใจที่แข็งแรง เพื่อนจะได้มีพลังเดินไปยังเป้าหมายที่ตั้งไว้ มีความสุข มีรอยยิ้มตลอดปีและตลอดไปค่ะ

โดย: เอิงเอย IP: 118.172.35.2 วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:9:29:44 น.

ทักทายสำหรับการเริ่มต้นทำงานค่ะ
และขอบคุณสำหรับพรปีใหม่นะคะ
ขอให้มีความสุขตลอดไป
เช่นเดียวกันค่ะ

โดย: ในความอ่อนไหว

วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:10:26:25 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โดย: รวมการเฉพาะกิจ

วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:11:32:06 น.

โดย: jamaica

วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:11:48:01 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ยาเอลลี่มาเทียวหานะคะ

โดย: yaeli (ฑีรฒ

) วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:16:19:18 น.

สวัสดีค่ะคุณวี แวะมาทักทายหลังปีใหม่จ้า

โดย: haiku

วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:22:03:31 น.

โดย: สาวสะตอใต้

วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:22:08:08 น.

ฝันดีนะค๊า

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:0:32:06 น.

นิชฺฌตฺติพลา ปณฺฑิตา
บัณฑิตมีความไม่เพ่งโทษของผู้อื่นเป็นกำลัง

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขด้วยเมตตาธรรมตลอดไป..นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:11:05:33 น.

รอตอนต่อไปอยู่นะคร้าบ

โดย: สมัชชาความรักแห่งชาติ

วันที่: 17 มีนาคม 2554 เวลา:20:11:10 น.

ผู้ชาย 3 ถ. ตอนที่ 3

วีกลับมาต่อนิยายเรื่องนี้อีกครั้ง
หลังจากดองเอาไว้นานทีเดียว
ตอนที่อ่าน อาจจะมีกลิ่นเค็ม ๆ บ้าง นะคะ

ตอนที่ 3…

ร่างสูง ๆ แต่ดูบอบบางที่ยืนอยู่ริมถนนท่ามกลางความขวักไขว่นั้น ช่างดูโดดเด่นสะดุดตาเหลือเกิน และเพราะความรู้สึกคุ้นตา ทำให้ชายหนุ่มที่ขับรถอยู่ต้องชะงัก เมื่อเหลือบไปเห็นเข้าโดยบังเอิญ

เขาชะลอรถช้าลง และจอดลงตรงหน้าของหญิงสาวคนนั้นพอดิบพอดี

เขากดเปิดกระจกรถ และเอียงหน้าออกมาให้ใกล้หน้าต่างมากที่สุด ก่อนที่จะตะโกนเรียก

“เกศรินทร์....”

เพียงแค่ส่งเสียงเรียกครั้งเดียว เกศรินทร์ก็หันมาตามเสียง พอเห็นว่าเป็นเฉด เธอก็กระชับกระเป๋าสะพายที่บ่าและเดินเข้ามาก้มหน้าลงคุย
“คุณเฉดจะกลับบ้านเหรอคะ”

“ใช่แล้ว กลับด้วยกันสิ”
เขาชวนง่าย ๆ

“ไม่เป็นไรค่ะ”
เธอรีบปฏิเสธ ท่าทางเกรงใจ

“ขึ้นมาเถอะ เดี๋ยวผมไปส่งที่บ้านให้เอง”
เพราะเสียงรถคันหลังเริ่มกดแตรไล่ ทำให้เกศรินทร์ตัดสินใจเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งทันที โดยไม่ปฏิเสธซ้ำ แต่ดูเหมือนสีหน้าของเธอไม่ดีนัก

คนขับทำไม่รู้ไม่ชี้ และรถคันนั้นก็แล่นออกไปทันที เหมือนกลัวว่าคนที่ก้าวขึ้นมาใหม่จะเปลี่ยนใจ เปิดประตูลงไป
“วันนี้เลิกงานเร็วหรือ เกศรินทร์”

“ค่ะ เกดลาไปทำธุระ”

“อ้าว มีธุระเหรอ ฉันนึกว่าจะกลับบ้าน”

“ก็...ธุระอยู่ที่บ้านค่ะ”
เธอยิ้มแห้ง ๆ หน้าตาไม่ค่อยสบายใจนัก

“มีอะไรหรือ”
เฉดถาม แต่เกศรินทร์เงียบกริบ

“ขอโทษนะ ฉันถามเรื่อยเปื่อย ลืมไปว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว”

“ไม่ใช่ค่ะ เกดไม่ได้คิดอย่างนั้น แต่ว่า...”

“ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องบอกก็ได้”
เขาตัดบท

เพราะความเกรงใจทำให้เกศรินทร์หลุดปากบอกออกไปจนได้
“น้องของเกดไม่สบายค่ะ”

“อ้าว งั้นเหรอ”
พูดเสร็จ เฉดก็เงียบไป

เกศรินทร์ลอบมองหน้าของเฉด ปกติเคยเห็นแต่เขาอยู่ในสภาพเหมือนกับคนใส่หน้ากาก ไม่เคยคิดว่า เขาเองก็มีอารมณ์ ความรู้สึกด้วยเหมือนกัน ด้วยการที่จู่ ๆ ก็จอดรถแวะรับเธอจากป้ายรถเมล์และพาไปส่งบ้าน

“วันนี้คุณเฉดก็กลับเร็วนะคะ..”
เธอทำลายความเงียบขึ้นมาเพื่อไม่ให้มันอึดอัดจนเกินไป

“คุณปราณไม่มีธุระจะใช้ฉันแล้ว เจ้านายบอกให้ฉันกลับก่อน คงจะไปธุระส่วนตัว...”
เขาเหลือบมองดูหน้าซื่อ ๆ ของเกศรินทร์ เธอจะตีความสิ่งที่เขากำลังจะบอกออกหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะธุระส่วนตัวของปราณปุริมมีอยู่เรื่องเดียวเท่านั้น ก็คือเรื่องของ “ผู้หญิง” นั่นเอง

เกศรินทร์ก็เป็นแค่หนึ่งในหลาย ๆ คนที่เป็น “ของเล่น” แก้เครียดของเจ้านายของเขาเท่านั้นเอง

บ้านของเกศรินทร์อยู่ในชุมชนแออัดที่สภาพไม่น่าอยู่นัก เฉดต้องจอดรถอยู่ด้านนอก และเดินเข้าไปกับเธอ ที่จริงเกศรินทร์พยายามพูดทัดทาน ออกตัวสารพัดเพื่อให้เขาไม่ตามเข้าไปด้วย แต่เฉดก็ยังเดินตามเธอเข้ามาหน้าตาเฉย

ตอนเธอเดินเข้าไปในบ้านของเธอ ก็มีเสียงทักทายเกรียวกราวจากหนุ่ม ๆ ผอมแห้งแถวนั้นหลายคน มีอยู่บ้างบางคนทำท่าจะร้องแซว แต่ก็เกรงใจท่าทางขรึม ๆ ของเฉด

“ขอโทษนะคะ คนพวกนี้ มีปากก็พูดไปเรื่อย”
หญิงสาวออกตัวอย่างเกรงใจ

เขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้ แต่ถามในสิ่งที่อยากจะรู้มากกว่า
“เกศรินทร์มีพี่น้องกี่คน”

“มีหลายคนค่ะ น้องหกคนแน่ะ เกดเป็นลูกคนโตสุดของพ่อแม่ รวมเกดแล้วก็เจ็ดคน แต่เกดกับน้องสาวมาอยู่ด้วยกันที่นี่แค่สองคน น้องสาวเกดเข้ามาเรียนน่ะค่ะ ส่วนน้องคนอื่น ๆ ยังอยู่กับพ่อแม่ที่อุดรค่ะ”

ประตูบ้านของเกศรินทร์เป็นไม้ผุ ๆ ที่ดูไม่ปลอดภัยมากนักสำหรับสาวสวยอย่างเธอ ที่อยู่ท่ามกลางจิ้งจอกในสลัมแห่งนี้ ตอนเปิดออกมาราวกับว่ามันจะหลุดติดมือออกมาด้วย

