Group Blog
 
 
มีนาคม 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
29 มีนาคม 2554
 
All Blogs
 
เรื่องที่ผ่านมา..เรื่องของเรา..ที่เราไม่ใช่คนดี..

ตอนอยู่เชียงใหม่ อยู่กับแฟนเก่า 5 ปี เค้ามีครอบครัวแล้ว และเราก้อรู้ตั้งแต่แรก แต่เราไม่ได้อยากให้เค้าเลิกกันหรอกนะ เราก้อบอกเค้าตลอดว่าเราขอเป็นแค่กิ๊ก ขอแค่มีเค้าอยู่ในชีวิตเรา และแฟนเค้าต้องรับไม่ได้อยู่แล้ว แต่เราก้ออยากให้มันดีที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้ เราเองก้อทำใจให้เค้าจากเราไปไม่ได้ แต่เราก้อบอกเค้าและแฟนเค้า ว่าเราไม่ได้ต้องการให้เค้าอย่ากัน เรายังดีใจด้วยซ้ำที่เค้ายังสนใจลูก ยังไม่ทิ้งครอบครัว ไม่ใช่ว่ามีกิ๊กแล้วไม่สนใจลูกเมียอีก
แต่มันเป็นเรื่องของใจ เราเองก้อไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้น แค่ว่าเราเข้ามาในชีวิตของคนที่มีพันธะแล้ว เท่านั้นเอง เราอ่ะผิดมากๆ แต่เราก้อเลิกไม่ได้ และยังรั้งเค้าตลอดให้มาคบกับเรา

ต่อไปจากนั้น เค้าก้อโดนแฟนบีบบังคับให้เลือก และโดนให้ย้ายออกจากบ้าน เราก้อช่วยเค้าเรื่องค่าใช้จ่าย ค่าหอ และยังจ่ายค่าให้เมียเค้าไปอีก 2แสนเจ็ดหมื่นบาท
เมียเค้าบอกว่า คิดว่าซื้อผู้ชาย คนนั้นไปเลย
แต่กับเรา เราคิดว่าเราให้เค้า มันเยอะมาก แต่ก้อคิดว่าหลังจากนั้น เราคงไม่ได้ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของทางครอบครัวเค้าอีก เหมือนชดเชยด้วย ที่เราทำลายครอบครัวเค้า
จริงๆ เราไม่มีเงินหรอกนะ แต่ตอนนั้นทางญาติขายที่ดินที่เชียงใหม่ เราก้อเลยขอเป็นคนหาคนมาซื้อ แล้วได้ค่านายหน้า ไป ประมาณนั้นแหละ พอให้เค้าไป เราเองก้อเหมือนเดิม ขายของเหมือนเดิมๆ
พออยู่กันไป เค้าดีกับเราทุกอย่าง แต่เรื่องค่ากินอยู่ มันค่อนข้างขัดๆๆ
และเราก้อยังเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้ลูกเค้าอีกด้วย

แต่ตอนนั้นเราพอขายของได้ และอีกอย่างที่เค้ายังรักลูก ยังดูแล ซื้อของให้ลูก เราก้อดีใจ และยังห่วงลูกเค้าด้วย ว่าเป็นงัยบ้าง ไปเดินห้าง ก้อยังซื้อนมกล่อง ซื้อขนม ให้ ตอนช่วงเปิดเทอม ก้อซื้อชุดนักเรียน เครื่องเขียน อุปกรณ์ที่ต้องใช้

เงินที่ให้เมียเค้าไป เค้าคงเอาไปใช้อย่างอื่นแล้วหล่ะ แต่เมื่อให้ไปแล้ว จะไปคิดให้มันได้อะไรขึ้นมา และอีกอย่าง มันก้อเป็นสิทธิ์ของเค้า ว่าเค้าจะเอาเงินไปทำอะไร เค้าได้เงินนั่นไปง่ายๆ เค้าคงเลยคิดว่าเรารวยมั้ง
คงเข้าใจไปเองว่า เรามีเงินเยอะ มาก พอที่จะรับผิดชอบออกค่าใช้จ่าย
ของลูกเค้า เค้าเพียงแต่รับผิดชอบในส่วนค่าใช้จ่าย ค่ากิน ค่าขนม ในแต่ละวันมั้ง

แค่คิดว่า เงินนั้น ตั้งเยอะ จริงๆ ถ้าจัดสรร วางแผนการใช้เงินให้ดีๆ น่าจะทำอะไรได้ตั้งเยอะ..

