เดินสายกลาง..ไม่อ้างว้าง..ไม่วุ่นวาย
Group Blog
 
<<
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
4 เมษายน 2553
 
All Blogs
 
งานแรกที่ขั้วโลก(2)

ชีวิตสาวโรงงานที่นอร์เวย์..แสนสนุกแต่ไม่สบาย

จะว่าไปแล้ว แม้อาชีพสาวโรงงานปลาซัลมอนรมควันที่เราได้เข้าไปทำ จะไม่จำเป็นต้องใช้ความรู้ หรือเก่งภาษาก็ได้ แต่ก็ใช่ว่าจะเข้าทำได้ง่ายๆเสมอไป เพราะเท่าที่เห็นเวลาโรงงานต้องการคนงานเพิ่ม เขาก็มักจะถามไถ่จากคนวงในก่อนเป็นอันดับแรก ว่าใครมีญาติหรือมีเพื่อนที่สนใจทำจะทำงานบ้างให้ชวนมาทำ ถ้าหากเราไม่รู้จักกับพี่คนไทยก็คงไม่ได้ทำ ถือว่าเป็นจังหวะเหมาะเคราะห์ดีละกันเนาะ

หากมองผิวเผินเราจะคิดว่างานในแต่ละวันที่โรงงานมันก็จะเหมือนๆกันทุกวัน ซ้ำๆซากๆจำเจ เพื่อนร่วมงานก็หน้าเดิมๆ แต่แท้จริงในมันไม่ใช่ซะทีเดียว เพราะในแต่ละวันมันมักจะมีสิ่งใหม่ๆเกิดขึ้นเสมอ เราเองหลังจากได้เรียนรู้และสัมผัสงานแพ็คปลาซัลมอนรมควันไประยะหนึ่งแล้ว เราก็เริ่มชอบและรู้สึกสนุกกับงาน แม้ว่างานจะค่อนข้างหนัก ต้องทำงานในห้องที่เย็นเยือก และต้องเร่งตัวเองตลอดเวลา (เพราะเราทำงานอืดอาดมาก มัวแต่เงอะๆงะๆ ประดิษฐ์ประดอยอยู่นั่นแล้ว เลยไม่คล่องอย่างคนอื่นเขาซักกะที) แถมเนื้อตัว+เสื้อผ้าจะเหม็นหึ่งไปด้วยกลิ่นคาวปลาทุกวันก็ตามที (พระเอกของเราบ่นประจำแต่เราก็ไม่เบื่อ เพราะเราได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ พร้อมกับได้ปรับปรุงฝีมือตัวเองทุกวี่วันนั่นเอง



ตอนนั้นชีวิตประจำวันของเรา เข้างานเช้า 6 โมงครึ่ง ทำให้ต้องตื่นแต่ตีสี่ตีห้าทุกวัน ทำไมต้องตื่นไวปานนั้นรึ? ก็เพราะต้องหุงข้าว+เตรียมห่อไปกินที่โรงงานน่ะสิ (ก็กินขนมปังแล้วมันไม่อยู่ท้องนี่) จากนั้นก็ต้องจัดการธุระส่วนตัว ล้างหน้า+แปรงฟัน เข้าห้องน้ำห้องท่าให้เสร็จเรียบร้อย ขณะที่พวกฝรั่งพอตื่นมา เขาก็แหกขี้ตาไปทำงานกันเลย หน้าไม่ล้าง ฟันไม่แปรง ไปจัดการธุระส่วนตัวที่ทำงานรวดเดียว จะตดเสียงดัง จะอึเหม็นแค่ไหน เขาก็ไม่แคร์ใครทั้งสิ้น กึ๋ย..ไม่เอาด้วยหรอก