สภาพภายในบ้าน เป็นห้องโล่ง ๆ ไม่มีเฟอร์นิเจอร์มากนัก ที่มุมห้องน้องสาวของเกศรินทร์นอนซุกตัวอยู่บนที่นอนบาง ๆ มีผ้าห่มคลุมอยู่ ห้องมืด ๆ นั้น ทำให้ดูวังเวงเหมือนกำลังก้าวเข้าไปในฉากของหนังผีสักเรื่องหนึ่งมากกว่าบ้านจริง ๆ ของคนปกติทั่วไป

พอน้องสาวรู้ว่าพี่สาวเข้าบ้าน ก็พลิกตัวและลุกขึ้นนั่ง พอเห็นมีผู้ชายแปลกหน้าเดินตามเข้ามา ก็ทำหน้าแปลก ๆ
“อ้าว พี่เกดมีแขกด้วย”

“สวัสดีพี่เขาสิ กัน” เกศรินทร์บอกน้องสาว ก่อนจะหันมาบอกกับแขกผู้มาเยือนว่า “น้องของเกดค่ะ ชื่อกัน ชื่อจริงว่ากันตพร”

น้องสาวของเกศรินทร์รูปร่างผอมเกร็ง ไม่ได้สวยเหมือนพี่สาว ดูอายุไม่น่าจะเกินสิบห้าปี รูปร่างจึงยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก

กันตพรไหว้เฉด แล้วลุกขึ้นยืน ท่าทางที่ดูดีของเฉดทำให้เธอฝืนความเจ็บป่วยลุกขึ้นมาต้อนรับอย่างเกรงใจ

เฉดรับไหว้ พยายามบังคับสายตาให้มองอยู่แต่หน้าของน้องสาวของเกศรินทร์ ไม่ให้เผลอมองไปรอบ ๆ บ้านที่ทรุดโทรมนั้น
“ไม่เป็นไรกัน นอนลงเถอะ พี่แวะมาส่งพี่เกด แล้วพี่ก็จะกลับแล้ว”

“อ้าว อยู่กินข้าวกันก่อนไหมคะ เกดจะทำกับข้าวแล้ว”
เธอพูดพร้อมกับเปิดตู้เย็น ตั้งใจจะดูว่ามีอะไรเหลืออยู่พอให้เธอทำกับข้าวเลี้ยงแขกบ้าง แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่า เธอยังไม่มีแม้แต่น้ำสักแก้วมารับรองเฉด แต่ยังไม่ทันจะรินน้ำใส่แก้ว เขาก็ขัดขึ้นมาเสียก่อน

“ไม่ละ ผมเองก็มีน้องชายรอกินข้าวอยู่ที่บ้านเหมือนกัน ป่านนี้คงจะรอแล้วละ”

“นั่นสิ เพราะคุณเฉดต้องมาส่งเกด เลยทำให้กลับบ้านช้า ขอบคุณมากนะคะที่เมตตาเกด”
เกศรินทร์ไหว้เขาซ้ำ ๆ กันหลายครั้ง จนเขาต้องโบกมือห้าม

“หายเร็ว ๆ นะกัน แล้วว่าง ๆ จะมาเยี่ยมใหม่”
เขาหลุดปากออกไปโดยไม่รู้ตัว อยากจะกัดลิ้นตัวเองที่พูดออกไปอย่างนั้น

ถึงอย่างไรเกศรินทร์ก็เป็น “คน” ของปราณปุริม เขาไม่มีสิทธิ์ก้าวเข้าไปยุ่งเกี่ยว บางครั้งการที่ได้รับการเลี้ยงดูให้อยู่สุขสบาย ก็ทำให้เฉดลืมตัวอยู่เหมือนกัน ...ลืมไปว่า ที่เขาได้ดีมีสุขอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะบุญคุณข้าวแดงแกงร้อนของคุณอรวรรณโดยแท้

