|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Cruise ship accident-วิบัติเรือสำราญ เกือบล่มแทบเอาชีพไม่รอด Live from Florida , USA reported by S
Cruise ship accident-วิบัติเรือสำราญ เกือบล่มแทบเอาชีพไม่รอด Live from Florida , USA reported by Somratchana,crew on board
วันนี้เรือมาถึง ท่าเรือของอเมริกา Port Caneveral ซึ่งอยู่รัฐฟลอริด้า ใกล้กับ Orlando ทางตอนเหนือของ Miami Tampa
ผมทำงานรอบเช้า เข้าหกโมงถึงสิบเอ็ดโมง บริการห้องอาหารบุฟเฟต์ หน้าที่ของผมคือบริการเสิร์ฟชา กาแฟ หรือแอร์ตอหลี น้ำผลไม้ ซึ่งจะมีรถเข็ญ ๆ ไปตามโต๊ะ
คอยถามลูกค้า รับชากาแฟ หรือน้ำผลไม้
หลังเลิกงานจึงรีบออกไปโทรศัพท์ถึงคุณแม่ที่เมืองไทย เพราะโทรบนบกเสียงจะชัดและไม่ดีเลย์ ตามประสาสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำอย่างเรา...
เป็นจ๊ะไดพ่อง หล้าสบายดีก่อ มีอะหยั๋งถึงได้โทรมาหาแม่บ่อย หว่างนี้ ...(เป็นอย่างไรบ้าง ชายเล็กสบายดีมั้ย ทำไมโทรมาหาแม่บ่อยจังพักนี้) เสียงทักทายของแม่ยังอบอุ่นเสมอ ด้วยวัยเจ็ดสิบ ฟังทีไรก็เป็นสุขแบบอิ่มอุ่นทุกที...
บ่อ มีอะหยั๋ง อะแม่ โทรมาถามว่าตังค์ส่งมาได้ฮับหรือยัง แม่สบายดีก่อคั๊บ (ไม่มีอะไรหรอกครับแม่ แค่โทรมาถามว่าเงินที่ส่งมาได้รับหรือยัง แล้วแม่สบายดีมั้ยครับ )
สักพักสายก็ตัด อย่างไม่รู้สาเหตุ ผมเดินกลับมาทานข้าว ที่เรือ เพราะท่าเรือนี้ ค่อนข้างจะไกลจากเมือง ซึ่งผู้โดยสารส่วนมากจะ ซื้อทัวร์ไปเที่ยว KENNEDY SPACE หรือ NASA สถานที่ปล่อยยานอวกาศ อันเป็นแหลม ที่อยู่ติดทะเล ไม่มีอาคารบ้านเรือนมากนัก สถานที่แห่งนี้จึงเต็มไปด้วยสัตว์ป่า หลากหลายชนิด
ตามตารางเรือจะออกจากท่าเรือบ่ายสอง เพื่อมุ่งหน้าไป นิวยอร์ก ซึ่งต้องใช้เวลาหนึ่งวัน จากรัฐฟลอริด้า ไปนิวยอร์ก
ผมนอนหลับกลางวันก่อนทำงานรอบตอนเย็น บ่ายสามต้น ๆ ผมสะดุ้งตื่นมา เปิดม่านที่นอนดู ว่าเวลากี่โมงแล้วเพราะตั้งนาฬิกาไว้ไม่ยอมปลุกซักที ไม่เกินห้านาที เรือได้โคลง เอียงอย่างมาก ผมนอนอยู่เตียงชั้นบนด้วยสภาพเปลือยล้อนจ้อน เพราะอยู่ห้องคนเดียว เพื่อนร่วมห้องทำงานรอบกลางวัน
แรงโน้มถ่วงทำให้ผมกระเด็นตกลงมาข้างล่าง ได้แผลถลอกนิดหน่อย สักพักเรือยิ่งเอียงมากกว่าเดิม เรื่อย ๆ ทำให้ผมไปติดอยู่ประตูห้อง ขวดน้ำอัดลม น้ำดื่ม ล้มระเนระนาด เก้าอี้ไหลจะมาทับผม จึงถีบออกได้ทัน
ladies and gentlemen please stay where you areeeeeeee
.. เสียงประกาศของกัปตันสั่นเครือ อย่างมาก ยิ่งทำให้ตอนนั้นผมรู้สึกกลัวยิ่งกว่าเดิม
จะรอดป่าววะเนี่ย เกิดอะไรอีกแล้ว เหมือนคราวก่อนตอนอยู่เท็กซัส ไม่มีผิดเลยอะ ต่างกันตรงที่คราวนั้นผมทำงานที่ห้องอาหาร แต่ตอนนี้ผมยังสลึมสลือ นึกว่าละเมอ ด้วยสภาพล้อนจ้อน เพราะเป็นคนที่นอนหลับแล้วจะไม่ใส่อะไร ปลดปล่อยให้หลุดพ้นพันธนาการ พอระลึกสติได้จึงหากางเกงมาใส่เพราะความคิดแรกที่คิดคือ สภาพศพ จะล้อนจ้อนหรือเปล่าเนี่ย.... ปลงอย่างหาที่ติไม่ได้ ก็แหม...คนพึ่งนอนตื่นมาด้วยความบังเอิญ เจอแบบนี้ใครจะคิดอะไรได้มากมายนัก
สักพักเพื่อนมาเคาะ ที่ห้องถามไถ่ ต่างคนต่างกลัว
เอ้ย มล... นึกออกแล้วให้ตายสิ เมื่อคืนเราพึ่งฝัน ว่า เรือได้เกิดอุบัติเหตุ ทำให้โอมต้องนั่งเครื่องบินไปอีกท่าเรือหนึ่ง ...ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นลางสังหรณ์ได้แม่นขนาดนี้
พูดแล้วยังขนลุกซู่ โดยไม่รู้ตัว... ผมสนทนากับเพื่อน
โอมต้องมีองค์แน่เลย รู้อะไร ล่วงหน้า หลายครั้งแล้วหนิ ใช่ปะ เพื่อนเชื่อเรื่องพรรค์นี้ เป็นทุนเดิม เพราะผมเคยเล่าให้เค้าฟังว่าผมฝันแม่น มั่ก ๆ บางเหตุการณ์ยังกับเคยเห็นก่อนเกิดเหตุการณ์จริง ซะงั้นหละ...