จากนั้น เราก้อคิดว่าจะทำอะไรดี ช่วงเศรษฐกิจแย่ จะเริ่มทำอะไรซักอย่าง ยากๆๆ นะ แต่ยังงัย ก้อต้องลอง ..ไม่ลอง ก้อไม่รู้

ก้อเลยลองไป กรุงเทพ ไปหาที่ขายของ
และได้ที่ขายของใน แฟชั่น มอลล์ ตรงข้าม เซ็นเตอร์วัน อนุสาวรีย์ชัย
ค่าเช่าเดือนละ 18000 บาท

แต่เราโง่ๆๆ อ่ะ เราไม่รู้จั กรุงเทพ และไม่รู้ว่าห้างนั้นเงียบ และเต็มไปด้วยร้านต่อผม ต่อเล็บ เท่านั้น ที่อยู่ได้

และลองหาที่ขายของเพิ่ม ในเวลาอื่น วันนึงไปเดินซอยละลายทรัพย์
เจอร้านขายเฉาก้วย ก้อเลยลองถามเค้าว่า มีที่ไหนที่ขายของ ค่าเช่าไม่แพงมาก แบบขายตอนเช้าๆ แล้วพอเสร็จจะได้เข้าร้านที่ แฟชั่นมอลล์

เค้าบอกเราว่า มีจับฉลากทุกบ่ายที่ รัชดา ซอย 4 ใต้ตึกทรู
วันนั้น เราก้อเลยรีบไปจับฉลากทันที และได้ขายบ่ายวันถัดไป
ค่าที่วันละ 50 บาท ขายเสร็จตอนบ่ายๆ จับฉลากได้ ก้อจะได้ขายในวันถัดไป เราก้อจับฉลากเกือบทุกวัน ยกเว้นวันที่ต้องไปเอาเสื้อผ้า มาลงเพิ่ม

แต่อยู่กรุงเทพ ต้องมีค่าเช่าห้องอีก เดือนละ 4000 กว่าบาท
ค่าเดินทาง ค่าใช้จ่าย กิน อยู่ ทั่วไปอีก

คิดว่า 3 เดือน วัดใจ ถ้าดูแล้วไม่ไหว กลับเชียงใหม่ดีกว่า
เพราะมันจะเป็นการเอาเงินเก็บที่ตั้งใจเก็บสะสมมาก่อนหน้านั้น
ไปจมกับตรงนี้ และเราไม่มีลูกค้าประจำ เพราะมาเริ่มตอนที่เศรษฐกิจไม่ดี และคู่แข่ง ก้อเยอะมาก เพราะมีคนอยากขายของเยอะมากๆๆ
ใครๆ ก้ออยากทำอะไรที่เป็นของตัวเองทั้งนั้น
ของที่ขายก้อจะซ้ำๆ กัน

ช่วงที่อยู่กรุงเทพ แฟนเราก้อมาอยู่ด้วยกัน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก ที่ได้อยู่ด้วยกัน และได้เฝ้าร้านด้วยกัน ทำให้เราผูกพันกับเค้ามากๆ ขึ้นอีก
แต่เราก้อรู้ว่า แบบนี้คงไม่ได้
บางที อาจจะดีกว่า ถ้าเค้ากลับไปตั้งใจหางานเฟอร์นิเจอร์ งานตกแต่งภายในเหมือนเดิม
ช่วงที่เศรษฐกิจไม่ดี ลูกค้าน้อยลง ทำให้สถานที่ต่างๆ ก้อลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น รวมทั้งลดการ ต่อเติม ปรับปรุง ซ่อมแซม renovate ต่างๆ
เพราะส่วนมาก จะรับงานโรงแรม เกสต์เฮาส์ หอพัก ร้านค้า บ้าน

วัดใจ 3 เดือน ผ่านไป...