บ้านเราอยู่ห่างจากโรงงานปลาราว 10 กม. ซึ่งปกติก็จะมีรถบัสโดยสารบริการตลอดทุกชั่วโมง แต่เราอาศัยนั่งไปกับพี่คนไทยคนที่ชวนเราเข้ามาทำงานนี้นั่นเอง ทั้งขาไปและขากลับ เพราะบ้านเราอยู่ไม่ไกลจากพี่เขา โดยเราช่วยจ่ายค่าน้ำมันให้พี่เขาทุกๆเย็นวันศุกร์ ก็ถือว่าโอเคมากๆน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า



ส่วนบรรยากาศกับเพื่อนร่วมงานที่โรงงานนั้น ส่วนมากคนต่างชาติจะทำงาน100% เต็มคือทำ 5 วันตามปกติ ขณะที่ผู้หญิงนอร์เวย์ส่วนมากจะทำ 80% บ้าง 60% บ้าง หรือ 40% ก็มี คนที่ทำ 100% จะมีไม่กี่คน เราจึงเห็นหน้าค่าตาเพื่อนร่วมงานที่เป็นคนนอร์สค์สับเปลี่ยนหน้ากันไปในแต่ละวัน แต่โดยรวมๆแล้วคนนอร์เวย์ ส่วนใหญ่นิสัยดี ทำงานเงียบๆ เรียบร้อย มีระบบระเบียบ ไม่ค่อยคุยจุกจิก ไม่จู้จี้ และมีน้ำใจ แต่ก็มีอยู่บ้างแค่คนหรือสองคนเท่านั้นที่นิสัยแตกต่างจากคนอื่น ที่ชอบคุยเสียงดัง บลาๆๆตลอดเวลา บางครั้งก็เป็นปัญหาต่องานเพราะถึงเวลาเปลี่ยนจุดทำงานก็เปลี่ยนไม่ได้ เพราะเจ้าตัวมัวแต่คุย

ส่วนเพื่อนคนไทย ปีที่เราเข้าไปทำในโรงงาน มีคนไทยทำงานอยู่ทั้งหมด 9 คน มีพี่อาวุโส 2 คน นอกนั้นก็รุ่นๆไล่เลี่ยกัน 25-30กว่าๆ แต่ก็ไม่ถูกกันอยู่หลายคน แบ่งเป็น3ฝัก3ฝ่ายเลย ตอนนั้นเราเป็นคนใหม่แม้ไม่ได้มีเรื่องกับใคร และไม่ได้สังกัดฝ่ายใด แต่เวลามีการพูดจาประชดประชันหรือกลั่นแกล้งกัน เราก็มักจะโดนหางเลขไปด้วยเสมอ ไม่มากก็น้อย แต่เราก็เฉย ไม่โต้ตอบ เพราะเรารักสงบ ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น หลังๆเขาก็เลิกแกล้งไปเอง นิสัยนี้ถือเป็นผลดีต่อตัวเราเอง ทำให้เราไม่มีศัตรูที่ถาวร หรือจากศัตรูก็หันมาเป็นมิตรกับเราแทน

โดยรวมๆแล้ว จากประสบการณ์ที่ได้ทำงานกับเพื่อนคนไทยที่โรงงานนี้ เราชอบและชื่นชมเพื่อนคนไทยทุกคนตรงที่เป็นคนขยันขันแข็ง หนักเอาเบาสู้ มีความรับผิดชอบสุดๆ แม้จะตัวเล็กกว่าฝรั่งมากมายนัก แต่ก็สู้งาน ทำงานกันชนิดหัวหกก้นขวิด และคล่องแคล่วว่องไวมากๆ (ไม่นับเรานะ) ไม่ค่อยจะลากิจ ลาป่วยกันเลย ผู้จัดการโรงงานและฝ่ายบุคคลถึงได้ชื่นชอบและชมเชยคนไทยอยู่บ่อยๆ