เสียงประกาศ ทีมกู้ภัย ดังเป็นระยะ ๆ และแล้วจึงได้ยินเสียงประกาศ PAX ASSISTANT หรือคนช่วยเหลือผู้โดยสารให้ไปประจำฐาน ซึ่งเป็นหน้าที่ผม จึงขึ้นไป เห็นสภาพหน้าห้อง Medical Center หรือห้องพยาบาล (ไม่ใช่ห้องพญา บาน(ไม่รู้โรย) ..) ผู้โดยสารรและลูกเรือได้รับบาดเจ็บกันระนาว ผมไปห้องอาหารเห็นถ้วยจาน แก้ว โต๊ะ ระเกะ ระกะ แตกจนนับไม่ถ้วน พนักงานส่วนหนึ่งที่เสิร์ฟน้ำชาตอนบ่าย ช่วยกันเก็บเคลียร์ของอย่างขมีขมัน ..
หลังจากนั้นผมจึงกลับมาห้อง เพราะจำนวนคนไปช่วยผู้โดยสารมีเยอะแล้ว เสียงโทรศัพท์ดังเป็นระยะ ๆ สลับกับเสียงประกาศจากกัปตัน และ passengers service ผมล้มตัวลงนอนอย่างหมดความรู้สึก และชาชินกับสิ่งที่ไม่คาดฝันกับเหตุการณ์เลวร้ายอย่างนี้
ห้าโมงคือเวลาทำงาน อาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดสูทสีดำไปทำงาน ห้องอาหารหนึ่งหน้องปิดเพราะเต็มไปด้วยผู้โดยสารนั่งรอปฐมพยาบาล
พนักงานส่วนหนึ่งต้องไปช่วยห้องอื่น ผมทำหน้าที่ส่งผู้โดยสารจากอีกห้องอาหารหนึ่งไปยังอีกห้องหนึ่ง...
ภาพทั้งหลายไม่ได้เห็นอะไรมากมายนัก แต่ได้ยินเสียงเล่าและบอกต่อจากเพื่อนที่อยู่แต่ละมุมของเรือ ว่าความเสียหายนับไม่ถ้วน
กัปตันได้ตัดสินใจหันเรือกลับมา ยังท่าเรือเดิม ซึ่งออกไปได้7 ไมล์ แล้ว พอกลับมารถพยาบาล เฮลิคอปเตอร์ และรถฉุกเฉินจอดรออย่างนับไม่ถ้วน
เสียงของทาง passengers service ประกาศว่าครูซนี้ ฟรี ไม่เสียตังค์ รวมฟรีค่าตั๋วเครื่องบินให้ผู้โดยสารทุกท่าน และมีความจำเป็นต้องให้ผู้โดยสารกลับบ้านก่อนกำหนด
สำนักข่าว CNN (ไม่ใช่สำนักข่าวเห็นสองเอ็น นะครับ-ซีเอ็นเอ็น) รายงานทันด่วน หลังจากเกิดเหตุการณ์ได้ไม่ถึงสิบห้านาที ผู้โดยสารบางท่านบอกว่า ข่าวที่นิวยอร์กรายงานทางเว็บไซด์ เรียบร้อยแล้ว
ส่วนพนักงานลูกเรือไทยทุกคนสบายดี มีรายหนึ่งได้รับบาดเจ็บโต๊ะหินอ่อน ที่เอเทรี่ยม ล้มทับใส่ ลูกเรือชาวอินเดียกุ๊ก ได้รับบาดเจ็บสาหัสในครัว ผู้โดยสารเสียชีวิตหนึ่งศพ ผู้บาดเจ็บนับไม่ถ้วน
ผู้โดยสารบางคนว่ายน้ำที่สระน้ำชั้น 15 บนสุดของเรือ กระเด็นออกจากสระน้ำ ยังกะปลาพยูนเกยตื้น น้ำครึ่งสระทะลักไหลท่วม ห้องอาหาร ฉากในหนังเรื่องโพไซดอนและไททานิค ยังคงติดตาอยู่เสมอ...
เสียงกัปตันประกาศถึงสาเหตุล่าสุดคือ คอมพิวเตอร์ควบคุมการทำงานของเรือทำงานผิดพลาด...
คืนนี้ที่ห้องอาหาร จึงเสิร์ฟ ฟรีเครื่องดื่ม ไม่อั้น ส่วนผู้โดยสารเริ่มทะยอยกลับบ้าน .....
ห้องอาหารหลายห้อง ปิดอย่างไม่รู้กำหนดการเปิดทำการได้เมื่อไหร่ ไม่รู้เรือจะไปถึงนิวยอร์กเมื่อไหร่
ผมไม่ได้รับรายงานอะไรมากมายไปกว่านี้ เพื่อนร่วมงานชาวต่างชาติหลายคนที่เคยทำงานด้วยกันเมื่อเรือเก่าปีที่แล้วที่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า... อีกแล้วครับท่าน
ชีวิตวันนี้ วันหน้าจะเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ สิ่งที่รู้วันนี้คือจะทำดีที่สุด ก็พอ...
พิมพ์ครั้งล่าสุดเมื่อ วันที่ 18 เดือน ก ค 2549 ๐๐/๐๐/๐๐ ๐๐:๐๐ น. ตีหนึ่งของวันที่ 18 July 2006 ด้วยสัตย์และความจริงขอรับรองว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจริง ...
วันที่สอง มากกว่ายี่สิบสี่ชั่วโมงหลังจากเกิดเหตุการณ์ ... อุบัติเหตุเครื่องจักรกลทำงานผิดพลาดของเรือยักษ์เรือสำราญ ....รวม 19 เพลงที่ชอบฟังก่อนนอน...