น่าสงสารก็แต่เกศรินทร์

หญิงสาวสู้อุตส่าห์ยอมเอาตัวเข้าแลกกับปราณปุริม แต่กลับไม่ได้ทำให้มีอะไรดีขึ้นในชีวิตของเธอเลย ทำให้เฉดพอจะเดาได้ว่า มันไม่ใช่แค่ “ตัว” ที่เธอเสียไปเท่านั้น เพราะมันหมายถึง “หัวใจ” ที่หญิงสาวเต็มใจมอบให้เจ้านายจอมเจ้าชู้ของเขาไปด้วย เธอจึงไม่ได้เรียกร้องเงินทองหรือความสะดวกสบายใด ๆ กลับคืนมาบ้างเลย

เกศรินทร์ก็เหมือนกับปลาตัวน้อย ๆ ที่ถูกตกด้วยเหยื่อที่เป็นความน่าหลงใหลของปราณปุริม พอกัดกินและถูกกระตุกขึ้นมาจากน้ำแล้ว เธอเป็นได้แค่อาหารสักมื้อหนึ่ง หรือถูกถอดออกจากเบ็ดเพื่อโยนทิ้งไป เพราะเขาอาจจะตกปลาตัวนั้นเพื่อความสนุกสนานเท่านั้นเอง

เฉดออกจากบ้านหลังนั้นด้วยความรู้สึกปวดหน่วง ๆ ในอก

เขาเคยมีชีวิตที่ไม่แตกต่างจากเกศรินทร์มากนัก เฉดอยู่กับน้องชายของเขาเพียงสองคนในบ้านผุพังที่พ่อแม่ทิ้งเอาไว้ให้ สภาพรอบ ๆ บ้านมีแต่นักเลง และขี้ยา สุดท้ายน้องชายของเขาก็หลงไปในวังวนของยาเสพติด กว่าเขาจะดึงตัวน้องชายให้พ้นจากขุมนรกนั้นได้ เฉดก็เกือบจะหมดแรงเหมือนกัน

การมาพบสภาพชีวิตของเกศรินทร์ทำให้เฉดอดจะหวนกลับไปคิดถึงชีวิตบัดซบของตัวเองอีกครั้งหนึ่งไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่เขาพยายามจะลืมมันให้หมด และเรื่องราวเหล่านั้นนั่นเองที่เป็นที่มา ซึ่งทำให้เขาต้องมาอยู่กับคุณอรวรรณ ผู้มีบุญคุณกับเขาอย่างล้นเหลือ และสุดท้ายเขาต้องกลายมาเป็นลูกน้องคนสนิทของปราณปุริมในที่สุด

ชะตาชีวิตบางทีมันก็เล่นตลกจนเขาพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเหมือนกัน

ร่างเล็ก ๆ ที่วิ่งหลุน ๆ จนเกือบจะหัวคะมำมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่กับพื้นหญ้าหน้าอาคารเรียนหน้าคณะเรียน ทำให้เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นจากตำราเรียนที่กำลังอ่านอยู่ ภาพที่เห็นทำให้เขาเกือบจะหัวเราะออกมา เพราะหัวฟู ๆ และหน้าตาเลิ่กลั่กของเด็กสาวตรงหน้า ที่ใช้คำว่า “มอมแมมเหมือนแมว” ก็คงจะไม่ผิด

“ไปทำอะไรมานะ อาณา ทำไมดูลุกลี้ลุกลนจังเลย”

“วันนี้พี่ประธานเชียร์ขอแรงไปช่วยดูแลน้อง ๆ น่ะ เราก็เลยอยู่ช่วยจนเกือบลืมเวลา ฉัตรรอเรานานไหม..”