ส่วนข้อเสียของเพื่อนคนไทยที่เราประสบมาตลอดที่ได้ทำงานร่วมกัน คือความเป็นคนขี้อิจฉาริษยา ชอบประชันขันแข่งกัน พูดจาหยาบคาย ชอบด่ากระทบกระแทกแดกดัน และกลั่นแกล้งกัน รวมถึงชอบประจบสอพลออีกด้วย ซึ่งสิ่งนี้มันเป็นจุดอ่อนที่ทำให้ต่างชาติเขามองเราติดลบไม่น้อยเหมือนกันนะ เพราะวันดีคืนดีก็จะได้ยินเสียงด่ากันลั่นโรงงาน แล้วก็ตามด้วยเสียงกรี๊ดๆ แสบหูสุดๆ


ส่วนเพื่อนร่วมงานชาวต่างชาติคนอื่นๆเช่น เยอรมัน ยูโกสลาเวีย กานา ฟิลิปปินด์ ฯลฯ ส่วนมากก็ไม่มีปัญหาอะไรกับเรา ทำงานต่างคนต่างทำ ยกเว้นสองสาวชาวโปแลนด์ สองคนนี้อายุยี่สิบต้นๆเอง หน้าตาดีทั้งคู่ แต่นิสัยแย่มากๆ คือเวลาทำงานสองสาวนี้จะติดกันตลอด เปลี่ยนไปจุดไหนก็จะต้องไปด้วยกันตลอด ลองใครมาจับแยก หล่อนทั้งคู่จะโกรธ หน้าหงิกหน้างอกันทั้งวันเลยล่ะ มีหลายครั้งที่หัวหน้าจับให้คนใดคนหนึ่งนี้มายืนแพ็คปลาคู่กับเรา พวกหล่อนก็จะไม่พอใจ แล้วหาวิธีแกล้งเราตลอด แล้วมันแกล้งยังไงน่ะรึ ก็ยังงี้ไง เวลายืนแพ็คปลาหันหน้าเข้าหากัน ชิ้นปลาสไลซ์ไหลมากี่ตัวกี่ตัว หล่อนก็ชิ่งเอาช่วงลำตัวสวยๆของเราไปแพ็คซะหมด ตามกติกามารยาทเวลาแพ็คจะต้องให้มีชิ้นปลาส่วนลำตัวและส่วนหาง จัดวางให้สวยงามกลมกลืน จะเอาแต่ส่วนหางๆใส่ทั้งแพ็คไม่ได้ ก็แหง๋ล่ะ ใครที่ไหนเขาอยากจะซื้อแต่หางปลาไปกินล่ะ? แรกเลยที่โดนแกล้ง เราก็ได้แต่ยืนมองตาปริบๆ ทำงี้แล้วตูจะแพ็คยังไงวะเนี่ย แพ็คไม่ทัน ปลาก็จะไหลมาเรื่อยๆๆ เราต้องโกยหางๆที่มันเหลือให้เราออกมาวาง วางจนไม่มีที่วาง แล้วก็เลยต้องปล่อยให้มันไหลไปตามยถากรรม หล่นเผละลงกระบะเศษปลาไป แล้วเราก็ถูกหัวหน้าตำหนิไปตามระเบียบ แล้วพวกมันก็ยิ้มเยาะสะใจที่แกล้งเราได้ กรรมของเวรแท้ๆ และถ้าไปทำอยู่จุดอื่นคู่กับมันก็เหมือนกัน มันก็จะมีวิธีเล่นงานเราตลอด



จนหลังๆ เราชักเริ่มรู้ทัน และเริ่มชิน มันอยากแกล้งก็แกล้งไป แต่เราก็ไม่ได้แกล้งหรือตอบโต้พวกหล่อนกลับคืนหรอก เพราะถ้ายิ่งแกล้งกันไปแกล้งกันมา มันก็รังแต่จะยิ่งสร้างสงครามเย็นหนักขึ้น อย่าดีกว่า สู้เรามาฮึดสู้-สปีด ตัวเราเองให้ทำงานเก่งๆ แพ็คเก่งๆ จะดีกว่า มันจะได้แกล้งเราไม่ได้ หรือไม่ก็ถ้าเลี่ยงได้เราก็จะพยายามหลีกเลี่ยงที่จะยืนทำงานจุดเดียวกับพวกมันซะ นี่คือการแก้ปัญหาแบบสันติวิธีของเรา ซึ่งมันเป็นผลดีต่อตัวเราและต่องานด้วย