เราก้อเลยคิดที่จะกลับเชียงใหม่ เพราะอย่างน้อย ก้อไม่ต้องมีค่าเช่าห้อง
และค่าเดินทางก้อประหยัดไปมาก เพราะไม่ต้องเดินทางไปไหนมาก
และเค้าก้อพาเราไปซื้อของใช้ในบ้าน ไปกินเหล้า ไปบ้านเพื่อน และไปทุกๆที่ ด้วยรถของเค้าเองอยู่แล้ว

บ้านที่อยู่เชียงใหม่ในตอนนั้น เราให้ทางแม่เราเป็นคนทำเรื่องซื้อบ้าน
และ เราผ่อนจ่ายให้กับทางแม่เรา ทุกๆเดือน เหมือนจ่ายเป็นค่าเช่าที่อยู่ไปในแต่ละเดือน
เราไม่ได้ซื้อบ้านเอง เพราะเคยสอบถามไปเรื่องการกู้เงิน แต่ไม่น่าได้อนุมัติ
เพราะเราไม่ได้ทำงานอะไร ที่จะมีหลักฐานทางการเงิน เพื่อไปทำเรื่องขอกู้เงินได้
เราก้อเลยรบกวนให้เป็นแบบนี้ แต่ถ้าช่วงไหนติดขัด เราก้อยังพอขอเลื่อนๆ การจ่าย ไปก่อนได้บ้าง

ค่ารถมอไซค์ของแฟน ที่เค้าผ่อนมาก่อนหน้านี้ เราก้อจ่างค่างวดจนครบ และปิดค่ารถไปเรียบร้อย อย่างน้อย จะได้ทำให้แฟนเรามีรถที่เป็นของตัวเอง โดยที่ไม่มีภาระผ่อนที่ต้องคิดเรื่องค่าใช้จ่ายในทุกๆเดือน

และเมื่อเราตัดสินใจกลับเชียงใหม่ ..เอาของทั้งหมดที่เคยขายที่กรุงเทพ
และขายไม่หมด เอามาขายในอินเตอร์เน็ต ลงประกาศขายในเน็ต ลองเปิดร้านค้ากับวีเลิฟช้อปปิ้ง แต่ก้อไม่ค่อยเวิร์ค มีร้านค้าที่ขายขอแนวเดียวกันเยอะมากๆๆ และถ้าไม่ติดใน google เช่น search หาใน google ไม่เจอ ก้อ ยากที่จะได้ขาย..

แล้ววันนึง..เราก้อรู้ตัวว่า เรานอกใจแฟน

ในตอนที่เราท้อๆๆมากๆๆ มีใครคนนึงเข้ามา..จากการที่เราไปโพสท์ลิ้งค์เพื่อขายของ ใน facebook

จากความที่แฟนเคยไม่เชื่อใจ และคิดว่าเราเล่นเน็ต เพื่อหาเพื่อน
เราจะทะเลาะกันบ่อยมาก ทั้งที่ตอนนั้น ยังไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเลย
เราจะออนไลนืทันทีที่ตื่นนอน [ถ้าไม่แฮ้งค์]

และออนไลน์ทั้งวัน เพื่อลงประกาศ รับตกแต่ง รับทำเฟอร์นิเจอร์ ให้แฟน
และลงประกาศ ขายของ เสื้อผ้า เครื่องสำอางค์
แต่ไม่มีลูกค้าเลย..ท้อมากๆๆ
กับแฟนที่ก้อไม่มีงานเข้ามา..เค้าก้อคงเครียดมากๆๆ ก้อเลยคิดมาก คิดว่าเราคงหาเพื่อนใหม่ หาแฟนใหม่