“ไม่หรอก ก็อ่านหนังสือไปเรื่อย ๆ”

“แหม ขยันจังเลย เราอยากจะขยันเหมือนฉัตรบ้างจังเลย”
อาณามองเด็กหนุ่มอย่างชื่นชม

ฉัตรยิ้มเจื่อน ๆ ถ้าอาณารู้ว่าเขาเรียนช้าไปสองปี เธอจะยังศรัทธาเขาอยู่อย่างนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้

“แต่ที่เราบอกว่าจะไปบ้านฉัตรน่ะ สงสัยจะไปไม่ทันแล้วมั้ง วันนี้มันเย็นมากแล้วนี่”
อาณาก้มหน้าพูดเสียงเบาอย่างรู้สึกผิด ที่จริงเธอเองเป็นคนที่อยากจะไปเที่ยวบ้านของฉัตร และเขาก็ปฏิเสธหลายครั้งแล้ว แต่คราวนี้พอเขาเอ่ยชวนเธอเอง เธอกลับติดเรื่องอื่นจนทำให้ล่าช้าเสียอีก

“เอาไว้ไปคราวหน้าก็ได้ บ้านเรายังไม่หายไปไหนหรอก”

“ฉัตรเพิ่งย้ายบ้านไม่ใช่เหรอ”

“ไม่ใช่เพิ่งย้ายหรอก ก็เกือบสองปีแล้วเหมือนกันนะ พี่ชายเราเขาเก่ง หาเงินจากไหนมาก็ไม่รู้ มาซื้อบ้านหลังนี้...”
ฉัตรหลับตานึกถึงบ้านเก่า ๆ หลังเดิมที่อยู่ในสลัม ตอนกลางคืนมีแต่ยุงบินวนอยู่รอบตัว และเขาต้องดมกลิ่นยากันยุงแบบแท่งที่จุดไฟไล่ยุงจนชาชิน

“คงสวยนะ”

“ก็..น่าอยู่ดี”
บ้านทาวน์เฮ้าส์เล็ก ๆ พื้นที่แค่ยี่สิบตารางวาก็จริง แต่มันเป็นเหมือนสรวงสวรรค์เมื่อเทียบกับบ้านเช่าโทรม ๆ ที่แวดล้อมไปด้วยสังคมที่เสื่อมโทรมเสียยิ่งกว่าบ้าน และสังคมเหล่านั้นเคยทำให้ฉัตรเกือบจะกลายเป็นเศษมนุษย์ไปแล้ว

แทบไม่น่าเชื่อว่าบ้านไม้เก่า ๆ โย้เย้จวนจะพังหลังนี้ จะยังมีหลงเหลืออยู่ในกรุงเทพฯ ถ้าเป็นในย่านชุมชนแออัดอาจจะไม่ใช่เรื่องแปลก แต่บ้านหลังดังกล่าวอยู่ในย่านที่เจริญระดับหนึ่ง แต่เป็นหมู่บ้านเก่า ๆ ที่ไม่ได้เน้นความสวยงามและแข็งแรงของบ้านเรือนมากนัก เพราะกลุ่มเป้าหมายที่มาซื้อบ้านอาศัย เป็นคนที่มุ่งหวังแค่บ้านที่มีหลังคาไว้คุ้มแดดคุ้มฝนเท่านั้น

หลาย ๆ หลังมีสภาพไม่แตกต่างกันมากนัก แค่มาอยู่อาศัยได้ไม่กี่ปี รอยร้าวของบ้านก็ปรากฏให้เห็นชัด บางส่วนปริแยกอย่างน่ากลัวจะพังทลายลงมา แต่สำหรับคนที่ไม่มีเงินทองมากนัก เพราะได้นำเงินทั้งหมดมาเทไว้ให้กับราคาของบ้านไปแล้ว ก็ไม่มีหนทางจะไปหาซื้อบ้านหลังใหม่ หรือแม้แต่จะมีกำลังในการซ่อมแซมปรับปรุง

พี่ชายของฉัตรเคยบอกว่า ความภูมิใจที่เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ มันหายวับไปได้หลายปีแล้ว ทั้งที่เคยดีใจอย่างบอกไม่ถูก ที่สามารถพาน้องชายคนเดียวหลุดออกมาจากบ้านของป้าที่รายล้อมไปด้วยอบายมุขครบครันมาได้ แต่การมาพบในภายหลังว่า ที่อยู่ใหม่ก็ไม่ได้ดีขึ้นกว่าเดิมสักเท่าไร มิหนำซ้ำยังดูดเงินทั้งหมดที่เขามีอยู่ไปจนเกลี้ยง และทำให้เขากลายเป็นหนี้ธนาคารอีกยี่สิบกว่าปี ทำให้พี่ชายของฉัตรยิ่งรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรงอย่างช่วยไม่ได้