การรายงานข่าวผ่านทางซีเอ็นเอ็นออกเป็นระยะ ๆ วิเคราะห์ถึงสถาณการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น
สิ่งที่ได้มาจากข่าวข้อมูลบางอย่าง ทางสำนักข่าวรายงานมาว่า แต่ละปีกว่า 10 ล้านคนที่ท่องล่องนาวาไปกับเรือสำราญ แต่อุบัติเหตุที่พบมากที่สุดคือไฟไหม้ และจากสถิติ สามปีที่ผ่านมา มีผู้คนสูญหายจากเรือสำราญ 28 ราย และที่ค้นพบได้แค่ 5 ราย
เมื่อไม่กี่ปีมานี้ ผู้โดยสารเล่าให้ฟังว่า มีชายวัยกลางคน คนหนึ่งตัดสินใจฆ่าตัวตายด้วยการโดดลงเรือ ตายคาที่ ต่อหน้าลูกชายวัยสิบกว่าขวบและลูกสาว อายุน้อยกว่าสิบปี ในสภาพที่มึนเมา เพราะทะเลาะกับเมีย และเสียการพนันจากคาสิโนบนเรือหรู เรือสำราญ สำเริง....
เมื่อวานที่เรือกลับมาท่าเรือหลังจากเกิดเหตุการณ์ ได้มีเฮลิคอปเตอร์บินมาโฉบเฉี่ยวทำข่าว บนดาดฟ้าของเรือ พร้อมกับได้ภาพจากผู้โดยสารส่งให้ (ดังที่ผมแนบมาด้วย ซึ่งได้จากการถ่ายจากทีวี ที่ซีเอ็นเอ็นรายงาน) และอีกหลายสำนักข่าว แม้กระทั่งวันนี้ผมทำงานเช้า และกลางวันก็เห็นรถหลายคัน ที่ติดสัญญาณพร้อมรายงานข่าวสดจากสถานที่
ผู้โดยสารบางท่านติดต่อโทรรายงานข่าว ตอนนี้ผมก็ยังอยู่บนเรือสำราญ รอที่จะออกจากเรือเพื่อบินกลับนิวยอร์ก เสียงของผู้โดยสารที่รายงานข่าวผ่านทางมือถือให้ซีเอ็นเอ็น
รายงานตัวเลข 94 รายได้รับบาดเจ็บ สองรายอาการหนัก ซึ่งได้ถูกส่งพยาบาลที่บนบกแล้ว ยังไม่รู้ชะตากรรม มีผู้โดยสารบางท่านที่พึ่งผ่าตัดมาใหม่ ๆ พอเจอเหตุการณ์นี้ ใส้ทะลักออกมาอย่างเห็นได้ชัด
ซึ่งทางบริษัทเรือสำราญ ได้ยินดีรับผิดชอบให้เที่ยวฟรี และจ่ายตั๋วเครื่องบินฟรีพร้อมโรงแรมที่พักทุกอย่าง แม้กระทั่งค่าโทรศัพท์ และอินเตอร์เน็ต (ซึ่งปกติค่าชั่วโมงเน็ตชั่วโมงละ 20 ดอลล่าห์) พร้อมสวัสดิการต่างๆ มากมาย
ในส่วนของลูกเรือ ทางบริษัทได้จัด จิตแพทย์ พร้อมบำบัด สองท่าน เพราะพนักงานบางคนยังอยู่ในสภาพช้อก ถ้าหากใครพร้อมจะกลับบ้านก็จะจัดส่งกลับ
เมื่อวานพี่ ยอมตายแล้ว คิดว่าคงไม่รอด รีบหยิบปากกา มาเขียนข้อความไว้ให้ลูกชาย ว่าพ่อรักลูกมากแค่ไหน คำสนทนาของพี่ชายคนหนึ่งที่เป็นบาร์ ที่ทำงานอยู่บนสระน้ำของเรือ
ผมกระโดดออกมาจากบาร์ ใกล้เตาอบ อย่างไม่คิดชีวิต ยิ่งกว่าสตั้นแมน พื้นที่กระโดดลงเป็นหินอ่อน พกช้ำดำเขียว และกระจก คริสตัลจากโคมไฟ ห้องเอเทรี่ยมของเรือ หล่นใส่ลูกค้าหลายคนเลือด ไหลซิบกันเยอะเลย เสียงบอกกล่าวของพนักงานบาร์
คุณสามารถติดตามอ่านข่าวจากซีเอ็นเอ็น ภาคภาษาอังกฤษได้ ตามที่ผมแนบมานี้ .........
ความคิดเห็นโดยส่วนตัวแล้ว จากประสบการณ์ คราวนี้ร้ายแรงกว่าคราวที่แล้ว แต่ก็คงจะชินกับ ความฝันความจริงและสิ่งที่เกิดขึ้น ผมว่าคนเราจะตายอยู่ที่ไหนก็ตาย ถ้าหากจะต้องตายในหน้าที่และหน้าที่ที่เราทำนั้นได้ช่วยให้คนที่เรารักเค้ามีความสุข ก็คงไม่เป็นไร จะอยู่หรือไป มีค่าเท่ากัน
วันนี้มีโอกาสได้อยู่บนโลกนี้ คิดฝันอยากทำอะไร อยากบอกรักใครก็จะรีบทำ เพราะไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะมีโอกาสได้ทำอะไร ๆ ที่ตั้งใจไว้หรือไม่
ก่อนนอนขอฟังเพลงโปรดที่เตรียมไว้ และชอบเปิดก่อนนอนทุกคืน จนเผลอหลับไปแล้วนาฬิกาที่ตั้งไว้ของเครื่องเสียงก็ปิดตามเวลาที่กำหนดเป็นกิจวัตรประจำวัน...
Live and Learn ของบอย โกสิยพงษ์ คุณกมลา ร้อง เพราะชีวิตอยู่ที่เรียนรู้อยู่ที่ยอมรับมัน และอยากอยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฟัน เอ้ย...สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
ต้องสู้ เจิน เจิน ฟังแล้วฮึด ดีมีแรงสู้ได้เยอะเลยครับ..
ใคร บอย แค่อยากจะมีใครสักคนที่ผูกพัน เป็นเพื่อนกัน
รางวัลแต่คนช่างฝัน ภูสมิง เวอร์ชั่นเก่ามั่ก ๆ ครับ เพลงนี้ชอบทุกเวอร์ชั่น
ส่วนเกิน -อรวีย์ เธอร้องเพลงนี้ได้เพราะมาก เพลงนี้คุณยายชอบ ฟังตั้งแต่อดีต จึงคิดถึงคุณยายเสมอ ชีวิตจริง บางครั้งก็เหมือนเป็นส่วนเกิน ชอบรักคนมีเจ้าของ อิอิ
คุณหมอคะ ของคุณป้า ผ่องศรีหรือเปล่าไม่รู้ ฟังแล้ว ขำ ทุกที... สนุกดีเพื่อนเอาเพลงนี้ให้ ...ชอบตรง อยากให้หมอตรวจให้ถึงใจ...
