ค้างคืนที่นี่สองคืน
เมื่อคืนหลังจากตะบี้ตะบันเสิร์ฟเสร็จ ก็ออกไปเที่ยวในเมือง Mestre นั่งรถเมล์ประจำทางไปกับเพื่อนร่วมงานสองคน ชาวโปรตุเกส ซึี่งเพื่อนคนนี้พูดได้ห้าภาษา และสนิทกันมาก แม้ฝนจะปรอยแต่หาได้เป็นอุปสรรคไม่
ที่สำคัญ เป็น "บุญหลง" ไม่ได้ไปหลายเดือน จึงนั่งรถผิดสาย ไปสิ้นสุดสายปลายทางที่ สนามบินเวนิซ มาร์ค โคโปโล นั่งรถเที่ยวเล่น หนึี่งชั่วโมงกว่าจะไปถึงที่คลับได้ เสียเวลาหนึี่งชั่วโมง
แต่คลับปิดตีสอง
กลับถึงห้อง(แคบ ๆ ) ที่เรือสำราญ (หรู) ตีสองครึี่ง
พักผ่อนกายา ต้องตื่นตีห้ากว่าๆ เพื่อทำงานหกโมงเช้า เพราะเป็นวันเปลี่ยนถ่ายผู้โดยสารวันนี้
งานตอนเช้าของผมคือเป็นเลขา ฯ ดูแลเรื่องเอกสารต่าง ๆ
ตัวเลข ข้อมูล ต้องเป๊ะ ปกติจะเป็นคนไม่ดื่มกาแฟ แต่ส่วนมากจะดื่มชา
ดังนั้น ต้องมีอยู่เสมอคือ "สติ" อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับงาน อยู่กับมัน ..หุหุ
งานคืองาน เที่ยวคือเที่ยว … เพราะเรารู้ว่าเราเต็มที่กับชีวิต
แต่ดีที่ผมเป็นคนไม่ดื่มแอลกอฮอล์ จึงควบคุมตัวเองได้ตลอด


วันนี้ เลิกงานเก้าโมงเช้า ทานอาหารเช้าแล้วก็นอนเลย
ตื่นไปทำงานอีกทีบ่ายโมงครึ่ง
ซึี่งอยู่กับหัวหน้าใหญ่ ที่ดูแลเรื่องโต๊ะ การจองห้องอาหารของผู้โดยสาร
ใครจะนั่งกับใคร ย้ายไปโต๊ะไหน หัวหน้าจัดให้ ..
โอมก็ต้องยืนช่วย หากต้องย้ายนั่น นี่ โน่น ก็เข้าคอมเปลี่ยนข้อมูล

โชคดีที่หัวหน้าท่านเป็นคนใจดี ชาวอิตาลี่
ซึ่งท่านได้ติดต่อผมตั้งแต่ตอนพักรอ้นที่เมืองไทย
บอกให้ลูกน้องเก่าผมติดต่ออยากให้ผมเป็นเลขาฯ
ซึ่งเมื่อก่อนเรือลำอื่นเคยแต่เป็น พนักงานรับจองห้องอาหาร นั่งรับโทรศัพท์ โอเปอเรเตอร์
ซึ่งก็คล้ายวัน แต่งานเลขาฯจะละเอียดอ่อนกว่า
เมื่อก่อนเป็นชายชาวโปแลนด์ ทำหน้าที่นี้ หลังจากนั้นเป็นหญิงสาวจากโรมาเนีย
ตอนนี้สาวงามอายุน้อยจากแอฟริกาใต้ ซึ่งเธอกำลังจะกลับไปพักร้อน ผมจึงต้องเรียนรู้งาน
และรับหน้าที่นี้ต่อไป ท้าทายมว๊ากกกกกกก เป๊ะ …(หายง่วงเลยกรู)

เมื่อวานพักไม่กี่ชั่วโมง ด้วยความคิดถึง "เวนิส"จึงออกไปเดินเล่นกลางวัน ชั่วโมงกว่า ๆ
แต่ทนพิษบาดแผลไม่ไหว เอ้ยไม่ใช่ ทนความหนาว พอไหว แต่ฝนปรอย ๆ นี่ดิ
มันเปียก แฉะ แต่ที่มั่นมากกว่านั้นคือ ใส่กางเกงขาสั้น หมวกเฟอร์จากรัสเซีย
ผ้าพันคอจากไทยแลนด์ แป๋น มว๊ากกกก มีแต่คนมองเป็นแถวๆ
นึกขำในใจ ทำไงได้เกิดราศีมั่น ไม่แคร์สื่อ จ๊ากกก
ฟังเพลงเพราะ ๆ เดินกินลม ชม วิว ที่เวนิส สุขมว๊ากกก โดยที่ไม่ต้องมีเงิน หรือ ปัจจัยอื่นมาเกี่ยวข้อง เพราะผมเชื่อเสมอว่า "ความสุขของคนเรา บางทีมันเป็นแค่สิ่งเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่มากทางจิตที่เราสัมผัสได้ "