เพื่อนบ้านไม่ได้ขายยาเสพติดก็จริงอยู่ แต่ก็มีอยู่หลายคนที่ติดยา บ้านใกล้เรือนเคียงต้องคอยระมัดระวังกันเอง เพราะเผลอเมื่อไร ข้าวของก็จะหายไปเฉย ๆ บางครั้งมีเรื่องมีราวถึงตำรวจ และพอจะรู้ว่าใครเป็นคนหยิบฉวยไป แต่ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น เพราะหันไปหันมาก็คนกันเอง ถ้าทำอะไรรุนแรงลงไป ก็เหมือนกับการสร้างศัตรู สู้ยอมเสียข้าวของเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อรักษาความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้จะดีกว่า อีกอย่างก็เพื่อความปลอดภัยของชีวิตด้วย เพราะบรรดาลูกหลานขี้ยาของเพื่อนบ้านอาจจะลุกขึ้นมาทำอันตรายใครก็ได้ หากรู้สึกไม่พอใจ

สิ่งที่ไม่มีใครนึกถึงก็คือ ... แล้ววันหนึ่งฉัตรก็เป็นคนติดยาเสียเอง

เด็กหนุ่มสะบัดหัวไล่ความจำเหล่านั้นให้หลุดจากสมอง เขาไม่อยากจะจำเรื่องพวกนั้นเอาไว้ในหัวอีกต่อไปแล้ว

“แล้วบ้านเดิมล่ะ”

“อ๋อ บ้านเดิมเราเช่าเขาน่ะ ไม่ใช่บ้านของเราเอง”

“ไม่เหมือนเรานะ เราน่ะเกิดและโตมาในบ้านของเราตลอดเลย ไม่เคยย้ายไปไหน และเชื่อว่าคงจะแก่ตายอยู่ที่บ้านหลังนี้นั่นแหละ”
อาณาบอกยิ้ม ๆ

ฉัตรมองเพื่อนสาวแล้วก็ยิ้ม ข้อดีของอาณาก็คือ เธอร่าเริงอยู่ตลอดเวลา คนที่อยู่ใกล้ชิดอาณาพลอยรู้สึกสบายใจตามไปด้วย

“ไม่หรอกน่า เอาไว้อาณาแต่งงาน ก็คงจะต้องย้ายไปอยู่บ้านแฟน”

อาณาทำหน้าประหลาด ก่อนจะชี้ไปที่หน้าสีน้ำตาลของตัวเอง
“ผิวดำเป็นถ่านอย่างเราเนี่ยนะ ไม่มีใครเอาไปทำยาอะไรหรอก”

“เฮ้ย ไม่จริง สีผิวของคนไม่มีนัยสำคัญในการมีแฟนหรอก คนดำ ๆ ก็มีแฟนกันถมเถไป อีกอย่างหนึ่งอาณาก็ไม่ได้ผิวดำสักหน่อย ที่จริงแค่ผิวสีน้ำผึ้ง และก็สวยดีออก”

“อู๊ย...ขอบคุณนะฉัตร” เด็กสาวลากเสียงหน้าทะเล้น “ให้กำลังใจเรามากเลย ทำให้เรามีพลังใจ ที่จะยืนหยัดอยู่บนโลกในนี้อีกเยอะเลย”

ฉัตรหัวเราะ
“แค่นี้ก็ทำให้มีพลังแล้วเหรอ”

“ก็ใช่น่ะสิ อย่างน้อยเราก็จะได้เอาไปฝันได้บ้างว่า วันหนึ่งเราจะมีแฟนเหมือนกับคนอื่นเขา และอาจจะได้แต่งงานด้วยเหมือนกัน... มันเป็นความฝันของลูกผู้หญิงทุกคนเลยนะ ได้สวมชุดเจ้าสาวสวย ๆ ยืนอยู่ข้างเจ้าบ่าวหล่อ ๆ สักคน”
สาวน้อยทำท่าฝันอย่างเกินจริง ทำให้ฉัตรโคลงหัว เพราะความทะเล้นของเพื่อนสาว