ทรายกับทะเล -นันทิดา ชีวิตต้องท่องล่องนาวา ทรายกับทะเลจึงอยู่คู่กันเสมอ
รักไม่เปลี่ยนแปลง ติ๊ก ชิโร่ ซึ้งได้จิต คิดได้ไง เน๊อะ... แต่ทำไมใจมันไม่ตามใจ..
รักแท้แค่ครั้งเดียว อินคา ชีวิตจริง ๆ แล้วอยากมีรักแท้แค่ครั้งเดียว แต่พูดยากครับ... หาเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอเลย
อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน ทาทา บางอารมย์ ก็ไม่อยากเลือก ก็เลยคิดว่าเลือกแล้วนะ ถึงได้สองคน ... โลภ-มาก ลาภมักหาย ดังที่เค้าบอกหละ
รักเธอไม่มีวันหยุด อ้อน เกวลิน ถ้าได้รักใครสักคนละก้อ.. ลืมวันหยุดได้เลยเหมือนกับการทำงานที่เรือสำราญ ก็หาได้มีวันหยุดไม่
ครึ่งหนึ่งของชีวิต แอม สาวลักษณ์ ชีวิตที่เหลือคือต้องทำให้ดี ต่อสู้ต่อไป
ยิ่งกว่าเสียใจ พั้นซ์ คนรักกันไม่น่าจะทำได้ลง ความซื่อตรงไม่มีบ้างเลยหรือไร เคยครับ เคยอกหัก และโดนหักอก พกช้ำดำเขียว เรื่องมันนานมาแล้ว อิ อิ......
เพียงอยู่ในวงแขนคุณ วิยะดา นานมากแล้ว เพลงนี้ .. แต่รักแบบอบอุ่น
แต่ปางก่อน รนชัย และอิ๋ว โคตรเก่า แต่ชอบครับ รักคลาสสิคแต่ไหนแต่ไร
กลับมายืนที่เดิม ติ๊นา ชีวิตที่ต้องไปเรือ่ย ๆ แค่อยากกลับไปยืนที่เดิมตามใจต้องการ อีกสักครั้ง
แสงจันทร์ มาลีฮวนน่า หรือเปล่าไม่แน่ใจ ชอบมาก แสงจันทร์กระจ่างส่องนำทางสัญจร คิดถึงนางฟ้าอรชร ป่านนี้คงนอนหลับแล้วหรือยัง....
เพลงสากลของ วง Cranberry ชื่อเพลงอะไรไม่รู้ ชอบมากแต่ไม่รู้ชื่อเพลง..
ฤดูที่แตกต่าง บอย ฟังแล้วให้รู้ว่าโลกนี้มีสองด้านเสมอ ให้ปลงไว้บ้างนะ
ถ้าใครชอบเพลงมากกว่าห้าเพลงที่ผมกล่าวมาเรามีเรื่องเม้าท์กันเยอะเลยหละครับ....
จะปลอบดวงใจให้เธอหายร้าวราน จะเป็นสะพานให้เธอเดินไปแน่นอน.....
ขอบคุณสำหรับการติดตาม และอุตสาห์เสียเวลาอ่าน แค่คุณชอบหนึ่งประโยคที่ผมเขียนมา แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วหละครับ เพราะผมไม่หวังให้คนทั่วไทยได้อ่าน แค่คุณคนเดียวก็พอละมั้ง ..
วันนี้รอบเสิร์ฟดินเนอร์ไม่ได้ทำงานจึงมีเวลาว่างหลังจากไป ร่วมทานข้าวกับเพื่อนคนไทยเป็นกลุ่ม เม้าท์แตกแหลกราน ร่วมสานฝัน วันเม้าท์ได้โล่ห์ ....
อยู่เป็นเพื่อนกัน ..รักนะ แต่ไม่แสดงออกครับ...
168 ล้านบาท ประมาณค่าความเสียหาย จากอุบัติเหตุเรือสำราญ ที่อเมริกา.. ผมและเพื่อนร่วมงานทั้งไทยและเทศเกือบตาย เอ้ออออ...
วันที่ 20 July 2006 วันที่สามหลังจากเกิดอุบัติเหตุเรือสำราญ
วันนี้ผมทำงานเสิร์ฟลูกค้าที่ยังรอไฟล์ท เพื่อบินกลับบ้าน ทำงานสองชั่วโมงครึ่งแล้ว พัก จึงได้มีโอกาสโทรศัพท์หาคุณแม่ และพี่สาว ที่เชียงราย รวมทั้งโทรคุยกับเพื่อนคนสนิท ช่วง หวาด ผวา จนต้องระบาย คราวนี้มีความกล้าที่จะบอกความจริงกับคนที่ผมรักมากขึ้น เพราะเคยคิดว่าไม่อยากบอกให้แม่รู้ เดี๋ยวท่านจะเป็นห่วงมากกว่าเดิม ไม่ได้ตั้งใจจะบอกท่านหรอก แต่แม่ยกหูโทรศัพท์สายพ่วงในห้องนอนฟัง
เสิร์ฟอาหารเช้า ลูกค้าเจ้าประจำ มานั่งที่โต๊ะ ได้สนทนาแลกเปลี่ยน เรื่องราวต่าง ๆ Mr.Jones ผู้ซึ่งรักการท่องเที่ยวเรือสำราญ เป็นชีวิตจิตใจ ปีหนึ่งเที่ยวเรือสำราญนับบ่อยครั้ง สิ้นปีนี้จะเดินทางเที่ยวเอเชียและรอบโลก เป็นเวลา 64 วัน (อยู่เรือ ตั้งนาน สามเดือน เอาเงินที่ไหนมาเยอะแยะ เหลือกินเหลือใช้ เป็นได้จากการสันนิษฐาน) ก่อนจากกัน เค้าโอบกอดผมอย่างเป็นห่วง เพราะที่ผ่านมาดูแลหลานสาว เค้าอย่างดี น้อง Julia เดินทางมาเที่ยวกับตาและยายกันสามคน น่ารักมาก...