จะว่าแล้วไปสองสาวโปแลนด์นี้นิสัยแย่มากจริงๆ นอกจากจะคอยแกล้งเราและคนที่เข้าใหม่หรือคนที่อ่อนฝีมือกว่ามันแล้ว ยังชอบยุแยงตะแคงรั่วคนไทยที่ไม่ถูกกัน ให้โกรธ/เกลียดกันมากยิ่งขึ้นไปอีกด้วย เราเห็นหลายครั้งที่มันเอาเรื่องของคนไทยอีกฝ่ายมาเล่าให้อีกฝ่ายฟัง รู้ทั้งรู้ว่าพวกเขาไม่ถูกกัน พอคนไทยทะเลาะกัน ก็ชอบอกชอบใจ เห็นมั้ยมันร้ายไม่ใช่เล่นเลย






โดยสรุปแล้ว เราคิดว่าชีวิตสาวโรงงานของเราตอนนั้น แม้บรรยากาศที่ทำงานมันจะตึงๆไปซักหน่อย แต่ก็ไม่ถึงกับเครียดอะไรนัก คงเพราะแต่ละวันต้องทำงานแข่งกับเวลา+เครื่องจักรตลอดเวลา คิดอย่างเดียวว่าเราจะทำยังไงงานถึงจะเรียบเรียบ รวดเร็ว และไม่ให้บกพร่อง ใจเราจะจดจ่ออยู่ตรงนั้น มากกว่าที่จะไปใส่ใจปัญหาตัวคน ท่องไว้ในใจเสมอว่าค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน +อุปสรรคทั้งหลายคือครูที่สอนให้เราเก่งและมีคุณภาพยิ่งขึ้น




หลังจากที่เราทำงานแพ็คปลาไปได้สองปี ก็ได้รับข่าวร้ายว่าทางโรงงานก็มีปัญหาต้องปิดพักการผลิตชั่วคราว ทุกคนก็เลยว่างงานกันไประยะหนึ่ง ซึ่งระหว่างที่ว่างงานทางรัฐก็มีเงินประกันสังคมจ่ายชดเชยให้ทุกคน ตอนนั้นแม้จะนอนตีพุงอยู่บ้านและได้เงินชดเชยใช้สบายๆ แต่ทุกคนก็ตั้งตารอคอยข่าวการเรียกตัวกลับไปทำงานตามเดิมจากโรงงานกันอยู่ดี



ปล. ยังไม่จบ ยังมีต่อจ้ะ โปรดติดตามอ่านงวดหน้าน๊า และขอบคุณสำหรับวันนี้ที่แวะมาจ้า




ขอขอบคุณภาพประกอบจากGoogle


Create Date : 04 เมษายน 2553
Last Update : 5 เมษายน 2553 3:00:43 น. 34 comments
Counter : 1582 Pageviews.

 
แวะมาเจิมให้ค่ะพี่

อ่านแล้วก็อยากมีงานทำเร็วๆค่ะพี่ อ้อเรียนอย่างเดียวเลยตอนนี้ แต่ไม่รู้ว่าถ้าได้งานทำแล้วจะเป็นแบบไหนเหมือนกันนะคะ
ไงก็ต้องสู้เนอะ คนไทยอึดอยู่แล้ว 555

แฮปปี้อีสเตอร์นะคะ


โดย: thainurse@norway วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:19:10:40 น.  

 
มารอติดตามตอนต่อไปจ้า....


โดย: By ~ BeLovE วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:19:11:15 น.  

 
โอ อดทนเป็นเลิศ ปรบมือให้ค่ะ เป็นวิธีที่ดีในการรับมือคนนิสัยแย่ๆแต่เราต้องร่วมงานด้วย ไม่เสียงานดีค่ะ

เออ เพิ่งรู้ว่าฝรั่งเค้าไม่อาบน้ำ แปรงฟัน แล้วแบบนี้ฟันไม่ผุเหรอ สงสัยจัง


โดย: j a r n i k วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:20:17:14 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ และขอชื่นชมในความสู้งานอย่างจริงใจ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:20:54:02 น.  