ขอบคุณเพลงประกอบหลาย ๆ เพลงทั้งไทย และสากล
on the floor , เรามีเรา , รักไม่ต้องการเวลา , สุชาติ ชวางกูร และอื่ นๆ อีกมากมาย


ตอนนี้กำลังทานอาหารไทยที่ห้อง


มาม่ารถแกงเขียวหวาน แซ่บจังฮู้ ลำแต้ ๆ ค๊าบบบ

ได้โทรคุยกับแม่ และพี่สาว รวมทังัวเล็ก ๆ ทั้องสองคน
แม่สามวันดี สี่วันไข้ เธอบอกว่าเป็นธรรมดาของโรคผู้สูงวัย
แต่โชคดีที่มีพี่สาวดูแลเธออยู่ใกล้ ๆ จึงสบายใจในความรักและห่วงใย ที่พี่มีต่อแม่ไม่แพ้กับเรา

"ขออู้กับน้าหน่อย" เสียงของหลานสาวตัวเล็กแทรกได้ยินห่าง ๆ จึงได้คุยกับเธอทั้งสองคน ตัวเล็กบอกว่า "จะไปรับน้ามั้ย"
แม่เธอจึงบอกว่า "น้าไปคราวนี้นานกว่าจะกลับมา ยังไม่ได้ไปรับนะ" เธอจึงเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้น้าฟังเหมือนผู้ใหญ่เลย อยากให้น้าดูแม่ดวนแต่งหน้างาม ส่วนพี่สาววัยห้าขวบน้องธันย่าก็บอกว่า กำลังทำการบ้าน

แม้จะอยู่ห่างไกลกันคนละขั้วโลก แต่ความรักและห่วงใย อยู่ใกล้แค่เอื้อม ผมพูดไปหลับตาจินตนาการถึงบ้านที่เคยกินอยู่
คิดถึงเหลือเกิน แต่ก็ต้องเข้มแข็ง และอดทน ต่อสู้กับชีวิตในทุกวัน ...

ตอนบ่ายไม่กี่ชั่วโมงวันนี้ ส่งผู้โดยสารดูโต๊ะที่พวกเขานั่ง
พวกเขาถามว่าผมมาจากไหน
"มาจากเมืองไทยครับ"
"เคยไปเมื่อสี่สิบปีที่แล้ว ตอนสมัยภูเก็ต ไม่มีรีสอร์ท มีแต่บังกะโล คิดถึงภูเก็ตเหมือนกัน"

ในใจอยากจะบอกว่า .. ผมก็โคตรคิดถึงเลยล่ะครับ ..

พักหนึ่งชั่วโมง ตอนนี้สี่โมง ต้น ๆ
จะไปทำงานเสิร์ฟห้าโมงเย็น
ลูกน้องชาวโปแลนด์ หญิงสาว ที่แกร่งเช่นชายฉกรรจ์

คืนนี้ที่เวนิส ปรับเปลี่ยนเวลาหนึี่งชั่วโมง
ไปเที่ยวไหนดี... ตามไปด้วยกันปะครับ

โอม สมรัชนะ
Live 2 nights and 3 days in Venice ,Italy

ปล. ไม่ได้ออนไลน์ทางมือถือ
ไลน์ หรือ ข้อความหลาย ๆ ข้อความไม่ได้ตอบกลับอย่าว่ากันนะคับ

Watch my Interview on TV by KCTV in Thailand , last vacation .
Click the link below .
Thanks for watching .
comments to moonsai2000@yahoo.com
LINE : ohm999
by ชัญญานุช ไลฟ์สไตล์ บาย เคซีทีวี
ให้สัมภาษณ์โดย โอม สมรัชนะ มูลสาย ลูกเรือไทยต่างแดน
พร้อมเสิร์ฟแล้วคับ

https://www.youtube.com/watch?v=OkbK_OwY7a4&feature=colike