ตอนบ่ายทำงานสองชั่วโมง เตรียมแจกันดอกไม้ในห้องอาหาร หลังจากนั้นจึงหยุดทำงาน พักผ่อนทานข้าวเย็น แล้วไปดูโชว์ ชุดใหม่ของบริษัทของทางนักร้องและแดนเซอร์ของเรือ ชื่อโชว์ ว่า What a swell party การแสดงโชว์คืนนี้ ดีเลิศประเสิร์ฐศรี ไม่แพ้ บรอดเวย์ ดัง ๆ ในนิวยอร์กหรอกครับ แสงสีเสียงพร้อม เป็นการแสดงครั้งแรก หลังจากฝึกซ้อมกันเป็นเวลานาน
วันนี้ผู้โดยสารออกจากเรือหมดแล้ว เรือมุ่งหน้าไปนิวยอร์ก พร้อมกับผู้เชี่ยวชาญการขับเรือ ผู้บังคับ ช่าง Coast guards
หลังจากดูโชว์ ไปแวะเที่ยวบาร์พนักงาน ที่ชั้นแปดหัวเรือ หลังจากนั้นจึงกลับมาที่ห้องนอน เริ่มเปิดคอม ทีวี ฟังเพลงในเวลาเดียวกันกับวัน เวลาที่จำกัด ถึงแม้ว่าพรุ่งนี้จะเริ่มงาน สายเกือบเที่ยงก็ตาม
เรือก็ยังโคลงเสียงตีคลื่น กระทบฝาเรือดังเป็นระยะ ๆ จนชาชินกับความรู้สึกในวันนี้
สวัสดีครับ คุณโอม คนเจียงฮาย...
เป็นอย่างไรบ้างครับกับชีวิตต่างแดน ผมอ่านเรื่องของคุณแล้ว สนุก น่าอิจฉาครับ เนี่ย...ผมกำลังคิดอยากเขียนสารคดีเรื่องคุณ น่าสนใจดี
ขออนุญาตหยิบเอาข้อความของนักเขียนท่านหนึ่งที่ส่งเมล์มาติดต่อผม หลายคนคงอาจจะไม่ได้สัมผัสอย่างแท้จริงว่า รสชาติของชีวิตลูกเรือไทย ในต่างแดนเป็นอย่างไรบ้าง
เมล์นี้จึงได้รับการติดต่อมาจาก คุณ ภู เชียงดาว ที่อยากนำเสนอเรื่องราวของชาวเรือ แรงงานไทยในต่างแดน ที่ต้องรอนแรม ท่องล่องนาวา
ใครเคยได้ดูหนังเรื่อง โพไซดอนบ้าง หรือไททานิค คงพอจะเห็นภาพได้มากขึ้น เพราะบางครั้งแค่เล่าเรื่องราวอาจจะทำให้นึกภาพไม่ออก
วันนี้ว่างงานจึงลอง บวกลบคูณหาร คร่าว ๆ ว่า จำนวนผู้โดยสาร 3000 คน ราคาปานกลาง เริ่มต้นที่ 1400 us dollar / 9 days ถ้าหากห้องสวีท ราคาคนละ 3000 เหรียญ คูณด้วยจำนวนผู้โดยสาร เงินตัวเลขที่ได้คร่าว ๆ ประมาณ 168,000,000 ล้านบาทไทย แค่ครูซ เก้าวัน เงินจำนวนนี้ สูญไปในพริบตา ยังไม่รวมค่า ตั๋วเครื่องบิน ค่าโรงแรม ที่ต้องจ่ายให้ผู้โดยสาร ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์อย่างนี้ รายได้ก็เท่าตัว ยังไม่รวมค่าเครื่องดื่ม เงินหมุนเวียนสะพรัด... อย่าคิดมากนะ คณิตคิดที่ไร (สำหรับผม) ปวดหัวทุกที...
น้องสาว ชื่อพร โทรศัพท์มาคุยด้วย ตั้งนานเรื่องเหตุการณ์ระทึกขวัญ ครั้งนี้เพราะเราสองคนเคย เจอสถาณการณ์แบบนี้ด้วยกันเมื่อเรือลำก่อน ปีที่แล้วที่เท็กซัสมาแล้ว แต่คราวนี้หลายเสียงบอกว่าแย่ยิ่งกว่าปีที่แล้ว การสนทนาทำให้เรารู้มากขึ้น เป็นการแลกเปลี่ยนทัศนวิสัย และไอเดียจากต่างความรู้สึก..
ตีหนึ่งแล้วง่วงนอน อยากหลับตา นอนหลับไหลในกลีบเมฆ ให้เกลียวคลื่นกระทบข้างฝา แล้วหลับตานอนฝันดี คราวนี้จะไม่ฝันร้ายทำลายใจ ทำลายใครอีกแล้ว วันวานคือสิ่งที่ผ่านมา จะขออยู่กับกาลเวลาในปัจจุบัน ไม่ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นก็ให้มันเกิด และจะไม่กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิด
กั๋ว ล้ำ จั่งต๋าย อายล้ำจั่ง ต๊าว (กลัวมากเกินไปก็อาจตายก่อน เขินอายมากเกินไปก็อาจเดินไม่มั่นคง ทำให้ล้มได้) หนึ่งคำคมที่แม่สอนมาแต่ไร
Bye now ลาก่อนสำหรับค่ำคื่นนี้ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกัน thanks for staying with me ciao for now
วันว่างกลางทะเล มุ่งหน้าสู่นิวยอร์ก ... มีเรื่องเม้าท์ คนโดนโกง ต้องอ่านเรื่องนี้ เมามันตามประสา ขอให้ระบาย ..