ทั้งที่เราไม่ได้ตั้งใจจะหาเพื่อน หาแฟน
เราแค่อยากสร้างอนาคตกับเค้า เราไม่แชท ไม่เล่น msn ไม่เว็บแคม
เราแค่ต้องการหาเงิน เพื่อให้ใช้ชีวิตคู่ด้วยกันต่อไป มีค่าใช้จ่ายพออยู่กินกัน และมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน ก้อพอแล้ว

เราเองก้อไม่อยากให้เกิดแบบนี้ขึ้น และเราก้อไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า วันนึงเรากับเค้า จะเดินทางมาถึงจุดจบของความสัมพันธ์ โดยที่เราเป็นฝ่ายที่นอกใจเค้า
ทั้งที่เรารักเค้ามาก ให้เค้าได้ทุกอย่าง
เค้าเองก้อเสียสละมาก ทั้งที่มีปัญหากับครอบครัว แต่เค้าก้อไม่ทิ้งเรา
เค้าขอเลิกเราตลอดเวลาที่คบกัน แต่พอเราอ้อนวอนขอร้องเค้าว่าอย่าจากเราไป เค้าก้อยังคงยอมที่จะอยู่เคียงข้างเราต่อไป..

แต่ในวันนึง..ที่เค้าขอเลิก

เค้าดูแลเราดีมากๆ เทคแคร์และห่วงใยเราทุกอย่าง
แต่หลายๆอย่าง..มันเริ่มทำให้มาถึงจุดที่ไปต่อไม่ได้..
ซึ่งทุกอย่าง เริ่มมาจาก ใจของเรา ที่เปลี่ยนไป..

..ยังงัยวันนี้ เราก้อยังคิดถึง และหวังให้เค้ามีคนที่ดีที่รัก และเข้าใจเค้า
ที่จะอยู่ดูแล และเคียงข้างเค้าตลอดไป ไม่ทำให้เค้าเสียใจ ให้เค้าต้องเจ็บ เหมือนที่เราทำกับเค้า..

ทุกวันนี้..เราคิดถึงบ้านมาก คิดถึงเชียงใหม่..แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่..
เราจะทำใจได้..

การเป็นฝ่ายจากมา..ไม่ใช่ว่าจะไม่เศร้า..
แต่เมื่อความรู้สึกมันเปลี่ยนไป..และยังดึงใครอีกคนเข้ามาเกี่ยวด้วย..
เมื่อเราไม่สามารถตัดคนที่เข้ามา ..ออกไปจากใจได้
จะช้า..จะเร็ว..เรากับเค้า..ก้อคงต้องจบ..

เรารู้ดีว่าไปต่อไม่ได้ แต่เราก้อทำใจไม่ได้ที่จะเลิกกับเค้า..
แบบบอกเลิกกันต่อหน้า เหมือนที่เค้าบอกเลิกเราบ่อยๆ

แต่เราก้อคิดว่าอยู่ไปแบบนี้ไม่ได้..มีแต่จะแย่ลง ทั้งคู่
เค้าบอกเลิก บ่อยๆ เราก้อยิ่งท้อ ว่าเค้าจะยังอยู่กับเราตลอดไปมั้ย
ทั้งที่ตอนนั้น เราเองยังไม่ได้คิดอะไรกับคนใหม่ที่เข้ามา

แต่เราเอง ไม่ได้เอาคนใหม่เข้ามาแทนที่คนเก่า
ความรู้สึกตอนนั้นมันเหมือนกับว่า เค้าก้อไม่เชื่อใจเรา
และการที่เราออนไลน์ทั้งวัน ไม่ได้หาคู่ แต่ต้องการหารายได้
เพื่อที่จะอยู่ด้วยกัน และคนเราก้อต้องมีค่าใช้จ่าย
..ถ้าไม่ทำอะไรเลย จะรอให้โอกาสเข้ามาเองหรือยังงัย..