 
อยากไปจังเลย น่าจะสนุกนะคะ


โดย: hope2bbetter (hope2bbetter ) วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:21:25:15 น.  

 


โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:21:56:12 น.  

 
i work in germany sam sam but my fima don`t have
thai


โดย: kiki4910 IP: 79.207.90.86 วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:22:14:53 น.  

 
รู้ว่ามันไม่ง่ายแต่อยากเอาใจช่วย
อย่างน้อยก็มีงานทำมีเงินใช้หล่ะนะ
อย่าลืมมาเล่าต่อเน้อ


โดย: ว่าทีี่แม่บ้านสวีเดน IP: 58.64.80.213 วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:22:15:45 น.  

 
มาอ่านและให้กำลังใจค่ะ


โดย: Linné IP: 90.229.217.20 วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:23:32:41 น.  

 
สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วก็เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ เรื่องนิสัยของคนไทย เราอย่าไปสนใจทำได้แค่นั้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

ยังไงก็เอาใจช่วยนะคะ ช่วงนี้เศรษฐกิจที่ไหนๆก็ไม่ค่อยดี หวังว่าโรงงานคงกลับมาเปิดได้อีกครั้ง ยังไงอย่าลืมตามนะคะหากเล่าต่อ


โดย: ปลา (scorpionfish ) วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:23:58:14 น.  

 
อ่านแล้วเราก็เอาใจช่วยให้โรงงานเปิดเร็วเร็วนา
เก๋ก็ชอบกินปลาแซลม่อนรมควันเหมือนกัน
ซื้อกินบ่อยบ่อย ถ้าจะให้อร่อยต้องมาจากนอร์เวย์
( ซึ่งจริงจริงมันก็มาจากนอร์เวทั้งนั้นแหละโนะ)
เรื่องนิสัยคนไทยชิงดีชิงเด่นคงแก้ไม่หายไปสังคมไหน
ก็เจอแต่มันแย่ตรงที่ให้ต่างชาติมายุให้เราตีกันอันนี้ไม่ดี
ก็เลยกลายเป็นเครื่องมือให้เค้าไปเลย


โดย: kekai (tossagun1 ) วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:3:20:04 น.  

 
จขบ นี้ก็นอนดึกเหมือนกันเนาะ
นึกว่าจะมีเราเฝ้ายามอยู่คนเดียว
รออ่านตอนต่อไปอยู่น้า
อัพเสร็จก็มาสะกิดกันบ้างเน้อ


โดย: kekai (tossagun1 ) วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:3:47:01 น.  

 
อะโห เพื่อนเรามีเครือข่ายเพื่อนเพียบเลยนิ ดีจังตาจะได้ไม่เหงา และมีกำลังใจเล่าเรื่องราวแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนที่อยู่ในโซนร้อนแสนร้อนอย่างเราฟังต่อไป เอ้าเล่าอีกๆๆๆๆ


โดย: แหม่ม IP: 160.1.10.77, 58.8.242.171 วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:10:30:51 น.  

 
ขอบคุณนะคะพี่ที่แวะมาเติมกำลังใจให้ค่ะ
น่าสงสารคุณหมอและภรรยาจังเลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคุณหมอเลย
ปล.มีอะไรก็แวะไปทักทายได้เสมอนะคะ


โดย: By ~ BeLovE วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:12:51:00 น.  

 

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

จะมาบอกว่า ...

ผมอัพบล็อก "ภาพยาซิกแกแรต" ... ของสะสมรุ่นคุณยาย ที่ดูเหมือนไร้ราคาแต่มิอาจประเมินค่าได้ (ตอนที่ 2) แล้วครับ

อย่าลืมเข้าไปเยี่ยมชม และช่วยกรุณาคอมเม้นท์ทักทายให้แก่คุณแม่ของผมด้วยนะครับ จักขอบพระคุณมากเลยครับ

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:1:12:03 น.  