“อายุเพิ่งเท่าไรเอง คิดไปถึงวันแต่งงานแล้วเหรอ”

“ผู้ชายคงจะไม่เหมือนกับผู้หญิงหรอกนะ ผู้ชายคงจะคิดเรื่องเรียนจบแล้ว หางานดี ๆ ทำ แต่ผู้หญิงทุกคน...เอ๊ะ หรือจะเป็นเฉพาะเราคนเดียวก็ไม่รู้นะ ผู้หญิงจะคิดว่า หาสามีดี ๆ สักคน มีลูกน่ารัก ๆ แค่นี้แหละมั้ง...ชีวิต”

“เราไม่ค่อยศรัทธาเรื่องการแต่งงานหรอก”
ฉัตรตอบเสียงเหงา ๆ

“อ้าวเหรอ ทำไมล่ะ”
อาณาถามอย่างแปลกใจ โลกของฉัตรดูมันหม่นมัวเสมอ ขัดกับใบหน้าใส ๆ เหมือนหนุ่มเกาหลีของเขาเหลือเกิน

“เราเหมือนเป็นลูกกำพร้า ทั้ง ๆ ที่ยังมีพ่อกับแม่อยู่ แต่ต่างฝ่ายต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่ เราโตมากับป้าสาวแก่ขี้บ่น รู้ไหมว่า ตอนที่พี่ชายพาเราหลุดออกมาจากบ้านหลังนั้นได้ เหมือนเราได้ขึ้นสวรรค์ไม่มีผิดเลย เราคิดว่า การแต่งงานมันเป็นเรื่องยุ่งยาก การมีครอบครัวก็คงจะไม่ต่างกัน ถ้าประคับประคองกันไปไม่ได้ แล้วมีลูก เด็ก ๆ ที่เกิดมาก็จะน่าสงสารนะ...เหมือนเรากับพี่ชายของเราไงล่ะ”

“โธ่ โธ่ คิดมากไปได้ ก็ทีเรากับพี่สาวเรา ก็ไม่ใช่ครอบครัวสมบูรณ์แบบอะไรสักหน่อย ทำไมเราไม่เห็นคิดอะไรเหมือนกับฉัตรเลย”
เด็กสาวร้อง แล้วนั่งแปะลงข้าง ๆ ฉัตรอย่างไม่มีพิธีรีตอง กระโปรงสีดำของเธอเป็นสีมอม ๆ ไม่ต่างจากหน้าตาชื้นเหงื่อของเธอสักเท่าไรนัก

“จริงเหรอ”
ฉัตรย้อนถามอย่างไม่เชื่อ ดูความร่าเริงของอาณาแล้ว เขาไม่คิดว่าเธอจะเป็นเด็ก “บ้านแตก” เหมือนที่เขาเป็น

“ฮื่อ เรากับพี่สาวเรา เป็นพี่น้องแม่เดียวกัน แต่คนละพ่อ...”
เด็กสาวตอบอย่างเปิดเผย เธอไม่เคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นปมด้อยอะไรเลยสักนิดเดียว มันคือเรื่องราวของชีวิตที่เกิดขึ้นมาแล้ว และเธอแก้ไขอะไรไม่ได้ต่างหาก

“หมายถึงว่า แม่ของอาณามีแฟนสองคนเหรอ”
เป็นเรื่องใหม่ที่ฉัตรเองก็เพิ่งรู้ เพราะอาณาไม่เคยเล่าให้เขาฟังมาก่อน

อาณาสั่นหัวจนผมกระจาย
“เปล่าหรอก มีสาม” ยังมีแก่ใจชูสามนิ้วประกอบอีกด้วย “กับแฟนคนแรกมีพี่สาวเรา แล้วแฟนคนที่สองไม่มีลูก จนมาถึงพ่อเราก็มีเราอีกคนหนึ่ง”

“ท่าทางแม่ของอาณาจะสวยนะ”
ฉัตรเดา ขณะที่ในใจกำลังอึ้งกับแฟนมากมายของแม่อาณา จริง ๆ นึกทึ่งอาณาด้วย ที่เธอไม่ได้รู้สึกนึกอับอายกับเรื่องราวของแม่เธออย่างที่ควรจะเป็น ...