2 เดือนผ่านไป..กับความผูกพันทางอินเตอร์เน็ต ที่เราไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเกิดขึ้นกับเรา กับความรู้สึกผูกพัน เริ่มต้นที่ความห่วงใย และให้กำลังใจ กับคนที่เราไม่เคยเห็นหน้ามา่ก่อน..

ในเวลาที่เราพยามจะตัดใจ ตัดความรู้สึกที่เรามีกับคนใหม่..
เราไม่อยากนอกใจ..
เราพยามดึงใจเรากลับมา..ให้รัเค้าคนเดียวเหมือนเดิม..
..แต่เค้ากลับขอเลิกกับเราทุกวัน..
..เค้าคงคิดว่าเราไม่รู้จักพอ..
..ทั้งที่เรารักเค้า เป็นคนแรก..และคิดเสมอว่าเค้าจะเป็นคนรักคนแรก และคนสุดท้าย ในชีวิตของเรา..

เค้ายังคงดูแลเราีเหมือนเดิม..
แต่ก้อเป็นเรื่องธรรมดา..
ที่เค้าจะเจ็บ และเสียใจ ..
..ถ้าเค้ามีคนอื่น..เราก้อต้องเป็นแบบนี้เหมือนกัน..
..แต่ถ้าเค้านอกใจ..เราจะอ้อนวอนขอให้เค้าอยู่กับเรา มากกว่าที่จะบอกเค้าว่าให้เราเลิกกัน

เค้าไม่เคยทำร้ายร่างกายเรา..ไม่เคยนอกใจเรา..
เราคิดว่าเราโชคดีมาก..
ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น..เจอแบบนี้..เราคงเจ็บตัวแล้ว..
ไม่ได้ว่าผู้ชาย..แต่หลายคน..เมื่อเจ็บใจ..ดดนนอกใจเหมือนโดนหยาม..
ก้อคงยากจะควบคุมอารมณ์..และอาจลงมือทำไป..ด้วยอารมณ์..ทั้งที่ตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจ ก้อตาม

แต่ในเวลาเดียวกันที่เราท้อๆๆ เรามีความรู้สึกว่า คนใหม่ที่เข้ามา
วันนึงที่เมืองจีน วันเกิดเค้า..เราโทรไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์
และในตอนนั้น ก้อยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะต้องจากกัน

แต่ด้วยหลายๆๆอย่าง...

ไม่ขอเอ่ยถึง..
เพราะไม่อยากเอ่ยถึงเค้า..
มันเป็นเรื่องของเรากับเค้า..ที่มากกว่าคำจะอธิบายได้

..สุดท้าย..เราก้อรู้แล้วว่า..

เราคงเดินทางจากเมืองจีน..ไปไทย..ไม่กลับเชียงใหม่

แต่ไปมาเลเซีย..

จากวันนั้น..จยถึงวันนี้..ผ่านไป 6 เดือน ที่เราอยู่กับคนใหม่

ในตอนนี้..คนรักที่มาเลเซีย คือคนรักในวันนี้ และจะเป็นคนสุดท้าย

เมื่อเรามีความรัก..เราไม่ได้คิดถึงวันหน้า..
ไม่คิดถึงวันที่จะต้องจบ..
ไม่คิดว่าจะต้องจากกัน..
ความรักของเรา..คือการได้อยู่ด้วยกัน จนวันสุดท้ายของชีวิต


เศร้ามากๆๆ แต่ยังไม่พร้อมที่จะไปเชียงใหม่..