 
โอ้.. เล่าได้เห็นภาพตามเลยจ้ะตุ๊กตา
ดีจังที่คิดยังงั้นได้เรื่องที่คนแกล้ง..
เห็นตุ๊กตาฮึดสู้ยังงั้นแล้ว ป้าโซก็มีกำลังใจไปฮึดสู้กับที่ทำงานต่อมั่งละ จริงๆมันก็ฮึดมาหลายฮึดแล้วแหละ มีหดแทนฮึดบ้างบางครั้ง แต่สุดท้ายก็ต้องฮึดสู้ต่อไป ฮึดๆหดๆ

ที่รง.ที่ป้าโซทำอยู่นี่ดีอย่างตรงไม่ได้เจอคนนิสัยไม่ดีอย่างที่ตุ๊กตาเจอ ส่วนมากจะช่วยๆกันไปซะด้วยซ้ำ ปัญหาเรื่องงานของป้าโซ มันเลยอยู่ที่ตัวของป้าโซเองที่จะอัพตัวเองให้เก่งขึ้นได้แค่ไหน เหนื่อยว่ะค่ะ จะสองปีแล้วนะนี่ยังไม่อยู่ตัวเล้ยยยย..


โดย: ป้าโซ วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:13:12:12 น.  

 
อ่านๆ ดูแล้ว งานหนักไม่น้อยเลยนะคะเนี่ย..ถือว่าโชคดีเนอะที่ได้งานสบายไม่ต้องเดินทางลำบากดีแล้วนะคะ


เห็นแล้วแอบอยากกินปลาแซลมอนเลย ฮ่าๆ


โดย: grippini วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:16:29:21 น.  

 
เหนื่อยกายพักแล้วก้อหาย เหนื่อยใจนี่ก้ออาศัยเวลานิดนึงเน๊าะ เอาน่า น้อยเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะ ถ้าเจอปัญหาอะไร ก้อขอให้ผ่านมันง่าย ๆ ละกันเน๊อะ เลิกงานแล้วชีวิตมันก้อเป็นของเรา มีความสุขกับความครัว แล้วแถมมีตังค์ไว้ใช้ด้วย ไม่ต้องเก็บอะไรที่ไม่ดีไว้ในสมองหรอกนะ
สดชื่น สดใส ทุก ๆ วันนะ
ขอบคุณที่แวะไปที่บล้อกน้อยนะ ไปแวะได้ทุกเวลาเล้ย น้อยยินดีต้อนรับเสมอจ้า


โดย: น้อยนะ (GLA_GAW ) วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:0:30:45 น.  

 
อืมม เป็นอย่างนี้ทุกที่แหล่ะเนอะพี่ตุ๊กตา ที่ทำงานก้อยก็มีเหมือนกัน แต่มันเหมือนได้ฝึกตัวเองนะพี่ว่าจะมีความอดทนอดกลั้นได้มากแค่ไหน ไม่ใช่อ่อนแอให้เขากลั่นแกล้ง แต่..ไม่รู้จะทะเลาะกันไปทำไมอ่ะนะ (แต่อย่าให้ความอดทนสิ้นสุดละกานนน 555555)


โดย: Goizd วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:10:54:34 น.  

 
ชอบทานปลาแซลมออนมากค่ะ ..

ได้อ่านเรื่องของพี่แล้ว เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันค่ะ


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: เขาพิงกัน วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:10:58:16 น.  

 
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกัน
และด้วยความยินดีอย่างยิ่งค่ะ


โดย: GamnangNorway วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:16:18:35 น.  

 
กำลังหิวอยู่พอดี แวะมาอ่านไปน้ำลายไหลไป อยากกินๆๆ


โดย: สมศักดิ์ ลูกเมืองจันท์ วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:22:15:18 น.  