ผมตื่นนอน10.30 เพราะเมื่อคืนนอนดึก เกือบตีสอง ไปทานข้าวแล้วทำงาน ทำความสะอาดเก้าอี้ ที่ห้องอาหาร (คุยกันซะส่วนมาก เพราะไม่มีอะไรทำ พนักงานตั้งเยอะ) ทำงานสองชั่วโมง บ่ายสองลงมา ดูหนัง ฟังเพลงที่ห้อง เพื่อนกลุ่มคนไทยหลายคนสนทนาปัญหา บ้านเมือง เรื่องเม้าท์ เล่าควันหลงจาก เรือเกือบจะจม รายงานล่าสุด จากเพื่อนที่โทรกลับเมืองไทย ทราบว่า หนังสือพิมพ์รายวัน เล่มหนึ่ง ลงข่าวสั้น ๆ ว่าเกิดอุบัติเหตุเรือสำราญ เกือบจม ...
กลับมาห้องเรือก็ยังโคลง เอียงนิดหน่อยตามปกติ ที่ล่องผ่านทะเลแปซิฟิค มุ่งหน้าสู่มหานครนิวยอร์ก
ผมได้รับเมล์จากเพื่อน ที่อยู่นิวยอร์ก ส่งเมล์มาสอบถาม เป็นห่วง เป็นยัย เพราะนัดเพื่อนว่าจะเจอกัน
พรุ่งนี้ไม่ต้องทำงาน เข้างานอีกที ห้าโมงเย็นเลย คงมีเวลาออกไป สัมผัสโลกภายนอก ต่อเน็ต ส่งเมล์ การโพส ข้อความทั้งหลาย ที่เขียนไดอารี่ ก็ถูกส่ง ผ่านทางเมล์ ณ วันนี้หละครับ...
คืนนี้มีโปรแกรมไปดูหนัง บนชั้นดาดฟ้า Movie under the star ทำให้นึกถึงบรรยากาศหนังกลางแปลง บ้านนอก ที่ล้อมด้วย ผ้ากระสอบ สมัยเป็นเด็ก ไปดูหนังทีไร ต้องเตรียม หมวก เสื้อกันหนาวไปด้วยเพราะ น้ำค้าง กลางคืน ตกใส่หัว ทำให้เป็นหวัดได้ เป็นคนกระหม่อมบางหนะครับ เส้นผมน้อย
ความรู้สึกนี้ เกิดขึ้น ณ วันที่ได้มาใช้ชีวิตลอยล่อง ท่องทะเล ถึงต่างแดน ห่างไกลกันเกินครึ่งฟ้า แม่จะรู้บ้างไหมหนอ ว่า ลูกชายของแม่ ที่เลี้ยงมาจากบ้านป่า บ้านเขา ต้องมานอนดูหนังกลางทะเลภายใต้แสงจันทร์ แสงดาว
เมื่อตอนเป็นเด็ก ทุกครั้งที่มีหนังมาฉายที่โรงเรียนและวัด จะตื่นเต้น จนออกนอกหน้า เข้าใจว่า บ้านบนดอย บ่อมีแสงสี นาน ๆ ที ทำตามใจสุข หน่อยเหอะ...
ความรู้สึกอยากกลับไปเป็นเด็ก เข้ามาอย่างไม่รู้ตัว บางวัน บางคืนก็นึกเสมอว่า เป็นเด็กก็ไร้เดียงสาดี ไม่ต้องปวดหัว กับเรื่องราว ความวุ่นวาย มากมายนัก มีอะไรก็ฟ้องแม่ บอกพ่อ แค่นี้ทุกอย่างก็จะดี มีทางออกเสมอ
แม้การทำธุระกิจ หรือแม้แต่เรื่องส่วนตัวบางอย่างอาจจะไม่ได้ดั่งใจ กับความหลากหลาย และแตกต่าง ด้อยประสบการ เป็นลูกโซ่ คนโง่ ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด
ผมเคยทำธุระกิจ อย่างหนึ่ง ที่ต้องถูกโกงอย่างเห็นได้ชัด (ขอไม่บอกว่าธุรกิจอะไร บอกไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกครับ) แต่ก็ทำอะไร มากไม่ได้เพราะไม่มีเวลา ว่าง แต่ละปีอยู่เมืองไทยไม่ถึงสามเดือน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า จะยอมอะไรง่าย ๆ ซะที่ไหนหละครับ ถ้านับเป็นตัวเลขเงินก็ถือว่า มากเหมือนกัน สหายคนสนิท หลายคนหลายกลุ่ม มีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยที่จะฟ้องร้อง ขึ้นโรงขึ้นศาล
ผมถือว่ามันอาจเป็นกรรมเก่า ชาติที่แล้วคงเป็นหนี้ เค้ามั้ง เค้าถึงได้มาเอาคืนชาตินี้
หรือถ้าไม่ ขอให้ทุกอย่างเท่าไหร่เท่ากัน หากเค้าโกงผมขอให้ ชาตินี้เค้าได้รับกรรมตามสนอง อย่างเห็นได้ชัด ไม่ต้องถึงกับเผาพริก เผาเกลือหรอกครับ เพราะผมมั่นใจว่า ใครทำอะไรไว้ก็จะได้รับกรรมนั้น (เชื่อเรื่องเวรเรือ่งกรรมซะมาก)
ไม่ได้คิดว่าตัวเอง วิเศษ วิโศ โอ้อวดอะไร แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมา อย่าว่าเล่นของเลยละกัน แค่เงินสองพันบาท ที่มีเพื่อนคนหนึ่งยืมไปสมัยเรียนหนังสือ เงินส่วนนี้ สู้มาด้วยลำแข้งของตัวเอง เห็นเพื่อนลำบากจึงให้ยืม พอเพื่อนมีแล้ว ไม่ยอมมาคืนประโยคหนึ่งที่บอกว่า ไม่เป็นไรหรอก ถ้าคิดว่าเงินแค่นี้เอาไปแล้วเป็นสุขก็ทำไปเหอะ และขอสาปแช่งว่า วันใดที่แก ตกอับ จนตรอกเมื่อไหร่ ขอให้นึกถึงหน้ากรูเข้าไว้ จบข่าว
วันนั้นกำลังทำงานที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่งที่สุขุมวิท ได้รับโทรศัพท์ เสียงคำอ้อนวอน ขอร้องให้ถอนคำสาป เพราะชีวิตเค้าตกต่ำที่สุด ได้โปรดเถิด อะไรเทือกนั้น
อีกเหตุการณ์หนึ่ง ที่ทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน ก่อนจากกันได้ตั้งสัจจะ บอกไปว่า หากกรูไม่ผิด ขอให้มึงรับผลเคราะห์นี้ที่ทำกับกรู วันใดที่ชีวิตของมึงบัดซบ ล้มเหลวให้นึกถึงหน้ากรูคนแรกละกัน เวลาผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ ได้รับรายงานจากเพื่อนว่า คู่ศัตรูของผม ได้ถูกไล่ออกจากงาน เรียบร้อยโรงเรียนจีนไปแล้ว แต่ความรู้สึกของผมบอกกับตัวเองเสมอว่า ใครทำอะไรก็ได้กรรมนั้น
แม่เคยบอกผมว่า เมื่อครั้นที่แม่อยู่คนเดียว แม่หม้ายวัยหกสิบกว่า(ตอนนั้น) (เค้าว่าแม่หม้ายและคนท้องสาปแช่งอะไรได้ผลนักแล เออ..จริงป่าวแฮะ) ได้จ้างรถดั้มมาถมดินที่บ้าน ไม่รู้จำนวนเท่าไหร่ ถามก็ไม่ตอบให้ชัดเจน ด้วยความที่แม่ทำอะไรไม่ได้ จึงได้แต่เอ่ยปากบอกว่า ถ้าหากเค้าโกงเราขอให้ มีอันเป็นไป
แค่ข้ามคืนเดียว เจ้าของธุรกิจนี้โดนตำรวจจับ ถูกปรับจนยับเยิน ไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่