ไม่อยากเห็นสถานที่ที่เคยไปด้วยกัน แม้มันจะผ่านไปแล้ว
และตอนนี้ เราก้อไม่ได้คิดเรื่องใช้ชีวิตคู่กับเค้าอีก ตั้งแต่วันที่เราตัดสินใจไปมาเลเซีย
เราไม่ได้คบเผื่อเลือก..และเมื่อเราเดินหน้าไปแล้ว..
เดินออกจากชีวิตของเค้าไปแล้ว..
เราก้อไม่ได้คิดจะเดินกลับไปในชีวิตเค้าอีก

เราคิดว่ามันเป็นความผูกพันมากกว่า..ที่ทำให้เศร้าทุกครั้งที่นึกถึงเค้า
และทุกเรื่องราวที่ผ่านมา

และความที่เค้าก้อเป็นคนดีมาก ไม่เคยทำให้เราเสียใจ..
ไม่เคยใช้อารมณ์..
ที่อยู่ด้วยกัน..แทบจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยทะเลาะกัน..
จะมีเรื่องที่สาหัสที่สุด ก้อคือเรื่องนี้..

ตอนนี้เรามีความสุขดีที่มาเลเซีย..แต่เราก้อยังคิดถึงบ้าน

แต่คงไม่ได้กลับไปเชียงใหม่ อีกซักพัก..จนวันนึงที่จะทำใจได้

ทุกครั้งที่มีคำถามว่า "แล้วจะมาเชียงใหม่อีกมั้ย?"
"จะมาเชียงใหม่เมื่อไหร่?" หรืออื่นๆ ที่เกี่ยวกับไปเชียงใหม่..

เราก้อยังคงคำตอบเดิมๆๆ แบบนี้..

คบกับแฟนเราก้อเลยมีแต่ไปกินเหล้ากับแฟน และรู้จักแค่เพื่อนแฟน..เลิกกันแล้ว..ถ้ากลับเชียงใหม่ก้อไม่รู้จะไปเท่วไหน..เดินทางยังงัย..รถเคยซื้อดาวน์ไว้ผ่อนได้เดือนเดวเอง..ก้อขาย..เพราะดาวน์ไว้ ไม่ได้อยู่นั่นแล้วไม่ผ่อนดีกว่า..ตอนนั้นอยู่กับเค้า เราก้อผ่อนบ้าน..พอเลิกกัน ก้อเลยต้องขายบ้าน..ไปเชียงใหม่ก้อต้องแบบเหมือนนักท่องเท่วอ่ะ..ต้องคิดหาที่พักอีก เรื่องเดินทางไปไหนมาไหนอีก..และก้อยังรู้สึกผิดๆๆ ที่นอกใจอ้ายเปิ้น..ก้อเลยยังบ่ได้ปิ๊กเจียงใหม่.เศร้ามากๆๆเลยก้อเลยหาแอ้ดเพื่อนๆ จากเชียงใหม่..คิดถึงบ้าน..จะได้เห็นที่เที่ยวเห็นว่าคนอื่นๆไปสนุกกัน..ถึงเราไม่รู้จักกัน แต่เราก้อชอบดูรูปสวยๆ และไปคอมเม้นท์

..เรื่องราวหลายๆๆอย่าง..หวังว่าคนที่ได้อ่าน..คงจะได้รับรู้ว่า
จริงๆแล้ว ความรัก มีหลายๆอย่าง มากกว่า แค่คำว่ารัก และเข้าใจ..


Create Date : 29 มีนาคม 2554
Last Update : 29 มีนาคม 2554 23:12:51 น. 1 comments
Counter : 583 Pageviews.

 
ในวันนี้..เรามีความสุขมากกับความรักระหว่างเราและแฟนคนสุดท้าย..ตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อเค้าและอนาคตของเราทั้งสองคนที่จะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป..
กับแฟคนแรกนั้น..ได้แค่อยู่ในความทรงจำดีๆที่มีร่วมกัน แต่ในความเป็นจริง หากยื้อต่อไปก้อไม่มีอะไรดีขึ้น..เมื่อเรามีคนใหม่ และเลือกที่จะคบคนใหม่..เราก้อจะดีกับคนที่เราได้เลือกแล้ว และคิดเสมอว่า เค้าคือคนรักคนสุดท้าย


โดย: แกงโฮ๊ะ (sodacawaii ) วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:2:00:08 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

sodacawaii
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add sodacawaii's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.