 
โหพี่ตา พี่มีความอดทนสูงมากค่ะ ขอชมเชย
ความจริง คนไทยเราไปอยู่ต่างแดน จากบ้านจากเมืองไปเหมือนๆกัน น่าจะรัก สามัคคีกันให้มากๆนะคะ นี่อะไรให้เค้าเสี้ยมอยู่ได้


โดย: somjaidean100 วันที่: 8 เมษายน 2553 เวลา:3:13:36 น.  

 
โห ไม่ได้แวะมาไม่กี่วัน บล๊อกสวยขึ้นอีกล่ะ
สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ ฟ้าเองก็เรื่อยๆ ค่ะ
แต่ว่าช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยได้เข้ามาอัพบล๊อกนะคะ ยุ่งๆ นิดหน่อยอ่ะค่ะ แต่ยังไงก็ยังคิดถึงกันน๊า

เทคแคร์นะคะ


โดย: ฟ้าใส (นางฟ้าของผม ) วันที่: 8 เมษายน 2553 เวลา:12:02:47 น.  

 
แหม พี่ตาขา แซวน้องนุ่งเลยนะคะ
หนูยังไม่แก่ค่ะพี่ แค่เกือบๆ 5555 ทำงานเหนื่อยๆ พักผ่อนเยอะๆนะคะ เดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งไป

เป็นห่วงค่ะ


โดย: somjaidean100 วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:18:39:28 น.  

 
ว้าวว.. เมืองที่ตุ๊กตาอยู่มีเชอรี่บลอสซั่มตั้งสองต้น

เอาน่ะ ดีกว่าไม่มีดูเนอะ

ข้าวปั้นพันเนื้อย่าง หน้าตาดูดีมีสกุล แต่รสชาติอ่อนเจือจางไม่เหมาะกับระดับลิ้นเทพอย่างเราๆ

มันก็เจ้าเนื้อย่างที่ชุบน้ำจิ้มหวานๆเค็มๆ ปะแล่ม แล้วมาพันข้าวสวยเปล่าๆที่เวลาเค้าปั้นเป็นก้อนอาจมีเค็มเกลือปนขี้มือคนปั้น สรุปแล้วก็คือจืดๆ ไม่ใช่รสชาติแบบไส้กรอกอิสานเลยสักนิด โฮ้ยยย.. ยิ่งเขียนยิ่งอยากกินไส้กรอกอิสานนนนนน

พักนี้เห็นตุ๊กตาเดินสายไปบ้านนั้นบ้านนี้เยอะเหมือนกันนะจ๊ะ .. ไปเก็บข้อมูลมาอัพบล็อกบ้างหรือไง รออ่านอยู่นะจ๊า..


โดย: ป้าโซ วันที่: 11 เมษายน 2553 เวลา:0:18:59 น.  

 


พี่ตา ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมอยู่เสมอนะจ๊ะ เมื่อหลายวันน้อยก้อแอบไปอ่านบันทึกพี่ตาด้วย แต่ไม่ทันมีเวลามาทักน่ะ
วันนี้ตั้งใจมาสาดน้ำ(อุ่น ๆ ) โดยเฉพาะเลยนะ
สุขสันต์วันสงกรานต์นะจ๊ะ ขอให้มีความสุขมากมากมากเลย


โดย: น้อยค่ะ (GLA_GAW ) วันที่: 12 เมษายน 2553 เวลา:22:18:44 น.  

 
อาโหลพี่ตา อ้อกำลังทำการบ้านอยู่เลย เขียนไม่ออกน่ะ จะสอบนิโว 3 เดือนมิถุนานี่แล้ว ยังไม่ถึงไหนเลย เลยแก้เครียดด้วยการเล่นเน็ต อิอิอิ

สวัสดีปีใหม่ไทยเช่นกันค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง เงินทองไหลมาเทมานะคะพี่


โดย: thainurse@norway วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:3:40:33 น.  