ผมรู้ว่าตามหลักศาสนา กรรมคือการไม่จองเวรซึ่งกันและกัน แต่บางครั้งความดันทุรัง และความไม่เป็นธรรมก็อยากจะเรียกร้องความเป็นธรรม เค้าคงเห็นเราเป็นคนโง่ที่ยอมเป็นเหยื่อของคนฉลาดอย่างเค้า
ผมยังไม่ได้เล่าให้แม่ฟังเรื่องนี้ ใครเห็นด้วยว่าควรจะ เผาพริกเผาเกลือแทนการฟ้องศาล แล้วผลกรรมนั้นคงจะได้เห็นในเร็ววันนี้
ใครเห็นด้วยหรือไม่ บอกกันบ้างนะครับ...
เงินแค่นี้ไม่ได้ทำให้ผมยากจนหรือรวยขึ้นได้ในเร็ววันทันตาเห็น สวรรค์มีตา นรกมีปัญญาที่จะเลือกคนไปอยู่ ขอให้ชดใช้กรรมเท่าตัว
อยากจะบอกตรงๆ ว่าเวรกรรมมีจริง ใครไม่เชื่อผมไม่ได้อ้อนวอน หรือขอร้องให้เชื่อแต่สำหรับผม เลือกที่จะทำกรรมดี ต่อเป็นทุนให้ชีวิต ก่อนที่จะสายเกินไป ต้องชดใช้ความทุกข์ทนทรมานเท่าไหร่เท่ากัน ในภพนี้หรือชาติหน้าทันตาเห็น............
Thanks for reading . Have a nice day !
Copyright@Somratchana Moonsai 2006
Parents strongly cautioned
Dear all my friends and my passengers,
As you know that last few days ago The Crown Princess had accident .
I really like to mail you that I am now okay .There is nothings to worry .
You can check the news from CNN as I attach.
I will mail you when I get a chance next time .
Hope all is well and I am looking forwards to seeing all soon.
Thank you so very much for everythings.
Best Regards,
Moonsai
PICS FROM CNN
Cruise ship lurches to side, injuring dozens
Wednesday, July 19, 2006; Posted: 12:05 p.m. EDT (16:05 GMT)
Medical workers carry off passengers of the ship on stretchers.
Save on All Your Calls with Vonage
Save 50% on your bill with Vonage unlimited local/long distance -...
//www.vonage.com Bad Credit Refinance
Up to 4 quotes with 1 form. Serious refinance inquiries only please.
//www.nextag.com Feed a Child - Help Many
A $30 donation gives $240 in food. Feed starving children and families.
//www.worldvision.org
More Useful Links
Distance Learning
Sporting Goods
Electronics
WATCH Browse/Search
Passengers rocked as ship rolls (:59)
YOUR E-MAIL ALERTS
Carnival Corporation
Tourism
or Create Your Own
Manage Alerts | What Is This? PORT CANAVERAL, Florida (AP) -- A steering problem caused a new cruise ship to roll abruptly Tuesday, throwing passengers and crew to the deck and injuring dozens, including two critically, officials said.
One passenger said seawater flooded several upper decks of the Crown Princess, forcing water from a swimming pool "like a mini-tsunami," and breaking windows and furniture.
The vessel, with about 3,100 passengers and 1,200 crew, had just departed Port Canaveral on Florida's east coast en route to New York when it listed badly to its left side, said Coast Guard spokesman Petty Officer James Judge. He said the ship reported problems with its steering apparatus.
The ship then righted itself before returning to port, where the Coast Guard said all passengers and crew had been accounted for.
Besides an adult and a child who were critically hurt, 12 people were seriously hurt and about 70 had lesser injuries, said Cape Canaveral Fire Rescue Capt. Jim Watson.
Thirty-three people were taken to hospitals, he said. Most had bruises and minor back and neck injures.
Tom Daus, 32, was sunbathing on the ship's upper deck when the ship began to list.
"It became very disastrous because ... tables, glasses, lounge chairs went flying," he told The Associated Press in a cell phone interview. "I was just holding on for dear life onto the banister of the ship."
Daus, of New York City, said several of the upper decks were flooded and the elevators were inoperable. Gym equipment flipped over, TVs fell off their shelves and shattered glass was strewn across the deck, he said.
"The water came gushing out of the pool like a mini-tsunami," he said. "It was really scary. People who were in the pool were shoved out."
Daus said most of the injured he saw were senior citizens being taken out on wheelchairs or stretchers. The remaining passengers were mostly calm, despite the chaos, he said.
Bonnie Storie, 50, of Rochester, New York, was traveling with her husband and teenage son. "It felt like (the ship) was going to fall over," she said. "It was shocking."