สำหรับอาณาแล้ว เธอไม่ได้แคร์เรื่องพวกนี้ เพราะเด็กสาวคิดว่า ชีวิตก็สั้นแค่นี้ จะอะไรกันมากมายนัก เมื่อคนสองคนไม่ชอบพอกันมากพอก็เลิกกันไป แล้วหาแฟนใหม่ เป็นคนที่จะสามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างมีความสุข

อาณาไม่เคยนึกตำหนิแม่ตัวเองที่ผ่านการมีสามีมาแล้วถึงสามคน แต่เธอมองว่ามันเป็นลิขิตจากเบื้องบนมากกว่า หากแม่ของเธอมีสามีคนเดียวหรือสองคนแล้ว อาณาก็จะไม่ได้มาเกิดบนโลกใบนี้อย่างสิ้นเชิง

“ใช่แล้ว แม่เราสวย ขนาดตอนนี้แก่แล้วยังดูดีอยู่เลย อาจจะเป็นเพราะแม่เราเป็นช่างเสริมสวยด้วยมั้ง ก็เลยดูแลตัวเองอย่างดี..ไม่เหมือนเรา”
เด็กสาวหัวเราะ ขณะใช้มือลูบผมฟู ๆ ของตัวเองที่ยุ่งเหยิงไปหมด

“อาณาเอาอย่างแม่บ้างก็ดีนะ วัน ๆ มัวแต่ซนจนลืมสวย”
ฉัตรบอกตรง ๆ

“อืม จะว่าไปแล้วในบ้านก็มีเรานี่แหละที่ขี้เหร่สุด ที่จริงเราไม่ค่อยได้บอกใครหรอกนะ เดี๋ยวจะหาว่าเราเห่อ จะบอกว่า... พี่สาวเราเป็นนางแบบด้วย”
สุ้มเสียงอวด ๆ นั้นทำให้ฉัตรยิ้ม เขาไม่ได้เป็นคนเห่อดารา นางแบบ ก็เลยไม่ได้สนใจมากนัก ยิ่งในสมัยที่ดารา นางแบบมีมากมายผุดขึ้นมาราวกับดอกเห็ดหน้าฝน จนจำชื่อไม่หวาดไม่ไหว เขายิ่งคร้านจะรับรู้

“งั้นเป็นอันว่าวันนี้อย่าเพิ่งไปบ้านเราเลยนะ มันเย็นแล้ว กว่าจะไปกว่าจะกลับก็ค่ำมืดเปล่า ๆ”
ท่าทีไม่สนใจของฉัตร ทำให้อาณาต้องกลืนเรื่องราวของพี่สาวที่เธอแสนจะภูมิใจเก็บลงคอไว้ตามเดิม

“ก็ได้ งั้นวันหลังเราไปนะ อยากไปรู้จักบ้านของฉัตรไว้” เด็กสาวลุกขึ้นยืน แล้วใช้สองมือปัดกระโปรงวุ่นวาย ก่อนจะโบกมือให้แล้วบอกว่า “วันนี้เราไปก่อนละ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน”

ฉัตรมองตามหลังของอาณาพร้อมกับรอยยิ้ม เขานึกอยากจะลืมทุก ๆ อย่างที่ผ่านมาในชีวิตให้หมด แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ให้สดใสร่าเริงได้อย่างอาณา

...ถึงจะยาก แต่เขาก็จะพยายาม...

ภาพดอกรองเท้านารีเหลืองปราจีนสวย ๆ จาก
//www.parinorchids.com/index.php?mo=3&art=619330 ค่ะ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 4 มีนาคม 2555 เวลา:22:21:28 น.