 
คุ้นๆ นะคะเนี่ย ข้อเสียของคนบ้านเราเป็นคนขี้อิจฉาริษยา ชอบประชันขันแข่งกัน พูดจาหยาบคาย ชอบด่ากระทบกระแทกแดกดัน และกลั่นแกล้งกัน รวมถึงชอบประจบสอพลออีกด้วย

ข้อความด้านบนพี่เจอมาแล้วค่ะ อิ..อิ ตอนนี้ถึงขั้นเทพแล้ว ใครอยากพูดอะไรให้พูดไป ไม่แก้ตัวทั้งนั้น เพื่อนแท้ของพี่ที่นี่คือสามีค่ะ พูดได้ด้วยทุกอย่าง และไม่มีข่าวคาวให้ใครนินทาด้วย

ข้อเสียของการมีสามีเป็นเพื่อนแท้ ทะเลาะกันทุกวัน แต่รักกันหวานชื่นค่ะ


โดย: ลูกหมู (ลูกหมูตัวกลม ) วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:8:52:12 น.  

 
ตามมาจากบล๊อกป้าโซค่ะ

อ่านแล้วอดชื่นชมคุณเจ้าของบล๊อกไม่ได้ สุขุมและอดทนจริงๆ
นี่คือจุดแข็งของคนไทย เวลาอยู่รวมกับคนต่างชาติ สังเกตุเลยจะเป็นที่รักของเพื่อนๆ
แต่พออยู่ด้วยกัน กลับตีกันเองซะงั้น

อ่านเรื่องสองสาวชาวโปแลนด์แล้วจี๊ดแทน ฝรั่งร้ายๆนี่ก็ร้ายแสบสันต์เหลือเกิน
เป็นป้าคงทนไม่ไหวแล้ว แค่คุณเจ้าของบล๊อกเลี่ยงสถานการณ์ได้ดีค่ะ

รออ่านตอนต่อไปนะคะ


โดย: ปลาทอง9 วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:15:24:34 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ตา สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆค่ะพี่


โดย: somjaidean100 วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:19:04:12 น.  

 
ขอเรียกตุ๊กตาตามป้าโซ แล้วกันนะ ตามมาอ่านละเอียดอีกที ที่ผ่านมาพี่ไม่มีเวลามากเลยอ่านผ่านๆ

อดทนดีแล้วจ้า พูดมากไปก็มากความ คือพี่บอกคนอื่นได้ แต่พี่ก็ยังพูดมากเหมือนเดิม อิ..อิ..

ถ้าเป็นพี่ึคงอดใจไม่ไหวแอบกินปลาเค้าแน่ๆ เพราะชอบมากเลยปลาเนี่ย ว่าแต่ว่าตาเบื่อปลาไปเลยไหม ตั้งแต่ทำงานที่นี่

ขอให้เค้าเรียกตัวอีกไวๆ นะ จะได้ไปลับฝีมือกับพวกเด็กๆ อีก มารร้ายจะหายไปเอง


โดย: ลูกหมู (ลูกหมูตัวกลม ) วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:8:31:06 น.  

 
หวัดดีปีใหม่ไทยค่ะ


โดย: คนไกลหัวใจเป็นไทย วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:14:04:35 น.  

 
ไม่ได้เข้ามาแป๊บเดียว บล็อกนี้เค้าแต่งได้สวยจริงๆๆๆๆ


โดย: Goizd วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:34:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เกลือหนึ่งกำน้อย
Location :
กาญจนบุรี Norway

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [?]







มิตรดี มีเพียงหนึ่ง ถึงจะน้อย
ยังดีกว่า มิตรร้อย คอยคิดริษยา
เหมือนเกลือหนึ่ง กำน้อย ด้อยราคา
ยังดีกว่า น้ำเค็ม เต็มทะเล

...เป็นคนใจดี ที่ไม่เรื่องมาก แต่มากเรื่อง 555




Friends' blogs
[Add เกลือหนึ่งกำน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.