Chris Broadbent, a 33-year-old honeymooner from New York City, said Tuesday night's movie on the ship was supposed to be "Titanic."
Stan Payne, CEO of the Canaveral Port Authority, said the cruise line wanted passengers to wait until other lodging could be arranged, but were free to leave the vessel if they wanted. He said the ship would remain in port for several days.
Princess Cruises, one of 12 brands operated by Miami-based Carnival Corp., said it was investigating the cause of the incident.
Before leaving Port Canaveral, the ship has just completed a nine-day Western Caribbean cruise, she said. The 113,000-ton ship began sailing a month ago and was making its fourth voyage.
"We deeply regret this incident, and are doing everything we can to make our passengers as comfortable as possible under these difficult circumstances," company spokeswoman Julie Benson said.
Martha Stewart christened the Crown Princess last month before it embarked on its maiden voyage to the Caribbean from its home terminal in the New York borough of Brooklyn.
Copyright 2006 The Associated Press. All rights reserved.This material may not be published, broadcast, rewritten, or redistributed.
 
one more news from cnn
Dozens injured when cruise ship tips
Wednesday, July 19, 2006; Posted: 1:31 a.m. EDT (05:31 GMT)
Medical workers carry off passengers on stretchers who were injured when a cruise ship listed violently.
Save on All Your Calls with Vonage
Save 50% on your bill with Vonage unlimited local/long distance -...
//www.vonage.com Bad Credit Refinance
Up to 4 quotes with 1 form. Serious refinance inquiries only please.
//www.nextag.com Feed a Child - Help Many
A $30 donation gives $240 in food. Feed starving children and families.
//www.worldvision.org
More Useful Links
Discount Travel
Notebook Computers
Online Book Stores
WATCH Browse/Search
Passengers rocked as ship rolls (:59)
YOUR E-MAIL ALERTS
New York
Florida
Caribbean Area
Accidents (General)
or Create Your Own
Manage Alerts | What Is This? MIAMI, Florida (CNN) -- A cruise ship listed sharply off Port Canaveral, Florida, injuring at least 93 passengers, 16 of them seriously, according to the Cape Canaveral Fire Department.
Two victims were airlifted to local hospitals, according to paramedics that the Coast Guard transported to the ship as it returned to port. Ten ambulances, three helicopters, four buses and mass-casualty trailers were on hand as the vessel arrived at the port. (Watch as the injured are taken off the cruise ship -- :59)
Rosalyn Postel, spokeswoman for port, said some passengers suffered broken bones, but she did not know the extent of other injuries. Princess Cruise Lines, which operates the Crown Princess, said in a statement that there were "numerous reports" of cuts, bruises and fractures.
The New York-bound ship developed a problem with its rudder, causing it to take a "heavy roll," listing hard to one side about two hours after its departure from Port Canaveral, the Coast Guard said.
Passenger Carol O'Connell told a Miami, Florida, television station that she saw flooding, overturned tables and broken glass everywhere, according to The Associated Press.
"There were people running for life jackets, and then afterward a lot of people hugging and crying, people looking for children," O'Connell told WTVJ-TV by phone. "The captain sounded so terrified, which led to my feeling of more panic."
Princess Cruise Lines said in a statement that the incident occurred at about 3:40 p.m. ET
"The ship is safe and seaworthy, and we are currently investigating the cause of the list," the statement said. "We are currently assessing the full extent of passenger injuries and have returned the ship to Port Canaveral to transfer the more seriously affected passengers to a medical facility ashore."
The statement also said that while the cause of the problem was unknown, "the watertight integrity of the ship has not been compromised, and it is safe for passengers to remain onboard while the ship is alongside in Port Canaveral."
The Crown Princess was on a nine-day Western Caribbean excursion out of New York, having made stops at Grand Turk, Ocho Rios, on Jamaica, and Grand Cayman Island. Port Canaveral was its last port of call before returning to New York.
CNN's Rich Phillips and Susan Candiotti contributed to this report.
| Create Date : 22 กรกฎาคม 2549 |
| Last Update : 23 กรกฎาคม 2549 0:01:57 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 1018 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Ohm USA (sochana9  ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:29:52 น. |
|
|
|
| โดย: from Ohm in New York today IP: 72.43.97.151 วันที่: 22 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:13:35 น. |
|
|
|
| โดย: ohm in NYC (sochana9 ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:05:16 น. |
|
|
|
| โดย: สมรัชนะ (sochana9 ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:08:50 น. |
|
|
|
| โดย: ภู IP: 202.5.87.134 วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:41:00 น. |
|
|
|
| โดย: โอม จากนิวยอร์ก (sochana9 ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:1:03:49 น. |
|
|
|
| โดย: FaRaWaYGiRL วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:51:30 น. |
|
|
|
| โดย: สุจินต์ IP: 61.7.160.13 วันที่: 24 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:08:11 น. |
|
|
|
| โดย: นันทพร IP: 203.188.55.72 วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:45:55 น. |
|
|
|
| โดย: แดดร่มลมโชย วันที่: 30 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:32:08 น. |
|
|
|
| โดย: BOONRIEN WAITER IP: 203.209.121.177 วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:10:54:55 น. |
|
|
|
| โดย: Ohm USA (sochana9 ) วันที่: 3 สิงหาคม 2549 เวลา:22:41:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
thanks for visiting my Blog !!!! OHM Somratchana
ใครสามารถหาเองนะครับ...
ขอบคุณ สำหรับความเป็นห่วงเป็นใยจากทุกคน...
คนดีผีคุ้มเค้าบอก หรือว่า ผีคุ้มผี หรือเปล่า อิอิ (อารมย์ดีเหมียนนนนเดิม ครับผม)
ขอบคุณเพื่อน ๆ จากทุกมุมโลก ที่เมล์มาถาม ไม่ได้ตอบเป็นการส่วนตัวอย่าว่ากันนะ ....แต่ได้รับทุกเมล์ ....
แม้กระทั่งผู้โดยสาร ที่อยู่นิวยอร์ก ติดต่อจะสัมภาษณ์ ออกรายการวิทยุ ...
thanks for all your mails about the cruise ship accident last few days ago.
I will contact you guys asap.
moonsai somratchana